คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : พบเจอ
หลัเสียปืนสรามโลสิ้นสุล ประเทศไทย็เอวิฤ้าวยาหมาแพ ุมโร ุมเสือ ถู่อั้ไม่เว้นแ่ละวัน แม้ทาาระใ้มารารปราบปรามเ้ม้นแ่ไหน็ไม่สามารถปราบปรามพวมันไ้หมัที มิหนำ้ำยัมี่าวว่าพว๊โรเหล่านี้มีวิาอาม ยิฟันไม่เ้า ยิ่ทำให้พวมันไ้ใ่อเหุอุอาึ้นทุที ผมร้อยำรวโทแ้ว ไพรีพ่าย และสิบำรวโทเียร ศรีอ่อน ลูน้อนสนิทอผมไ้รับำสั่าส่วนลาให้เ้าพบผู้บัับบัาเพื่อปราบปราม๊โรทั้หลายเหล่านี้
“สวัสีรับท่าน ระผมร้อยำรวโทแ้ว ไพรีพ่าย และสิบำรวโทเียร ศรีอ่อน มารายานัวามำสั่รับ” ำรายานัวที่เสียัฟััอนายำรวหนุ่มในุเรื่อแบบเ็มยศึ่ยืนในท่าทำวามเารพอยู่
“สวัสีน่ะ เอาหล่ะ ามสบายเถอะเรียพี่เรียน้อันีว่า นั่่อนิ” ายวัยลานพู้วยน้ำเสียเป็นมิรเพื่อ้อารใหู้่สนทนาผ่อนลายวามึเรีย
“ที่พี่เรียน้อพร้อมับลูน้อนสนิทอน้อมาพบเนี้ย เพราะพีู่าประวัิารทำานอน้อแล้วเนี้ย เราไฟแรไม่เบาเลย พี่เลยอยาไ้เราเนี้ย มา่วยานพี่ัหน่อย” ายวัยลานพูพลาุบุหรี่สูบ
“านอะไรเหรอรับ”นายำรวล่าวถาม้วยวามื่นเ้นปนสสัย
“็พี่อยาัุ้เพาะิมาัุหนึ่ เอาไปปราบปรามพว๊โรแถวๆนี้หน่อย”ายวัยลานพู้วยน้ำเสียริัึ้น ่อนะเล่ารายละเอีย่าๆให้หมวแ้วและลูน้อฟั
หมวแ้วและหมู่เียร หลัาไ้รับำสั่็ออเินทาไปยั บ้านอนหมา หมู่บ้านเล็ๆไลาัวเมือพระนรฯึ่ามรายานระบุว่าเป็นพื้นที่ที่เสือหยอ อออาละวาภาริแรอหมวแ้วและหมู่เียรือามับเสือหยอให้ไ้หมวแ้วและหมู่เทียรไ้แ่ัวนอเรื่อแบบและโยสารรถประำทาเพื่อเ้าไปยับ้านอนหมา
“หมวรับ อย่าว่าอย่านู้นอย่านี้เลย ทำไมเรา้อเาพื้นที่มา่อน้วยรับ ทำไมไม่รอมาพร้อมนอท่านผู้ารสินรับ” หมู่เียรเอ่ยถามหมวแ้วระหว่านั่บนรถโยสาร
“ทำไมล่ะ หมู่ลัวเหรอ”หมวแ้วพูอย่าเหน็บแนมและหัวเราะเบาๆให้แ่ท่าทาเป็นัวลอหมู่เียร
“เปล่าหรอรับหมว ็ผมไ้ยินมาว่าไอ้เสือหยอเนี้ยมันร้ายไม่เบาเลยน่ะหมว เาว่าันว่ามีปืนไม่ระายเือผิวมันหรอมิหนำ้ำไอเสือหยอมันมีวิาลิลม ว่อไวไม่มีใรับัวมันไ้เลยน่ะรับ”หมู่เียรพู้วยน้ำเสียริัและสีหน้าเป็นัวล
“เหลวไหล นี่มันยุไหนสมัยไหนแล้ว ผมว่าไอเรื่อเล่าพวเนี้ย็มาาพวโรปล่อย่าวให้าวบ้านลัวะไ้ไม่ิ่อสู้เท่านั้นแหละ”หมวแ้วยเหุผลั้านอย่าไม่เื่อในำบอเล่าอหมู่เียร ะที่รถโยสารำลัวิ่อยู่นั้นเสียปืน
ัานอัวรถ ปั้ ปั้ สอนัผู้นที่โยสารมาในรถร้อรี๊และมีนะโนว่า “นับถูยิ” ไม่นานรถโยสารันนี้เสียหลัพุ่ล้าทา
