เหตุเกิดที่วิสุทธานี

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่3/2 ผมคิดว่าเราจะเป็นแฟนกันซะอีก

ต่อจากตอนที่3/1

\"ก็เอาเบอร์เธอมาดิ\"

อืม ผมก็บอกไป

\"จิ๊บๆ จิ๊บๆ\"

เสียงมือถือผมเอง

แปลว่ามันใช้การได้ตามปรกติหนิ

ผมงงเล็ก

แต่เบอร์ของเธอก็ขึ้นมาโชว์หลาในเครื่องผมอีกครั้ง

ผมเม็มมันไว้



ที่ผมบอกว่าผมไม่เคยโทรไปหาเธอก็คงเพราะผมได้เจอกันเธออยู่แล้วทุกวันจ.-ส.

นี่มันครอสปิดเทอมนะ



วันต่อๆมา

วันนี้เพื่อนผมมาช้ามาก

แน่หละวันนี้วันพุธมันต้องไปเรียนร.ด.กันก่อน

แน่นอนผมก็เรียนนะแต่ผมหยุดหนะ

เพราะวันนี้มันเป็นวิชา\"บุคคลทำการรบเวลากลางวันและกลางคืน\"

ผู้ชายทั้งหลายคงจำชื่อวิชานี้ได้ดี

และแน่นอนเพื่อนผมมันเละมาเรียนกันทั้ง2คน

เล่นเอาทั้งผมทั้งมิ้นขำกลิ้งไปเลย

แถวบ้านเรียกฮาแตกหนะ



แปลกมั๊ยถ้าผมบอกว่าผมมีคนอื่นที่ชอบอยู่แล้ว

แปลกมั๊ยถ้าผมบอกว่าผมลองวิชากับมิ้นเฉยๆ

แปลกมั๊ยถ้าผมบอกว่าผมไม่เคยโทรหาเธอ

แปลกมั๊ยถ้าผมบอกว่าอีกครึ่งปีต่อมา....



เปิดเทอม2มานานแล้ว

ผมได้มาเจอเธออีกครั้ง

ที่ที่นั่งเดิม

ที่ชั้น1

ผมไปนั่งข้างๆเธออีก

\"อ้าว\"

\"หวัดดี\"

\"เพื่อนยังไม่มาอีกเหรอ มาเรียนไวไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ\"

ผมถาม

\"อืม นั้นไงมาแล้ว\"

เธอลุกเดินออกไป

ผมเดินตาม

เธอไปคุยกับเพื่อนทั้งชายหญิง3-4คนที่หน้าตึก

ผมยืนงงอยู่คนเดียว

แล้วเดินขึ้นเรียน

ผมทำอะไรลงไปอีกเนี่ย



สัปดาห์ต่อมา

ผมได้มาเจอเธออีกครั้ง

ที่ที่นั่งเดิม

ที่ชั้น1

ผมไปนั่งข้างๆเธออีก

\"อ้าว\"

\"หวัดดี\"

\"ไปตัดผมมาเหรอ\"

เธอถาม

\"แน่ซิเกรียนอย่างงี้ มันทรงร.ด.นะ\"

\"อืมเรียนร.ด.ที่ไหนวันอะไรอะ\"

\"วันพุธ ศูนย์ใหญ่\"

\"เหมือนแฟนเราเลย\"

โอ้ย เธอพูดประโยคเด็ดอีกแล้ว

\"แฟนเราก็ต้องตัดทรงนี้เหมือนกัน\"

อืม......

\"คบกันมานานรึยัง\"

\"3เดือนเอง\"

ว้าอดเลย

ผมคิดในใจ



ต่อมาผมเปลี่ยนเครื่องpct

ผมไม่สนใจจะจดเบอร์ของเธอไว้

แน่นอน เพราะผมมีเป้าหมายอื่นอยู่แล้วหนะซิ



จบตอนที่3