คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ลำดับตอนที่ 6
คุณเคยคิดอยากจะเป็นอะไรที่ไม่ใช่คนหรือเปล่า หรือแม้แต่คิดที่จะเปลี่ยนตัวเองเป็นอีกคนที่ไม่เหมือนเดิม
ยินดีต้อนรับสู่โลกใหม่ สังคมสำหรับผู้ที่ดำรงชีวิตในยามที่ไร้ซึ่งแสงอาทิตย์เจิดจ้า สังคมสำหรับผู้ที่หิวกระหายในโลหิตมนุษย์
นี่เป็นเรื่องของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ผู้เลือกที่จะเข้าสู่สังคมนี้ ด้วยตัวของเขาเอง ผู้ถูกฉุดลากเข้ามาพัวพัน กับชะตากรรมอันยิ่งใหญ่ของเผ่าพันธุ์อันทรงพลัง แต่ก็หน้าเศร้า
เอาล่ะ... แค่ ปล่อยตัวปล่อยใจ ให้สบาย และ รับชมละครโรงใหญ่เปิดม่านขึ้นโดยไร้ซึ่งมโหรี...
“ปิ๊งป่อง...”เสียงออดแสบแก้วหูดังแว่วขึ้นมา ก่อนตามมาด้วยน้ำเสียงแหบทุ้ม ของมิสซิสไบรอน อาจารย์สาววัยกลางคนประจำภาควิชาเศรษฐศาสตร์ และห้องกระจายเสียงของโรงเรียน
“คุณแลสเบิร์ก กรุณามาพบมิสเตอร์ฟลินซ์ ที่ห้องหมวดวิชาคณิตศาสตร์เดี๋ยวนี้ ประกาศอีกครั้ง คุณแลสเบิร์ก กรุณามาพบมิสเตอร์ฟลินซ์ ที่ห้องหมวดคณิตศาสตร์เดี๋ยวนี้” หล่อนประกาศด้วยน้ำเสียงก้องกังวาน ‘แบบนักร้องโอเปร่า’ ตามที่นักเรียนมักจะพูดถึงหล่อนเสมอ ในยามที่หล่อนเยื้องกายอย่างเย่อหยิ่ง ในชุดทรงรุ่มร่ามที่หล่อนมักจะสวมประจำ พร้อมกับกำไลข้อมือหยกวงโต และเครื่องสำอางหนาเตอะปกปิดรอยเหี่ยวย่นอันไม่พึงประสงค์
นิโคลัสหน้ามุ่ยลง ทันทีที่ได้ยินประกาศกล่าวจบ มิสเตอร์ฟลินซ์เป็นอาจารย์ประจำภาควิชาคณิตศาสตร์ และอาจารย์ประจำชั้นของชายหนุ่ม เขาเป็นชายชราร่างผอมเก้งก้าง ใบหน้าของเขามักจะบูดบึ้งอยู่เป็นเนืองนิตย์ ริมฝีปากของเขาถูกกซ่อนไว้เบื้องหลังเรียวหนวดสีดอกเลา ที่ยาวอย่างไม่เป็นระเบียบ ตัดกับศีรษะล้านเลี่ยน ที่ไร้ซึ่งเส้นผมปกคลุม การที่เขาถูกอาจารย์ประจำชั้นจอมเฮี้ยบเรียกเข้าพบอย่างกะทันหันแบบนี้ คงไม่ใช่เรื่องดีซักเท่าไหร่นักหรอก
“ไม่รีบไปเหรอนิค เดี๋ยวอาจารย์ก็คาดโทษเธอเพิ่มหรอก”ซูซาน เด็กสาวผมแดงธรรมชาติกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงปกติของเจ้าหล่อน โดยที่เธอคงไม่รู้สินะ ว่าเด็กผู้ชายทุกคนในห้องต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า เป็นโทนการพูดที่ยั่วยวนที่สุดเท่าที่เคยได้ยินมา
ความคิดเห็น