รักวุ่นๆของชาย4(Yaoi) - นิยาย รักวุ่นๆของชาย4(Yaoi) : Dek-D.com - Writer
×

    รักวุ่นๆของชาย4(Yaoi)

    เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของชายทั้ง4คนมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งที่พวกเขาได้เผชิญมีเรื่องราวแปลกๆมากมายเชิญติดตามอ่านกันได้ใน รักวุ่นๆของชาย4

    ผู้เข้าชมรวม

    65

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    65

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  17 มี.ค. 57 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

                            เรื่องรักวุ่นๆของชาย4(Yaoi)
                   ณ เมืองโตเกียวมีเด็กชายผู้หนึ่งชื่อ''เคดะ''มีตาสีม่วงหน้าตาและหุ่นที่ดูเซ็กซี่มีสีผมเป็นสีดำเงาชวนให้หลงไหลในหมู่สาวๆเคดะกำลังศึกษาอยู่ที่โรงเรียน''กักโค''เคดะได้รับตำแหน่งเป็นคณะกรรมการคุมกฎนักเรียนซึ่งวันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนวันแรกขณะที่
    เคดะนอนอยู่ในห้องอย่างสบายก็มีเสียงเคอะประตูขึ้นมาว่า
    ''เคดะตื่นได้แล้วลูกเดี่ยวไปโรงเรียนสายนะ''เสียงนั้นเป็นเสียงของแม่เคดะนั่นเอง
    ''ครับผมแต่งตัวเสร็จแล้วครับแม่''เคดะยิบกระเป๋านักเรียนจากนั้นก็รีบวิ่งลงมาข้างล่าง
    "แม่ครับวันนี้มีไรให้ผมกินบ้างครับเนี้ยผมหิวจะตายอยู่แล้ว''เคดะถามแม่ด้วยความหิวโหย
    ''วันนี้แม่ทำแกงกะหรี่ของโปรดลูกหนะอยู่ในครัวนะ''เมื่อได้ยินอย่างนี้เคดะไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปในครัวยิบจานมาตักแกงกะหรี่กินอย่างอร่อยเมื่อกินเสร็จเคดะยิบกระเป๋านักเรียนจากนั้นก็วิ่งออกจากบ้านพร้อมพูดว่า"ไปก่อนนะครับแม่''เมื่อถึงโรงเรียนกักโคเคดะเดินไปชนกับชายผู้หนึ่งที่หน้าตาหวานดูเหมือนผู้หญิงในตาแวววาวระยิบระยับที่มีสีน้ำตาลแล้วรูปร่างที่เบาะบาง
    ''ขอโทษนะครับผมเดินไม่มองเอง''ชายที่มีตาสีน้ำตาลแวววาวพูด - -''
    ''ผมก็เช่นกันครับ''เคดะพูดพร้อมเก็บกระเป๋านักเรียนให้อีกฝ่าย
    "ขอบคุณครับผมชื่อ ''ฮินะ'' ครับอยู่ ม.6ห้องA พึ่งเข้ามาเรียนโรงเรียนนี้วันแรก"
    "ยินดีที่ได้รู้จักผมชื่อ"เคดะ"อยู่ ม.6ห้องA เช่นกันผมเป็นคณะกรรมคุมกฎนักเรียนโรงเรียนนี้ครับ" :)
    "ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ''เมื่อพูดจบเสียงออดเข้าเรียนก็ดังขึ้น
