ม่านบังใจ

การหางานทำใครว่าหากันง่ายๆ หญิงสาวคิดอย่างนั้น วุฒิการศึกษาด้านปริญญาตรีด้านการตลาด สมัครงานมาเป็นสิบๆบริษัทแล้ว มีแต่ให้เขียนใบสมัครทิ้งไว้แล้วจะนัดสัมภาษณ์ทีหลัง เพียงแค่เห็นใบสมัครที่แจ้งประวัติส่วนตัวจากสถานสงเคราะห์เด็ก เจ้าหน้าที่เขาคงเขี่ยลงถังขยะแบบไม่สนใจใยดีอยู่แล้ว ใครจะมาสนใจคนที่ไร้หัวนอนปลายตีนอยางหล่อน พ่อ-แม่เป็นใครหล่อนยังไม่รู้เลย ทะเบียนบ้านซึ่งเป็นสถานสงเคราะห์เด็กย่านปากเกร็ด เด็กทุกคนมีพ่อ-แม่คนเดียวกันหมด มณชญา  สุภาพพงษ์ ก็เป็นหนึ่งในนั้น หญิงสาวเติบโตท่ามกลางครูผู้ดูแล ซึ่งทุกคนจะเรียกว่า แม่ เด็กๆนับร้อยชีวิต ที่เติบโตมาจากบ้านหลังนี้ แม่จอย เจ้าของสภานสงเคราะห์และผู้ดูแลเด็กที่อาวุโสที่สุดในบ้าน เคยตอบคำถามของ เด็กหญิงมณชญา ที่ถามถึงกำเนิดของตัวเอง

                คุณพ่อ คุณแม่ ที่แท้จริงของหนู เขาคงจำเป็นจริงๆ จึงได้พาหนูมาอยู่ที่นี่ ไม่ต้องกังวลหรอก ที่นี่หนูก็มีพ่อ-แม่ที่ดูแลเลี้ยงดูให้หนูโตขึ้นอย่างมีคุณภาพ แถมมีเพื่อนๆ พี่น้องตั้งมากมาย น่าสนุกออกเห็นมั๊ย เพื่อนเล่นตั้งเยอะ

                แม่จอยบอกหล่อนอย่างนี้เป็นประจำตั้งแต่จำความได้

                เขาคงไม่คิดจะกลับมารับหนูไปแล้ว ใช่มั๊ยคะ? หนูน้อยวัย 5 ขวบ ถามขึ้นอย่างเศร้าสร้อย

                ก็คงเป็นอย่างนั้น แต่หนูอยู่ที่นี่ไม่มีความสุขหรือ จึงอยากให้เขามารับหนูไปจากแม่ๆ ทุกคนที่นี่รักหนูมากนะจ๊ะ คนดี ขอให้หนูตั้งใจเรียน ขยัน ทำตัวเป็นเด็กดี ของแม่ๆที่นี่ หนูต้องทำให้สังคมรู้ว่า ถึงหนูจะเป็นเด็กที่เติบโตจากที่นี่ แต่หนูก็เติบโตขึ้นอย่างมีคุณภาพ เป็นผู้ใหญ่ที่ดีของสังคมได้ เข้าใจมั๊ยคะ หนูมน

