คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : FRIEND 2 : ครูใหม่ ห้องใหม่ เพื่อนคนใหม่
คยองซู กำลังพิม………
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
อันแน่ สงสัยอะเดะ ว่า คุณคยองซูวววว เค้าจะพิมตอบผมยังไงในเมื่อผมทักไปแบบนั้น555ขอโทดครับ ผม คิดไปเองทั้งนั้นแหละ ว่าผมจะทักเค้าไป โหวว ก็ดูดีดิทั้งเก่งทั้ง ป๊อปขนาดนั้น ขืนผมทักไปเค้าก็ไม่ตอบหรอก ไม่เอาอะไม่อยากหน้าแหกกกก ไม่ทักดีกว่า -3-เค้า แอดเฟรน ผมมาถ้าเค้าอยากคุยกับผมเค้าคงทักผมเองแหละ
D.O PART!
สวัสดีครับ ผม โด คยอง ซู ชายหนุ่มตัวเล็กหน้าตาน่ารัก ตาโตเหมือนไข่ห่านหน้าหวานจนชะนีอาย ผมเรียนอยู่ชั้น ม.1 อยู่ห้อง 2 ครับ
วันนี้ก็ผ่านไปเหมือนทุกๆวัน นั่นแหละครับ ตื่นเช้า อาบน้ำ ไปโรงเรียน เลิกเรียน กลับบ้าน อาบน้ำ แล้วก็นอน แม่งงง วนเวียนอยู่แค่เนี้ยยย!!!!!
แต่วันนี้มีอย่างนึงที่แปลกไปครับ ระหว่างที่ผมเล่นบาส กับเพื่อนๆอย่าง เมามันส์ หางตาผมก็ได้พบกับ ชายหนุ่มผิวสีแทนคนนึง WOWWW!!! ผิวสีแทน หุ่นแฮนซั่มน่าจับปล้ำมากครับ ก็แบบ จริงๆแล้วผมชอบผู้ชายไรเงี้ยยย ผมฝันอยากจะมี เมะ ดีๆสักคนที่แบบไม่ต้องดีมาก ก็แค่ เอาใจใส่ ดูแล เทคแคร์ ปกป้อง ใจเย็น เป็นมิตร รักเดียวใจเดียว แค่เนี้ยยยย แต่ก็นะ เมะดีๆหายากครับ ตอนนี้ผมเลยต้อง เก็กๆแมนๆ ไปหน่อยถึงใครๆก็บอกว่ามันไม่เข้ากับหน้าตาแล้วก็รูปร่างของผมก็เถอะ นะ 5555 บ่องตง ผิวสีแทนโดนจายยคยองงงงซูววววววววววว คนเน้มากครับ สงสัยเราต้องบุกจีบแต่เอะเราเป็นเคะนะ ไม่ได้ไม่ได้ต้องเก็บอาการ หน่อย 5555
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
[แดกจุดอร่อยมั้ยครับ :) ]
สงสัยใช่มั้ยละครับว่า ผมไปเอา เฟสสะบุ๊ค เค้ามาจากไหน ก็แบบวันนี้ครับ ตอน ที่เค้ามายืนดูผมเล่นบาส (สนใจเค้าอะดิเตงงงงงง) ผมก็แกล้งทำเชิดครับ แบบ เล่นตัวไง ไอสองตัวนี้ก็กรี๊ดกูจัง เดียวเค้าก็เข้าใจว่ากูเมะหรอกสัสส -*- เอาละครับๆต่อๆ แล้วก็แบบ ผมก็หันไปสะกิดไอคริสเพื่อนผมที่ความสูงช่างแตกต่าง =__=
“เฮ้ยยย คริส นั่นใครอะ”
“คนไหนวะ”
“คนนั้นอ่าาาาาาา”
“ไอสัส อย่าแอ๊บ กูหลอน มึงทำตัวแมนตลอดแอ๊บทีกูขนลุก -_-”
“คนนั้นงายยยยย ~”
“ไอสัส มึงบอกคนนั้นๆกูคงจะรู้กับมึงหรอก ชี้เด่ชี้ ”
“คนที่ผิวดำๆหน่อยอะ ตัวสูงๆนั่นอ่า ”
“อ่อ มันชื่อไค ทำไมชอบหรอเดียวกูติดต่อให้มั้ยสัส”
“ป เปล่าซะหน่อย ใครชอบ ไม่มี๊ !!!!”
