คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 3 (3/3)
“คนใจร้าย!”
“อะไรนะ”
“ดรีมว่าพี่นั่นแหละ คนใจร้าย!”
จิรายุชะงักไปชั่วขณะเมื่อเห็นน้ำตาใสๆ
ที่ไหลอาบแก้มนวล ก่อนที่เจ้าตัวน้อยจะวิ่งผละไปจากเขาอีกคน
“หึ! ไปซะได้ก็ดีเจ้าตัวน่ารำคาญ”
ปากพูดไปแต่ทำไมนะ
คราวนี้หัวใจเขารู้สึกวูบโหวงแปลกๆ ไม่เหมือนทุกที
ช่างมันเถอะ
พาฝันก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไร พอโดนขัดใจหน่อยก็ร้องไห้ขี้มูกโป่ง
แต่พอหายงอนก็วิ่งมาหาเขาให้ช่วยทำนู่นนี่ให้เหมือนทุกครั้งนั่นแหละน่า
เด็กหนุ่มก้มมองโหลคุกกี้หน้าตาขี้เหร่ในมือ
พลางนิ่วหน้า กินได้จริงหรือเปล่าเนี่ย
เฮ้อ...ขืนกินเข้าไปแล้วท้องเสียขึ้นมาจะว่ายังไง
จังหวะนั้นหางตาเหลือบไปเห็นถังขยะวางอยู่แถวนั้นพอดี เขาจึงเดินตรงไป แต่ทว่าพอจะทิ้งจริงๆ
หูก็แว่วได้ยินเสียงใครบางคน
‘คนใจร้าย!’
มือที่ถือขวดโหลยกค้างนิ่งอย่างลังเลใจ
แล้วในที่สุดเขาก็ตัดใจทิ้งมันไม่ลง
เหมือนความรู้สึกเขาที่มีต่อเจ้าของคุกกี้นั่นเอง
ไม่ได้รักแต่ก็ทิ้งก็ไม่ลง!
“ไงวะเพื่อน หน้าบูดมาเชียว แล้วตกลงรับรักสาวสวยคนนั้นหรือเปล่า”
นัฐพลหันมาถาม
ตอนนี้เสื้อเขาแทบไม่มีที่ให้ติดสติ๊กเกอร์รูปหัวใจอีกแล้วแถมบนโต๊ะก็มีดอกกุหลาบแดงวางกองไว้ข้างหนึ่ง
“ไม่”
“โหย เสียดาย
น้องคนนั้นเป็นเชียร์ลีดเดอร์โรงเรียนเลยนะเว้ย”
“แกชอบก็ไปจีบเขาเองสิ”
“ไม่ล่ะ
ฉันอยากจีบน้องสาวแกมากกว่า” เด็กหนุ่มเอ่ยทีเล่นทีจริง
ก่อนมองถุงในมือเพื่อนซึ่งเขาจำได้ดีว่าเมื่อกี้เห็นพาฝันถือมา
“นั่นถุงที่น้องดรีมถือมานี่”
จิรายุหันไปมองเพื่อน
“อืม...แล้วไง”
“ให้ของขวัญในวันวาเลนไทน์แบบนี้
หรือว่าน้องดรีมจะชอบแกวะ” คำนั้นทำให้คนฟังหน้าหงิกหนักกว่าเก่า
“ชอบกับผีสิ ใครจะไปชอบยัยนั่น
น่ารำคาญจะตาย”
“งั้นของที่อยู่ในถุงนั้นฉันขอได้ไหม”
ดวงตาคู่คมลุกวาวขึ้นโดยไม่รู้ตัว
“ทำหน้าแบบนี้อย่าบอกนะว่าหวงของ
เกลียดตัวกินไข่นะ”
“ฉันกลัวแกท้องเสียต่างหาก”
“ให้มันจริงเถอะน่า” นัฐพลสัพยอก
ก่อนที่จะรีบกลับไปที่นั่งเพราะเห็นอาจารย์เดินเข้ามาในห้องเพื่อเริ่มสอนคาบสุดท้ายของวันนี้
ก่อนปล่อยให้นักเรียนแยกย้ายกันไปเข้าชมรมทำกิจกรรม
จิรายุหันไปมองนาฬิกาที่บอกเวลาเย็นมากเลยเวลาเลิกเรียนแล้ว
แต่ก็ไม่มีวี่แววคนที่มักจะมานั่งรอกลับบ้านพร้อมเขา
คราวนี้พาฝันคงจะงอนมากทีเดียว แต่ใครสนกัน ยัยนั่นก็งอนเป็นกิจวัตรอยู่แล้ว
เด็กหนุ่มหันไปมองถุงคุกกี้ที่จำใจรับมา
พลางนึกถึงคำพูดของเพื่อนรัก
‘ให้ของขวัญในวันวาเลนไทน์แบบนี้
หรือว่าน้องดรีมจะชอบแกวะ’
ชอบเหรอ...ยัยนั่นชอบเขาน่ะน่าจะใช่
ไหนจะพวกแม่ๆ ที่บ้านก็พร่ำบอกว่าพาฝันคือลูกสะใภ้ในอนาคต
แต่เป็นเขาต่างหากที่ไม่อยากยอมรับ
“อ้าว...พี่จิมยังไม่กลับบ้านหรือคะ”
เสียงหวานใสของใครบางคนดังขึ้นที่หน้าประตู
นัฐมลนั่นเอง
วันนี้เสื้อของเด็กสาวไม่ได้มีสติ๊กเกอร์รูปหัวใจติดอย่างที่ควรเป็นทั้งที่เธอเป็นดาวโรงเรียนคนหนึ่งที่มีหนุ่มๆ
หมายตาหลายคน
“แล้วน้องน้ำล่ะ
วันนี้ซ้อมรำเสร็จแล้วเหรอ”
“เสร็จแล้วค่ะ แต่...เอ่อ...”
สีหน้าคนพูดดูอึดอัดเหมือนมีอะไรบางอย่าง
“มีอะไรหรือเปล่า”
“ก็มีนิดหน่อยค่ะ
คือว่า...พี่จิมช่วยน้ำหน่อยได้ไหมคะ”
“ช่วยอะไรเหรอ” นัฐมลมีท่าทีอึกอัก
แต่สุดท้ายก็บอกออกไป
“ช่วยเป็นแฟนกับน้ำหน่อยได้ไหมคะ”
จิรายุหันขวับ
“ว่าไงนะ!”
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
++++++++++++++++++++++++++++
แจ้งข่าวจ้า!!!!
ท่านใดที่รอฉบับเต็มอยู่ ตอนนี้มี Ebook หยั่งรากฝากรัก มาแล้วนะคะ สนใจแวะไปโหลดตัวอย่างมาอ่านกันได้จ้า ตามลิงค์ด้านล่างนี้เลยค่า
ความคิดเห็น