คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter II (30%)
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
แว่วเสียงฝีเท้ากระแทกลงบนพื้นกระเบื้องแก้วฝรั่งเศสเนื้อดีอย่างแผ่วเบา และเป็นจังหวะช้าๆ ท่ามกลางความมืดที่โรยตัวเข้าปกคลุมทั่วบริเวณห้องสมุดของคฤหาสน์หลังงาม
นี่เธอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ และ เธอหลับไปนานแค่ไหนกัน
ท้องฟ้าข้างนอกหน้าต่างนั้นมืดสนิท บ่งบอกเวลาว่าเธอน่าจะผิดนัดไปเสียแล้ว... ทั้งๆที่นั่นเป็นนัดสำคัญที่ให้ไว้กับเพื่อนสาวทั้งสองคนแท้ แต่เธอกลับพลาดมันไปอย่างน่ารังเกียจที่สุด
เพลพิงค์ยันมือพยุงร่างบางของตนขึ้นจากเก้าอี้ไม้โอ๊กเนื้อดี พลางกระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับสภาพการมองเห็นให้ชินกับความมืดรอบด้าน
... เธอโดนขังอยู่ในห้องสมุดแห่งนี้ มาตั้งแต่เมื่อเย็นแล้ว
เพราะฝีมือการตัดเย็บเสื้อผ้าของเธอนั้น อยู่ในขั้นประณีตเสียจนหาจับตัวได้ยาก จึงไม่แปลกที่เธอจะมีลูกค้ามากหน้าหลายตา หลากชนชั้น รวมไปถึง คุณนายดานิเอลล่า นายหญิงใหญ่แห่งคฤหาสน์แห่งนี้เช่นกัน ที่มาอุดหนุนเธอไม่เคยขาด
และวันนี้ ก็เป็นอีกครั้งหนึ่ง ที่เธอได้รับการไหว้วานจากนายหญิงผู้นั้น สำหรับชุดที่จะใส่ออกงานการ์ล่าดินเนอร์ครั้งใหญ่อาทิตย์หน้า และก็เป็นเช่นทุกครั้ง ที่เธอเลือกที่จะมาวัดตัว และเจรจาตกลงเรื่องแบบชุดกับคุณนายที่คฤหาสน์หลังนี้
เพียงแต่ นี่เป็นครั้งแรก ที่คุณนายออกปากเชิญชวนเธอให้เข้ามาในห้องสมุด ทั้งๆที่เธอเผื่อเวลาไว้แล้วแท้ๆ เธอกลับเพลิดเพลินกับหนังสือแปลกและหายากที่เธอไม่เคยอ่านมาก่อน จนไม่รู้ตัวว่า พ่อบ้านได้ล๊อกประตูห้องสมุดแห่งนี้ตามหน้าที่ เสียแล้ว
เธอพยายามทุกทาง แต่ดูเหมือนจะไม่มีใครได้ยินเสียงของเธอ จนกระทั่งเธอหลับไปด้วยความเพลีย และตื่นขึ้นมาท่ามกลางความมืดเช่นนี้แหละ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงฝีเท้าของบุคคลผู้เดิมยังคงก้าวต่ออย่างเป็นจังหวะ เรียกให้หญิงสาวเริ่มมีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง
เพลพิงค์หมุนตัวเข้าหาประตู ก่อนจะระดมเคาะแบบไม่ยั้งมือ หวังเพียงแต่จะให้ บุคคลที่อยู่ข้างนอกได้ยิน และเปิดประตูให้เธอ
ฟงรู้สึกประหลาดใจอยู่ไม่น้อย ทั้งๆที่ฟูตะ กล่าวว่าจะตามรีบอร์นไป ทำไม คนที่กลับมา ถึงมีเพียงรีบอร์นคนเดียวเท่านั้น แถมเจ้าตัว ยังบอกเสียด้วยว่า ไม่เห็นฟูตะเลยเสียด้วยซ้ำ
แต่คำพูดของหมอนั่นก็ถูก ที่ว่า ฟูตะเองก็โตแล้ว เราไม่ควรจะไปห่วงอะไรเขามาก
ชายหนุ่มถอนหายใจอย่างขบคิดไม่ตก เขาควรจะออกไปตามหาน้องชายดี หรือ ควรจะเชื่อคำพูดของพี่ชายคนโต
รู้ตัวอีกที ขาสองข้างก็พาเขาก้าวมาตามระเบียงที่มืดมิดเสียแล้ว ในยามกลางวัน อาณาบริเวณแห่งนี้ จัดได้ว่าเป็นส่วนที่งดงามมากๆแห่งหนึ่ง ในคฤหาสน์ และก็ปฏิเสธไม่ได้เช่นกันว่า ที่นี่ยังเป็นบริเวณที่หน้ากลัว และวังเวงที่สุด ในยามค่ำคืนเช่นกัน
ฟงถอนหายใจอย่างเหน็ดหน่ายอีครั้ง ก่อนจะสะดุ้งกายวาบ ทันทีที่ได้ยินเสียงเคาะประตูดังระรัวขึ้น
เสียงนั่น ดังมาจากทางห้องสมุด...
ห้องสมุดเหรอ เขาคิด พลางกลืนน้ำลายหนืดลงคออย่างยากเย็น ถ้าเขาจำไม่ผิด ห้องสมุดแห่งนี้ เป็นห้องที่คุณปู่ของเขารักมากที่สุด และท่านก็เสียชีวิตในห้องแห่งนี้ เพราะความผิดพลาดของหัวหน้าสาวใช้ ที่เผลอไป ล๊อคประตูทั้งๆที่ท่านยังอยู่ในห้อง และกว่าที่ใครจะรู้ตัวในตอนเช้า คุณปู่ท่านก็ได้เสียชีวิตลงไปเสียแล้ว
และยังร่ำลือกันในหมู่สาวใช้อีกว่า ในช่วงกลางดึก... มักจะมีเสียงเคาะประตูดังแว่วออกมาจากประตูห้องสมุด
คงไม่ใช่หรอกมั้ง... แม้ว่าคุณปู่เวลเด้จะเป็นคนขี้เล่นไปหน่อย แต่ท่านก็คงจะไม่คิดมาหลอกหลานชายแท้ๆของตัวเองหรอก
ฟงพยายามรวบรวมความกล้าอีกครั้ง แล้วล้วงมือเข้าไปหยิบ พวงกุญแจสำรองที่เขาหยิบติดตัวมาด้วย ตอนเดินลงมาจากห้อง ไขปลดล๊อกปรูตูห้องสมุด แล้วเปิดเข้าไป อย่างแผ่วเบา
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
เป็นที่น่าแปลกใจและน่าเตะมาก ที่ครึ่งแรกดูเป็นการเป็นงาน แต่ครึ่งหลังมันอะร้ายยยยยยยยยยยย ทำไมมันถึงรั่วฉะนี้
มีใครคาดคิดไว้ก่อนมั้ยคะ... ว่าฟงจะมีแม่เป็นดานิเอลล่า และปู่เป็นเวลเด้ ฮา......
ลองทายกันดูนะคะ ว่าคุณพ่อของสามพี่น้องคือใคร
ส่วนอีก 70% ไรท์จะพยายามรีบมาต่อนะคะ
Theme
cinna mon
ความคิดเห็น