- Once is enough- ( omegaverse )|Lumark ft.nomin

JUST ZERO

ณ ปราสาทอันสูงส่ง แห่งหนึ่งของฝั่งเมืองสีขาว

    มีเสียงเหล่าทหารฝึกซ้อมอย่างแข็งขันและผู้คนทั้งในวัง นอกวัง วิ่งวุ่นไปทั่ว แน่นอนว่าเพื่อต้อนรับงานประชุมครั้งใหญ่ของเหล่าราชาแต่ละเมืองที่จะเกิดขึ้นช่วงเย็นวันนี้

   ท่ามกลางความวุ่นวายเหล่านั้นยังมีชายหนุ่มอัลฟ่าผู้มีหน้าตาโดดเด่นกว่าชายใด ร่างหนาราวกับรูปปั้น ชาติตระกูลดี ยืนแคะขี้หู นั่งวาดกำแพงคนเดียวไม่สนใจผู้คน แต่กระนั้นออร่าความเป็น ' ลูกชายคนโตของพระราชา ' ช่างเจิดจ้าจนผู้คนที่ผ่านไปมาในวัง ต้องก้มหัว

   " ลูคัส เจ้าทำไมไม่ไปแต่งตัว อีกไม่นานนักเหล่าราชาจากที่อื่นจะมาแล้วนะ " ราชินีในชุดสีน้ำเงินประดับเพชรหายากหลายกะรัต

   " โอ้ย ลูกนิจริงๆเลย วาดรูปเผื่อคนทั้งประเทศรึไง เจ้าเกิดมาเป็นอัลฟ่าเลือดบริสุทธิ์เชียวนะ มายืนแคะขี้หูให้คนเดินผ่านไปมาเห็นได้อย่างไร "

    ลมจากปากยังไม่ทันหาย เขาก็วิ่งไปแล้ว ได้ยินแต่เสียงคำรามจากราชินีจากที่ไกลๆ

   " หนีพระราชินีมาอีกแล้วหรอ องค์ชาย "

   " อืม วิถีคนหล่อน่ะ " เด็กหนุ่มโอเมก้าหน้าหวานยิ้มสวยคนนี้คือแจมิน องครักษ์ที่เป็นโอเมก้าคนเดียวของเมืองนี้ ถึงแจมินจะแข็งแกร่งก็เถอะแต่กลิ่นโอเมก้าของเขาแรงจริงๆ

    " องค์ชาย " แจมินพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน " ข้ารู้ว่าท่านไม่ชอบเมืองสีดำนั่น แต่การประชุมนี้สำคัญต่อเมืองเรามาก รวมถึงการ...."

   " การเลือกคู่หมั้น " ลูคัสเบะปาก

    " ข้าผ่านโอเมก้า เบต้า หรืออัลฟ่าด้วยกัน มาเป็นร้อยคนแล้ว คู่หมั้นจะเป็นใครก็ได้ข้าไม่สน "

     ดวงตาของลูคัสในเสี้ยววิฉายแววของอัลฟ่าอันน่าเกรงขาม

" แต่ต้องไม่ใช่คนจากเมืองนั่น.... "

--ในเวลาเดียวกัน

ปราสาทเก่าแก่ ณ ฝั่งของเมืองสีดำ

     มีเด็กหนุ่มโอเมก้าในชุดสูทสีดำเผยให้เห็นสัดส่วนของร่างบาง นั่งนิ่งที่หน้าต่าง มองท้องฟ้าอย่างไม่สนใจผู้ใด

     " มาร์ค " มาร์คยังคงนั่งที่หน้าต่างไม่แม้แต่หันกลับมามองคนเรียก

     " ฉันรู้นะว่าพี่ไม่อยากไป แต่อย่าขัดคำสั่งเขาเลยดีกว่า คิดซะว่าไปเปิดหูเปิดตา "

    " เหอะ ตลกเถอะเจโน่ "

     เจโน่ยืนกอดอกพิงกำแพงฟังผู้พี่ ใบหน้าหล่อเหลานั้นถูกแสงตะวันตกดินส่องให้เห็นชัดยิ่งขึ้น ความเป็นอัลฟ่าก็เช่นกัน

  " เขาไม่อยากให้ใครเห็น 'โอเมก้า' ที่เกิดจากที่นี่หรอก "

   " ยกเว้น เขาอยากจะใช้ฉันเป็นต่อกับผู้มีอำนาจ... " มาร์คพูดด้วยใบหน้านิ่งๆ

   เจโน่ฉีกยิ้ม "แล้วพี่จะยอมเขา? "

   มาร์คแสยะยิ้มมุมปาก แม้จะยังจ้องท้องฟ้าอยู่

" ไม่มีวัน "

-------------------------------------------------------------------------

เมืองคนละเมือง ก็คนละบรรยากาศเช่นกัน ไหนๆก็ไม่ค่อยมีฟิคคู่นี้ แต่งเองเลยละกัน

ตอนแรกอย่างให้ลูคัสดาร์คกว่านี้แค่ลบภาพลักษณ์ในโลกความจริงมะได้ ( *--* ) ตอนหน้าก็ถึงงานประชุมแล้วว

ฝากฟิคนี้ไว้พิจารณาด้วยนะคะ คิคิ(เสียงผักโขม)