“อ่อ แล้วไป ”
“มีเฟส ไคปะ > <” นั่นไงผมพูดออกไปแล้วอะ ก็อยากคิดต่ออ่า อยากคุยกับเค้า อยากทำความรู้จัก
“มี ”
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
หลังจากนั้น พวกผมก็แยกย้ายกันกลับบ้าน พร้อมกับ กระดาษ โพสอิท ที่ไอ้เจ้าคริส เขียนชื่อเฟส ของงงงง ผู้ชายผิวสีแทนคนนั้น >[+++]<
กลับมาบ้าน ผมก็หยิบ ไอแพทคู่ใจสไลด์ไปหน้าเฟส แล้วก็ เยสสสส ผมกด add เค้าไปแล้วววววว เขินจัง จะรับรึเปล่าน้าา เฮ้ออออ ถ้าเกิดเค้าไม่ชอบขี้หน้าผมละ แย่จังงง
โหวววววววววววววววววว กด แอด ปุ๊ป รับปั๊บ เร็วมากอะ *O*
อย่างนี้ต้องทัก แต่ว่า เค้าจะว่าเราง่ายรึเปล่านะ :( ไม่เอาดีกว่า ไม่ทักดีกว่า ผมกลัวครับ
{ มาแดกจุดกันเถอะ }
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
JONGIN PART
เฮ้อออออออออ เวลาผ่านไป ไวเหมือนโกหก
ตอนนี้ ผม จบ ม.1 แล้วครับ เวลาที่มีความสุขนี่มันผ่านไปเร็วจริงๆ ห้องนี้เป็นห้องที่ผมมีความสุขที่สุดเลยครับ ผมมี เพื่อน ในกลุ่ม 5 คน มีผม เซฮุน ชานยอล เฉิน ซิ่วหมิน ครับ
ผมภาวนาครับขอให้ ห้องใหม่ได้อยู่กับเพื่อนในกลุ่ม แต่ทว่า -_-
คิมจงอิน : ห้อง 4
เซฮุน : ห้อง 3
ชานยอล : ห้อง 4
เฉิน : ห้อง 1
ซิ่วหมิน : ห้อง 1
สัสสส55555 ผมได้ไอ้ชานยอลมาอยู่ด้วยกันครับบบบบ 5555555555
เฉินซิ่วหมินกูรู้นะพวกมึงรักกัน ชอบกันก็ บอกๆกันไปเถอะะะะะะ ไม่เข้าใจพวกมึงจะกั๊กๆกันทำไม -_-
เฉิน ครับ ไอเชี่ยนี่แม่งชอบ มาถามผมครับ ว่า จะจีบ ซิ่วหมินต้องทำไง
แหม่ถามได้ถูกคนมากสัส แฟนกูก็ไม่เคยมี คนแอบชอบกูก็ไม่มีสักคน \(-_-)/
ผมก็ตอบไป ตามประสา คน ที่โครตเชี่ยวชานด้านความรัก (กูประชดสัส)
“มึงก็คอยช่วยเหลือมันดิ มันจะซึ้งในน้ำใจ แล้วแบบมึงก็คอยทำดีกับมันมันจะได้รู้ว่ามึงจริงใจกับมัน” โห หล่อสาสสสอะ จงอินมึงนี่มันพระเอกสัสๆ