    "ไปเข้าห้องเรียนกันเถอะ"เคดะซึ่งรู้จักโรงเรียนนี้เป็นอย่างดีก็แนะนำโรงเรียนให้ฮินะรู้จัก
    เมื่อถึงห้องเรียน ม.6ห้องA เคดะและฮินะเปิดประตูห้องเดินเข้าไปอย่างตื่นเต้นเสียงนักเรียนในห้องคุยกันเสียงดังไปหมดเขามองหาโต๊ะนั่งที่ว่างจากนั้นก็พบมีที่ว่างอยู่3ที่ติดกันเคดะและฮินะไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปนั่งนั่งได้สักพักเสียงเปิดประตูดังขึ้นจากนั้นก็มีผู้หญิงอายุประมาณ20กว่าๆมีหน้าตาสวยมากแต่ใส่แว่นเข้ามาพร้อมถือกระเป๋าและแฟ้มงานเยอะแยะเขาคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นครูใหม่ของโรงเรียนกักโคซึ่งจะเป็นครูประจำชั้นเรียนของ ม.6ห้องA ด้วย ครูเดินเข้ามาที่หน้าชั้นเรียนและพูดว่า
    "นักเรียนเงียบแล้วฟังครูนะ วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกครูพึ่งเข้ามาเป็นครูโรงเรียนนี้ครูชื่อ"อากาเนะ"นะวันนี้เราจะมาแนะนำเพื่อนใหม่กันงั้นขอให้นักเรียนใหม่ที่พึ่งเข้ามาเรียนออกมายืนหน้าชั้นเรียน''เมื่อครูพูดจบเสียงเปิดประตูดังขึ้นอีกครั้งมีเด็กชายผมสีเขียวตาสีดำมองดูแล้วมีหน้าตาที่เย็นชาชายผู้นั้นเดินเข้ามาทางโต๊ะที่ว่างที่ติดกับโต๊ะของเคดะและฮินะวางกระเป๋าอย่างเบามือและก็ไม่พูดอะไรเลย
    "นี่ๆเคดะฉันต้องรุกไปยืนหน้าชั้นเรียนหรอแล้วต้องพูดไรบ้างอะฉันเขิลจัง"เสียงที่หวานของฮินะถามเคดะด้วยความเขิลอาย
    "นายก็แค่บอกชื่อและก็พูดแนะนำตัวนิดๆหน่อยเท่านั้นละ"เคดะพูดด้วยยิ้มที่ดูเป็นมิตรจากนั้นฮินะรุกขึ้นและเดินไปที่หน้าชั้นเรียน
    "มีเธอเป็นนักเรียนใหม่คนเดียวหรอ"ครูถามด้วยความสงสัยจากนั้นนักเรียนที่มีตาสีดำผมสีเขียวก็รุกขึ้นมาพร้อมหน้าตาเย็นชาดูน่าสยองและเขาก็เดินไปหน้าชั้นเรียน
    "เอาละ!! นักเรียนใหม่ห้องนี้มีอยู่2คนครูอยากให้เธอแนะนำตัวกันหน่อยนะ"เมื่อครูพูดจบฮินะก็เริ่มแนะนำตัว
    "สวัสดีครับผมชื่อ ฮินะ ครับขอฝากตัวด้วยนะครับ"เมื่อฮินะพูดจบเพื่อนในห้องก็ตบมือ
    "เอาละเธอพูดมั่งสิ"ครูพูดพร้อมกลับมองไปทางหน้าตาคนที่ดูเย็นชาคนนั้น
    "ทำไมฉันต้องพูด"ชายตาสีดำผมเขียวพูดขึ้นหน้าตาดูแย่กว่าเดิมหน้าเหมือนจะไปฆ่าใครเพื่อนทั้งห้องซุบซิบนินทากันอย่างเมามันจากนั้นครูก็พูดว่า
    "โอเค เธอจะไม่พูดก็ไม่เป็นไรฉันจะแนะนำตัวให้เธอเอง นักเรียนเงียบสิฟังครูคนนี้ชื่อ"เรน"นะครูฝากดูแลเพื่อนใหม่2คนนี้ด้วยนะ"
