คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #46 : ตอนที่ 6 หนี...หนี่...หนี้ (5)
หนี...หนี่...หนี้
“เธอเป็นลูกสาวป้าน้อมจริงเหรอ”
“จะ...จริงค่ะ”
หญิงสาวกลืนน้ำลายฝืดคอ พยายามฝืนยิ้มทำใจดีสู้ฝูงหมาป่าไฮยีน่า
“งั้นก็จ่ายหนี้ที่แม่ของเธอยืมไปมาสิ
ไม่อย่างนั้นก็ไสหัวออกไปจากบ้านนี้ซะ
ฉันจะได้ยึดเอาไปขายเอาเงินมาโปะหนี้ที่ค้างไว้ซะ” หนึ่งในเจ้าหนี้หน้าโหดขู่ฟ่อ
โดยมีเจ้าหนี้รายอื่นตะโกนสนับสนุนความคิดนั้น
“เอ่อ...ใจเย็นๆ
ก่อนนะคะ ขอเวลาให้แพนได้คุยกับแม่นิดนึงได้ไหมคะว่าติดหนี้เท่าไหร่
จะได้หาเงินมาใช้หนี้ให้ทุกคน รับรองว่าไม่หนีแน่นอนค่ะ”
“เชื่อก็โง่ตายละ
ตอนนี้แม่เธอก็หนีไปคนแล้ว อย่ามาหลอกกันดีกว่าน่า”
“จริงด้วย
คราวก่อนก็บอกจะใช้คืนให้วันนั้นวันนี้ แล้วก็หายเงียบทุกที”
คนหัวเดียวกระเทียมลีบทำคอย่นกับวีรกรรมของมารดาที่เธอไม่เคยรู้มาก่อน
“คราวนี้แพนรับรองว่าไม่หนีแน่ค่ะ
ว่าแต่แม่เป็นหนี้พวกคุณอยู่เท่าไหร่”
“ยอดหนี้รวมดอกของฉันอยู่ที่...แสนห้า”
ใครคนหนึ่งในกลุ่มตะโกนบอก
“ของฉันสามแสนเจ็ด”
“ส่วนของฉันห้าแสน”
ยิ่งฟังยอดเงินพริตตีสาวสุดซวยก็ยิ่งหูอื้อ
ตาลาย สมองบวกเลขตามจนถึงเจ้าสุดท้ายซึ่งยอดใหญ่ที่สุด
“ของฉันหนึ่งล้าน!”
“หา...!”
ภีรดาเบิกตาค้าง เมื่อคำนวนตัวเลขออกมาจบที่...สามล้านบาทพอดิบพอดี!
นี่แม่ของเธอไปกู้เงินมาทำอะไรตั้งเยอะแยะขนาดนั้น
แล้วไอ้เงินที่ว่ามันหายไปไหนหมด ทำไมเธอไม่เคยระแคะระคายมาก่อน จะว่าคุณนายใส่ไหฝังดินรอบบ้านก็ไม่น่าใช่
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น สิ่งที่สำคัญตอนนี้คือเธอจะแก้ปัญหายังไง
แล้วจะไปหาเงินที่ไหนมาใช้หนี้ให้แม่บังเกิดเกล้าได้ต่างหาก
มืดแปดด้านคงเป็นคำจำกัดความสั้นๆ
ที่ขยายความชีวิตของภีรดาได้ดีที่สุดตอนนี้
“ว่าไงล่ะ
รู้แล้วก็รีบจ่ายมาซะดีๆ อย่าบอกนะว่ากำลังคิดหนีอีกคน”
เจ้าหนี้รายใหญ่แยกเขี้ยวใส่ หน้าตาเอาเรื่อง
“ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ
แต่ยอดเงินมันค่อนข้างสูง เอาอย่างนี้ได้ไหมคะ
แพนขอผ่อนชำระเป็นรายเดือนแบบลดต้นลดดอกได้มั้ยคะ ขอเวลาแพนหาเงินสักนิด...”
“แล้วฉันจะเชื่อได้ยังไงว่าเธอจะไม่หนีเหมือนแม่เธอ”
“ก็ถ้าจะหนี
แพนคงหนีไปแล้วไม่มายืนเจรจาต่อหน้าทุกคนแบบนี้หรอกค่ะ
ถ้าไม่ยอมก็คงต้องให้ทุกคนไปทวงกับแม่เอาเองแล้วกัน ถ้าหาตัวเจอน่ะนะ
หรือถ้าจะแจ้งความจับคดีหนี้นอกระบบแบบนี้ เผลอๆ อาจได้ไม่คุ้มเสีย...”
พวกเจ้าหนี้มองหน้าสวยๆ ของลูกหนี้สาวอย่างชั่งใจ
แต่สุดท้ายทุกคนก็คิดตรงกันว่า...กำขี้ดีกว่ากำตด
“ก็ได้
งั้นพวกฉันให้เวลาสามวัน”
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
*************************************************
 |
 |  |
 | |
 | |
 | |
 |
 |
ความคิดเห็น