คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #305 : คลื่นน้ำยักษ์
เป็นอย่าที่เยเป็น แ่ราวนี้ โลลิยทาร่ายเวทย์ ฝู้าาวำนวนมา็โผล่ออมา ิสและิร่า้อ่อสู้อย่าุเือ
เนทอร์หันไปมอทั้สามน มันรีบเปลี่ยนวามสนใทันที
“อย่าให้มันเ้าถึัวโลลิ” บรีะโน “มีทาเียว เล้อออมา มันะไม่เป็นอมะ เวลานั้นเราถึัารมันไ้” ‘เฮือ!’ บรีพูบเา็ถูวานแหลมฟันปลิวออไปไล เนทอร์ยับาเรียมลับไปโมีโลลิ
“ลื่นน้ำ!” ิลลี่สร้าลื่นน้ำนาให่ล้อมรอบบริเวาร่อสู้เอาไว้ เนทอร์ไม่สามารถผ่านลื่นน้ำยัษ์ไปไ้ มันไม่ไ้รับวามบาเ็บใๆ และยัมุ่หน้าไปโมีิลลี่เพื่อให้ิลลี่หยุร่ายเวทย์ วานยสูฟาลไป ม่านน้ำทรพลั แ่้อเสีย ิลลี่้อใ้สมาธิและไม่ปล่อยมือ
‘เป๊!’ โล่หินนาให่โผล่ึ้นมาาิน้วยัมฟ์ เาร่ายเวทย์แท่หินบนพื้นอีหลายอัน เพื่อโมีใ้ท้ออเนทอร์ ‘ปั้!!!!!!!’ มันไม่รับรู้ถึวามเ็บปว “พื้นินระแท! , หินสั่น!” ัมฟ์ใ้มือทาบที่พื้นิน
“เป็นอมะั้นเหรอ” ฟรา้อนพู “ี! ันะระเบิพลัให้สุๆไปเลย!” สิโไฟนฟูพอโ อ้าปาว้าสร้าบอลลมไฟ เ็มไป้วยเวทย์ไฟสีแส้ม หมุนลาอาาศและรไปใบหน้าเนทอร์ ‘ู้ม!’ ไฟลูให่เผาไหม้ทั้ัวอมัน มีเพียวาไฟสีเหลือให่ที่สามารถเห็นไ้ ฟรา้อนึแหวนในระเป๋าาเอวสวมไว้ที่นิ้วมือ หินสีำภายในสีแล้ายวุ้น ลิ้ไปมา เาใ้นิ้วสวมแหวน วาวแหวนเวทย์ บอลไฟอีลูพุ่เ้าไป และอีลู มาว่าสิบลูที่เผาไหม้เนทอร์
“สุยอ!” ัมฟ์พู มือสร้าาินำลัปรบมือ
แ่แล้วเปลวไฟ็หายไป เนทอร์ยัปิีทุส่วน มันหัวเราะเสียั และับวานสอมือ ไล่ฟาใส่ฟรา้อนไม่ยั้ ‘ู้ม!!!!’ ฟรา้อนวิ่หลบ้าย และวา สิโไฟอเาวิ่ามไปิๆ บรีูทาสร้าพายุลม้อนสีเียวหมุน เร่นาให้ให่และรุนแร เาเล็ไปร้านหลัอเนทอร์ ‘ฟิ้ว’ พายุสายลม ลมเลียวหมุนทะลวผิวหนัเนทอร์ เมือสีเหลือระายทั่วบริเว
ิลลี่รู้สึหนัึ้นเรื่อยๆ เมื่อเนทอร์ไล่ฟาวานใส่ฟรา้อน และพยายามพุ่นลื่นน้ำยัษ์ให้พัล ัมฟ์เปิสมุเวทย์ รูปร่าหิน ัวอัษรเวทย์ลอยึ้นบนอาาศ ้อนหิน่อัวามผิวหนัอเนทอร์อย่า้าๆ มัน้าล และ้าล เมื่อทั้ัวถูเลือบ้วยหินำนวนมา มันยับไม่ไ้ และมัน็ระเบิพลั ‘ู้ม!’ หินระาย