    ครูพูดจบนักเรียนใหม่ทั้ง2คนก็กลับไปนั่งที่โต๊ะหมดเวลาโฮมรูมพอดี"นักเรียนเคารพ"เสียงนี้เป็นเสียงหัวหน้าห้องนั่นเองจากนั้นครูก็เดินออกจากห้องไป"นี่ๆนายอะชื่อเรนหรอมีไรคุยกับพวกเราได้นะ"เคดะพูดพร้อมยิ้มมุมปากเล็กน้อย"นายอย่ามายุ่งกับฉัน"เรนพูดดูสีหน้าไม่ดีเคดะและฮินะเริ่มรู้สึกถึงความหน้ากลัวของเรนเริ่มวิชาแรกเป็นวิชาที่หน้าเบื่อคือวิชาคณิตศาสตร์เคดะนั้งนิ่งๆฮินะตั้งใจฟังครูอย่างมากส่วนเรนนั้งหลับอย่างไม่สนใจใคร
    "เคดะดูหมอนั่นสินั้งหลับสบายเชียว"ฮินะพูดพร้อมชี้ไปทางเรน
    "ปล่อยเขาเถอะดูท่าทางไม่เป็นมิตรเอาซะเลย"เคดะพูดพูดหัวเราะเบาๆ
    เมื่อถึงวิชาสุดท้ายของภาคเช้าสิ่งที่ทุกคนรอค่อยมาถึงเสียงออดโรงเรียนดังขึ้นนั่นคือเวลาพักทานข้าวนั่นเองเพื่อนทั้งห้องหายไปหมดอย่างรวดเร็วห้องว่างเปล่ามีแค่ เคดะ ฮินะ ที่กำลังเก็บของกับ เรน ที่หลับยังไม่ตื่น
    "หมอนั่นหลับตั้งแต่วิชาแรกยันพักเลยหรอเนี้ย"เสียงฮินะพูดด้วยความสงสัย
    "นายๆพักเที่ยงแล้วนะตื่นได้แล้ว"เคดะพูดพร้อมเดินเขาไปเขย่าไหล่ของเรนเรนลืมตาขึ้นมาอย่างรวดเร็วและรีบยิบกระเป๋าเดินออกจากห้องไปโดยที่ไม่พูดอะไรเลยเคดะและฮินะก็ยิบกระเป๋ารีบวิ่งตามไป"นายจะไปกินข้าวกับฉันมั้ย"ฮินะถามเรน"ฉันกินคนเดียวได้"เรนพูดพร้อมหันมามองฮินะ
    "นายจะไปไหนหันหนะเรน"เคดะถาม
    "ฉันจะไปโรงอาหารไงหล่ะถามมากจิง"เรนพูดพร้อมเดินอย่างรวดเร็ว
    "นายคงพลาดแล้วหละเพราะโรงอาหารมันไปทางนั้นไม่ใช่ทางนี้ซะหน่อย"เคดะพูดพร้อมหัวเราะกับฮินะอย่างสะใจ
    "ฉันจะไปห้องน้ำก่อนต่างหาก"เรนรีบหาข้อแก้ตัว
    "ฉันไปด้วยได้มั้ย"ฮินะพูดด้วยความอยากเป็นมิตร
    "อยากมาก็มาสิ"เรนพูดฮินะและเคดะดีใจรีบเดินตามเรนไปเมื่อถึงห้องน้ำเรนเดินเข้าไปในห้องน้ำส่วนเคดะและฮินะรออยู่ข้างนอกเมื่อเรนออกมาจากห้องน้ำเคดะก็พูดขึ้นว่า"ฉันหิวแล้วไปโรงอาหารกัน"ฮินะและเรนก็เอากระเป๋ามาสพายจากนั้นเขาก็เดินไปโรงอาหารกันระหว่างทางเดินมีสาวๆมาขอถ่ายรูปเคดะซึ่งดังในโรงเรียนและป็อปในหมู่สาวๆเคดะไม่หยิ่งจึงให้ถ่ายรูปทุกคนมีผู้หญิงคนหนึ่งผมยาวสีชมพูหน้าตาหวานตาสีฟ้ามัดผมเปีย2ข้างยาวสลวยเดินมาพูดกลับเคดะ
    "ฉันชื่อ"นานิ"นะฉันชอบนาย"เมื่อเคดะฮินะและเรนได้ยินก็อึ้งกันเลยเพราะไม่เคยเจอคนที่บอกรักแบบสายฟ้าแล็บแบบนี้
    "เอ่อฉันพูดจิงนะฉันชอบนายเคดะฉันอยู่ ม.6ห้องB ห้องใกล้นายฉันแอบชอบนายตั้งแต่ ม.ต้น แล้วละนายจะคบกับฉันได้มั้ย"