ซิ่วหมิน แม่งก็ชอบมาถามผมครับ แอบชอบ เฉินทำไงดี เข้าทางเลยครับ ผมเลยบอกให้มัน ทำตัว บอบบางเข้าไว้ 5555 ไอนี่อ่อนแอไอนั่นดูแล เจ้ดดดเข้ เดียวแม่งก็รักกัน ปีนี้แม่งเจือกกก ได้อยู่ห้องเดียวกันอีกกกก เชื่อผมดิไม่เกินปีนี้พวกมันต้องรักกัน
อ่อ แล้วก็ เซฮุนครับ อย่านึกนะว่ากูไม่รู้ มึงอะแอบชอบ ไอลู่ เจ้าของตีนกาอันทรงพลัง 55555 ปีนี้ได้ข่าวว่า อยู่ห้องเดียวกันด้วยนิสัส เหอะ เป็นคู่ๆกันไปเลยนะพวก เมิงงงง
ดูกู เดะ ได้ เชี่ยชานยอล น้องหูกางงงของพี่ 555 ยังดียังได้เพื่อนมาตั่งคนนึง 55555
หลังจากได้รู้ห้องที่ต้องอยู่ในปีนี้ แล้ว จาก เว็ปโรงเรียนผมก็ นอนดีกว่า เดียว พรุ่งนี้ไปโรงเรียนวันแรก ของ ม.2
ไข่ดำ ตื่นได้แล้วลูกกกกกกก!!!!!!!
=_= เป็นคำพูดที่ฟังชวนให้เด้งจากที่นอนมากครับ ไข่ดำ โถ่แม่เรียกงี้เค้าก็รู้หมดว่าเป็นเป็นยังไง 55555 อย่าไปเชื่อ ไข่ผมไม่ดำ ขนาดนั้นหรอก อิอิอิ
“โถ่แม่ไม่ต้องเรียกดังก็ได้ ข้างบ้านเค้ารู้หมด”
“ไปๆ อาบน้ำ ไปโรงเรียนได้แล้ว สายแล้วลูก”
สายแล้วแม่ผมพูดว่าสายหรอ และแล้วหางตาผมก็หันไปมองนาฬิกาแล้วพบว่า
เหี้ยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!! ไม่อุทานไม่ได้ครับ o____O’’
7.00 น. โรงเรียนเข้า 8 โมง ไม่ทันแล้ววววกูววววววววววว O,.O
“ไม่ต้องอาบน้ำ ละกัน แปรงฟันแล้วไปโรงเรียนเลย” ผมอุทานกับตัวเองเบาๆ
แล้วผมก็ทำตามที่ผมคิดนั่นแหละครับ
เดินเข้าห้องน้ำ แปรงฟัน ล้างเป้า แต่งตัวไปโรงเรียน -___-
7.30 ผมยังอยู่หน้าบ้านครับ รถเมล์แม่งไม่มาสักที สงสัยผมคงต้องเดินไปโรงเรียน -3- ไกลชิบหาย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ถึงแล้วครับ ผมว่าผมเร่ง ตีนนนนน เดินมาแล้วนะ อะจะแว้กกกกกก !!!
9.00 น. -__- ซวยกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
ครูคนใหม่จะดุอะไรผมมั้ยเนี่ยยย!!
ผมยืนค้างขาแข็งอยู่ หน้าโรงเรียนครับไม่กล้าเข้า โดน จดชื่อแน่เลยกู เฮ้ยเอาวะ
1……2…………3………. สู้โว้ยยยยยยย!!!!
