ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ( 3 )
3
นายมินยูทำไมต้องเสียงดังขนาดนั้นด้วยเล่า ฉันอายคนทั้งโรงอาหารไปหมดแล้วนะ
“ โอ๊ย ทำไงดีหละฮีจิน เราไปให้พ้นจากที่นี้ดีไหม ”
ฉันหันไปถามฮีจิน
“ ฉันก็คิดว่างั้นเหมือนกัน ”
“ อื้ม.... .”
ฉันเตรียมใส่เกียร์ตรีนหมาไปให้พ้นจากนายลิงสุดหล่อ
“ แต่ก็คงไม่ทันแล้วแหละจียัง ชินมินยูเดินมาทางนี้แล้ว ”
ฉันคิดอยู่อย่างเดียวตอนนี้ คือ ฉันจะต้องหายตัวไปให้ได้ ถ้าฉันมีเวทมนต์นะ
“ นี่ ยัยขาบวม ”
ฉันหยุดอยู่กับที่ เพราะเสียงนั้นได้เข้ามาใกล้
นั่นก็หมายถึงอันตรายกำลังเข้ามาทักทายฉันแล้วสินะ
สู้เค้า จียัง
“ นายจะทำอะไรฉันอีกเล่า จะทำให้ขาฉันหักไปอีกหรอ ”
“ จะไปไหนกัน ”
อี๋......ฉันชักจะหมั่นไส้กับท่าทางขี้เก็กของเค้า
“ เอ่อ.......พวกเราจะไปหาโต๊ะนั่งที่อื่นหนะ ”
ฮีจินรีบตัดบทพูด แล้วเราก็พากันเดินให้พ้นจากมินยู
“ เดี๋ยวก่อน ”
กึก
และฉันก็ต้องหยุดเดินอีกครั้ง
“ อะไรของนายอีก ฉันหิวข้าวจะตายอยู่แล้วนะเนี่ย ”
“ โต๊ะฉันยังว่างอยู่ ฉันไม่รังเกียจพวกเธอหรอก ถ้าพวกเธอจะมานั่งด้วย ”
หือ....พูดออกมาได้ไง อย่างกับว่าฉันมันตัวน่ารังเกียจอย่างงั้นแหละ
ฉันต่างหากหละ ที่ต้องเป็นฝ่ายรังเกียจพวกนาย
“ จะให้ฉันไปนั่งร่วมโต๊ะกับพวกนายหนะหรอ ”
“ อย่าให้ฉันต้องพูดมาก ยัยทึ่ม ”
ฉันก็ไม่ได้ง้อนายซะหน่อย
“ ไม่ เราไปหาที่ ที่อื่นกันเถอะฮีจิน ”
“ แล้วพวกเธอคิดว่าที่อื่นจะมีที่นั่งหรือไง ”
อืม.....นั่นหนะสิ ฉันกับฮีจินมองหน้ากัน
เอาไงดี เอาไงดี
“ ไม่ ”
ยังไงฉันก็ไม่มีวันไปนั่งกับนายหรอก
“ เธอจะเดินดีๆหรือจะให้ฉันลากเธอไป ”
ท่าทางนายมินยูจิงจังมาก
“ หยุดทำเสียงดังสักทีเถอะมินยู ”
ในทันใดนั้นก็ มีอัศวินขี่ม้าขาวมาช่วยฉันแล้ว เย้ ยยยยย........
เค้าลุกจากเก้าอี้นั่งโต๊ะข้างๆ ที่พวกเรายืนเถียงกันอยู่
โอ๊ย....ทำไมเด็กโรงเรียนนี้มีแต่คนหน้าตาดีทั้งนั้นเลยหละเนี่ย
ชินมินยูหันหน้าออก ไม่ยอมมองหน้าอัศวินของฉัน
ฉันพอจะดูออกว่าพวกเค้าคงจะไม่ลงรอยกันเท่าไหร่
“ น้องสองคนนั่งตรงนี้ก็ได้ครับ ”
ฉันกับฮีจินพยักหน้ารับ
หนุ่มอัศวินยิ้มหวานมาให้ฉันกับฮีจิน
แล้วกลุ่มพวกอัศวินก็ลุกออกไป
แต่ที่จริงก็น่าจะลุกให้ฉันกีบฮีจินนั่งตั้งนานแล้วนะ คุณอัศวิน
แต่ยังไงก็ ขอบคุณมาก
ชินมินยูมองหน้าฉันแล้วเค้าก็เดินออกไปจากโรงอาหารอย่างไม่พอใจ
บันยูวอนและฮเยซองก็เดินตามชินมินยูออกไปเช่นกัน
----------------------------------------------------------------------------------------------
ฉันน่าจะดีใจสิ ที่นายไปได้สักที
แต่ทำไมฉันเห็นท่าทางของเค้าแล้วฉันไม่สบายใจเลย
เหมือนกลับว่าฉันทำอะไรผิดต่อชินมินยู
นายมินยูทำไมต้องเสียงดังขนาดนั้นด้วยเล่า ฉันอายคนทั้งโรงอาหารไปหมดแล้วนะ
“ โอ๊ย ทำไงดีหละฮีจิน เราไปให้พ้นจากที่นี้ดีไหม ”
ฉันหันไปถามฮีจิน
“ ฉันก็คิดว่างั้นเหมือนกัน ”
“ อื้ม.... .”