                เด็กน้อยพยักหน้ารับด้วยสายตาอันมุ่งมั่น

                หลังจากนั้นความรู้สึกโหยหา อยากพบพ่อ-แม่แท้ๆ ก็ค่อยๆเลือนหายไปจากสมองน้อยๆของเด็กหญิงมณชญา จนกระทั่งเติบโตเป็นหญิงสาววัย 21 ปี จบปริญญาตรีด้านการบริหารมาหมาดๆ จากมหาวิทยาลัยชื่อดังในกรุงเทพฯ เธอทำให้ทุกคนในบ้านสงเคราะห์นั้นภูมิใจด้วยเกียรตินิยมอันดับ1 มณชญา คิดว่า นี่ถึงเวลาแล้วที่เธอจะออกไปเผชิญโลกกว้างด้วยตนเอง เพื่อเปิดโอกาสให้น้องๆอีกหลายคนได้มีโอกาสเรียนสูงๆอย่างเธอบ้าง แม้ว่าบรรดาแม่ๆต่างก็สนับสนุนให้เธอเรียนต่อปริญญาโท แต่มณชญาปฏิเสธ ด้วยเหตผลเดียวกันกับที่เธอเดินออกมาจากบ้านหลังนั้น เธอออกมาหาห้องพักข้างนอกด้วยตนเอง เพราะต้องการให้โอกาสกับน้องๆในรุ่นต่อไป ถึงแม้เธอจะย้ายมาอยู่ข้างนอก แต่มณชญาก็แวะเวียนไปเยี่ยมเยียนและช่วยงานทุกๆคนในบ้านนั้นเสมอๆ สิ่งต่างๆที่เธอได้รับจากบ้านหลังนั้น หล่อหลอมให้เธอเติบโตขึ้นมาอย่างมีคุณภาพ ไม่น้อยหน้าเด็กที่เติบโตมาจากครอบครัวที่สมบูรณ์แบบเช่นกัน เท่านี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับมณชญา และหล่อนก็คิดเสมอว่า เมื่อสามารถยืนได้ด้วยตนเองแล้ว สิ่งที่เธอจะทำคือ กลับไปให้ความช่วยเหลือเด็กๆที่อยู่ในบ้านหลังนั้น แต่ตอนนี้ เรื่องที่มำให้หล่อนกลุ้มใจ ใครจะไปคิดว่างานจะหายากขนาดนี้ ส่วนใหญ่ที่ไปสมัครไว้ก็ไร้คำตอบ ล้วนแต่ต้องการคนที่มีประสบการณ์ทั้งนั้น อย่างหล่อนซึ่งจบมาใหม่โอกาสคงริบหรี่ แล้วก็เงินทุนท่สะสมมาก้เริ่มร่อยหรอลงทุกทีๆ

หล่อนคงต้องรีบหางานทำให้ได้ก่อนที่เงินจะหมด

                หนังสือแจ้งตำแหน่งงานว่างกองอยู่เต็มโต๊ะญี่ปุ่นตัวเตี๊ยภายในห้องเช่ากะทัดรัด ขนาดพอที่จะอยู่ได้คนเดียวโดยที่ไม่อึดอัดมากนัก ค่าเช่าก็ไม่แพงจนเกินไป เกือบสองอาทิตย์แล้วที่มณชญาพยายามกวาดสายตาไปทั้วหน้ากระดาษหนังสือสมัครงาน เพื่อหางานที่ตรงกับสาขาที่เธอเรียน ซึ่งล้วนแต่ต้องการคนที่มีประสบการณ์ทั้งสิ้น วันนี้ก็เช่นกัน หลังจากที่ตื่นนอน จัดแจงธุระส่วนตัวเสร็จแล้ว หญิงสาวก็มานั่งทบทวนว่าถึงเวลาที่เธอต้องหางานอย่างเป็นจริงเป็นจังเสียที แม้ว่างานนั้นจะเป็นงานที่ไม่ตรงกับความรู้ที่เธอเรียนมาก็ตาม

                ประกาศในหนังสือสมัครงานต้องการคนดูแลผู้สูงอายุที่มีประสบการณ์ในการดูแลเด็กและคนชรา หมายเลขโทรศัพท์ระบุที่ด้านใต้ประกาศ หรือจะลองติดต่อที่นี่ดู เพราะหล่อนเองก็มีประสบการณ์ตรงนี้อยู่ เพราะช่วงที่อยู่ในบ้านสงเคราะห์แห่งนั้น หล่อนก็ช่วยแม่ดูแลเด็ก ๆในบ้านมาโดนตลอด และก็ทำได้ดีด้วยจนแม่ๆเอ่ยปากชม

                สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อมณชญา ต้องการสอบถามรายละเอียดเกี่ยวงานดูแลผู้สูงอายุที่ประกาศไว้ในหนังสือค่ะ หล่อนกรอกคำถามลงไปในโทรศัพท์ หลังจากนั้นเสียงตอบกลับมา ซึ่งเป็นน้ำเสียงของชายวัยกลางคน

                หนูอายุเท่าใหร่จ๊ะ เรียนจบอะไรมา สุขภาพแข็งแรงมั๊ย ลองเข้ามาคุยรายละเอียดกัน ถ้าหนูสนใจงานนี้ ชายผู้นั้นให้รายละเอียดเรื่องการนัดหมาย สถานที่ที่ต้องเดินทางไปพบ รวมถึงเวลาซึ่งหล่อนจะต้องไปถึงที่นั่นเก้าโมงตรง ห้ามสายเด็ดขาด โดยเฉพาะคำพูดที่ย้ำถึงการตรงต่อเวลา