ผมเดินเข้าโรงเรียน อย่ามาดแมนนอ่า โอ้โห สุดยอดเลยทั้งครูใหญ่ ครูผู้อำนวยการ ครูในโรงเรียน ยืนดูผมย่างฝ่าตีนเดินเข้ามาอย่างสง่าาอ่า 5555 หล่อดิสัส จ้องกูกันใหญ่
“นักเรียน เซ็นชื่อด้วยคะ” นั่นไงครับโดนเข้าไป 1 ดอก
“ทำไมมาสายคะลืมหรือว่าวันนี้มีเรียน อย่างเงี้ยแหละเด็กสมัยนี้ ขี้เกียจ มาโรงเรียน กันทั้งนั้น” อ่าวครูไมพูดงี้วะเดียวสวยๆ ผมตื่นสายก็จริงแต่ ถ้ารถเมล์มันมาเร็ว ผมก็ไม่มาสายงี้หรอกไรวะ แม่งงง คนหล่อเซ็ง
หลังจาก ปะทะกับครูหน้า โรงเรียน เสร็จ ผมก็ต้องๆ ตึกๆๆๆๆๆๆๆ
เดินเข้าห้องเรียนครับ โอยยย ตาย =____= ครูประจำชั้นยืนเทศนาอยู่หน้าห้อง ทำไงดีทำไงดีทำไงดี โอ้ย บอกได้เลยครับ ตอนนี้เรียกผมดำไม่ได้ เพราะ หน้าผมซีดดดมากครับ ไม่เหลือความดำ ที่หน้าอีกต่อไปแล้ว
เอาวะ เป็นไงเป็นกัน
ก๊อกๆๆๆ~
“ขออณุญาติเข้าห้องคร้าบบบบบ ”
“ทำไมมาสาย”
เงิบครับหน้าครูแบบ จริงจังมาก o,,o’’ ผมควรจะบอกความจริงไปใช่มั้ย ใช่แหละ รถเมล์แม่งไม่มานี่หว่า
หลังจากผมสารภาพกับครูเรียบร้อย จะว่าไป ครูเค้าก็ไม่ได้ใจร้ายอะไรขนาดนั้นอะนะ 555 รอดแล้วกรูวววววววววววว >,.<
“ครูครับให้ผมนั่งไหนครับ ” คือแบบ ครูเป็นคนจัดที่นั่งให้ อดเลยครับ อดนั่งกับเจ้าหูกางเพื่อนรัก ที่โบกมือ หงิกๆๆ มาให้ผม
“ไปนั่งตรงที่ว่างตรงนั้น นะ ” ครูชี้ไปทาง ที่นั่งช่วงกลางห้องที่มีเก้าอี้ว่างสองตัว เจ้ยยยย ผมไม่มีคู่ นั่งหรอเนี่ยยย ไม่นะคนหล่ออยากร้องไห้ แค่มาสายนี่ไม่มีคู่นั่งเลยหรอ มีแต่เก้ากี้กับโต๊ะ ว่างเปล่า เฮ้ออออออออ~
“อ่อ ช่วงนี้นั่งคนเดียวไปก่อน นะ พอดีเพื่อน คนที่นั่งข้างๆเธอเค้ายังไม่กลับจาก เยอรมันเลย” เฮ้ออออ โล่งอกไปที ลุ้นแหะใครไม่โรงเรียนวันนี้นะใครนะที่จะมานั่งคู่กับผม
555 โป๊ะเชะ ! 555 ไอเชี่ยนี่ไม่มา
พอครู ประจำชั้นเดินออกไปผมก็ตะโกนไปหาเพื่อนรักหูกางง
“เหี้ยยยย หยอยยยยยยยย มานั่งกับกรูวววเร็วววววววววว”พอมันได้ยินดังนั้นมันก็รีบเก็บของจากตรงที่มันนั่งรุดดมาหาผมทันที
“ไงมึง สร้างวีรกรรมตั่งแต่วันแรกเลยนะ สัส ” ชานยอลสบถใส่ผมครับ 555 ก็จริงของมันวันแรกของการเปิดเทอม ไม่มีใครเค้ามาสายกันหรอก 5555
