คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : รักครั้งแรก
สิ้นปี 2555
“เร็วพี่ เข้ามา” เมธา เพื่อนร่วมห้องของพนิตา รีบดันหลังรุ่นพี่คนหนึ่งเข้ามาในห้องเรียน ในขณะที่เพื่อนของรุ่นพี่คนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า ‘เฮ้ย ไหนเจ้าสาวแกวะ’ คำพูดนั้นเล่นซะพนิตาฟุบลงกับโต๊ะด้วยความอายแทบไม่ทัน อย่างกับรู้เหตุการณ์ในนาทีถัดมาอย่างนั้นละ
“พลอย เงยหน้าสิ พี่ต้นมาแล้ว” ไม่นะ พนิตาคิด ทำไมต้องมายุ่งด้วย แต่จะทำยังไงดีละ รุ่นพี่ที่ชอบมายืนตรงหน้าแบบนี้ทำตัวไม่ถูกเลย
“ไม่เอาแล้ว พี่ไปดีกว่า” ตนุการรีบเอ่ยปากแล้วเดินออกจากห้องไป
ถ้าย้อนกลับไป 7 วันก่อนนี้ ตนุการและพนิตาไม่เคยรู้จักกันด้วยซ้ำ แต่คงเป็นพรหมลิขิตล่ะมั้ง ที่ทำให้ทั้งสองได้พบกัน
ตกเย็นวันนั้น พนิตารีบขึ้นห้องไปเล่น facebook เพื่อสิ่งเดียวที่เธอต้องการคือเห็นหน้าเขาผ่านทางรูปภาพประจำตัวเท่านั้น
และเหมือนกับว่าโชคชะตาเป็นใจ เพราะตอนนั้นเขาก็กำลังเล่น facebook อยู่เช่นกัน พนิตาไม่รอช้ารีบส่งข้อความไปหารุ่นพี่คนนั้นทันที
“ดีค่ะ” พนิตาพิมพ์ลงในกล่องสนทนา
“ดีครับ” ตนุการตอบกลับพร้อมด้วยประโยคถัดมาแทบจะในทันที “ถ้าพี่มีเรื่องอยากที่จะพูดด้วย ได้ไหมครับ” เขาพิมพ์ตอบกลับมาอย่างสุภาพ
“ค่ะ พี่ต้นอยากจะคุยเรื่องอะไรเหรอคะ” พนิตาตอบกลับมา ใจหนึ่งก็สงสัย แต่อีกใจก็ตื่นเต้น
“คือ พี่รู้มานานแล้วว่าพลอยแอบชอบพี่ แต่ว่ามันจะเร็วไปไหมถ้าเราจะคบกัน พี่ว่าเราค่อยๆคุยกันไปก่อนดีกว่าไหม” ข้อความของตนุการทำให้ใจของพนิตาสั่น ไม่คิดว่าเขาจะพูดได้ตรงขนาดนี้ แน่ล่ะ เธอไม่เคยเขอใครที่ใจบอกว่าใช่ขนาดนี้เลยนี่นา
“ค่ะ พลอยก็คิดอย่างนั้น” อะไรกัน เธอพิมพ์คำว่าอะไรลงไป
“ครับ พี่ก็คิดแบบนั้น งั้นแค่นี้ก่อนนะครับพี่ต้องทำงาน” และเขาก็พิมพ์ประโยคถัดมา ที่ทำให้พนิตาเสียใจอยู่บ้าง เพราะเวลาในการคุยกันนั้น คงจะหมดแล้ว
“ค่ะ Good night ค่ะ” พนิตาจึงได้แค่พิมพ์ตอบกลับไป
“ครับ ฝันดีครับ” กร๊ด ไม่นะ ตนุการบอกเธอว่า ฝันดีครับ พนิตายิ้มแก้มแทบปริ และในค่ำคืนนั้นเธอก็ฝันดีตามคำของเขาจริงๆ
เช้านี้เธอมาเรียนด้วยความสุข ถ้าโลกนี้ไม่มีตนุการสักคน เธอคงเบื่อการเรียนไปตลอดชีวิต
แต่โชคชะตากลับเล่นตลกกับเธออีกครั้ง ตั้งแต่เช้าเธอยังไม่เจอตนุการเลย
เที่ยงวันนั้น พนิตารีบทานข้าว และไปรอตนุการ แต่ควมหวังก็ช่างไม่เป็นจริงเอาซะเลย
“ไม่เป็นไรหรอกพลอย พรุ่งนี้เขาก็คงมา” อัญดา เพื่อนที่สนิทของพนิตาได้แต่พูดปลอบใจเพื่อน พนิตาทำเป็นเหมือนจะเข้าใจ แต่ความจริงแล้วไม่เลย เธอร้อนใจ ยังไงวันนี้เธอก็ต้องคุยกับเขาให้ได้
เย็นวันนั้น
“ดีค่ะ วันนี้พี่ต้นไม่ได้มาเรียนเหรอคะ” เมื่อกลับถึงบ้าน พนิตารีบส่งข้อความไปหาตนุการผ่าน facebook ทันที
“ครับ วันนี้พี่ไม่ได้ไปเรียน” คำตอบของตนุการทำให้พนิตาโล่งใจ ที่รู้ว่าเขาไม่ได้ตั้งใจไม่มาพบหน้าเธอ
“อ๋อ เหรอคะ อ้อ! พรุ่งนี้วันเกิดพี่แก้มใช่ไหมคะ” พี่แก้มที่เธอเอ่ยถึงก็คือ กุษณา พี่สาวของตนุการนั่นเอง พนิตาจึงใช้วันเกิดของกุษณาเป็นเรื่องคุย
“ใช่ครับ มีอะไรหรือเปล่า” ตนุการถามกลับ เพราะสงสัยกับคำพูดของพนิตา
“คือ พลอยอยากจะฝากพี่ต้น Happy Birthday พี่แก้มน่ะค่ะ ได้ไหมคะ” พนิตาตอบ พร้อมกับถามตนุการกลับ
“ได้สิครับ ไม่มีปัญหา” คำตอบของตนุการทำให้พนิตาดีใจ ที่เขาไม่ได้ว่าอะไร
“ดึกแล้ว พลอยขอนอนก่อนนะคะ ฝันดีค่ะ” พนิตาจึงตัดบทสนทนาด้วยประโยคคลาสสิกนี้
“ครับ ฝันดีเช่นกันครับ” นี่ก็เป็นอีกคืนหนึ่ง ที่ทำให้พนิตาหลับฝันดีอีกครั้ง
******************************
มาแล้ว เรื่องนี้แต่งไว้ตั้งแต่สมัยอยู่ประถมศึกษาปีที่ 6 (เชื่อไหม เชื่อเถอะค่ะ) ตอนนี้เพิ่งจะอยู่มัธยมต้นเองนะคะ (นักเขียนคนนี้อายุยังน้อยค่ะ) แต่งไว้ตั้งแต่ช่วงที่ต้องนั่งเขียนเป็นเล่มๆ และต้องมานั่งพิมพ์ใหม่เพื่อให้ลงได้ เหนื่อยแค่ไหนก็จะสู้
>Love love you<
ความคิดเห็น