คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ค่ำคืนอันแสนอบอุ่น
ผมลุึ้นาเียและับหมอน้าไว้แน่น เรียมัวฟาสุแร เท่าที่ะทำไ้ เพราะระูลเราเป็นนัรบ
ู่ๆ วันสีน้ำาลอ่อน ไหลบนพื้น ไหลออมา ไหลออมาพร้อมเสีย เสียเหมือน ัวอะไรำลัเิน ‘แร๊ แร๊’ เสียหนวส่ายไปมา ทันในั้นเอ ประูระแทเ้าับำแพห้อน้ำ ส่วนร่าายผม เลื่อนที่วามเร็วแส มาอยู่ประูหน้าห้อ พร้อมะบิ เปิ และวิ่หนี ‘หนีห้อนอนัวเอั้นหรอ’
าสีน้ำาล มีนยาวึ้นไม่เป็นระเบียบ ท้อลายาสีน้ำาล และาอีหลายอันอยู่้าน้า นาลำัวประมาสามเมร มัน้าวเ้ามา มัน้าวเ้ามา
มันโึ้นไ้ยัไ มันัวให่ึ้น
สอสิ่ที่ผมว้าไ้เร็วที่สุือ หนึ่ ทิเอร์ ผมยัไว้อบาเ เพราะรู้ว่าะ้อวิ่หนีแน่นอน สอ หมอน้า เป็นอาวุธสำหรับนัรบอย่าผม นาอ้วนและให่เือบเท่าลำัวอมัน ผมาเาว่า ถ้าฟาสุแรมันน่าะสลบ
แ่ไ้แ่ิ ปลายเท้าอผม วิ่เร็วยิ่ว่าสิ่ใบนท้อถนน ‘ลาืน ถนนโล่ ไม่มีรถวิ่สััน’
“่วย้วย!!” ผมยับาเให้บีบทิเอร์ไว้ไม่ให้หลุเ็า และะโนอีรั้ “่วย้วย โว๊ย!!”
ไร้ารอบรับาาวเมือ ทุนำลัหลับ ผม็ำลัหลับ
ทำยัไี ผมมอ้ายและวา ไม่มีที่ให้วิ่อี่อไปแล้ว
“ันไม่อยาให้นายเห็นภาพาร่อสู้อันโหร้าย” เลื่อนทิเอร์ไปไว้้านหลั ใล้ับร่อู “หลับาะ ทิเอร์”
านั้น็ับหมอน้าแน่น มันเินเ้ามาพร้อมับส่ายหนวบนหัว
“แ้อารอะไราัน” ผมพูอย่าสุภาพ และล้าหา้วยวามหวาลัว “ถอยไปะ ันไม่อยาทำร้ายแ ถอยไป ไม่อย่านั้น ันะฟาให้เหลือเพียหนว” ผมพูและิว่ารุนแรไปไหม “ฟาให้นายสลบ และ่อานั้น็ไปวาไว้้าถัยะ เหม็นนะโว๊ย!”
มันเินอย่าไม่สนใ “ไอ้บ้า หัเรียนรู้ภาษานะบ้า” ผมะโนและฟาใส่มันสุแร วามอันรายที่ใล้ัวเรา
ความคิดเห็น