คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตัวละคร อะนาโด
บทที่ต้องการ ;มนุษย์องครักษ์ ตัวร้ายมาเกิด (ตามจริงอยากส่งบทพระเอก)
ชื่อ - นามสกุล ; อะนาโด เอลเฟอีส
อายุ ; 21
เพศ ; ชาย
ประวัติ ; อะนาโดเป็นเพียงเด็กชายคนหนื่งที่อาศัยอยู่กับครอบครัว มีแม่และน้องสาวที่น่ารัก เขาเกิดในเมืองๆหนึ่งที่
แวมไพร์เป็นสิ่งต้องห้าม หากรู้ว่ามีแวมไพร์อยู่ในเมืองจะรีบกำจัดทิ้งทันที ชีวิตของเขามีความสุขมาตลอดจนกระทั่งวันหนื่งในวันเกิดอายุ 13 ปีของเขา งานวันเกิดถูกจัดขึ้นอย่างเงียบๆมีคนร่วมงานแค่สามแม่ลูกแต่บรรยากาศก็อบอุ่น ช่วงเวลาแห่งความสุขผ่านไปเรื่อยๆก็ได้มีเสียงเคาะประตูดังขี้น เมื่อแม่ของเด็กชายไปเปิดประตู ชีวิตของอะนาโดก็เปลี่ยนไปตลอดกาล ครอบครัวของเขาโดนกล่าวหาว่าเป็นแวมไพร์ แม่รีบสั่งให้เขาพาน้องไปซ่อน เมื่อสั่งเสร็จแม่ของเขาก็เดินออกไป แล้วโดนจัดการทันทีโดยไม่ได้มีโอกาสแม้แต่เอ่ยปาก ภาพของแม่ในวาระสุดท้ายติดตาเด็กน้อยไม่รู้ลืม เมื่อแม่ตายบ้านของเขาถูกเผา อะนาโดรีบพาน้องสาวที่กำลังร่ำไห้ออกจากบ้านแต่ขณะที่เขากำลังจะดึงตัวน้องสาวออกมา ไม้ก็ได้ล้นลงมาทับตัวน้องสาว เขาพยายามช่วยแต่ก็สายไปเมื่อน้องสาวออกมาได้เธอก็ทรมานเกินไปแล้วได้ตายคาอ้อมแขนเขา หลังจากนั้นอะนาโดก็ถูกพาหนีออกมาโดยชายหนุ่มลึกลับ ขณะที่กำลังหนีเขาก็ผ่านเห็นกลุ่มแก่นนำที่มาใส่ร้ายครอบครัวเขา ชายหนุ่มที่อยู่นำหน้าหันมองเขา แวบหนึ่งที่ดวงตาสีนิลเปลี่ยนเป็นสีแดงฉ่าน ริมฝีปากหนาแสยะยิ้มจนเห็นเขี้ยวสองเขี้ยวขาวสะอาด อะนาโดจึงรู้ทันทีว่าคนใส่ร้ายครอบครัวเขาคือแวมไพร์ เขาไม่รู้ว่าทำไมแต่ในวันนั้นเขาก็สัญญากับแม่และน้องสาว ว่าครอบครัวแวมไพร์ตัวนั้นจะต้องตายด้วยน้ำมือเขา หลังจากผ่านคืนนั้นมาเขาถูกว่างทิ้งไว้ในบ้านกลางป่าพร้องกระเป๋าที่มีเงินอยู่ข้างในจำนวนหนึ่ง จากเด็กน้อยร่าเริงมองโลกนี้ช่างสวยงามก็กลายเป็นเด็กที่เริ่มคิดและมองโลกแบบผู้ใหญ่และเกลียดแวมไพร์เป็นที่สุด อะนาโดเริ่มออกเดินทางเป็นคนพเนจร ค่อยแบ่งปันเล่านิทานให้เด็กๆในเมืองต่างๆฟัง ในบางครั้งเขาก็ถูกถามถึงชื่อซึ่งเขาจะไม่บอกชื่อจริง แต่เป็นชื่อปลอมที่เขาคิดได้สดๆ อะนาโดจึงมีหลายชื่อไปหมด แต่ทุกชื่อของเขาก็เป็นที่โจษจัณไปทั่วเรื่องความเก่งกาจ และบางชื่อก็กล่าวถึงเขาด้านความชั่วร้าย ในชื่อส่วนมากจะกล่าวขวัญด้านไม่ดีของเขามากกว่า ซึ่งจากเด็กหนุ่มก็ได้กลายป็นชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหล่า ภาพวาระสุดท้ายของแม่กับน้องสาวยังคงติดตาจนถึงปัจจุบัน เขาเดินทางไปเรื่อยๆ จนถึงอาณาจักรเฮมูนีอัส เมื่อมาถึงเขาก็พบกับแวมไพร์ในค่ำคืนนั้น แล้วเรื่องอะไรเขาจะยอมให้มันหนีรอดไปได้ละ เหยื่อของเขาใครก็ห้ามแตะ!!