ผ่านมาได้อาทิตย์นึงแล้วครับ 555ผมได้เพื่อนมาเพิ่มครับร่วมกลุ่มๆ555 ไอ้เลย์ ไอ้เทา 555 บอกตรงผมโครตมีความสุขกับที่นั่งแบบนี้อะ นั่งกับเพื่อนสนิท แต่แล้ววันที่ผมไม่อยากให้ถึงก็มาถึง วันที่ไอเชี่ย เจ้าของที่ มันกลับมาจากประเทศศศ ประเทศศศ ไรวะจำไม่ได้วุ้ย 555
“สวัสดีเรา โด คยอง ซู :) ” ห๊ะ เค้าทักผมหรอ -__- ผมควรจะหันไปทักตอบมั้ยนะมันคงไม่ได้ทักผมหรอกมั้งเพราะผมคุยกับเพื่อนผมอยู่ ว่าแต่ไอนี่หน้าคุ้นๆวะ
“กูไม่อยากรู้จักมึง ” ผมพูดเบาๆคงไม่ได้ยินหรอกมั้ง 555 ก็แบบหน้าตาแม่งนิ่ง หยิ่งขนาดนั้นมองคนก็มองด้วยหางตาสัส คิดว่าน่ารักหรอ เออ น่ารัก 555 แต่เราไม่คบกับคนหยิ่งครับ ผมเบื่อพวกขี้เก็ก อะ แม่งชอบดูถูกคนผมเจอมาเยอะแล้ว พวกหยิ่งๆเนี่ยเข็ดแล้วครับ ไม่เอาแล้วหน้าแหกมามากพอแล้วแล้ว
แบบปีที่แล้วเงี้ย มีคนพูดขึ้นมา สวัสดีเรา คริส ผมก็ตอบไป อื้มมมม สวัสดี o[+++]Oแม่งตอบกลับมา ใครคุยกับมึงไอดำ -_- หน้าแหกครับหน้าแหก เพราะงั้นผมจะไม่เสียหน้าให้คน หยิ่งๆอีกแล้ว
D.O PART !
อะไรอะ เจ็บจึ๊กเลยครับ พวกคุณรู้นิครับ ผมแอบชอบ ผู้ชายผิวสีแทนคนนี้มาตั่งแต่ตอนที่ ผมเล่นบาสปีที่แล้ว อะ แล้วแบบ ดีใจนะครับได้นั่งคู่กัน
ผมเลยได้โอกาส ตีสนิท เค้าแต่ว่า
“สวัสดีเรา โด คยอง ซู :) ” ผมทักไปอย่างเป็นมิตรครับ แต่แบบผมคุยกับเพื่อนอยู่ด้วยเลยใช้หางตามองไง
โอะเค้าหันมาสบตากับผมด้วยละครับแต่ ….
“กูไม่อยากรู้จักมึง” เค้าพูดเบาๆครับ แต่ผมก็ได้ยิน เค้าพูดทั้งๆที่ไม่มองหน้าผมด้วยซ้ำ เฮ้ออ คงหมดหนทางแล้วสินะเรา :(
ไม่เป็นไร อยากรักต้องพยายาม
“นี่นาย ” ห๊ะ หูผมไม่ฝาดใช่มั้ยจงอินเรียกผมพร้อมกับหันหน้ามาทางผมผมสบตาเค้าสักพักหนึ่งก่อนที่จะ …
“ว่าไง…..” ผมตอบพร้อมทำหน้านิ่งแล้วก็มองด้วยหางตาใส่ครับ เก็กๆไงไหนบอกไม่อยากรู้จักเราไง สุดท้ายก็ทนความน่ารักของเราไม่ได้อะดิ
“แม่ง หยิ่งวะ ไม่เอาละ เหี้ย -_- ” อ่าวเห้ย ผมทำหน้าไม่ถูกเลยครับ
“ชานยอล มึงเอาสมุดมาดูดิกูจดไม่ทันวะ” เรานั่งอยู่ข้างๆนายนะ ทำไมม่ขอเรา :(