มันรู้สึโรธ พลัออร่าสีเหลือโผล่ามผิวหนั ับวานไล่ฟาอมเวทย์ทั้สี่ ‘ู้ม!!!!’ บรีหลบอย่ารวเร็ว แ่็้อพลา้วยหาเปลวไฟสีเหลือ ฟาเ้าลำัว เาส่เสียร้อเ็บปว ปลิวไปิลื่นน้ำยัษ์ ัมฟ์สร้า้อนหินปะทะับวานแหลม หินอเาแระายเป็นเสี่ยๆ ไม่เหลือิ้นี มันยาเหยียบัมฟ์ โเลมหินัวเล็เ้ามารับารโมี ้ำแล้ว ้ำอี สุท้ายัมฟ์็ถูเหยียบมลไปในิน สิโไฟฟรา้อนยายัวให่ระโัหาเนทอร์ มันส่เสียร้อเ็บปว
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า” ฟรา้อนหัวเราะ “ุอ่อนอแือหาสินะ” เาสะบัผ้าลุมเร่พลัเวทย์ไฟให้ับสิโ่อเนื่อ เนทอร์ิ้นไม่หยุ ทำให้วานหมุนไปฟาเ้าิลลี่เ็มๆ ‘ู้ม!’ ‘เฮือ!’ ิลลี่ปลิวออไปไล ลื่นน้ำยัษ์่อยๆหล หล
ฟรา้อนไม่สนใ เาระโึ้นไปวิ่บนหลัอเนทอร์ เปลวไฟลุท่วมทั้ัวอมัน หมัไฟหัวสิโ้าย วา ใบหน้าเนทอร์มีเมือสีเหลือไหลออทามู มันเปลี่ยนเส้นผมำสนิทเป็นใบมีแหลม สะบัและแทใส่ฟรา้อน
ฟรา้อนไม่ร้อเ็บปว ไม่ว่าะโนโมีสัเท่าไหร่ เาเหมือนนบ้าพลั และไม่สนใวามเ็บปว โพั่นสีม่วไหลบนร่าายอเา เา็ยับีบโพั่นสีม่วและร่ายเวทย์ไฟ่อเนื่อ “เพลิราสีห์” เปลวไฟลุท่วมัวฟรา้อน สิโยััหาเนทอร์แน่น ไม่ยอมปล่อย ฟรา้อนึ้อนหินเวทย์าระเป๋าาเอวสามอัน บีบลาอาาศ ทรผมอเาเปลี่ยนไป าที่เยร ยาว ฟู พลัออร่าเวทย์เพิ่มึ้นอีหลายเท่า
“หินเสริมพลัเวทย์” ัมฟ์พู เาึออมาบีบเ่นัน “ันว่าะเ็บไว้ใ้อนที่สำัเท่านั้น” หินสีน้ำาลเ้ม ‘โบ๊ะ!!!’ ออร่าเวทย์สีน้ำาลปลุมรอบัวอเา
“็อนนี้เหละที่สำั” ิลลี่ึออมาใ้เ่นัน อเามีลัษะเหมือน้อนน้ำลม มีลื่นน้ำวนอยู่ภายใน
บรีพึมพำและทำเ่นัน แรลมสีเียวโบสะบั เ่าัวเล็วิ่วนหมวปีว้ามาว่าร้อยรอบ รับรู้ถึพลัเวทย์ลมที่สูึ้น “พายุทอร์นาโ!!” วแหวนเวทย์สีเียวลมหมุนรุนแรลาอาาศ สมุเวทย์สีเียวปล่อยลื่นพลัเิมเ็มเ้าไป ทาเวทย์ส่อแสสีเียวสว่า
“ลื่นน้ำยัษ์” ิลลีู่แนทั้สอ้าึ้นฟ้า ำแพน้ำยัษ์โผล่ึ้นมาบนพื้นิน ล้อมรอบบริเวนั้นอีรั้ แ่มันหนาแน่นว่าเิมหลายเท่า “ย๊า!!!!” ลื่นสูึ้น สูึ้นอี
หิน้อนให่่อเรียันเป็นูหินนาให่ พุ่รเ้าไปบีบรัอเนทอร์ทันที “อนาอน้า สโทน” ัมฟ์เร่มวลเวทย์โยใ้สมุเวทย์หิน ปลปล่อยพลัานออไป และสร้าวายหิน พุ่นาอมัน