    เมื่อเธอพูดจบเธอก็เดินมาจุ้บแก้มเคดะอย่างไม่ทันตั้งตัว
    "เอ่อ...ผมยังไม่รู้จักคุณดีเลยนะรอให้ผมแน่ใจก่อนละกัน"
    เคดะพูดพร้อมเดินจากไปเมื่อทั้ง3คนกินข้าวเสร็จก็ขึ้นชั้นเรียนเมื่อถึงคาบบ่ายในห้องเรียนเสียงดังมาก
    "เคดะ เมื่อตอนเที่ยงนายคงตกใจสินะ"เรนที่ไม่พูดกับใครแต่กลับคุยกับเคดะ
    "ห๊ะ??ฉันหรอตกใจสิโดนจุ้บแก้มไม่เขิลก็บ้าละถามทำไมหรอ"เคดะพูดพร้อมหัวเราะ
    "คนเมื่อตอนกลางวันเป็นแฝดฉันเองแต่เป็นแฝดคนละฝาต่างเพศกันด้วยอย่าไปสนใจเลยยัยนั่นชอบกินผู้ชายเป็นอาหาร"เรนพูดด้วยความหวังดี
    "แฝดนายหรอนั่นไม่เห็นจะเหมือนกันเลย"เคดะและฮินะตกใจเมื่อรู้ว่าเรนมีแฝดเป็นผู้หญิง
    "ใช่เป็นแฝดกันแต่เขาเป็นพี่ฉันนะฉันเป็นน้องหนะนายอย่าไปยุ่งกับยัยนั่นเลยนะ"เรนพูดเหมือนพยายามไม่อยากให้ไปยุ่งกลับหญิงคนนั่น
    "เอิ่มม..ฉันไม่ยุ่งก็ได้"เคดะพูดและยิ้มมุมปากเล็กน้อยเมื่อเลิกเรียนดังขึ้นทุกคนต่างออกจากห้องกันไปหมด
    "นายไปบ้านฉันมั้ย''ฮินะถามเรนและเคดะ
    "ไปสิๆฉันอยากไปบ้านนาย"เคดะตอบ
    "นายละไปมั้ย''ฮินะถามเรนเพราะอยากให้ไปบ้าน
    "อื้มไปก็ได้แต่ฉันขอไปหายัยก่อนพวกนายรอตรงนี้ก่อนนะ"เรนพูดแล้วรีบวิ่งออกไปเมื่อวิ่งไปตรงสระว่ายน้ำเรนเห็นนานิกำลังนั่งคุยกับเพื่อนอยู่
    "นานิมานี่เดี่ยวนี้นะ"เรนเดินเข้าไปพร้อมดึงแขนนานิ
    "อะไรอีกละ"นานิถาม
    "เมื่อตอนกลางวันเธอทำอะไรลงไปนะห๊ะเธอรู้จักเคดะได้ไง"เรนถาม
    "ก็ฉันถามเพื่อนในห้องไงฉันรู้นะว่าแกแอบปิ้งๆเคดะหนะจะให้ฉันบอกเรื่องที่แกโดนไล่ออกจากโรงเรียนเก่าให้เคดะฟังมั้ยละ"นานิพูดถึงเรื่องนั้นเรนก็ทำหน้าเศร้าเหมือนจะร้องไห้
    "อย่านะนานิอย่าพูดเรื่องโรงเรียนบ้านั่นอีกแล้วเธอรู้ได้ไงว่าฉันชอบเคดะ"เรนถามพร้อมทำหน้าเศร้า
    "ก็เราเป็นแฝดกันนิย่อมชอบอะไรเหมือนกันใช่มั้ยละฉันหนะชอบเคดะแกก็น่าจะชอบเหมือนใช่มั้ย"นานิซึ่งเป็นแฝดกับเรนน่าจะรู้ดีว่าเรนชอบหรือไม่ชอบอะไร
    "ใช่ฉันชอบเคดะถึงฉันจะเป็นผู้ชายก็เหอะ"เรนทำหน้าไม่พอใจมาก
    "จะให้ฉันบอกเคดะเรื่องโรงเรียนเก่าแกมั้ยละห๊ะ"นานิข่มขู่เรื่องโรงเรียนเก่าของเรน
    "นานิเธออย่าบอกนะถ้าเธอบอกฉันจะ...."เรนพูดแล้วก็หยุดไป
    "แกจะทำอะไรฉันหรอ"นานิทำสีหน้าเยาะเย้ย
    "ฉันไม่อยากคุยกับเธอละฉันจะไปบ้านฮินะเธอกลับบ้านไปก่อนเลย"เรนพูดจบก็วิ่งออกไปหาพวกฮินะและเคดะ
    "ไปนานจังนะนายเนี้ยมีไรกันรึป่าว"เคดะถาม