“ทำไมมึงไม่ขอคนที่นั่งข้างๆมึงวะ เรียนเก่งไม่ใช่หรอ” น่านชานยอลพูดโดนใจเอาไปสิบบาท
“เอาของมึงนั่นแหละกูไม่อยากยุ่งกับคนแถวนี้ ” จงอินพูดพร้อมกับมองหน้าผมด้วยหางตา ครับ เจ็บจึ๊ก เลยอะ ผมแค่แกล้งหยิ่งใส่ทำไมต้อง เกลียดกันขนาดนี้ด้วย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
วันเวลาผ่าน……ไป นี่ก็เทอมสองแล้วครับ ผมไม่เข้าใจผมทำอะไรผิดเค้าเกลียดอะไรผมนักหนา
จงอินไม่แม้แต่จะหันหน้ามาคุยกับผมสักคำ ทั้งๆที่ผม พยายามทำตัวเด่นแล้วนะ
ผมเล่นบาสเก่งที่สุดในห้อง ผมเรียนได้คะแนนเต็ม ผมทำทุกอย่างเพื่อให้เค้าสนใจ แต่ทำไมนะ ทำไมเค้าถึง ไม่สนใจผมเลย ไม่แคร์ความรู้สึกผมเลย เพื่อนๆในกลุ่มจงอินคุยกับผมทุกคนแต่จงอินจงอินไม่คุยกับผมเลย
เอาไงดี เอาไงดี มุขเสี่ยวครับ ผมจะลองเล่นกับเพื่อนๆในห้องก่อน คิคิคิคิ เริ่มจากกกก
เพื่อนในกลุ่มเค้าแล้วละกัน เริ่มจาก เลย์แล้วกัน ก็แบบ นั่งกินข้าวอะครับ เค้าแยกโต๊ะ แย่จังผมไม่ได้นั่งกับจง อิน แต่ไม่เป็นไรผมได้นั่งกับกลุ่มผมครับ โต๊ะที่ผมนั่งก็จะมี คริส ผม ซูโฮ
เลย์ แล้วก็เพื่อนๆคนอื่นๆอะครับ เอาละผมจะเล่นแล้วนะ 555 เขินเหมือนกันแหะ
“นี่ๆเลย์”
“ว่าไง :) ”
“ขอคำดิ 0[++]0”
“ในจานนายก็มีข้าวนิดีโอ”
“เราจะขอ….คำว่ารัก 5555”
“อูยยยยยยยย เสี่ยวววววววว” ทั้งโต๊ะพูดออกมาพร้อมกันครับ 5555
หลังจากวันนั้น ผมก็เริ่มเล่นใส่คนๆอื่นๆในห้องไปเรื่อยๆทั้งที่ใจจริงๆผมอยากจะเล่นกับคนๆเดียวนั่นแหละ คิม จง อิน !
ตอนนี้ กิติมศักดิ์ ความเสี่ยวของผม ดังไปทั้งห้องแล้วครับจงอินเองก็เหมือนจะเริ่มสนใจผมมากขึ้นอาจเป็นเพราะผมพยายามเข้าหาเค้าทางเพื่อนเค้านั่นแหละครับ
แต่แล้ว ก็……
“ เฮ้ย ได้ข่าวว่าเสี่ยวหรอ ”
“อ อื้ม” ผมไม่กล้าแม้แต่จะสบตากับเค้าครับ ไม่อยากจะเชื่อจงอินทักผม
“ ดีโอ เราว่านายเป็นโรคลิ้นหัวใจรั่วแน่เลยวะ ” ห๊ะ ผมไม่ได้เป็นโรคนะ นี่เค้าทักผมเพราะเรื่องที่กลัวว่าผมเป็นโรคหรอ ไม่นะเราไม่ได้เป็นนะจงอิน
“ปะ เปล่าน้า เราไม่ได้เป็นโรคอะไรทั้งนั้นจงอินอย่ารังเกียจเราน้า ”
“อ่าวหรอไม่ได้เป็นหรอกหรอ ”
“อื้มม ทำไมอ่าาาาาา”
