ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หยั่งรากฝากรัก

    ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 2 (3/3)

    • อัปเดตล่าสุด 13 พ.ค. 64


    ตอนที่ 2


    เช้าวันถัดมาจิรายุก็ต้องแปลกใจเมื่อเจ้าตัวป่วนไม่ได้มาปลุกถึงห้องอย่างเคย พอคิดว่าพาฝันคงจะมารอไปโรงเรียนพร้อมกันเหมือนอย่างเคย แต่ก็เปล่า

    “มองหาใครล่ะตาจิม”

    “เปล่าครับ” คนเป็นแม่มองอย่างรู้ทัน แต่ก็อดหมั่นไส้ไม่ได้กับความปากแข็งของลูกชายตัวดี

    “น้าต้องตาบอกว่าวันนี้น้องดรีมไม่สบาย ขอลาหยุดวันหนึ่ง”

    “ไม่สบาย แค่รถล้มเข่าถลอก ถึงกับไม่สบายเลยเนี่ยนะครับ”

    “หืม! รถล้มอะไร เข่าถลอกอะไรกัน” จิรายุอยากจะกัดลิ้นตัวเองค่าที่ตกใจจนเผลอหลุดปาก

    “เปล่าครับ ไม่มีอะไร งั้นเดี๋ยวผมรีบไปโรงเรียนก่อนนะครับ เดี๋ยวจะสาย” 

    “เอ้านี่ น้าต้องตาฝากลูกเอาจดหมายลาของน้องไปให้คุณครูประจำชั้นด้วย แล้วก็ข้าวกล่องเรา ลืมอีกคราวนี้ไม่มีใครเอาไปส่งให้แล้วนะ” คุณทับทิมบ่นพึมพำ พลางส่ายหน้าเมื่อเห็นลูกชายตัวดีรีบคว้าของทั้งสองอย่างก่อนเดินตัวปลิวออกไป

    จิรายุเงยหน้ามองหน้าต่างชั้นสองของบ้านข้างๆ คิ้วเข้มขมวดนิดๆ ใจอยากรู้ว่ายัยนั่นป่วยหนักแค่ไหนถึงขนาดต้องลาหยุดเลยหรือ ทั้งที่ปกติหากไม่ล้มหมอนนอนเสื่อพาฝันเป็นไม่ยอมหยุดเรียนเด็ดขาด

    “ยัยนั่นเป็นอะไรมากหรือเปล่านะ”

    หลายครั้งที่คนเกเรเคยเกเรียนด้วยการป่วยการเมือง แต่ก็มีไม่น้อยที่ป่วยจริงๆ และยามที่พาฝันป่วยแต่ละครั้งทั้งสองบ้านก็แทบไม่เป็นอันทำอะไร คุณทับทิมต้องมาเฝ้าประคบประหงมหลานสาวคนโปรดข้างๆ เตียง หรือหากเขาอยู่ก็ไม่แคล้วต้องถูกเรียกให้ไปเฝ้าไข้น้องจนกว่าอาการจะดีขึ้น

     

    “พี่จิม!

    เสียงนั้นฉุดเขาจากภวังค์สงสัย หันไปมองต้นเสียงก็พบว่าเป็นน้องสาวของเพื่อนสนิท

    “อ้าว! น้ำ ทำไมวันนี้เดินมาคนเดียวล่ะ เจ้านัฐไปไหน”

    “พี่นัฐยังแต่งตัวไม่เสร็จเลยค่ะ น้ำมีซ้อมรำตอนเช้าเลยจะไปก่อน”

    “แล้วนี่น้ำจะไปยังไงล่ะ เดินไปเหรอ”

    “ทีแรกก็ว่าจะนั่งสองแถวไปค่ะ แต่รอเท่าไหร่ก็ไม่มาซักทีกลัวสายเลยว่าจะเดินไปเรื่อยๆ ถ้าเจอรถกลางทางค่อยขึ้น”

    “งั้นก็ซ้อนจักรยานไปพร้อมพี่ไหม” นัฐมลมองคนชวนด้วยสีหน้าแดงระเรื่อ ก่อนพยักหน้ารับน้ำใจของอีกฝ่าย ก่อนที่จะขึ้นไปนั่งซ้อนท้ายจักรยานของเขา

    โดยทั้งสองไม่รู้เลยว่าภาพนั้นตกอยู่ในสายตาของใครบางคนที่มองมาจากหน้าต่างของบ้านหลังถัดไป

     

    พาฝันเม้มปากแน่น เมื่อเห็นว่ามีคนมาซ้อนจักรยานที่ประจำของตน พี่นัฐมลคนนั้นดูไปแล้วก็ช่างเหมาะกับพี่จิมของเธอไม่น้อย หนุ่มหล่อสาวสวยแถมเก่งรอบด้านทั้งคู่

    พี่จิมของเธอดูจะชอบนัฐมลคนนั้นอยู่เหมือนกัน เวลาอยู่ด้วยกัน เขาดูจะผ่อนคลาย หน้าตาไม่บึ้งตึง หรือทำท่ารำคาญใจเหมือนตอนอยู่กับน้องสาวข้างบ้านคนนี้

    หัวใจดวงน้อยห่อเหี่ยวยามที่คิดว่าจะมีใครอีกคนแทรกตัวเข้ามายึดครองพี่ชายคนสนิทไป

     

    “อ้าว น้องดรีม หายปวดหัวแล้วหรือลูก” คุณต้องตาหันไปทักลูกสาวที่เดินหน้าหงอยๆ ลงมาจากห้องนอน

    “ดีขึ้นนิดหนึ่งค่ะ นั่นแม่กำลังทำอะไรเหรอคะ หอมจัง”

