คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : SPECIAL NIGHT: 5hr Before Chaos
ดูรายละเอียดการสั่งซื้อฟิคได้ตามลิ้งค์นี้เลยค่ะ > https://goo.gl/I5IzBy
SPECIAL NIGHT: 5hr Before Chaos
พบกับ #ช่วงหนาวๆของมินตุ๊ด
ไฟถูกจุดขึ้นบนเทียนเล่มหนึ่งถูกล้อมด้วยสิ่งมีชีวิต 4 คนที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานโดยมีรุ่นพี่อย่างหัวหน้างาน Sculpture นอนใต้โต๊ะดราฟภายในห้องนี้เป็นแบ็คกราวน์ประกอบฉาก เวลาเที่ยงคืนหลังดูน้ำตากามเทพ(?)จบอย่างนี้ตุ๊ดแอ็บแมนอย่างซง มินโฮตามด้วยเกลอสุดน่ารักพโย จีฮุนถือโอกาสดีชวนนัม แทฮยอนและคิม จินอูที่มาช่วยงานจนดึกดื่นทั้งๆที่ไม่ใช่งานสาขาตนมานั่งฟังเรื่องเล่าของเขา
ไม่ลืมที่จะปิดไฟสตูที่ไม่เคยถูกปิดมาก่อนแล้วจุดเทียนเล่มหนึ่งขึ้นเพื่อบรรยากาศที่ดี
“มีเรื่องจะมาเล่า”
“เออว่ามาเถอะ” น้องทอมคนแมนของเขาพูดด้วน้ำเสียงหงุดหงิดเพราะถูกบังคับให้มานั่งล้อมวงทั้งๆที่อยากเอนนอนลงเต็มทน
“เรื่องผีหรอ? น่ากลัวอ่ะ~” จินอูร้องออกมาพลางเอนกอดแขนแทฮยอน ทำเอาซงตุ๊ดคนนี้อยากกรี๊ดออกมาด้วยความเอ็นดูววว์ มากอดน้องโน่มาพี่แป๋ว!
“ไม่ๆ มันคือนิทานเว้ย” จีฮุนตอบแทนมินโฮแล้วกระชับผ้าห่มที่คลุมไว้ตั้งแต่หัวจนมีแต่หน้าโผล่ออกมา
“รีบๆเหอะพี่จะได้นอน” แทฮยอนยังคงเร่งเร้าจนมินโฮต้องกระแอมคอและยืดตัวตรงเพื่อพร้อมจะเล่า
“เรื่องมันมีอยู่ว่า...”
“เห้ยจริงดิ!”
“ยังไม่เล่า” มินโฮตีหัวเพื่อนซี้เบาๆ
“กาลครั้งหนึ่งในป่าใหญ่นะครับ มีกระต่ายตัวหนึ่ง เป็นกระต่ายตัวเมียสีขาว.. เห้ยๆเดี๋ยวกูเล่าแล้วมึงช่วยพากย์นะ?” ขึ้นต้นเรื่องทุกคนก็เงียบฟังอย่างใจจดใจจ่อแล้วเจ้าตัวก็สะกิดบอกให้จีฮุนเป็นนักแสดงให้
“มันก็ออกไปเดินเล่นในป่าลึกตอนดึกเพราะว่ามันหิวใช่ม่ะ กระต่ายตัวเมียสีขาวก็ไปเล่นซนในป่าอยู่นานพอสมควร..”
“ที่นี้มันเกิดหลงป่ากลับบ้านไม่ถูก เจ้ากระต่ายสีขาวก็เดินต่อไป ไปเจอกับกระต่ายตัวผู้ตัวนึง เป็นกระต่ายสีเทา”
“แล้วกระต่ายก็ไปท้ากระต่ายอีกตัววิ่งแข่งกัน” จีฮุนขัดขึ้นมา
“ไม่ใช่! คนละเรื่อง!” พวกนี้ก็ขยันตบมุขจัง
“เออ ถึงไหนแล้ววะ.. นั้นแหละ กระต่ายตัวผู้สีเทาตัวนั้นมันก็ถามว่า มึงพากย์ๆ” สะกิดจีฮุนที่ยิ้มๆหัวเราะเพราะว่าเป็นคนที่เคยฟังเรื่องนี้มาก่อน
“มึงเป็นตัวผู้ดิ เดี๋ยวกูเป็นตัวเมีย” จีฮุนตกลงกับเพื่อน
“ก็ได้ มันก็บอกว่า เธอๆ มาทำอะไรดึกดื่นแถวนี้ บ้านช่องไม่รู้จักกลับ”
“อ๋อฉันหลงทางน่ะ เธอช่วยชี้ทางกลับบ้านให้ได้มั้ย”
“พรืด.. ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” ทั้งสองสาว เอ้ย จินอูและแทฮยอนหลุดหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินพโย จีฮุนบีบเสียงให้เป็นเสียงเล็กๆพร้อมกับพากย์เสียงในตำแหน่งกระต่ายตัวเมียตัวนั้น
“ด้วยความที่กระต่ายสีเทาเนี่ยรู้สึกคุ้นๆกระต่ายตัวนี้ มันก็เลยบอกว่า โอเคเราจะบอกทางเธอแต่ว่ามีข้อแม้อย่างนึง..”
