::Mein Labor:: ห้องทดลอง อันตราย!! ห้ามเข้า ระวังสารเคมี!!

ลำดับตอนที่ #10 : ลำดับตอนที่ 10

หญิงสาวปัดแป้งฝุ่นลงบนใบหน้าบางๆ ในขณะที่เส้นผมสีขาวกว่าครึ่งหัวของเธอกำลังถูกข้อมือเรียวบางของเพื่อนสาวร่วมคณะกระชากทึ้งอย่างไม่ปราณี

“เบาๆหน่อยสิ แอนนา” หญิงสาวพูดปรามขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นเชิงหยอกเย้า เชิงเอ็นดู

“ไม่ได้นะเฟริต้า วิโอเล็ตต้าในวันเปิดม่านโรงละครน่ะ ต้องเป็นหญิงสาวที่งดงามที่สุดบนเวที”หญิงสาวเจ้าของนามแอนนากล่าอย่างเร่งร้อน พลางม้วนปอยผมในอุ้งมือให้เป็นลอนด้วยความประณีตที่สุด

เฟริต้าถอนหายใจเบาๆอย่างจนซึ่งคำพูด ก่อนจะเอนกายลงพิงพนักเก้าอี้อย่างผ่อนคลาย ชุดเครื่องแต่งกายที่สวมใส่นั้นหนักอึ้งจนตัวเธอแทบอยากจะกรีดร้องออกมา ไหนจะทั้งคอร์เซ็ตที่รัดช่วงเอวจนเธอแทบหายใจไม่ไหว  สุ่มและกระโปรงผ้าตาข่ายมากมายที่ถูกยัดไว้ใต้ชั้นผ้ากระโปรงสีสันสดใสปักดิ้นเหลื่อมลายอันงดงาม กลับทำให้ทุกย่างก้าวของเธอเป็นไปด้วยความยากลำบาก สิ่งที่เธอพอจะทำได้ในตอนนี้ คือทนกับมันต่อไปเหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา

“นี่ เฟริต้า”เสียงใสสายหนึ่งร้องเรียกขึ้นด้วยความตื่นเต้นที่แฝงมาในแววน้ำเสียงอย่างเห็นได้ชัด ก่อนที่ร่างของเจ้าของเสียงจะถลาลั่นเข้ามาเกาะขอบเก้าอี้ของหญิงสาวผมขาว พลางหอบหายใจถี่ด้วยความเหนื่อยที่สะสมมาจากการเร่งฝีเท้าออกวิ่ง แม้ว่าจะไม่ใช่ระยะทางที่ไกลซักเท่าไหร่ก็ตาม

“ใจเย็นๆสิ ทริสเทซซ่า” เฟริต้าหันไปปรามแฝดผู้น้อง

“สองคนนั้น จะมาใช่ไหม” ทริสเทซซ่าโพล่งถามเสียงแข็ง พลางสะบัดชายกระโปรงสาวใช้ไปมาด้วยท่าทางคล้ายกับว่าไม่ใคร่พอใจเท่าไหร่นัก

“มาสิ พวกเธอต้องมาแน่ๆ” เฟริต้ารับคำด้วยท่าทีจริงจัง

ทริสเทซซ่านิ่งเงียบไป ดวงตาสองสีของเธอฉายความไม่พอใจระคนกับความลังเลอย่างเด่นชัด พลางขบกรามราวกับว่าเธอกำลังใช้ความคิดอย่างหนัก

“เฟริต้า ฉันไม่อยากแสดงเรื่องนี้” เธอกล่าว ก่อนจะปัดปึ้งกระดาษบทร้องบนโต๊ะเครื่องแป้งของแฝดผู้พี่ลงบนพื้นห้องแต่งตัวอย่างตั้งใจ

“