ฝึกงาน(คนเดียว)ในปักกิ่ง

ลำดับตอนที่ #6 : Night Life แบบจีน

บทที่6 Night Life แบบจีน

                รถไฟแม่เหล็กไฟฟ้าความเร็วสูง หรือเรียกอีกอย่างว่าMAGLEV ที่วิ่งผ่านจากเมืองเซี่ยงไฮ้เข้าสู่สนามบินด้วยความเร็ว 300 กิโลเมตรต่อชั่วโมงนั้น แต่เดิมเป็นการแข่งขันกันระหว่างรถไฟฟ้าของญี่ปุ่นกับของเยอรมันว่าใครจะได้โปรเจคชิ้นใหญ่นี้ไป โดยผู้บริหารของจีนเริ่มด้วยการไปเจรจาที่ญี่ปุ่นก่อน

                วันแรกที่ไปถึง ญี่ปุ่นเปิดเจรจาอย่างเป็นจริงจัง ไม่มีการทำความสนิทสนมกันก่อนแม้แต่น้อย แทนที่ทางการจีนจะชอบ กลับรู้สึกตึงเครียดเกินกว่าจะเจรจาธุรกิจให้จบลงด้วยดีได้

                ขณะที่ทางบริษัทเยอรมันเหมือนศึกษาวัฒนธรรมจีนอย่างดี เมื่อพบเจอลูกค้าเป็นครั้งแรกต้องเลี้ยงรับรองอย่างเต็มที่ สร้างความสนิทสนมคุ้นเคยกันก่อน

                ในวันแรกไม่มีการคุยเรื่องรถไฟฟ้าแม้แต่นิดเดียว

                ส่งผลให้เซี่ยงไฮ้เลือกรถไฟฟ้าของเยอรมันในที่สุด เพราะเยอรมันต้อนรับคนจีนจนประทับใจไม่รู้ลืม

                เมื่อถูกคอและถูกใจ การเจรจาอะไรที่ดูยุ่งยากก็เป็นเรื่องง่ายนิดเดียว

                หนึ่งในงานมาร์เกตติ้งที่บริษัทGreen Futuresก็คือการเอนเตอร์เทนลูกค้า โดยแต่ละคนมีงานเลี้ยงรับรองลูกค้าเฉลี่ยไม่ต่ำกว่า 6 ครั้งต่อสัปดาห์ อาจจะเป็นมื้อกลางวันบ้างมื้อเย็นบ้างสลับกันไป

                ในความรู้สึกแวบแรกผมรู้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่สิ้นเปลืองเวลาและเงินทองเป็นอย่างมาก ผมถามอลันตรงๆ

                อลันบอกว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็น ถ้าบริษัทเขาไม่เลี้ยง บริษัทอื่นก็ยินดีจะเลี้ยงแทนและแย่งลูกค้าไป การดูแลลูกค้าจึงเป็นสิ่งที่คุ้มค่ามากที่จะรักษาฐานลูกค้าไว้

                ลูกค้ารายใหญ่ไม่รับนัดใครง่ายๆ หากเขารับเลี้ยงแสดงว่าเขาพอมีความสนใจในบริษัทของเรา แล้วมีแนวโน้มที่จะลงทุนด้วย อลันให้มุมมองที่แตกต่าง

                แต่ก็มีบางกรณีสำหรับลูกค้ารายใหญ่จริงๆ เงินลงทุนมหาศาล ที่รับนัดของหลายโบรกเกอร์ เพื่อที่จะได้พูดคุยและเปรียบเทียบการบริการก่อนตัดสินใจเปิดบัญชีด้วย

                ขณะรับประทานอาหารร่วมกัน ลูกค้าท่านหนึ่งก็เปรยขึ้นมาว่า มีบริษัทอื่นเชิญเขาไปเที่ยวน้ำตก

                ถอดรหัสได้ว่า อลันต้องเป็นคนพาไปถ้าไม่อยากเสียลูกค้าไปในอนาคต

                ที่เมืองจีนลูกค้า(รายใหญ่)คือพระเจ้าอย่างแท้จริง

ชิวๆยามค่ำคืน

后(hòu)海(hǎi)(โฮ่ไห่)

ป้ายรถเมล์ 鼓(gǔ)楼(lóu) หรือ 铸(zhù)钟(zhōng)厂(chǎng) สายรถเมล์ที่ผ่าน 5 60 210 635

ผับและร้านอาหารที่รายล้อมทะเลสาบโฮ่ ไห่ ในยามค่ำคืน ถือเป็นเสน่ห์ที่นักท่องเที่ยวต่างชาติชื่นชอบเป็นอย่างยิ่ง แต่ราคาของอาหารและเครื่องดื่มกลับไม่เป็นที่ชื่นชอบสักเท่าไหร่ ขอให้ระวังหน้าม้า คอยเดินตามเรา เพื่อชักชวนไปดูโชว์ต่างๆ นอกจากไม่ปลอดภัยแล้ว ยังมีสิทธิ์ต้องเสียทรัพย์โดยไม่ควรด้วย

 

三(sān)立(lì)屯(tún)(ซันหลี่ถุน)

ป้ายรถเมล์ 三(sān)里(lǐ)屯(tún) (ซันหลี่ถุน) สายรถเมล์ที่ผ่าน 113 115 406 416 431 701 758

เป็นแหล่งของผับวัยคนทำงานของกรุงปักกิ่งให้คนมาพบปะสังสรรค์กันมากกว่าจะมาเดินดูวิวยามค่ำคืน ในซอกซอยต่างๆ ก็จะมีบางร้านที่เน้นแต่รับลูกค้าต่างชาติด้วย

สถานีรถไฟฟ้า Wangfujing สาย 1

ถนนคนเดินแบบจีนๆ ประกอบไปด้วยห้างร้านตลอด 2 ข้างทาง โดยเฉพาะห้าง Oriental Plazza ห้างหรูระดับเดียวกับพารากอนของมหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของฮ่องกง นายลี กา ชิง บริเวณนี้รถแท็กซี่ไม่มีผู้โดยสารจะจอดรถไม่ได้ หากต้องการใช้บริการต้องออกแรงเดินไปเรียกแถวซอกซอยบริเวณใกล้เคียงแทน

王(wáng)附(fù)井(jǐng)(หวางฝูจิ่ง)

สถานีรถไฟฟ้าสาย 1 王(wáng)附(fù)井(jǐng)(หวางฝูจิ่ง)

ถนนคนเดินอันเก่าแก่และขึ้นชื่อของปักกิ่ง มีห้างร้านเรียงรายตลอดสองข้างทาง เหมาะสำหรับเดินเล่น ชอปปิ้ง และหาของกินอร่อยๆ มีห้างOriental Plazzaของมหาเศรษฐีลีกาชิงซึ่งมีความหรูหราเปรียบเสมือนพารากอนเมืองไทย ด้านท้ายของถนนมีถนนของกินเล่น 小(xiǎo)吃(chī)街(jiē)(เสี่ยวชือเจีย) เป็นแหล่งรวมของกินปิ้งย่างสารพัด และมีของที่ระลึกกิ๊บเก๋จำหน่ายอีกด้วย