“ข้อแม้อะไรอ่ะ” แทฮยอนที่ค่อยๆเลื้อยนอนฟังถามขึ้นด้วยความสนใจ
.
.
.
“ขอเยทีนึงดิ”
และสิ้นเสียงนั้นทุกคนก็หัวเราะออกมาเสียงดังจนมินโฮจุ๊ปากแล้วใช้นิ้วโป้งชี้ไปยังลูกพี่ของตนที่หลับปุ๋ยอยู่ ทุกคนจึงค่อยๆเงียบลง
“เออกระต่ายสีขาวมันก็แบบอยากกลับบ้านอ่ะมันก็เลยยอมเว้ย และให้กระต่ายสีเทาสะบะระเฮ่ยไป”
จินอูและแทฮยอนหัวเราะขึ้นมาอีกครั้งเมื่อไอ่สองคนที่นั่งเล่าเรื่องกระต่ายนั้นทำมือประกบกันและตีจนเสียงดังถี่ๆเหมือนเสียงอะไรที่คุณก็น่าจะรู้.. ป๊าบๆๆๆๆเลย
“พอกระต่ายสีเทาปล้ำกระต่ายสีขาวเรียบร้อยปุ๊ปก็บอกทางไง บอกว่าเออไปทางขวานะกระต่ายสีขาวก็เดินๆๆๆต่อไป”
“เดินทางต่อไป หลงป่าอีก!”
“อ่าวแสดงว่ากระต่ายสีเทามันหลอกปล้ำฟรีอ่ะดิ” จินอูถามออกมา
“ใช่ สรุปคือมันหลอก กระต่ายสีขาวก็เดินต่อไปปุ๊ปเจอกระต่ายสีเขียวเข้ามาทัก ..เธอมาทำอะไรเนี่ย ทำท่าเหมือนหลงทาง กระต่ายสีขาวก็ตอบไปว่า” มินโฮเว้นให้จีฮุนพากย์
“ใช่เราหลงทาง เธอช่วยบอกทางกลับบ้านให้หน่อยสิ”
“กระต่ายสีเขียวพอเห็นกระต่ายสีขาวก็นึกในใจว่า เอ๋ หน้าคุ้นๆ เรารู้ทางบ้านมันนี่หว่า กระต่ายสีเขียวเลยพูดว่า..ได้เดี๋ยวเราจะบอกทางกับเธอนะ แต่ว่ามีข้อแม้อย่างหนึ่ง.........”
“อะไรอ่ะ”
“ขอเยทีดิ”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อีกแล้วหรอ?” คนที่เคยฟังครั้งแรกอย่างจินอูและแทฮยอนถามออกมา
“ใช่ ฮ่าๆ กระต่ายสีขาวมันก็แบบ โห อะไรวะโดนมาทีนึงละ อ่ะแต่ไม่เป็นไรละกัน ก็ยอมให้กระต่ายสีเขียวเยไป ก็เลย..”
‘ป๊าปๆๆๆๆๆๆ’ เสียงประกบดังขึ้นอีกครั้งจนทุกคนหัวเราะออกมา
“กระต่ายสีเขียวปล้ำเสร็จปุ้บก็บอกทางต่อไป.. กระต่ายสีขาวก็เดินตามไปทางที่บอก พอเดินไปปุ๊ปไม่เจอบ้านตัวเองอีกละ หลงป่าอีก”
“เอ้า?”
“ก็เลยไปเจอกระต่ายสีดำตัวผู้เหมือนกันมาทักด้วยความเฟรนด์ลี่.. เธอมาทำอะไรที่นี่ หลงป่าหรอ?”
“ใช่ ช่วยบอกทางกลับบ้านให้เราหน่อยสิ” จีฮุนพากย์เสียงอย่างรู้งาน
“อย่าบอกนะ..” แทฮยอนพูดออกมาเหมือนรู้ทัน
“ไม่ กระต่ายสีดำบอกว่า..คุ้นหน้ามากเลยเหมือนเคยเห็นว่าเธออยู่แถวนั้นนะ กระต่ายสีดำก็เลยจะบอกทางแต่ว่ามีข้อแม้นะ”
“เอาอีกแล้ว..”
