คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 1 พริตตีดาว (รั่ว) ยั่ว (5)
พริตตีดาว (รั่ว) ยั่ว
ภีรดา ผกาสุวรรณ
หญิงสาววัยยี่สิบสามปีก้าวออกมาหยุดยืนมองกระจกตรงหน้าเพื่อเช็กความเรียบร้อยอีกครั้ง
ภาพที่สะท้อนกลับมาคือสาวสวยสะพรั่งคนหนึ่งที่สลัดคราบเด็กกะโปโลจนสิ้นซาก
ดวงหน้ารูปไข่อ่อนเยาว์สดใสถูกแต่งแต้มจนสวยโฉบเฉี่ยวตามแบบฉบับสาวมั่น
สิ่งที่โดดเด่นสุดคงเป็นดวงตากลมโตทอประกายมีชีวิตชีวาปราศจากแว่นตาแฟชั่นที่เธอชอบใส่ให้ดูทรงภูมิ
ล้อมกรอบด้วยแพขนตาหนางอนเด้ง รับกับจมูกโด่งปลายเชิดนิดๆ
และริมฝีปากอวบอิ่มมีรอยลักยิ้มที่แก้มทั้งสองข้าง
เรือนร่างสูงเพรียวระหงในชุดเดรสสั้นเกาะอกเข้ารูปฟิตเปรี๊ยะสีบรอนซ์เงินสะท้อนแสงอวดทรวดทรงองค์เอวอรชรเซ็กซี่
และโชว์ขาเรียวสวยบนส้นสูงกว่าหกนิ้ว
บร๊ะ นี่มันธีม ‘ชะนีไซเบอร์’
หรือไงวะเนี่ย
“ดูไปดูมา
ฉันเหมือนหลอดไฟนีออนเดินได้เหมือนกันแฮะ” หญิงสาวแอบบ่นอุบ
สายตามาหยุดที่เนินอกอวบอิ่มคัปซีของตนที่วันนี้ดูโดดเด้งเป็นพิเศษ
ก่อนกลืนน้ำลายอย่างฝืดคอ
นี่มันชุดล่อไอ้เข้ชัดๆ เลย!
มือเรียวพยายามดึงเสื้อเกาะอกขึ้นอีกนิด
อกอวบอิ่มเบียดชิดกันแถมมีดันทรงในตัวเสริมความตู้มจนแทบล้นทะลัก
แม้จะโนบราแต่ก็ป้องกันโดยใช้สติกเกอร์ปิดทับที่ปลายยอดอีกชั้นหนึ่ง
ทว่าก็ยังอดเสียวไส้ไม่ได้ว่าหากเต้นแรงๆ
อีชุดสุดฟิตนี่จะร่วงลงไปกองที่สะดือหรือเปล่านะ เธอละหวั่นใจเกิ๊น
“ว้าว...สวยกว่าที่คิดอีกนะเนี่ยคุณน้อง”
คำทักทายของเจ้าของมอเดลลิงที่พาเธอเข้ามาประกวดไม่ได้ช่วยให้รู้สึกดีขึ้นเลย
“ไม่โป๊ไปหน่อยเหรอคะพี่ดาว”
“โป๊อะไรกัน ไปดูคนอื่นก่อนเถอะย่ะ
เขาแหวกบนแหวกล่างไม่รวมผ่าหน้าเว้าหลังกันจนไส้พุงแทบจะปลิ้นทะลักกว่านี้ตั้งหลายเท่า
อย่างแพนนี่ยังถือว่าเด็กๆ ใสๆ นะ”
‘หา...โป๊ขนาดนี้ยังถือว่าใสๆ
ได้อีกเรอะ’ หญิงสาวค่อนขอดในใจ
มองลุคพริตตีดาวยั่วของตัวเองอย่างปลงตก
เหอะ
ปีหน้าคงมีคนเสนอให้แก้ผ้าประกวดกันมั่งละ
“ไหนมาให้พี่ดูชัดๆ สิจ๊ะ”
เจ้าของมอเดลลิงจับร่างเพรียวระหงหมุนซ้ายหมุนขวา
ก่อนที่สายตาจะมาหยุดที่เนินอกสล้างที่ล้นทะลักของหญิงสาวอย่างพอใจ
“แหม หนูนี่อึ๋มกว่ายายมิวเสียอีกนะนี่
ถามจริงอันนี้ของแท้หรือทำมาอะ”
คนถูกถามส่ายหน้าดิก
“เงินจะกินยังไม่ค่อยมี
แพนจะเอาที่ไหนไปทำล่ะคะพี่ดาว”
“แหม ก็พี่ชวนทำงานสบายๆ ตั้งหลายครั้ง
