คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่ 4 (1/3)
พาฝันนั่งชะเง้อมองหน้าต่างห้องชมรมดนตรีครั้งแล้วครั้งเล่าก็ยังไม่มีวี่แววพี่ชายข้างบ้านว่าจะลงมาสักที แม้จะงอนเขาที่ถูกว่าเรื่องคุกกี้ไปตอนบ่าย แต่สุดท้ายเธอก็ยังรอที่จะกลับบ้านพร้อมเขาอยู่ดี
“ยังไม่กลับบ้านเหรอดรีม” ชรัญญาเพื่อนสนิทของเธอถาม หลังจากเก็บกระเป๋าเสร็จและเตรียมจะกลับบ้าน
“รอพี่จิมน่ะ แล้วแอมป์ล่ะจะกลับแล้วเหรอ”
“อืม เพิ่งเลิกชมรมน่ะ จริงสิ แล้วเมื่อบ่ายเป็นไงบ้าง ตกลงว่าได้ให้คุกกี้วาเลนไทน์คนที่ชอบหรือยังล่ะ” คนพูดยิ้มล้อ พลางดันกรอบแว่นให้กระชับกับใบหน้า
“ให้แล้ว...”
“จริงดิ แล้วเขารับไหม ตกลงเป็นแฟนกันยัง” สาวน้อยถามอย่างตื่นเต้นแทน
“รับแล้ว แต่เรายังไม่ได้สารภาพรักหรอก”
“อ้าว! ทำไมล่ะ หรือว่าเขามีแฟนอยู่แล้ว” คำถามนั่นทำเอาพาฝันถึงกับอึ้งไป ริมฝีปากอิ่มเม้มเข้าหากันแน่น เพราะเธอไม่คิดถึงเรื่องนี้มาก่อนยังไม่ทันได้ตอบ พลันสายตาเธอก็หันไปเห็นคนที่กำลังรอเดินลงมาพอดี จึงรีบหันไปบอกเพื่อน
“นั่นพี่จิมเลิกชมรมแล้ว งั้นเดี๋ยวเรากลับก่อนนะ เอ๊ะ!”
พาฝันอุทานเบาๆ เมื่อเห็นว่าพี่ชายข้างบ้านไม่ได้เดินไปที่โรงเก็บจักรยานอย่างที่ควรเป็น แต่กลับเลี้ยวไปทางสวนหย่อมด้านหลังตึกชมรม และจากนั้นไม่นานเธอก็ได้เห็นใครอีกคนที่เพิ่งลงมาจากตึกอีกคนเดินไปทางเดียวกับพี่ชายข้างบ้านของเธอ
“อ้าว! นั่นมันพี่น้ำที่เป็นดาวโรงเรียนไม่ใช่เหรอ” ชรัญญาตั้งข้อสงสัย “ทำไมเขาเดินไปทางเดียวกับพี่ชายดรีมแบบนั้นล่ะ หรือว่า...เขาจะไปสารภาพรัก อ้าว! ดรีมจะรีบไปไหน...”
ชรัญญาถามได้แค่นั้น เพราะเพื่อนรักรีบผลุนผลันวิ่งออกไปจากห้องเสียแล้ว
พาฝันรีบวิ่งไปทางสวนหย่อมด้านหลังตึกกิจกรรมซึ่งตอนนี้เป็นเวลาเย็นมากแล้ว ไม่มีใครไปนั่งเล่นที่นั่น พอเธอไปถึงก็ได้พบคนที่เธอรอกลับบ้านพร้อมกันยืนอยู่กับใครอีกคน
พี่นัฐมลคนสวยประจำโรงเรียนคนนั้น
“พี่ชอบน้องน้ำ!”
ราวกับมีลูกศรที่มองไม่เห็นยิงตรงเข้ามาปักทะลุกลางอก พาฝันชะงักเท้ายืนตัวแข็งทื่อตาค้างอยู่ตรงมุมตึกนั้น หัวใจดวงน้อยปลิวหล่นวูบไปอยู่ที่ปลายเท้า
“ถ้าน้องน้ำยังไม่มีใคร เรามาลองเป็นแฟนกันไหม”
คำนั้นราวกับมีค้อนล่องหนทุบลงบนศีรษะพาฝันซ้ำอีกรอบจนสมองเธอมึนชาไปหมด
ที่แท้คนที่พี่จิมแอบชอบมาตลอดก็คือพี่น้ำคนนี้เองหรือ
“ตกลงค่ะ น้ำจะเป็นแฟนกับพี่จิม” นัฐมลเอ่ยด้วยรอยยิ้มหวาน ดวงตาเป็นประกาย ส่วนจิรายุนั้นก็ยิ้มตอบกลับมา พลางนึกขึ้นได้จึงยื่นถุงกระดาษสีชมพูหวานในมือให้
ถุงใส่โหลคุกกี้ที่พาฝันจำได้แม่นว่าให้เขาเองกับมือ!
“รับไปสิ”
“นี่อะไรคะ”
“คุกกี้วาเลนไทน์ พี่ทำเอง มันไม่ค่อยสวยเท่าไหร่หรอก แต่น่าจะพอกินได้”
“ขอบคุณนะคะ” นัฐมลเอ่ยตอบด้วยรอยยิ้ม พลางรับคุกกี้ในถุงกระดาษสีหวานนั้นมาจากมือเขา
ภาพนั้นทำให้พาฝันถึงกับเซถอยหลังอย่างคนใจสลาย เธอรู้สึกหูดับไปชั่วขณะ ดวงตากลมโตมีหยาดน้ำใสๆ กลบทั้งสองข้างจนมองเห็นทุกอย่างตรงหน้าพร่าเลือน
พี่จิมไม่ใช่ของเธออีกต่อไปแล้ว...
ตอนนี้เขามีแฟนแล้ว พี่นัฐมลคนสวยประจำโรงเรียน คนที่ดีกว่าตัวน่ารำคาญอย่างเธอ แม้กระทั่งคุกกี้ที่อุตส่าห์ตั้งใจทำเองกับมือเพื่อให้เขาแทนใจ แต่เขากลับเอาไปให้ผู้หญิงอื่นหน้าตาเฉย พี่จิมทำเกินไปแล้ว คนใจร้าย...
พาฝันตัวสั่นสะท้าน รู้สึกเหมือนหัวใจถูกบีบรัดแน่นจนแทบจะหายใจไม่ออก อยากจะก้าวหนีไปจากภาพแสนโรแมนติกที่ไม่อยากมอง แต่แข้งขามันทรยศไม่ยอมทำตามใจเจ้าของ
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
++++++++++++++++++++++++++++
แจ้งข่าวจ้า!!!!
ท่านใดที่รอฉบับเต็มอยู่ ตอนนี้มี Ebook หยั่งรากฝากรัก มาแล้วนะคะ สนใจแวะไปโหลดตัวอย่างมาอ่านกันได้จ้า ตามลิงค์ด้านล่างนี้เลยค่า
ความคิดเห็น