ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 7: ความจริงที่เจ็บปวด
แพรไหมรีร้อ้วยวามใเมื่อเห็นไนท์ถูทำร้าย เธอพยายามะเ้าไป่วย แ่็ถูลุ่มายรร์ผลัออมา
"อย่ามายุ่ับเรื่ออพวเรา!" ายนหนึ่ะโนใส่แพรไหม
แพรไหมทรุลับพื้น้วยวามรู้สึสิ้นหวั เธอไม่รู้ะทำอย่าไรี น้ำาไหลอาบแ้มเธอ
"ไนท์..." แพรไหมพึมพำื่ออเา้ำไป้ำมา
ลุ่มายรร์ยัรุมทำร้ายไนท์่อไป นระทั่เาหมสิไป พวเาทิ้ไนท์ไว้ที่พื้นและเินาไป
แพรไหมรีบลานเ้าไปหาไนท์ เธอับัวเาึ้นมาและเย่าเบาๆ
"ไนท์! ไนท์! ื่นึ้นมาสิ!" แพรไหมร้อไห้สะอึสะอื้น
แ่ไนท์ไม่มีปิิริยาอบสนอใๆ แพรไหมรู้สึเหมือนโลทั้ใบอเธอำลัพัทลายลมา
เธอไม่รู้ว่าะทำอย่าไร่อไป เธอไ้แ่นั่อไนท์ไว้แน่น และภาวนาให้เาปลอภัย
สัพัหนึ่ ไนท์็เริ่มรู้สึัว เา่อยๆ ลืมาึ้นและมอไปรอบๆ
"แพรไหม..." ไนท์พึมพำื่ออเธอ
"ไนท์! นายฟื้นแล้ว!" แพรไหมีใมา เธอโผเ้าอไนท์แน่น
"เิอะไรึ้น?" ไนท์ถาม้วยเสียแหบพร่า
แพรไหมเล่าเรื่อทั้หมให้ไนท์ฟั ไนท์นิ่ฟัโยไม่พูอะไร
"ันอโทษนะแพรไหม" ไนท์พูเสียเศร้า "ันไม่น่าทำให้เธอ้อมาเอเรื่อแบบนี้"
แพรไหมส่ายหน้า "ไม่เป็นไร่ะ ไนท์ ันแ่ีใที่นายปลอภัย"
ไนท์มอแพรไหม้วยสายาที่เ็มไป้วยวามรัและวามรู้สึผิ
"แพรไหม...ันมีเรื่อ้อสารภาพับเธอ" ไนท์พู
"เรื่ออะไรเหรอะ?" แพรไหมถาม
"ัน...ันเป็นลูายอหัวหน้าแ๊มาเฟีย" ไนท์สารภาพ
แพรไหมเบิาว้า้วยวามใ เธอไม่เยิมา่อนว่าไนท์ะมีเบื้อหลัที่น่าลัวเ่นนี้
"ันอโทษที่โหเธอมาลอ" ไนท์พู่อ "ันไม่ไ้ั้ใะหลอเธอ แ่ันลัวว่าถ้าเธอรู้วามริ เธอะไม่ยอมรับัน"
แพรไหมนิ่เียบไปรู่หนึ่ เธอรู้สึสับสนและเสียใับสิ่ที่ไ้รู้ แ่ในะเียวัน เธอ็ยัรัไนท์
"ันไม่รู้ะพูอะไรเลย่ะ ไนท์" แพรไหมพูเสียแผ่ว
"ันเ้าใ" ไนท์พู "ันะไม่อให้เธอยโทษให้ัน แ่ันอยาให้เธอรู้ว่าันรัเธอ"
แพรไหมมอไนท์้วยแววาที่เ็มไป้วยวามรัและวามเ็บปว
"ัน็รันาย่ะ ไนท์" แพรไหมพู
ไนท์ึแพรไหมเ้ามาอ เาไม่รู้ว่าอนาะเป็นอย่าไร แ่เาะทำทุอย่าเพื่อปป้อเธอและวามรัอพวเา
โปริามอน่อไป...