    "ป่าวๆฉันหาตัวยัยนานิไม่เจอนะเราไปกันเหอะ"เรนพูดโกหกปิดพัง
    "ปะพ่อฉันมารับแล้ว"ฮินะพูดพร้อมวิ่งไปที่รถของพ่อเขาทุกคนขึ้นรถแต่มีสิ่งที่ประหลาดคุณพ่อของฮินะกับเรนมองหน้ากันอย่างตกใจ
    "นี่นายมาได้ไงเนี้ย"พ่อของฮินะถามเรนเรนไม่พูดอะไรมัวแต่นั้งอึ้ง
    "พ่อรู้จักเรนด้วยหรอครับ"ฮินะถาม
    "ลูกศิษย์เก่าพ่อหนะลูก"พ่อของฮินะเป็นคุณครูซึ่งสอนอยู่โรงเรียนเก่าของเรน
    "อ่อโลกมันแคบเนอะ"ฮินะพูดพร้อมหัวเราะ
    นั้งรถได้สักพักก็ถึงบ้านของฮินะพ่อของฮินะจอดรถจากนั่นก็ปิดประตูพาทุกคนเข้าบ้าน
    "สุดยอดเลยบ้านนายสะอาดมากเลยนะแม่นายคงเป็นสะอาดอะสิ"เคดะถาม
    "ไม่ใช่หรอกแม่ฉันป่วยตายตอนฉันอายุ2ขวบหนะบ้านสะอาดพ่อฉันทำเองหมดเลย"ฮินะตอบ
    "ฉันเสียใจด้วยนะ แต่พ่อนายนี่สุดยอดทำงานบ้านอย่างกะผู้หญิงแหน่ะ"เคดะชมพ่อฮินะ
    "ใช่พ่อฉันรักสะอาดหนะ"ฮินะพูด
    "เรนนายไม่พูดไรตั้งแต่ขึ้นรถแล้วนะเป็นไรหรอ"เคดะถามเรนที่นั้งจ้องหน้าพ่อฮินะอยู่
    "ปะ..ป่าวฉันไม่ได้เป็นไร"เรนตอบด้วยน้ำเสียงแปลกๆ
    เมื่อทุกคนขึ้นไปบนห้องของฮินะ
    "มาแล้วจ้าขนมอร่อยๆฝีมือพ่อ"พ่อฮินะพูดขึ้น
    "ขอบคุณครับ"เคดะพูดขอบคุณพ่อของฮินะขณะที่เรนยังตกใจไม่หาย
    "พ่อจะอยู่ข้างล่างนะ"พ่อฮินะพูดและเดินออกจากห้องไป
    "เดี่ยวฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"เรนพูดและเดินตามพ่อฮินะลงไป
    "นี่คุณยูตะ"เรนเรียกชื่อพ่อของฮินะอย่างคุ้นเคย
    "อะไรหรอ"พ่อของฮินะตอบกลับ
    "คุณยังจำเรื่องที่ผมทำกับคุณที่โรงเรียนเก่าได้ใช่มั้ย"เรนพูดถึงเรื่องโรงเรียนเก่ากับยูตะ
    "ใช่ฉันจำได้ขึ้นใจเลยละเรื่องที่นายทำกลับฉัน"ยูตะพูดน้ำเสียงเย็นชา
    ย้อนไปเรื่องที่โรงเรียนเก่าของเรน
    วันนั่นเป็นวันงานกีฬาสีโรงเรียนยูตะกำลังเดินอยู่เพื่อไปร่วมงานกีฬาสีแต่ก็เจอเรนเดินตามมาแล้วกระซิบพูดว่า
    "ครูครับผมรักครู"ยูตะได้ยินอย่างนั่นก็ไม่คิดอะไรเพราะคิดว่าเรนรักตัวเองแบบครูกับนักเรียนเลยพูกกับไปว่า
    "ฉันก็รักเธอ"เมื้อเรนได้ยินก็ดีใจและพูดว่า
    "งั้นเย็นนี้ครูมาเจอผมที่ห้องเก็บของได้มั้ย" พูดเสร็จก็ยิ้มจนหน้าบาน
    "ได้สิ"ยูตะตอบ
    เมื่อถึงเวลาเลิกเรียนยูตะก็ไปที่ห้องเก็บของตามที่เรนบอกยูตะเดินเข้าไปในห้องเก็บของที่มีกล่องกระดาษเยอะแยะไม่หมดจากนั้นก็เห็นเรนยืนอยู่
    "นี่ฉันมาแล้วนะนายมีอะไรหรอ"ยูตะถามด้วยความสงสัย
