คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : chapter lll 100%
Chapter lll
‘ พี่มาร์คของที่บ้านหมดแล้วน้า ’
‘ งื้อออ พี่มาร์คมากอดแบมทำไมเนี่ยย ’ แบมพูดขึ้นเมื่อพี่ชายของตัวเองกอดเขาจากด้านหลังไม่
เพียงแค่นั้น พี่ชายเจ้าเล่ห์ก็เอาหน้ามาซุกคอแบมจนทำให้คนตัวเล็กต้องผลักพี่ชายตัวเองออก
‘ ง่าแบมอ่านิสัยไม่ดีเลยผลักพี่ทำไม -3- ’
‘ ใครกันแน่นิสัยไม่ดี พี่มาร์คต่างหากเอาหน้ามาซุกคอแบมได้ยังไงง -3- ’
‘ ก็แบมน่ารักนี่หน่าถึงจะเป็นพี่แท้ๆก็เถอะใครจะอดใจไหวล้ะ -3- ’
‘ ไม่ต้องมาพูดเลยยย แล้วนี่จะไม่ไปซื้อของใช่ไหมขงข้าวไม่ต้องกงไม่ต้องกินแล่ว ’
‘ ไม่กินข้าวก็ได้กินแบมแทน ’
‘ ย่าห์พี่มาร์คคคค ’ พูดไม่ทันขาดคำคนตัวโตกว่าก็รีบวิ่งไปที่รถเพื่อไปซื้อของมาให้น้องทำอาหาร
เช้าวันนี้ทันที
เอ ~ ~ ทาอานึนเด เว จากู ซุมกยอ
เนกา นัลโชฮาฮานึนเก อีมี
เน ออลกุลเร ซือยออิซซอ
นั่นเสียงโทรศัพท์พี่มาร์คนี่หน่า สงสัยรีบจนลืมเอาโทรศัพท์ไปเลยแห้ะ ว่าแต่เบอร์ใครหว่า พี่
มาร์คไม่ได้เมมไว้ด้วยสิ รับดีไหมน้า
‘ ฮัลโหลครับ ’
‘ ฮัลโหล ’
‘ เอ่อออพี่มาร์คไม่อยู่อะครับมีอะไรฝากแบมบอกพี่มาร์ครึเปล่าครับ ’
‘ อ่าวแบม พี่เซฮุนเองน้ะ ’
‘ อ่ออพี่เซฮุนนี่เอง ว่าแต่โทรมาหาพี่มาร์คมีอะไรรึเปล่าครับ ’
‘ พอดีว่าลู่เค้าอยากเจอแบมอ้ะวันนี้พี่เข้าไปหาได้ไหมครับ ’ อ่ออเห็นพี่มาร์คบอกว่าจะมีคนมา
สงสัยพี่ฮุนมั้งง ทำไมไม่บอกกันก่อนน้า
‘ ได้เลยๆๆ งั้นเดี๋ยวแบมจะเตรียมอาหารไว้รอน้า ’
‘ โอเครครับเดี๋ยวเจอกัน ’
‘ คร้าบบบ ’
Luhan part
คอมึน คือริม จา แน อาเน เก ออนา
นอล เกอุน ทูนุน เน พุลกด ชี ทวิน ดา
คือ นยอ คยอ เทซอ โมดู ทา โมลลอ นา
อีเจ โชกึม ชิก ซานา วอจิน ดา
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นและลู่รับมันโดยไม่ต้องมองชื่อที่เมมไว้เพราะเบอร์นี้ เป็นเบอร์ที่เซฮุนรู้
เพียงคนเดียว
‘ ว่าไงฮุน ’ ปลายสายตอบเสียงหวานทันทีที่รับสาย
‘ เค้าว่าจะชวนลู่ไปทานข้าวบ้านแบมอ้ะ ไปไหม ’
‘ อือๆ ไปสิฮุนไปไหนเค้าก็ไปหมดแหละ ’ ถึงแม้ว่าลู่จะตอบตกลงแต่ปลายสายก็รู้ถึงเหตุผลว่า
ทำไมแฟนหนุ่มของตนถึงไปบ้านนั้นทั้งๆที่ ไม่ถูกกับมาร์คเลยแม้แต่นิดเดียว
เพียงแค่เห็นเหตุการณ์ในวันนั้นลู่หานก็มองออกว่าสองคนนั้นต้องมีอะไรกันมากกว่านั้นแน่ๆ
มาร์ค เซฮุน ต้องเคยมีเรื่องกันมาก่อนแน่ๆลู่ฟันธง
End Luhan part
‘ กลับมาแล้วน้า ’
‘ แหม่พี่มาร์คไปเหมาตลาดมารึไง ’
‘ พี่ไปเจอผู้หญิงคนนึงมาแหละสวยมากเลยพี่ก็เลยอยู่คุยต่ออ้ะ ’
ใช่สิ๊ แบมไม่ใช่ผู้หญิงนี่ เห้ยยยคิดอะไรเนี่ยพี่มาร์คเป็นพี่ชายแท้ๆเลยน้ะแบม เค้าเป็นพี่ชายแท้ๆ
เลยน้ะ จะคิดอะไรมากกว่านั้นไงบ๊องแล้วเรา
‘ อ่ออหรอออืมมมม ’
‘ แหม่แบมมงอนพี่อ้ะดิหึงอ่อ55555 ’
‘ บ้าพี่มาร์คเราเป็นพี่น้องกันน้ะ ’