หนูก็ไม่เอาเองนี่ ผูกปิ่นโตหาคนเลี้ยงดูสักคนก็สิ้นเรื่อง
ป่านนี้ก็มีเงินใช้ไม่ขาดมือแบบคนอื่นเขาไปแล้ว” สาวใหญ่ขยับมาใกล้
หรี่วอลุมเสียงเป็นโหมดกระซิบ
“เอาไหมล่ะ เดี๋ยวพี่ช่วยแนะนำคนดีๆ ให้
ได้ข่าวว่างานนี้มีพวกเศรษฐีหล่อๆ รวยๆ มาตรึมเลย ถ้าแพนโอเค
พี่จะคัดระดับพรีเมียมเกรดเอมาให้เลือกเลย...หุ่นแซ่บๆ
แบบหนูนี่เรียกค่าตัวอลังการก็มีคนยอมจ่ายนะพี่ว่า”
คนฟังได้แต่แอบกลอกตามองบน
“ไม่เอาดีกว่าค่ะ
แพนยอมปากกัดตีนถีบแบบนี้ดีแล้ว” ดีกว่าต้องยอมทอดกายไปเป็นเด็กเสี่ย เมียน้อย
นางบำเรอชายบ้าตัญหา ถ้าต้องไปเป็นของเล่นให้ผู้ชายย่ำยีแบบนั้นเธอขออยู่ลำบากแบบนี้ต่อไปดีกว่า
“ตามใจ แต่ถ้าไม่ไหวก็โทร.
หาพี่ได้ทุกเมื่อ เด็กสู้ชีวิตอย่างแพนนี่พี่ถูกชะตาด้วย
ที่จริงวันนี้มีเด็กพริตตีของค่ายอีกตั้งหลายคนมาอ้อนวอนเสนอตัวมาประกวดแทนยายมิว
แต่พี่ไม่ไว้ใจ”
จังหวะนั้นเองสาวใหญ่ก็เหลือบเห็นใครคนหนึ่งเดินผ่านมาในระยะสายตาพอดี
จึงแกล้งเอ่ยเสียงดัง
“ดูแต่ยายมิวนั่นปะไร จู่ๆ
ก็มีมือดีขี้อิจฉาที่ไหนไม่รู้วางยาได้
พวกไม่แน่จริงสู้ด้วยฝีมือไม่ได้เลยเล่นสกปรก หึ
เด็กตัวเองหน้าปลวกเลยกลัวไม่ได้มงมั้ง”
วาจาแดกดันนั่นมีผลทำให้คนมาใหม่ฉุนกึก
เนื่องจากไม่ถูกกันมาแต่ปางก่อน เพราะเคยมีเรื่องแย่งเด็กเข้าสังกัดกัน
และคนที่เดินมาพร้อมกันก็เป็นหนึ่งในคนที่ถูกแย่งไปจากมือเธอเช่นกัน
“แกว่าเด็กใครหน้าปลวกยะ”
เสียงแปร๋นสะบัดใส่อย่างมีจริตจะก้าน
คนพูดเป็นสาวประเภทสองร่างหนาแต่งหน้าจัดจ้านคนหนึ่ง
ที่เดินมาพร้อมหญิงสาวในสังกัดที่ภีรดาแอบชื่นชมว่าหน้าตาสวยแบ๊วแนวเกาหลีห่างไกลจากคำว่าหน้าปลวกไปหลายโยชน์
“ฉันว่าลอยๆ ใครร้อนท้องจะรับก็รับไปสิ”
“หน็อย...จะพูดจะจาอะไรหัดระวังปากมั่งก็ดีนะยะ
ฉวยพวกมือดีที่ว่ามาได้ยินเข้า เด็กหล่อนจะปิ๋วเข้าหม้อไปอีกคน”
“อุ๊ย! แพนจ๊ะ ได้กลิ่นอะไรตุๆ
หรือเปล่า” คนพูดทำจมูกฟุดฟิดๆ “ดูเหมือนแถวนี้อากาศเริ่มเป็นพิษละ
เราไปรอหลังเวทีกันดีกว่านะหนูแพน เดี๋ยวต้องไปซ้อมรับมงด้วย
สวยแซ่บแบบหนูนี่ถ้ามงไม่ลงเจ๊จะงงมาก” คนพูดปรายตาเหยียดหยันไปทางคู่อาฆาต
“ปล่อยพวกชอบมโนเพ้อพกไป
คนเรามันต้องวัดกันที่ฝีมือ ไม่ใช่วัดด้วยดวงหรือปาก มาค่ะ เดี๋ยวซือเจ๊จะติวเทคนิคกมัดใจกรรมการให้เอง”
ภีรดามองฝ่ายตรงข้ามที่ทำหน้าประหนึ่งบ้านโดนไฟไหม้แล้วชักแหยงๆ
