พี่ครับผมเป็นแวมไพร์ (YAOI)

*** เปลี่ยนชื่อเรื่องจาก สุดแสงดาว เป็น พี่ครับผมเป็นแวมไพร์ ***

ดาวฤกษ์

ล้วนสว่างไสว

แม้อยู่ไกลกี่ร้อยปีแสง

ก็ยังมองเห็นด้วยตาเปล่า

แต่ไม่อาจจับต้อง

ไม่อาจเป็นเจ้าของ

หรือสัมผัส

เช่นเดียวกับความรักของผม

มันช่างห่างไกลความสมหวัง

เมื่อเราต่างอยู่กัน

 ....

 คนละเผ่าพันธุ์

โหลดอีบุ๊คได้เลย เล่มละ 89 บาทเท่านั้น

คลิ๊ก >> Ebookโหลดเลย

"มีอีกเรื่องหนึ่งยังไม่ได้สะสาง”

“หือ อะไร”

ยังมีอะไรอีกเนี่ย ทำไมวันนี้ผมมีหลายคดีจัง

“จำได้ไหมที่พี่บอกไว้ว่าจะรอนายติดหนี้รอบหน้า”

“หนี้อะไร”

“หนี้จูบไง”

หา เราเคยคุยกันเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ

ผมขยับกายขึ้นนั่งตัวตรง มองอีกฝ่ายตาโต เห็นแววตาคนที่มองมาพราวระยับอย่างไม่น่าไว้ใจ

“ผมไม่คิดว่าเราคุยกันเรื่องนี้มาก่อน”

“นั่นสิ ยังไม่ได้คุย” น้ำเสียงของพี่ดาวฤกษ์ดูไม่น่าไว้ใจเอาเสียเลย “เพราะงั้นเราควรตกลงกัน เริ่มจากเมื่อคืนนี้”

“เริ่ม?”

เริ่มอะไรหว่า ผมยังคงไม่เข้าใจ

“นายเป็นแวมไพร์ ส่วนพี่เป็นมนุษย์ มันดูไม่ค่อยยุติธรรมเท่าไรถ้าพี่จะโดนดูดเลือดไปฟรีๆ”

“แล้ว...ผมต้องทำยังไง”

มันเป็นคำถามที่ผมไม่แน่ใจว่าควรถามไหม แต่ก็ถามออกไปแล้ว และยิ่งรู้สึกว่าตนเองนั้นคิดผิดเมื่อคนนั่งพิงพนักหัวเตียงชะโงกหน้าเข้ามากระซิบบอก

“เลือดหนึ่งหยดแลกกับหนึ่งจูบ...พี่ว่ามันแฟร์ดีออก”

ตายห่า แล้วนี่ผมดื่มเลือดพี่เข้าไปกี่หยดแล้วเนี่ย