‘ โอ๋ๆพี่ล้อเล่นๆๆ พี่ไม่ได้แวะคุยกับใครทั้งนั้นแหละรถมันติดอะ ’
‘ เออพี่มาร์ค….. ’
‘ ว่า ’
‘ วันนี้พี่ฮุนกับพี่ลู่จะมาบ้านเราน้ะ ’
‘ ห้ะ!!!! มันมาทำไม? แล้วแบมให้มันมาทำไม ’
‘ อ่าวก็เค้าโทรมาเครื่องพี่มาร์คอ้ะ แบมก็นึกว่าพี่มาร์คคุยกับพี่ฮุนไว้แล้วสะอีก ’
‘ คนอย่างไอนั่นพี่ไม่คิดให้มันมาแตะบ้านของเราหรอก ’
‘ ห้ะ ? พี่มาร์คพูดว่าอะไรน้ะ แบมไม่ค่อยได้ยินอ้ะ ’ แบมไม่ได้ยินจริงๆน้ะอะไรมาแตะๆ อะไรง้ะ
-3- พี่มาร์คพูดให้รู้เรื่องหน่อยได้ไหมอ้ะ
‘ ป่าว ’
‘ แล้วที่พี่มาร์คบอกจะมีคนมาบ้านไม่ใช่พี่ฮุนหรอ ’
‘ จะไปใช่ได้ไงล้ะ คนที่จะมาบ้านอ้ะนู้นนนนนอยู่หน้าบ้านอ้ะ เนียร์โว้ยยย ’
‘ เอออเดี๋ยวเข้าไปโว้ยยมาร์คโว้ยยย ’
‘ ห้ะออมม่า >< ออมม่าแบมมาอ่อองื้ออพี่มาร์คทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกโถ่วว ’
‘ ก็กะว่าตอนกลับมาจะมาบอ………………… โถ่วแบมถามแล้วก็รอฟังคำตอบก่อนได้ไหมล้า ’
มาร์คตะโกนไล่หลังแบมแบมที่วิ่งออกไปหาพี่ของตน(ญาติห่างๆ)
‘ ออมม่า หายไปไหนมาแบมคิดถึงแทบแย่ ’ คนตัวเล็กวิ่งไปกอดจูเนียร์ทันทีที่เห็น
‘ โอ้ยยแบมกอดแน่นไปพี่หายใจไม่ออกแล้วน้ะ ’
‘ หิหิๆๆ แบมขอโทษน้าก็มันคิดถึงนี่หน่า ’ แบมแบมพูดพร้อมยิ้มให้พี่สาว(?)คนสวยย
ก็พี่จูเนียร์น่ารักจะตายไปไม่บอกเป็นผู้ชายไม่มีใครเชื่อหรอก -3-
‘ พี่ก็คิดถึงเราเหมือนกันโตขึ้นน้ะเนี่ย ’ เนียร์พูดพร้อมกับลูบหัวแบมเบาๆอย่างทะนุดถนอม
‘ พี่เนียร์ก็เหมือนกันสวยขึ้นน้ะ ’
‘ แหม่แบมพี่เป็นผู้ชายน้ะ ’
‘ แหะๆๆ ขอโทษแบมลืมม55555555 ’
‘ ป่ะพี่เนียร์ไปช่วยแบมทำอาหารเลยยวันนี้จะมีคนมาบ้านน้ะ ’
‘ ใครอ่ะแบมมาร์คไม่เห็นบอกพี่เลย ’
‘ เถอะหน่ามาช่วยแบมทำก่อนเดี๋ยวไม่ทัน ’
‘ อ่าได้ๆๆๆ ’
20 นาทีผ่านไป
‘ กริ๊งงงงง กริ๊งงงงง ’
‘ สงสัยมาแล้วมั้งงเดี๋ยวแบมออกไปดูให้น้ะ ’ พูดจบแบมแบมก็รีบวิ่งออกไปหน้าประตูทันทีเพื่อ
รับแขกที่มาเยือนบ้านของตน
‘ สวัสดีครับพี่ฮุน พี่ลู่ J ’ แบมยิ้มหวานให้กับคนที่อยู่ด้านหน้าพร้อมโค้งเพื่อเป็นการทำความ
เคารพอีกอย่างนึง
‘ ครับบ นี่แบมพี่ซื้อขนมมาฝากด้วยน้า ’ ลู่หานพูดขึ้นพร้อมชูถุงขนมที่อยู่ในมือให้ดู
‘ ว้าวววว แหม่พี่ลู่แบมไม่ได้เด็กขนาดต้องเอาขนมมาล่อสักหน่อย ’
‘ -3- นั่นดิพี่ลืมไปเลย ’
‘ งั้นเข้ามาข้างในก่อนครับๆๆ ’
‘ พี่มาร์ค พี่เนียร์ !!!! พี่ฮุนกับพี่ลู่มาแล้วคร้าบบบบ ’ เสียงที่แบมแบมตะโกนเรียกทำให้ทุกคนหัน
ไปมองคนที่มาเยือนที
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
‘ เซฮุน ’
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
‘ จินยอง ’
ว้าวววจบเเล้วตอนที่3 จูเนียร์กับเซฮุนสนิทกันขนาดไหนน้าา
เซฮุนถึงเรียกจูเนียร์ว่าจินยองได้ ติดตามกันด้วยน้าาา
**อ่านเเล้วเป็นยังไงกันบ้างง เม้นให้กำลังใจไรท์ด้วยน้า
า
O W E N TM.
ความคิดเห็น