เซรีนาราห์ แอนด์ เดอะ ไลนอส ออฟ ไลนาธีเซีย

ลำดับตอนที่ #2 : เซรีน่า

 

เมื่ออาทิตย์สาดส่องบนท้องฟ้า
...ฉันคิดถึงเธอ
เมื่อพระจันทร์ทอแสงนวลบนท้องฟ้า
...ฉันคิดถึงเธอ

  
  
   "เซรีน่า ฉันน่าจะรายงานพฤติกรรมของเธอให้ป้าเธอได้รู้สักทีนะ"

เสียงดุปนโมโหของใครคนหนึ่ง ทำให้หญิงสาวที่กำลังนั่งหลับ ถึงกับสะดุ้งโหยง
 
    "โธ่ ! มิสเทียร่าค่ะ บรรยากาศแบบนี้ ใครก็อดใจไม่ไหวหรอกค่ะ" เสียงออดอ้อนของเซรีน่า ทำให้อาจารย์ต้องใจอ่อนลงทุกที

    "ฉันเข้าใจ เซรีน่า แต่นี่คือเวลาเรียน และเธอไม่เคยสนใจเนื้อหาที่ฉันสอนเลยสักนิด "

เสียงดุของอาจารย์ทำให้หญิงสาวหน้าสลดทันที

   "ฉันต้องเขียนจดหมายรายงายพฤติกรรมส่งถึงป้าเธอหน่อย"

ผ่านไป 15 นาที...

    หญิงสาวที่ถูกดุไปเมื่อสักครู่นั้น ตอนนี้กำลัง
                  นั่งหลับ...
    โดยไม่สนสายตาของอาจารย์ที่มองอย่างตำหนิซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างชั่งใจ เด็กสาวคนนี้ไม่เคยมีวันไหนที่ไม่หลับในคาบของเธอ

"ก็คนมันง่วง ห้ามไม่ไหวจิงๆอ่ะ"เซรีน่าคิดในใจ แล้วก็ฟุบโต๊ะอมยิ้มอยู่เพียงคนเดียว

                                     ...ว่ากันว่า เคยมีดินแดนหนึ่ง มีเจ้าชายและเจ้าหญิง อัศวินผู้กล้าหาญ
                                        ปราสาทที่สวยงาม 
                                        ดินแดนที่มีน้ำตก ชื่อว่า กราไนล์
                                        หากผู้ใดได้ดื่ม ก็เชื่อว่า จะทำให้ผิวพรรณเปล่งปลั่ง
                                        .........
                                        และยังมีแร่ธาตุมากมาย.........
                                   
                                    ...ดินแดนไลนอส แห่ง ไลนาธีเซีย       

        "ตำนานบ้าบออะไรว่ะ"    เสียงในใจที่ดังลอดออกมาอย่างห้ามไม่ได้ของเจ้าคนปากไว แล้วเจ้าตัวต้องก้มหน้าทันทีเมื่ออาจารย์มองมาทางเธออย่างตำหนิ
        "ตำนานดินแดนแห่งไลนาธีเซีย เซรีน่า" 
        "ถ้าเพียงแต่เธอจะสนใจฟังสักนิด เธอจะรู้ว่าตำนานที่ฉันเล่าให้ฟังนี้น่าสนใจยิ่งนัก"

  เสียงดุเป็นรอบที่สองของชั่วโมงนี้ทำให้คนขี้ง่วงไม่กล้าหลับอีก ได้แต่นั่งเหม่อลอยออกไปข้างนอก โดยไม่สนใจเนื้อหาเหมือนเดิม

     "ตำนานอะไรไม่รู้ บ้าๆบอๆมีเจ้าชาย เจ้าหญิง อัศวินอีกต่างหาก"
เสียงบ่นพึมพำหลังจากเดินออกจากห้องเรียน ทำให้คนที่ฟังอยู่ข้างๆหันมาอมยิ้ม
        
    "แกนี่หลับได้หลับดีนะ ทุกคาบเลย"
    "อย่างกับแกไม่หลับนี่ นอร์ท "หญิงสาวหันไปต่อว่าคืน

ชายหนุ่มได้แต่เพียงยักไหล่ขึ้น มองไปมองมาไอ้เพื่อนตัวแสบนี่ ก็หล่อไม่เบา มิน่าหล่ะ สาวๆถึงกรี๊ดกันนัก
   ใบหน้าขาว แก้มออกแดงๆ  ผมสีดำ นัยตาสีเขียว และที่สำคัญ ปากดูน่า.....จูบ...ที่สุด