ฉันเตรียมใส่เกียร์ตรีนหมาไปให้พ้นจากนายลิงสุดหล่อ
“ แต่ก็คงไม่ทันแล้วแหละจียัง ชินมินยูเดินมาทางนี้แล้ว ”
ฉันคิดอยู่อย่างเดียวตอนนี้ คือ ฉันจะต้องหายตัวไปให้ได้ ถ้าฉันมีเวทมนต์นะ
“ นี่ ยัยขาบวม ”
ฉันหยุดอยู่กับที่ เพราะเสียงนั้นได้เข้ามาใกล้
นั่นก็หมายถึงอันตรายกำลังเข้ามาทักทายฉันแล้วสินะ
สู้เค้า จียัง
“ นายจะทำอะไรฉันอีกเล่า จะทำให้ขาฉันหักไปอีกหรอ ”
“ จะไปไหนกัน ”
อี๋......ฉันชักจะหมั่นไส้กับท่าทางขี้เก็กของเค้า
“ เอ่อ.......พวกเราจะไปหาโต๊ะนั่งที่อื่นหนะ ”
ฮีจินรีบตัดบทพูด แล้วเราก็พากันเดินให้พ้นจากมินยู
“ เดี๋ยวก่อน ”
กึก
และฉันก็ต้องหยุดเดินอีกครั้ง
“ อะไรของนายอีก ฉันหิวข้าวจะตายอยู่แล้วนะเนี่ย ”
“ โต๊ะฉันยังว่างอยู่ ฉันไม่รังเกียจพวกเธอหรอก ถ้าพวกเธอจะมานั่งด้วย ”
หือ....พูดออกมาได้ไง อย่างกับว่าฉันมันตัวน่ารังเกียจอย่างงั้นแหละ
ฉันต่างหากหละ ที่ต้องเป็นฝ่ายรังเกียจพวกนาย
“ จะให้ฉันไปนั่งร่วมโต๊ะกับพวกนายหนะหรอ ”
“ อย่าให้ฉันต้องพูดมาก ยัยทึ่ม ”
ฉันก็ไม่ได้ง้อนายซะหน่อย
“ ไม่ เราไปหาที่ ที่อื่นกันเถอะฮีจิน ”
“ แล้วพวกเธอคิดว่าที่อื่นจะมีที่นั่งหรือไง ”
อืม.....นั่นหนะสิ ฉันกับฮีจินมองหน้ากัน
เอาไงดี เอาไงดี
“ ไม่ ”
ยังไงฉันก็ไม่มีวันไปนั่งกับนายหรอก
“ เธอจะเดินดีๆหรือจะให้ฉันลากเธอไป ”
ท่าทางนายมินยูจิงจังมาก
“ หยุดทำเสียงดังสักทีเถอะมินยู ”
ในทันใดนั้นก็ มีอัศวินขี่ม้าขาวมาช่วยฉันแล้ว เย้ ยยยยย........
เค้าลุกจากเก้าอี้นั่งโต๊ะข้างๆ ที่พวกเรายืนเถียงกันอยู่
โอ๊ย....ทำไมเด็กโรงเรียนนี้มีแต่คนหน้าตาดีทั้งนั้นเลยหละเนี่ย
ชินมินยูหันหน้าออก ไม่ยอมมองหน้าอัศวินของฉัน
ฉันพอจะดูออกว่าพวกเค้าคงจะไม่ลงรอยกันเท่าไหร่
“ น้องสองคนนั่งตรงนี้ก็ได้ครับ ”
ฉันกับฮีจินพยักหน้ารับ
หนุ่มอัศวินยิ้มหวานมาให้ฉันกับฮีจิน
แล้วกลุ่มพวกอัศวินก็ลุกออกไป
แต่ที่จริงก็น่าจะลุกให้ฉันกีบฮีจินนั่งตั้งนานแล้วนะ คุณอัศวิน
แต่ยังไงก็ ขอบคุณมาก
ชินมินยูมองหน้าฉันแล้วเค้าก็เดินออกไปจากโรงอาหารอย่างไม่พอใจ
บันยูวอนและฮเยซองก็เดินตามชินมินยูออกไปเช่นกัน
----------------------------------------------------------------------------------------------
ฉันน่าจะดีใจสิ ที่นายไปได้สักที
แต่ทำไมฉันเห็นท่าทางของเค้าแล้วฉันไม่สบายใจเลย
เหมือนกลับว่าฉันทำอะไรผิดต่อชินมินยู
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น