“เห้ย ูไ้่าวว่าะมีำรวมา ูเลยออมาอนรับหน่อยเว้ย ูเสือหยอมึออมอบมอบัวับู่ะีๆ”ายหนวเรารุรั ามัวเ็มไป้วยรอยสัเลยัน์พร้อมสมุนอีประมาห้านยืนวาทารถโยสารไว้่อนะหัวเราและพูาถาถา่าๆนาๆ
“เอาไีหมว”หมู่เียรถามหมวแ้วแบบเบาๆ
“ผมะออไปมอบัว่อน ถ้ายิ่อสู้นบริสุทธิ์ะโนลูหล”หมวแ้วให้เหุผล่อนะเินออารถและูมือึ้นพร้อมับเินเ้าหาพวเสือหยอ
“ันนี่แหละำรวที่ทาารส่มา ปล่อยาวบ้านไป”หมวแ้วะโนบอลุ่มายที่วาหน้ารถ
“เออไ้ วันนีู้ะทำบุสัวัน ไหนๆวันนีู้แ่อยาัหัวำรวส่ให้ทาาร้ำเล่นๆอยู่แล้ว นที่ไม่เี่ยวูนับหนึ่ถึสิบรีบหนีไปให้หม”เสือหยอะโนลับมา ทันทีที่เสือหยอเริ่มนับผู้โยสาร็วิ่ออารถโยไม่ิีวิโยมีหมู่เียรวิ่รั้ท้ายปะปนไปับาวบ้าน เมื่อทุนวิ่เ้าป่า้าทาหมแล้ว หมู่เียรลับัวหร้อมรัวระสุนใส่ลุ่มนร้าย ปั ปั ปั หมวแ้วไ้ัหวะสมุนเสือหยอใแย่ปืนและยิใส่ สมุนและเสือหยอแบบนิหมระสุน เสียปืนสบ หมู่เียรรีบวิ่ลับมาหาหมวแ้วึ่ยืนอยู่ท่ามลาร่าอเหล่าโรที่นอนเรียรายัน
หมู่เียรเินเาสำรวร่าอพวโร ่อนะรีบหันมะะโนหาหมวแ้ว”หมวหนีไป …อ๊า”มีเสียบมิ้าวมไปยัหน้าท้ออหมู่เียร่อนล้มล ทันในั้นร่าอเสือหยอไ้ลุึ้นมา “แสบนัน่ะมึ มึทำูเสียลูน้อมึ้อใ้หนีู้”เสือหยอวาหมวแ้ว หมวแ้วถอยพร้อมเล็ปืนไปยัเสือหยอ
“โอม โทธถุลี ระพันารีสวาหะ ลุลีีมะอะ” เสือหยอบริรรมาถา่อนะโไปมา อย่าว่อไวผิมนุษย์นหมวแ้วหันปาระบอปืนามไม่ทัน “ับไ้แล้ว”เสือหยอพูเมื่อเ้ามาประิัวหมวแ้วอย่ารวเร็วพร้อมใ้มือวาบีบอและมือ้ายำรวบปาระบอปืนไว้ แรอมันผิมนุษย์บีบอหมวแ้วและยึ้นเหนือพื้นเพียมือเียว
ปั เสียปืนยาวำราม ลูระสุนรเ้านเสือหยอระเ็น หมวแ้วร่วลับพื้นในสภาพหมแรเ็มทน
“ใรว่ะ”เสือหยอวา พร้อมสอส่อสายาหาที่มาอเสียปืน
“ูื่อร้อยำรวเอสิห์ สีหะรา ำไว้บอยมบาลในนรน่ะ”สิ้นเสียวาปราายหนุ่มหน้าาุันสวมเรื่อแบบำรวยืนประทับปืนยาวเ้าร่อไหล่
“ถ้ายัไม่อยาาย อย่ามาเะะัน”ผู้อสิห์พูับหมวแ้ว้วยน้ำเสียเรียบๆแ่แฝไป้วยวามน่าเราม
“มึายยยยยย” เสือหยอวาายผู้ปราัว่อนวิ่วนไปมาอย่าว่อไวนมอไม่ทัน
ผู้อสิห์หลับานิ่ ่อนะวาปืนออ ปั เสียปืนำรามอีรั้เสือหยอระเ็นและล้มล
“มึสูู้ไม่ไ้หรอ ยอมเถอะ สิมึหมแล้วไม่ใ่เหรอ”ผู้อสิห์ร้อบอให้เสือหยอยอมแพ้
“ูไม่ยอม” เสือหยอใ้ำลัเฮือสุท้ายหยิบมีและพุ่เ้าใส่
ี เสียริลอัระอผู้อสิห์ที่เสียบทะลุอหอยอเสือหยอ ที่แท้ผู้อสิห์รอัหวะให้เสือหยอเ้ามาใล้และอามอ่อนแรเพื่อทำารเผ็ศึ หมวแ้วเบิาว้าอย่าไม่เื่อสายาัวเอสำหรับเหุาร์ทั้หมที่เิึ้นเาสับสนและเิำถามึ้นมามามาย
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
ความคิดเห็น