ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : สิ่งที่ถูกปิดบัง
เมื่อกลับมาถึงบ้าน อันตนรีบถอดเสื้อแจ็กเกตออก แทนที่จะแขวนไว้ดีๆ เขากลับโยนอย่างไม่ใส่ใจลงไปที่ชั้นวางรองเท้าแล้ววิ่งขึ้นไปที่ห้องของตัวเองทันที อันตนกระแทกประตูดังปึง ก่อนที่จะพิงหลังกับประตูแล้วทรุดลงไปที่พื้น
\"เสียงพวกนั้น มันคือเสียงอะไร... มันเป็นเสียงที่เป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ แต่ใครล่ะ ที่เป็นคนทำขึ้น\"
ก๊อก ก๊อก.. เสียงเคาะประตูดังขึ้น
\"เกิดอะไรขึ้นน่ะ\" ยูฮัน พ่อของเขาถามขึ้น อันตนไม่เคยโยนเสื้อแจ็กเกตทิ้ง อันตนไม่เคยกระแทกประตูเสียงดัง มันมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นกับลูกชายของเขาแน่นอน
\"พ่อรู้ใช่มั๊ย ว่าผมไม่เคยเชื่อ ว่าผมไม่เคยกลัว ว่าผมไม่เคยใส่ใจกับสิ่งที่มองไม่เห็นน่ะ แต่วันนี้ ผมเชื่อ ผมกลัว ภายในป่านั้นมันมีอะไรอยู่ สิ่งที่มองไม่เห็น\"
ยูฮันรู้สึกปั่นป่วนในท้อง \"ป่าแห่งนี้ ตั้งแต่พอจะสืบกันได้ ตระกูลเราก็อาศัยอยู่ที่นี่มาตลอด มันจะมีอะไรได้ยังไง แต่เล็กจนโตลูกก็ไม่เคยเจออะไรไม่ใช่เหรอ\"
\"แม้แต่พ่อก็ไม่เข้าใจผม\" อันตนตะโกนก่อนจะทุบประตูดังปึง เขาจะทำอย่างไรดี ป่าที่เขารัก ป่าที่เขาคิดว่าเป็นที่ที่ปลอดภัยที่สุดในโลกของเขา มันไม่ใช่อีกแล้ว มันกลายเป็นป่าที่น่าสะพรึงกลัว ป่าที่เต็มไปด้วยเสียงลึกลับ
คืนนั้นเขาพยายามข่มตานอน แสงจันทร์สาดส่องเข้ามาในห้องจนเขานอนไม่หลับ จิตใจเขาวนเวียนแต่เรื่องเสียงลึกลับนั่น ทันใดนั้นความคิดของเขาก็หยุดลง เมื่อเขาได้ยินเสียงพ่อแม่คุยกันอยู่ชั้นล่างของบ้าน
\"เพราะคุณน่ะแหละ ทำให้ลูกต้องมาเจอเรื่องบ้าๆ อย่างนี้\" เสีียงแม่ของเขาสะอึกสะอื้นกับพ่อ
\"แต่...\"
\"เพราะความเห็นแก่ตัวของคุณ เพราะความกลัวของคุณ คุณยกเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองให้มัน และคุณเองก็รู้ว่านี่เป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้น ลูกของเราจะต้องทรมาณก็เพราะคุณ\"
--------------------------
แม่ของเขากำลังพูดถึงเรื่องอะไรกัน พ่อของเขาทำอะไร ทำไมสิ่งนั้นมันถึงมาตกอยู่ที่เขา พ่อเขายกเขาให้กับใคร หรือกับอะไร ความรู้สึกที่บอกไม่ถูกก่อตัวขึ้นในจิตใจของเขา นี่มันเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเหรอ แสดงว่าสิ่งนี้มันทำได้มากกว่าส่งเสียงประหลาดๆ สินะ อันตนได้แต่นอนคิดเงียบๆ ว่าสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวในรูปแบบไหนกำลังจะเกิดขึ้นกับเขา
ชีวิตของเขาจะเปลี่ยนแปลงไป นับจากคืนนี้ และตลอดไป ...
\"เสียงพวกนั้น มันคือเสียงอะไร... มันเป็นเสียงที่เป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ แต่ใครล่ะ ที่เป็นคนทำขึ้น\"
ก๊อก ก๊อก.. เสียงเคาะประตูดังขึ้น
\"เกิดอะไรขึ้นน่ะ\" ยูฮัน พ่อของเขาถามขึ้น อันตนไม่เคยโยนเสื้อแจ็กเกตทิ้ง อันตนไม่เคยกระแทกประตูเสียงดัง มันมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นกับลูกชายของเขาแน่นอน
\"พ่อรู้ใช่มั๊ย ว่าผมไม่เคยเชื่อ ว่าผมไม่เคยกลัว ว่าผมไม่เคยใส่ใจกับสิ่งที่มองไม่เห็นน่ะ แต่วันนี้ ผมเชื่อ ผมกลัว ภายในป่านั้นมันมีอะไรอยู่ สิ่งที่มองไม่เห็น\"
ยูฮันรู้สึกปั่นป่วนในท้อง \"ป่าแห่งนี้ ตั้งแต่พอจะสืบกันได้ ตระกูลเราก็อาศัยอยู่ที่นี่มาตลอด มันจะมีอะไรได้ยังไง แต่เล็กจนโตลูกก็ไม่เคยเจออะไรไม่ใช่เหรอ\"
\"แม้แต่พ่อก็ไม่เข้าใจผม\" อันตนตะโกนก่อนจะทุบประตูดังปึง เขาจะทำอย่างไรดี ป่าที่เขารัก ป่าที่เขาคิดว่าเป็นที่ที่ปลอดภัยที่สุดในโลกของเขา มันไม่ใช่อีกแล้ว มันกลายเป็นป่าที่น่าสะพรึงกลัว ป่าที่เต็มไปด้วยเสียงลึกลับ
คืนนั้นเขาพยายามข่มตานอน แสงจันทร์สาดส่องเข้ามาในห้องจนเขานอนไม่หลับ จิตใจเขาวนเวียนแต่เรื่องเสียงลึกลับนั่น ทันใดนั้นความคิดของเขาก็หยุดลง เมื่อเขาได้ยินเสียงพ่อแม่คุยกันอยู่ชั้นล่างของบ้าน
\"เพราะคุณน่ะแหละ ทำให้ลูกต้องมาเจอเรื่องบ้าๆ อย่างนี้\" เสีียงแม่ของเขาสะอึกสะอื้นกับพ่อ
\"แต่...\"
\"เพราะความเห็นแก่ตัวของคุณ เพราะความกลัวของคุณ คุณยกเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองให้มัน และคุณเองก็รู้ว่านี่เป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้น ลูกของเราจะต้องทรมาณก็เพราะคุณ\"
--------------------------
แม่ของเขากำลังพูดถึงเรื่องอะไรกัน พ่อของเขาทำอะไร ทำไมสิ่งนั้นมันถึงมาตกอยู่ที่เขา พ่อเขายกเขาให้กับใคร หรือกับอะไร ความรู้สึกที่บอกไม่ถูกก่อตัวขึ้นในจิตใจของเขา นี่มันเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเหรอ แสดงว่าสิ่งนี้มันทำได้มากกว่าส่งเสียงประหลาดๆ สินะ อันตนได้แต่นอนคิดเงียบๆ ว่าสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวในรูปแบบไหนกำลังจะเกิดขึ้นกับเขา
ชีวิตของเขาจะเปลี่ยนแปลงไป นับจากคืนนี้ และตลอดไป ...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น