    “ทำคุกกี้ช็อกโกแลตจ้า พอดีมีลูกค้าสั่งมาจะเอาพรุ่งนี้ ไปแจกวันวาเลนไทน์ที่บริษัท”

    คุณต้องตามีอาชีพเสริมคือการทำขนมและเบเกอรี่ขาย แต่ไม่ได้เปิดร้านจริงจัง รับทำตามเป็นงานอดิเรกเท่านั้น แม้ว่าสามีจะมีหน้าที่การงานที่ค่อนข้างมั่นคงเป็นระดับผู้จัดการในบริษัทใหญ่ แต่เธอก็ไม่อยากงอมืองอเท้ารอรับเงินของเขาฝ่ายเดียว

    “พรุ่งนี้...วันวาเลนไทน์” คนตัวเล็กงึมงำเบาๆ เธอจำได้ว่าใครบางคนก็ชอบกินคุกกี้รสช็อกโกแลตเหมือนกัน

    “แม่คะ สอนน้องดรีมทำคุกกี้หน่อยได้ไหมคะ จะได้ช่วยแม่ทำอีกแรงไงคะ”

    คุณต้องตาเงยหน้ามองลูกสาวที่ร้อยวันพันปีไม่เคยอยากเข้าครัวอย่างแปลกใจ

    “นะคะแม่ขา...” เจ้าตัวน้อยกอดเอวมารดายิ้มประจบ ซึ่งเป็นท่าไม้ตายที่สามารถทำให้ใครๆ ใจละลายกับความน่าเอ็นดูของเธอได้ ยกเว้นเพียงคนเดียว

    “ได้สิจ๊ะ ว่าแต่หนูจะทำไปให้ใครล่ะ”

    “ก็...เอ่อ...” คนเป็นแม่คลี่ยิ้มอย่างรู้ทัน แต่พอเห็นแก้มแดงระเรื่อด้วยความเขินอายของลูกสาวก็เอ็นดู หากอีกใจก็อดรู้สึกสงสารลูกรักไม่ได้

     พาฝันนั้นดูง่ายอ่านง่ายความรู้สึกที่มีจริงใจไม่ซับซ้อน ต้องโทษผู้ใหญ่อย่างเธอและเพื่อนรักที่ปลูกฝังความรู้สึกของเด็กน้อยเรื่องการจับคู่มโนของพ่อแม่ ทำให้พาฝันปักใจยึดพี่ชายข้างบ้านเป็นดังสมบัติของตัวเองมาตลอด

    แต่ทว่าคุณต้องตาก็ใช่จะไม่เคยรู้ว่าจิรายุแม้ต่อหน้ารายนั้นจะยอมหยวนบ้าง ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเกรงใจเพื่อนพ่อแม่ แต่ความอึดอัดของเด็กชายก็มีให้เห็นตลอดมา

    “ว่าแต่ลูกน่ะไม่สบายอยู่จะทำไหวเหรอ”

    “ไหวสิคะ”

    “เดี๋ยวนะ นี่ลูกไม่ได้ป่วยการเมืองใช่ไหมเนี่ย”

    คนถูกจับได้หลุบตาลงนิดๆ เป็นการยอมรับโดยปริยาย ที่จริงเธอก็แค่อยากรู้ว่าใครบางคนจะห่วงกันไหมหากรู้ว่าเธอไม่สบาย แต่ก็นั่นแหละ เขาไม่สนใจ ไม่มาดูมาแลเหมือนเคย แถมยังให้สาวอื่นซ้อนจักรยานไปเรียนหน้าตาเฉยอีก  

    คิดแล้วก็น่าน้อยใจ สำหรับจิรายุเธอคงเป็นตัวน่ารำคาญเท่านั้น แต่ถึงอย่างนั้นพาฝันก็อยากเป็นคนสำคัญของเขาบ้าง พรุ่งนี้เป็นวันแห่งความรัก หากเธอมอบของขวัญที่ทำเองกับมือด้วยความตั้งใจให้พี่จิมของเธอ และบอกความรู้สึกที่มีต่อเขาไป อยากรู้จังว่าเขาจะว่ายังไง

    เพียงคิดหัวใจก็เต้นรัวเสียแล้ว...

    (โปรดติดตามตอนต่อไป) 

    ++++++++++++++++++++++++++++

    เรื่องหยั่งรากฝากรัก นี้ เป็นดราฟแรกนะคะ ยังไม่ได้รีไรท์ หากใครพบคำผิด หรืออ่านแล้วประหลาดๆ บอกกันได้น้า ชอบไม่ชอบติชมกันได้เลยจ้า 

    ส่วนใครที่รออ่านฉบับเต็มอดใจนิดนึงนะคะ ตามแผนที่วางไว้จะออกเป็นอีบุ๊กในเดือนพฤษภาคมนี้ 

    เล่มนี้อยู่ในโปรเจ็กต์แอบรัก ซึ่งไรท์เขียนร่วมกับนักเขียนอีก 3 ท่านรวมเป็น 4 เรื่อง 4 รสนะคะ 

    1. หยั่งรากฝากรัก  โดย พิมพ์พิรดา

    2. เกี่ยวใจมาฝากรัก โดย สรีสามัญ

    3. ฝากรักคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว โดย กษิรา

    4. ฝากรักไว้ให้ใครคนนั้น โดย ไหมขวัญ

    พบกันในรูปแบบอีบุ๊กได้เร็วๆ นี้จ้า ^^


    ฝากผลงานกันสักนิด เรื่องใหม่ล่าสุดของไรท์ กดลิ้งค์แล้ววาปไปได้เลย


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×