ปากเจ๊ดาวนี่ใช่ย่อยเลยจริงๆ สาวน้อยรีบเก็บข้าวของเผ่นแน่บตามอีกฝ่ายไปทันที
โดยไม่ทันเห็นสายตาอาฆาตมาดร้ายของคู่กรณีทั้งสองที่มองตามไปจนลับตา
“เอาไงดีคะเจ๊นวล”
สาวสวยหน้าสุดแบ๊วอดีตเทพีมังคุดหวานเอ่ยกับพี่เลี้ยงของตน “เด็กคนใหม่ของเจ๊ดาวนั่นใครคะ
ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย รูปร่างหน้าตาไม่เลวเลยนะคะ เห็นหน้าอกมันหรือเปล่า
จีน่าว่ามันต้องอัพเลเวลมาแหงๆ ไม่งั้นคงไม่ตู้มขนาดนั้น”
สาวสวยผู้คร่ำหวอดในวงการศัลยกรรมเกาหลีมาโชกโชนประเมิน
ไม่อยากจะคุยว่าทั้งตัวของเธอผ่านมีดหมอผ่ามาแล้วทุกสัดส่วน ฉายาจีน่าสวยด้วยมีด
ไม่ใช่จะได้มาฟรีๆ แต่ต้องละลายทรัพย์แลกไปหลายสิบล้านเลยทีเดียว
“เราจะจัดการพวกมันยังไงดี”
“หึ จะกลัวอะไร
ขนาดยายมิวพริตตีเงินล้านเจ๊ยังเขี่ยให้กระเด็นพ้นทางได้
กะอีแค่ยายเด็กเมื่อวานซืนนั่นจะเท่าไหร่กันเชียว
เจอฤทธิ์เจ้าแม่นวลสุรางค์คนนี้เข้าไปก็หงายเก๋งไม่เป็นท่า
งานนี้ยังไงหนูก็ต้องได้มง แล้วยังแถมได้ผู้หนีบไปเป็นรางวัลอีกด้วยนะ”
“ผู้? คนไหนอะเจ๊
พวกเสี่ยพุงพลุ้ยจีน่าไม่เอานะคะ”
นวลสุรางค์เบ้ปากหมั่นไส้เด็กในสังกัด
“เออ เลือกมากไปเหอะย่ะ จะเอาหล่อใสแต่ไร้ทรัพย์ หรือพุงพลุ้ยแต่รวยเว่อร์
รายที่แล้วน่ะยังไม่เข็ดอีกหรือไง ไอ้เด็กเสิร์ฟร้านหมูกะทะของแกน่ะ หึ
หล่อสไตล์เกาหลี ชิ หมูกะทะเกาหลีละไม่ว่า ได้มายังต้องหาเงินเลี้ยงมันอีก
ดีตายชัก”
“โหย เจ๊อะ อย่าเอาเรื่องจริงมาแฉสิคะ”
สาวสายแบ๊วค้อนปะหลับปะเหลือก “เอาเป็นว่าจีน่าตามใจเจ๊แล้วกัน จะเอาไงก็เอา
ว่าแต่ยายเด็กนี่เจ๊จะจัดการยังไงคะ”
“เอาน่า เชื่อหัวอีนวลเถอะย่ะ
คอยดูนะนังดาว ฉันจะทำให้พวกแกหัวเราะไม่ออกเลยทีเดียว”
สาวประเภทสองเข่นเขี้ยวอย่างคับแค้น
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
*************************************************
พอดีนิยายเรื่อง ภารกิจรั่ว ยั่วให้รักหมดสัญญากับสำนักพิมพ์แล้ว ดังนั้นไรท์ขออนุญาตรีอัปลงใหม่เพื่อโปรโมตนิยายสำหรับท่านที่ยังไม่เคยอ่านอีกครั้งน้า ขอฝากพี่ราล์ฟหนูแพนด้าไว้ด้วยนะคะ ส่วนอีบุ๊กจะมาเร็วๆ นี้จ้า ^^
ใครที่เคยอ่านจบแล้ว รอพบกับภาคต่อของพี่เต้กับหวานใจของเขาได้ใน "ภารกิจรุก ผูกรัก" เดี๋ยวมาอัพเดตกันอีกที รอนิดนะคะ ^^
 |  |
 | |
 | |
 | |
 |
 |
ความคิดเห็น