“ทำไมเราเติมเท่าไหร่ก็ไม่เต็มสักที ” เฮือกกก หน้าผมแดงครับ อันนี้ผมรู้สึกได้ ว่าหน้าผมต้องแดงแน่ๆ เพราะหน้าผมมันร้อยผ่าวขึ้นมาทันที หลังจากได้ยินประโยคนั้น
ผมอยากจะพูดออกไปครับว่า นายเติมมันเต็มตั่งแต่วันแรกที่เราเจอหน้านายแล้วแต่ก็แบบ หยิ่งอะ 555 เห็นผมงี้ ศักดิศรีผมที่หนึ่งนะครับ
“เฮ้ยไม่สบายปะเนี่ย o,.o” เฮือกกกกกกก!! จงอินจับแก้งทั้งสองข้างของผมครับ แล้วค่อยๆเลื่อนมือ ไปที่หน้าผากก่อนจะเอ่ยประโยคที่ดูห่วงใยออกมา
“ป เปล่า -///-” คนบ้า ทำอย่างนี้เขินแย่
“ไปห้องพยาบาลป่าววววว เดียวเราพาไป ” ทำไมนะทั้งที่เมื่อก่อนเกลียดผมจะตายแต่ทำไมอยู่ดีๆก็มาทำดีใส่ เฮอะช่างเหอะ รู้แค่ว่าตอนนี้ผมมีความสุขที่สุดเลยอะ :)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
อะไรกัน ทำไม เย็นเร็วงี้อะ วันนี้ จงอินชวนผมคุยตลอดคาบเลยอะครับ มีความสุขจัง :)
ยังไม่อยากกลับบ้านเลยอ่า อยากอยู่กับจงอินอ่าาา
วันนี้ผมได้ยินมาว่า จงอินจะกลับบ้านตอนห้าโมงครึ่งครับ
ดีเลยเป็นเวลาที่ผมกลับพอดี เนื้อคู่ชัดๆ 555 ทำไงดีอ่าาาา เขินจังงง555
ระหว่างรอเวลากลับบ้านครับ ผมก็ทำเหมือนประจำ เดินเล่น กินอาหารที่โรงอาหารกับเพื่อนอีกสองคน แบคฮยอน กับ แทมิน
อะนั่น ไค เดินเข้ามา นี่น่า เดินตรงมาทางผมด้วยอะ แล้วไคก็
“ไง ที่รัก มานั่งกินข้าวตรงนี้หรอจ๊ะ ”
“เสี่ยวไม่เลิกเลยนะ จงอินน :) ”
จงอินไม่เดินมาหาหรือยิ้มให้ผมหรือเรียกผมว่าที่รักหรอกครับ เค้ากลับเดินไปหาคนข้างหลังผมตางหาก
‘โฮเซฮุน’ เพื่อน สนิทที่อยู่ห้องเดียวกับเค้าเมื่อปีที่แล้ว {แค่เพื่อนรึเปล่านะ :( รู้สึกแย่จังเค้าเรียกคนอื่นว่าที่รัก}
เฮ้อออ ผมคงไม่ได้อยู่ในสายตาเค้าสินะ คิมจงอิน
ได้เวลากลับบ้านแล้วครับ ผมเดิน โบกมือ บ๊าบาย แบคฮยอน กับ แทมิน ที่เป็นเด็กประจำ ก่อนที่ผมจะเดินออกมาเจอกับจงอิน ที่กำลังยืนต่อแถวตู้โทรศัพท์ คือ โรงเรียนเราไม่ให้พก เครื่องมือสื่อสารมาอะครับ แปลกเนาะ โตๆกันแล้วก็ไม่ให้พกเลยต้องมารอต่อตู้กันแบบนี้ดีเหมือนกัน ผมเดินไปต่อหลังจงอินแบบเงียบๆครับ ได้แอบมองแบบนี้ก็ดีแค่ไหน
แต่ทว่า…..