"อย่ามายุ่ับเรื่ออพวเรา!" ายนหนึ่ะโนใส่แพรไหม
แพรไหมทรุลับพื้น้วยวามรู้สึสิ้นหวั เธอไม่รู้ะทำอย่าไรี น้ำาไหลอาบแ้มเธอ
"ไนท์..." แพรไหมพึมพำื่ออเา้ำไป้ำมา
ลุ่มายรร์ยัรุมทำร้ายไนท์่อไป นระทั่เาหมสิไป พวเาทิ้ไนท์ไว้ที่พื้นและเินาไป
แพรไหมรีบลานเ้าไปหาไนท์ เธอับัวเาึ้นมาและเย่าเบาๆ
"ไนท์! ไนท์! ื่นึ้นมาสิ!" แพรไหมร้อไห้สะอึสะอื้น
แ่ไนท์ไม่มีปิิริยาอบสนอใๆ แพรไหมรู้สึเหมือนโลทั้ใบอเธอำลัพัทลายลมา
เธอไม่รู้ว่าะทำอย่าไร่อไป เธอไ้แ่นั่อไนท์ไว้แน่น และภาวนาให้เาปลอภัย
สัพัหนึ่ ไนท์็เริ่มรู้สึัว เา่อยๆ ลืมาึ้นและมอไปรอบๆ
"แพรไหม..." ไนท์พึมพำื่ออเธอ
"ไนท์! นายฟื้นแล้ว!" แพรไหมีใมา เธอโผเ้าอไนท์แน่น
"เิอะไรึ้น?" ไนท์ถาม้วยเสียแหบพร่า
แพรไหมเล่าเรื่อทั้หมให้ไนท์ฟั ไนท์นิ่ฟัโยไม่พูอะไร
"ันอโทษนะแพรไหม" ไนท์พูเสียเศร้า "ันไม่น่าทำให้เธอ้อมาเอเรื่อแบบนี้"
แพรไหมส่ายหน้า "ไม่เป็นไร่ะ ไนท์ ันแ่ีใที่นายปลอภัย"
ไนท์มอแพรไหม้วยสายาที่เ็มไป้วยวามรัและวามรู้สึผิ
"แพรไหม...ันมีเรื่อ้อสารภาพับเธอ" ไนท์พู
"เรื่ออะไรเหรอะ?" แพรไหมถาม
"ัน...ันเป็นลูายอหัวหน้าแ๊มาเฟีย" ไนท์สารภาพ
แพรไหมเบิาว้า้วยวามใ เธอไม่เยิมา่อนว่าไนท์ะมีเบื้อหลัที่น่าลัวเ่นนี้
"ันอโทษที่โหเธอมาลอ" ไนท์พู่อ "ันไม่ไ้ั้ใะหลอเธอ แ่ันลัวว่าถ้าเธอรู้วามริ เธอะไม่ยอมรับัน"
แพรไหมนิ่เียบไปรู่หนึ่ เธอรู้สึสับสนและเสียใับสิ่ที่ไ้รู้ แ่ในะเียวัน เธอ็ยัรัไนท์
"ันไม่รู้ะพูอะไรเลย่ะ ไนท์" แพรไหมพูเสียแผ่ว
"ันเ้าใ" ไนท์พู "ันะไม่อให้เธอยโทษให้ัน แ่ันอยาให้เธอรู้ว่าันรัเธอ"
แพรไหมมอไนท์้วยแววาที่เ็มไป้วยวามรัและวามเ็บปว
"ัน็รันาย่ะ ไนท์" แพรไหมพู
ไนท์ึแพรไหมเ้ามาอ เาไม่รู้ว่าอนาะเป็นอย่าไร แ่เาะทำทุอย่าเพื่อปป้อเธอและวามรัอพวเา
โปริามอน่อไป...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น