“ไอ้พวบ้า” ฟรา้อนพู มืออเาเปลี่ยนเป็นอุ้เท้าสิโนาให่ เล็บแหลมยาว เปลวไฟลุท่วม มีระแสไฟฟ้าสีำสถิอยู่้านใน “ายะ ไม่ว่าแะเป็นัวอะไร็่า” ‘ู้ม!!’ ฟรา้อนบเนทอร์ล้มลไปอับพื้น ูหินบีบรัแน่นึ้นอี พายุอบรีหมุนเลียวทะลุลาลำัวเนทอร์
“ร่าายมันเป็นอมะ!” ิลลี่พู
“ันไม่สน” ฟรา้อนลอยัวบนอาาศ “ราสีห์ ำราม!” สิโไฟปล่อยหาเนทอร์ ระโลอยบนอาาศปล่อยวแหวนเวทย์ใส่ฟรา้อน วแหวนรูปสิโยายให่ึ้น เาหมัรัวลาอาาศ เิเป็นรูปสิโไฟ อ้าปาเี้ยวแหลม ในที่สุ เนทอร์็ส่เสียร้อเ็บปว เมือสีเหลือไหลออมาไม่หยุ
เปลวไฟสีเหลือในวาลุโนึ้นอี มันับวานแน่น ไล่ฟาใส่ทุน ัมฟ์เปลี่ยนูเป็นโล่หิน รับารโมี และเปลี่ยนลับไปเป็นูหินรัามันให้ล้มล บรีสลับพลัเวทย์ พายุเป็นลูธนูแหลมเือบสามร้อยอัน โมีใส่เนทอร์ มันแทบะไม่รู้สึอะไรเลย เาึสร้าพายุหมุนโมีวาสีเหลือ มันใ้วานฟันพายุาสอท่อน ฟรา้อนพลาถูหาเนทอร์แทเ้าลาลำัว เาเินไม่ไ้ ิลลี่ลระับน้ำลและเ้าไป่วยฟรา้อน ัรน้ำยาวัหาเนทอร์เปลวไฟสีเหลือาออ มัน็ฟื้นฟูึ้นมาใหม่ ฟรา้อนไม่ยอมล้มัวล เาบีบโพั่นสีม่วสิบว และยัร่ายเวทย์บอลไฟลม และเี้ยวสัว์ไฟยาวพุ่โมี่อเนื่อ
“ฟรา้อน นายะายเอานะ!” ิลลี่พู เาเปลี่ยนัรเป็นโล่น้ำ รับารโมีาวาน มันหันไปโมีัมฟ์และบรี่อเนื่อ
“ันไม่าย่ายๆหรอ” ฟรา้อนพู โพั่นสีม่วไหลออาปาอเา “ไปทำหน้าที่อนายเถอะ!” ฟรา้อนพยายาม้าวาให้เินไป้าหน้า เามอเห็นบรีและัมฟ์อยู่ในสภาพที่แย่ลเรื่อยๆ และยัลุึ้นมาร่ายพลัเวทย์่อเนื่อ
“ธนูสายลม” บรีสร้าันธนูสีเียวลาอาาศ เนทอร์ฟันาออสอรอบ เา็ยัสร้าึ้นมาอี และให้ัมฟ์วาลูธนูหินอันให่ ‘ู้ม!’ วามเร็วอลมผลัันให้ลูธนูหินแหลมเสียบเ้าลาัวเนทอร์ปลิวไปิำแพลื่นน้ำยัษ์ ิลลี่ร่ายเวทย์น้ำเพื่อ่อมแมลื่น
้าาวโผล่ออมาเรื่อยๆาพายุเปลวไฟสีเหลือ และยัมีอีาสีเหลือำออมาเพิ่ม ปาอมันเป็นเหล็เือบร้อยัว โผล่มาาปีและพ่นเมือสีเหลือใส่โลลิ ิร่าหมุนัวยิธนูไฟออไป่อเนื่อ ิสยาบน้ำแ็รับารโมี เาไม่สามารถออห่าโลลิไ้เลย เพราะว่ามีหนอนโผล่มาใ้ิน มันพยายามะบีบรัโลลิ ับัิร่าทำาน หนอนลายเป็นผทันที
ความคิดเห็น