ผลั่ว!! อะไรอย่างหนึ่งกระแทกเข้าให้ที่หัว
   
   "เจ็บนะเว้ย"หญิงสาวหันไปต่อว่า พร้อมกับเอามือคลำๆที่หัว 
  
   "หื่น" มีเพียงเสียงสั้นๆที่ตอบกลับมา

มันรู้ได้ไงว่ะ ว่าเราคิดอะไรอยู่ หญิงสาวยังคงเอามือคลำๆที่หัว พร้อมกับนึกสงสัย

   "แกไม่กลัวป้าดุหรอ" นอร์ทเอ่ยขึ้นพร้อมหันมามอง
   "หึ ฉันก็คงจะกลัวอยู่หรอก ถ้าหากว่าป้าสนใจฉันสักนิด"

คนฟังเลิกคิ้วขึ้น ทำให้ผู้พูดจำต้องอธิบายต่อ
  "ก็ป้าสนใจฉันซะที่ไหน วันๆหายไปไหนก็ไม่รู้ ฉันมีพฤติกรรมยังไงป้าก็คงไม่สนใจหรอก"

 เสียงพูดที่ฟังเหมือนสบายๆ แต่คนฟังกลับรู้สึกถึงความเหงาในน้ำเสียงได้ และราวกับถูกจ้องมอง คนพูดจึงแกล้งเปลี่ยนเรื่องไปโน่น

  "ฉันว่าจะไปดินแดนไลนาธีเซียสักหน่อย  เผื่อจะหนีความทุกข์ได้" เสียงพูดเพ้อเจ้อดังมาจากคนขี้เซา
  "แล้วแกรู้หรอ ว่าจะไปยังไง"
  "ว่ะ มันจะไปยากอะไร รู้จักคนอย่างเซรีน่าน้อยไป" พูดเสร็จเจ้าตัวก็ชูกำปั้นขึ้น
  
ชั่วขณะหนึ่ง ชายหนุ่มมองหญิงสาวอย่างงงๆ ทำให้เธอถึงกลับแปลกใจ
 
  "เห้ย  นี่แกคงไม่คิดว่าฉันจะไปจิงๆหรอกนะ"
  "อะไรน่ะ"   หน้าของชายหนุ่มยังคงแสดงถึงความงุนงง
  "ไอ้โง่เอ้ย แกจะให้ฉันไปยังไง ดินแดนบ้านั่น มีจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้"
  "อ๋อ เออ ใช่สิ แกนี่บ้าจริงๆ ดินแดนบ้านั่นมีจริงบ้าบออะไรหล่ะ"

พูดเสร็จ ทั้งสองก็เดินต่อไปข้างหน้าเรื่อยๆ โดยไม่พูดอะไรกันต่อ เพราะต่างคนก็ต่างกำลังคิดอะไรอยู่ในใจ
  เซรีน่า  :"ไอ้นี่ถ้าทางมันจะเพี้ยน " นี่เป็นความคิดของผู้หญิงที่ได้ชื่อว่า ทำตัวน่าเกลียดที่สุด
   นอร์ท : "ถ้าเธอไปในดินแดนนั่นจริงๆล่ะ" 
 
   นี่คือคำถามที่เกิดขึ้นเพียงในใจของนอร์ท ขณะที่จ้องมองหญิงสาวเบื้องหน้า เธอเป็นผู้หญิงที่ไม่ได้มีนิสัยตามเพศเลยสักนิด แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า ใบหน้าและรูปร่างนั้น มีความเป็นหญิงแท้ หน้าเรียว ผิวขาวอมชมพู ผมยาวสีน้ำตาลไหม้เป็นลอนๆเช่นเดียวกับสีของตา จมูกและปากก็ได้รูป

   หลายคนในโรงเรียนสงสัยกันเหลือเกินว่าเขากับเธอมาเป็นเพื่อนรักกันได้ยังไง เพราะในขณะที่นอร์ท ซึ่งเป็นผู้ชายเพอร์เฟ็ก สูง หล่อ สาวๆกรี๊ด ในขณะที่เธอ แม้จะจัดได้ว่าหน้าตาดี แต่ด้วยความที่ **กินมาก พูดมาก นอนมาก**3 บัญญัติไตรยางค์นี้ ทำให้เธอดูเหมือนคนบ้าไปในพริบตา

  ไม่มีใครรู้ว่านอร์ทมาจากไหน และมาที่นี่เพื่ออะไร แต่ก็นั่นแหละ ใครจะบอกว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม แต่เหตุผลเดียวที่เขามาที่นี่ ณ ตรงนี้ ก็เพราะเธอ

                เซรีนาราห์ แห่ง ไลนอส ออฟ ไลนาธีเซีย