“ขอเยทีดิ..”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“กระต่ายสีขาวก็แบบเอาว่ะอีกซักทีนึงน่ะ กระต่ายสีขาวก็โดนโซเดมาคอมไป”
‘ป๊าปๆๆๆๆๆๆ’ เสียงประกบดังขึ้นอีกครั้งจนทุกคนหัวเราะออกมา
“เรียบร้อย..กระต่ายสีดำก็บอกทางกลับบ้าน.. ทางนี้นะแล้วเลี้ยวซ้าย จากนั้นเลี้ยวขวาแล้วเดินตรงไปเรื่อยๆ กระต่ายสีขาวก็เดินตามต่อไป
”สรุป! กลับบ้านได้แล้ว ปลอดภัย”
“จบละ? มีสาระป่ะเนี่ย” แทฮยอนถามออกมาพลางลุกจะเตรียมตัวไปนอนแม้จะเคยขำโคตรๆมาก่อน
“ยังๆ นั่งลงก่อน”
พอมินโฮเห็นอีกคนนั่งลงก็เล่าต่อ
“พอหลายเดือนต่อมากระต่ายสีขาวท้องครับ!”
“เอ้า?” ทั้งสองคนร้องออกมาพร้อมกัน เอ้ามามั้ยเดี๋ยวพี่โน่ไปเอาพัดลมมาเพิ่ม...
“กระต่ายสีขาวท้องก็ต้องคลอดลูก คลอดลูกออกมาปุ้ปลูกออกมาเป็นกระต่ายสีฟ้า”
“แล้วทำไมมันสีฟ้า?” จินอูถามด้วยความสงสัยจริงๆ ก็แน่ล่ะว่าที่ผ่านมาทั้งสามตัวนั้นไม่มีตัวไหนมียีนสีฟ้าเลย
“อืม เพราะฉะนั้นตอนนี้จะถามน้องทอมกับพี่จินอูว่า..กระต่ายสีไหนเป็นพ่อ?”
“เดี๋ยวนะมีสีอะไรบ้างนะ?” แทฮยอนคิ้วตกคิดตามด้วยสีหน้าจริงจังจนมินโฮต้องยิ้มออกมา ก่อนที่จีฮุนจะช่วยทวนให้ “สีเทา สีเขียว สีดำ”
“ยากจัง” จินอูที่นอนคิดตามพูดออกมา
แต่สองเกลอนั้นกำลังหัวเราะเบาๆอย่างคนที่รู้ว่าคำตอบคืออะไร
“สีเขียว?” แทฮยอนโพลงออกมา
“สีเขียว ทำไมอ่ะ?”
“มันใกล้เคียงสีฟ้าสุดล่ะ”
“แต่..ผิดอ่ะน้องทอม”
“เอ้า?”
มินโฮเลยหันไปถามจินอูแทน
“เหลือสีเทากับสีดำครับพี่จินอู”
“สีเทา! สีเทาแน่ๆ”
“จะเฉลยให้ฟังว่า..ผิดครับ”
“อะไร? แกล้งกันป่ะเนี่ย” แทฮยอนถามออกมาทำให้เกลอทั้งสองกลั้นหัวเราะปวดท้อง
“คำตอบคือกระต่ายสีดำผสมพันธุ์กับกระต่ายสีขาวออกลูกเป็นกระต่ายสีฟ้า”
“บ้า เป็นไปได้ไง” แทฮยอนแย้งออกมาด้วยความไม่เข้าใจ
“ก็คำตอบคือกระต่ายสีดำ..ถ้าอยากรู้จริงๆ เอ้ย เอางี้อยากรู้ป่ะว่าทำไมเป็นกระต่ายสีดำ” มินโฮถามทั้งสองคนนั้นด้วยสีหน้าจริงจัง
“จะบอกให้รู้ล่ะกันนะครับ จะบอกให้รู้ว่าเหตุผลที่กระต่ายสีดำถึงออกลูกเป็นกระต่ายสีฟ้า”
“จะบอกให้จริงครับ แต่ว่าต้องมีข้อแม้อย่างนึง...”
.
.
5555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
จบ
#ฟิคพี่โค่น้องยูน
ใครเคยดูคลิป นิทานกระต่าย18+ของพี่กานก็คงรู้แล้ว
555555555555555555555555555555
มาลงดักเผื่อว่าตอนหน้าจะลงช้า
มั้งนะ
มั้ง
อิ__อิ
อยากลงเฉยๆไม่มีไร
ความคิดเห็น