    แต่เรนไม่พูดอะและเดินเข้ามาตงหน้ายูตะจากนั้นก็ดันยูตะไปชนชิดกำแพงและเรื่มเอาหน้าเข้ามาชิดจากนั้นเรนก็นำปากมาติดกับปากยูตะยูตะตั้งตัวไม่ทันเรนจึงนำลิ้นสอดเข้าไปในปากของยูตะและเริ่มจูบยูตะอย่างเมามันและมือของเรนก็กำลังปลดกระดุมเสื้อของยูตะทีละเม็ดและรากมือลงไปข้างล่างเริ่มปลดเข็ดขัดจากนั้นเรนก็ข่มขื่นยูตะอย่างเมามันและควบคุมตัวเองไม่ได้จนมีนักเรียนคนหนึ่งมาเห็นนั่นก็คือนานินานิตกใจกรี้ดทำให้ทั้ง2คนตกใจยูตะที่ช็อคอยู่ก็ทำไรไม่ถูกส่วนเรนก็รีบใส่เสื้อผ้าและเดินออกไปเมื่อนานิเห็นเรนข่มขื่ยยูตะจึงไปแจ้งครูใหญ่ทำให้ครูใหญ่ตกใจเป็นอย่างมากที่ผู้ชายกับผู้ชายมาทำอะไรกันแบบนี้ครูใหญ่จึงตัดสินใจไล่เรนออกจาโรงเรียนส่วนยูตะก็มาสอนเหมือนเดิมไม่ว่าจะมีคนนินทาเท่าไหรยูตะก็ไม่ยอมย้ายโรงเรียน
    กลับมาที่ปัจจุบัน
    "นายรู้มั้ยทำไมฉันถึงไม่ลาออก"ยูตะถามเรน
    "ฉันไม่รู้"เรนตอบ
    "ฉันรอนายกับมาไงเรนฉันรักนายเหมือนกันตั้งแต่วันนั้นฉันต้องทนให้คนนินทาเพราะฉันรอนายกลับมาหาไงฉันรักนาย"ยูตะพูดด้วยความคิดถึงเรน
    "นายว่าไงนะ"เรนยืนอึ้ง
    "ฉันรักนายถึงฉันจะมีลูกแล้วนายจะคบกับฉันได้มั้ย"ยูตะถาม
    "ดะ..ได้สิฉันดีใจมากเลยที่นายก็รักฉันเหมือนกัน"เรนตอบด้วยความดีใจ
    "แต่นายห้ามบอกใครนะ"ยูตะพูด
    "พ่อมันไม่ทันแล้วครับผมได้ยินหมดแล้ว"ฮินะเคดะและนานิยืนอยู่ตรงประตู
    "ห๊ะ???มาได้ไงเนี้ยคือมันไม่ใช่อย่างที่คิดนะ"ยูตะพูดกับทุกคน
    "ผมเข้าใจครับพ่อโดนเรนข่มขื่นที่โรงเรียเก่าและก็มาเจอกันอีกครั้งพ่อรักเรน"ฮินะพูดแบบขำๆพร้อมหัวเรอะ
    "ไม่รังเกียดพ่อที่พ่อเป็นอย่างนี้หรอ"ยูตะถาม
    ''ไม่ครับผมมีความลับบอกทุกคน ชอบเคดะครับ"ฮินะพูดแบบเขิลๆ
    "นายว่าไงนะนายเป็นเกย์หรอฮินะนายจะบ้ารึไง"เคดะถาม
    "ใช่ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันรู้แต่ว่าฉันรักนายอยู่กับนายแล้วมีความสุข"ฮินะพูด
    "ว่าไงละเคดะจะคบกับลูกชายฉันมั้ยฉันไม่ว่าหรอก"ยูตะพูดพร้อมหัวเราะ
    "คบหรอฉันไม่ให้ให้คบหรอกย่ะ"นานิพูด
    "นานิฉันก็รู้สึกแปลกๆตั้งแต่เจอฮินะแล้วอยู่กับฮินะแล้วม่ความสุขเธอว่ามันใช่ความรักมั้ยละ??"เคดะพูด
    "ฉันว่าใช่เพราะเธอป็อปในสาวๆสาวสวยเยอะแยะไม่เห็นเธอจะสนใจสงสัยฉันคงต้องเปิดทางให้เธอ"นานิพูดพร้อมยิ้ม
    "งั้นฉันจะคบกับฮินะ"เคดะพูดอย่างเขิลๆ
    "โอเคตกลงฉันจะคบกับเธอนะ"ฮินะพูด