“ยังไม่กลับบ้านอีกหรอ ” จงอินทักผมครับ :) ดีใจจัง
“ย ยัง อะกำลังจะกลับ รอโทรหาพ่อก่อนไม่รู้ว่าต้องขึ้นรถเมล์หรือพ่อมารับอะ :)”
“อ่อออออ อื้มมมมม นี่ ดีโอจะว่าไปนายก็น่า…” ห๊ะ เมื่อกี้จงอินจะพูดไรกับผมอะ โถ่เว้ยยยย เด็กป.3ข้างหน้าจงอิน ไม่น่ารีบโทร เสร็จเร็วเลย
“ห๊ะ น่า…อะไรหรอ” สงสัยอะครับแบบ จงอินจะพูดว่า น่ารักไรเงี้ยป่าวว
“ช่างเหอะ เราโทรก่อนดีกว่า ” เซ็ง เลย ไอเด็ก ป.3 กูจะฆ่าเมิงงงงงงงงงง
“อ๊ะ! บัตรปะ เราให้ยืม ^[+++]^” นะน่ารัก บอกได้เลย ยิ้มแบบนี้มันน่ารักมากเลยจงอิน
“อะอื้มขอบคุณนะ” ของฟรีใครจะไม่เอาละครับ
“โทรเสร็จ ผมก็ยื่นบัตรโทรศัพท์ให้จงอินครับ ” จงอินที่ยืนรอผมคุยโทรศัพท์ก็รับบัตรกลับไป ก่อนที่จงอินจะพูดประโยคนึงขึ้นมา ใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะเลยครับ
“ดูแลตัวเองดีๆนะ ใจเราอยู่ที่เธอฝากกดูแลด้วย ”เล่นมุขอะไรเนี่ยรู้มั้ยว่าเขิน อะ
JONGIN PART
นั่นแหน่ สงสัยละสิทำไมอยู่ดีๆผมก็ทำดีกับคยองซู ก็เพราะเพื่อนๆของผมนะสิครับ พูดเป่าหูผมทุกวันเลย คยองซูดีอย่างนั้นคยองซูดีอย่างนี้ เฟรนลี่มากน่ารักมาก
ไหนจะ กิติมศักดิ์ที่เลื่องลือว่า เสี่ยวมาก ไอ้คนเสี่ยวๆตัวจริงอย่างผมไม่ยอมหรอครับ
พอได้ลองคุยจริงๆไอเจ้า ตัวเล็กนี่ก็ น่ารักดีแหะ รู้สึกผิดแหะที่ตอนแรกทำไม่ดีกับมันไว้เยอะ 5555
วันนี้ ผมเลยเริ่มเปิดมุขแรกใส่ แม่งหน้าแดงด้วยอะ 555 เขินกูดิสัสกูรู้กูหล่อ 5555
ผมรู้นะครับว่ามันเขิน แต่แบบ ขอเล่นต่ออีกหน่อย เอามือลูบๆ หน้ามันเล่น ไม่อยากจะบอกก่อนหน้านี้ผมเกาตูดมา เลยเอาไปจับหน้ามัน แก้มแบบ โครตนิ่มอะ หน้าผากอีก นิ่มไปทั้งตัวเลย คนอะไรน่าเช็ดสุดๆ 555 เช็ดนะ เช็ด อย่าเปลี่ยนตัวอักษรให้ผมเชียว 5555
วันนี้ไอ้ตัวเล็กเขินผมด้วยแหละ 55 ก่อนกลับบ้านผมเลย หยอดอีกสักมุข เดียวคอยดูเหอะ จะหยอดไปเรื่อยๆนี่แหละ เสี่ยวนักหรอ เมิงงงง เดียวมึงเจอกู คิม จง อิน หนุ่มหล่อผิวสีแทน ที่กระชากใจ เคะได้ตั่งแต่แรกเจอ 5555 กูนี่แม่ง หล่อสัสๆอะ
^
D.O กูละมึนกับจงอิน =__=''
5555555555555555555555555555555555555555555555555555555555
ตอน 1 มาแล้วน้าาา :) ไม่สนุกขออภัยตอนนี้ยาวไปมั้ย ไม่หรอกมั้ง 55555
1 คอมเม้น = 1 กำลังใจ
Duck-
Fly
ความคิดเห็น