ลักษณะ ; ชายหนุ่มหนุ่มร่างสูงโปร่ง ผิวสีออกแทนแบบคนออกแดด ดวงหน้าหล่อเหล่ารูปไข่ถูกล้อมกรอบด้วยผมซอยสั้นระต้นคอสีเขียวแก่ ดวงตาคมสีเขียวมรกรต จมูกโด่งเป็นสันรับกับริมฝีปากหนา
จุดเด่น ; มีดวงตาคมสีเขียวมรกรตที่เมื่อจ้องแล้วบางครั้งจะเห็นมันเปลี่ยนสีเป็นสีเหลืองอำพันซึ่งเจ้าตัวไม่รู้ว่าเพราะอะไร
มีผ้าพันแผลพันอยู่ที่ต้นแขนข้างขวา อยู่ตลอดเวลา
เสื้อผ้า หน้าผมที่เป็นเอกลักษณ์ ; ที่หูขางขวาใส่ต่างหูสีเงินซึ่งเป็นต่างหูคู่ของพ่อที่ให้ไว้กับแม่ข้างหนึ่ง และม่ำด้ให้เขาในวันเกิด อะนาโดจะใส่แต่เสื้อแขนกุดสีดำเพราะเป็นคนขี้ร้อนเกินเหตุและกางเกงสีขาวยาวแค่เข่ากับรองเท้าแตะสีดำ ชุดที่ชอบแต่งทำให้เขาไม่ค่อยเป็นจุดสังเกต หากต้องใส่เครื่องแบบก็จะไม่ค่อยชอบติดกระดุมเสื้อในหน้าหนาวจะใส่เสื้อคลุมกับกางเกงขายาวสีดำ ที่แขนข้างขวามีผ้าพันแผลพันไว้ตลอดเวลา เขาจะใส่สร้อยร็อกเก็ตที่มีรูปครอบครัวของเขา
อุปนิสัย ; อะนาโดรักอิสระเกลียดการโดนออกคำสั่งเป็นคนมีเหตุผล มีความเป็นผู้นำแต่ไม่ชอบที่จะเป็นมัน มีแผนการอยู่ในหัวตลอดเวลา เขาเปเป็นคนเจ้าเลห์และฉลาด รักการพนัน เขาชอบวางแผนกำจัดเหยื่อทางอ้อมมากกว่าจะออกไปกำจัดทิ้งด้วยกำลังโดยตรง เขาจะรู้สึกดีมากกว่าถ้าเห็นเหยื่อของเขาค่อยๆทรมานแล้วตายลงไป เขาไม่เคยนึกเสียใจถ้าหากต้องยืมมือใครมาช่วยในแผนการณ์ของตัวเองไม่ว่าจะขอตรงๆหรือหลอกใช้ก็ตาม ถึงจะไม่ได้สู้บ่อยครั้งแต่ฝีมือดาบของเขาก็เก่งกาจมาก อะนาโดมีนิสัยหวงของมากอะไรที่เป็นของเขาแล้วใครห้ามแตะ อะไรที่เขาหมายปองหรือเหยื่อของเขาใครก็ห้ามยุ่ง อะนาโดในบางครั้งจะใช้ความรุนแรงสั่งสอนว่ากล่าวตักเตือนซึ่งเขาไม่ได้คิดจะทำร้าย ถ้าหากเขารักใครแล้วก็จะรักสุดใจ รักครอบครัวมาก ปกป้องและอ่อนโยนกับคนที่รัก รักเด็กชอบเล่านิทานและอ่านหนังสือ เป็นคนขี้ร้อนเกินเหตุจึงทำให้เขาชอบใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้น
สิ่งที่ชอบ ; หิมะ, ฤดูหนาว, หนังสือ, อิสระ, เด็ก
สิ่งที่เกลียด ; แดด,ฤดูร้อน, แวมไพร์ ,การโดนออกคำสั่ง
สิ่งที่กลัว ; เสียครอบครัวหรือของรัก
อาชีพ ; นักศึกษา
รูป (การ์ตูนงามๆโอนลี่) ;
คำถามที่ไร้สาระ แต่ต้องตอบ
อย่าเว่อร์เกินไปนะคะ ; ถ้าเวอร์ก็เปลี่ยนได้คะ
พิมพ์ใบสมัคร เมื่อยไหมคะ ; ไม่คะ พิมพ์เพลิน
อ่า…ขอบคุณที่สละเวลานะคะ ; คร้า
ขอให้โชคดีค่ะ J ; คร้า
ความคิดเห็น