    จบ
    ตอนพิเศษ
    ผ่านมา1ปีทุกคนก็เรียนจบกันหมดแล้วถึงเวลาเลิกเลิกวันสุดท้ายฮินะเคดะและเรนต้องไปบ้านยูตะเพื่อคุยเรื่องสำคัญยูตะมารอรับแล้วส่วนทุกคนกำลังเดินจากออกจากโรงเรียน
    "มาแล้วๆยูตะมาแล้ว"เสียงเรนพูดขึ้น
    "นายนี่ไม่เปลี่ยนยังรักพ่อฉันเหมือนเดิม"ฮินะพูด
    "นายเองก็ไม่เปลี่ยนยังรักฉันเหมือนเดิม"เคดะพูด
    เมื่อขึ้นรถจากโรงเรียนมาถึงบ้านเมื่อกลับบ้านไปก็เจอผู้ใหญ่เต็มบ้านไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกก็มีพ่อแม่เคดะและพ่อแม่เรนและยัยนานิวันนี้เขามีเรื่องสำคันอะไรคุยกันนะคุยถึงเยอะจัง
    "เอาละครับวันนี้เราจะมาคุยเรื่องแต่งงานกันผมจะจัดงานแต่งงานของผมและเรนในวันเดียวกันกับงานแต่งงานของฮินะและเคดะ"ยูตะพูด
    "ห๊ะ??แต่งงาน"ทุกคนในบ้านต่างพูดพร้อมกัน
    "ใช่ครับก็เรารักันนิเราจะแต่งงานกันอาทิตย์หน้านะผมได้เตรียมทุกอย่างแล้ว"ยูตะพูดพร้อมยิ้มอย่างดีใจ
    ทุกคนก็ต่างดีใจและรับได้ทั้งนั้นจึงตกลงให้แต่งงานกัน
    เมื่อถึงวันแต่งงานทุกคนใส่ชุดสูตรสีขาวพร้อมดอกกุหลาบสีแดงงานในวันนี้มีคนมาเยอะแยะงานในวันนี้ไม่มีสินสอดมีแต่เอาหัวใจมาแรกกัน
    "สวัสดีท่านทุกท่านในงานนะครับมาถึงตอนที่ท่านรอคอยเราจะสวมแหวนกันครับ"พิธีกรในงานกล่าว
    "คุณยูตะกับคุณเรนเชิญสวมแหวนครับ"พิธีกรพูด
    ยูตะจับมือข้างซ้ายของเรนมาใส่แหวนเรนก็เช่นเดียวกัน
    "คู่ต่อไปคู่คุณฮินะและคุณเคดะเชิญสวมแหวนครับ"พิธีกรกล่าว
    ฮินะจับมือเคดะมาสวมแหวนเคดะก็เช่นกัน
    "เอาละครับต่อจากที่ไปเรามาอวยพรให้คู่รักกันเถอะครับ"พิธีกรกล่าว
    ทุกคนในงานยกแก้วขึ้นและก็ ไชโยๆๆๆ
    คู่รักทำไรไม่ถูกนั้งเขิลจนแก้มแดง
    ความรู้สึกผู้เขียน
    ครับผมเป็นคนเขียนเรื่องนี้เขียนมาเพื่อให้รู้ถึงความรักของคนเราไม่ว่าจะเป็นเพศไหนต่างกันอย่างไรมันก็ไม่ผิดที่เราจะรักกันผมใช่เวลาแต่งเรื่องนี้3ชั่วโมงผมพึ่งเคยแต่งเป็นเรื่องแรกครับอยากจะบอกว่าไม่ว่าจะต่างกันเท่าไหรถ้าอยู่ด้วยกันแล้วมีความสุขก็ไม่ผิดที่จะคบหาเพศเกย์เพศกระเทยเพศทอมเพศเลสเบี้ยนฯไม่ใช่เพศที่น่ารังเกียดพวกเขาต่างมีความรักให้กันทั้งนั้นฟินปะละแต่งงานหนะ5555555 -0- (ผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยด้วยน้ะครับผมแต่งนิยายไม่เป็น)











    เป็นเกย์ก็ไม่ผิกกฎหมายนะฮะ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น