คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : บทที่ 11 เกิดอะไรขึ้นกับใจ (ของเขา) [2] 100%
บ้านทั้งหลังเงียบเชียบ กานต์พงศ์เลือกเปิดไฟในโซนใกล้ตู้เย็น เปิดประตูตู้เย็นออกมา แน่นอนว่าเป้าหมายของเขาคือน้ำกระเจี๊ยบเย็นเฉียบ
ครั้นเปิดมันออกมา ชายหนุ่มก็เบิกตากว้าง แน่นอนว่าเขาพบน้ำกระเจี๊ยบที่เคยอยู่ติดตู้เสมอ แต่มันกลับเรียงรายอยู่จนเต็มช่องของตู้เย็น ราวกับว่าคนทำทำสิ่งนี้เพื่อเขา เผื่อเอาไว้ในวันข้างหน้าที่จะไม่มีเธออยู่ ลำคอของกานต์พงศ์ตีบตันกับสิ่งที่กำลังรู้สึก
ชายหนุ่มยิ้มระโหย ก่อนจะหยิบมันขึ้นมา ความรู้สึกสับสนเกิดขึ้นกับใจอีกครา คำพูดของรวิกานต์เมื่อครู่ก้องเข้ามาในหู
ก่อนจะตัดสินใจวางมันลงไปใหม่ เท้าทั้งสองข้างราวกับถูกมนต์สะกด กานต์พงศ์เดินออกไปจากตรงนั้น แล้วมาหยุดยืนอยู่หน้าประตูห้องนอนที่แน่นอนว่ามีใครคนหนึ่งอยู่ในนั้น
แสงสลัวไม่ได้ทำให้ห้องทั้งห้องมืดมิดเสียทีเดียว เพราะคืนนี้มีแสงสว่างจากดวงจันทร์ แต่ภายในใจของกานต์พงศ์รู้สึกมืดมัวขึ้นไปทุกขณะ
ชายหนุ่มเพ่งมองใบหน้าของคนหลับ แพขนตาเปียกชุ่มทำให้รู้ว่าคนหลับร้องไห้ก่อนที่จะเข้าสู่ห้วงนิทรา ราวกับภาพเมื่อวานฉายชัดเข้ามาอีกครา ดวงตาคู่บวมช้ำที่ผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก ถ้อยคำวอนขอของเธอ...
กานต์พงศ์นั่งลงบนเตียง แต่แล้วเขาก็ต้องสะดุ้งเมื่อพบว่านั่งทับอะไรแข็ง ๆ เอาไว้ ชายหนุ่มจับสิ่งนั้นออกจากผ้าห่มขึ้นมาดู ก่อนจะพบว่าอะไรแข็ง ๆ ที่เขานั่งทับเป็นกระปุกยา
"ยาอะไร" เมื่อเพ่งมอง พิจารณาอ่านอย่างตั้งใจเขาก็พบว่ามันเป็นยานอนหลับชนิดหนึ่ง
"มล!" ครานี้ดวงตาคู่คมหันไปพินิจคนหลับอีกครา ก่อนที่มือหนาสั่นจะเอื้อมไปสัมผัสใบหน้าของเธอแล้วตบเบา ๆ
"มล มลตื่นสิ!" นอกจากไม่ตื่นวิมลกานต์ยังนิ่งเงียบ กานต์พงศ์จับมือเล็กขึ้นมา แล้วในนาทีต่อมาที่มันร่วงหล่นลงบนเตียงใจเขาก็พลันหายวาบ!
"มล! อย่าเล่นแบบนี้ ตื่นสิมล!" ครานี้ชายหนุ่มเขย่าร่างบาง ร้องเรียกเสียงดัง แต่มันก็เหมือนเดิม ไม่มีทีท่าว่าวิมลกานต์จะตื่นขึ้นมา!
กานต์พงศ์ตัดสินใจคว้าร่างบอบบางของเธอขึ้นอุ้ม แล้ววิ่งตรงไปยังรถที่จอดอยู่ ก่อนจะขับออกไปจากบ้านด้วยความถี่เร็วยิ่งกว่าเมื่อครู่เสียอีก
โรงพยาบาล
"มล! อย่าเป็นอะไรนะมล มล!"
"คุณคะ เข้าไม่ได้นะคะ" ร่างของกานต์พงศ์หยุดชะงักลง เมื่อพยาบาลจับตรงที่ท่อนแขนของเขาเอาไว้
"คุณพยาบาลฝากด้วยนะครับ ผมขอร้อง"
"ค่ะ ๆ ทางเราจะช่วยเต็มที่อยู่แล้วค่ะ มานั่งนี่ก่อนนะคะ"
"ขอบคุณครับ ขอบคุณ..." ชายหนุ่มพร่ำบอกขอบคุณ มองตามร่างของพยาบาลที่ส่งยิ้มปลอบเขา ก่อนจะหายไปทำหน้าที่ของตัวเอง
กานต์พงศ์ลอบมองประตูห้องฉุกเฉินนิ่งนาน มือยกขึ้นลูบใบหน้า พยายามระงับความกลัวของตัวเอง แต่กระนั้นก็ยังรู้สึกได้ว่ามือไม้กำลังสั่นไม่แพ้กับใจ ความหวาดกลัวที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับใจของเขานี่มันคืออะไร มันสั่นคลอนจนสั่นไหว
มันเกิดอะไรขึ้นกับใจของเขากันแน่นะ...
"ครืด...ครืด..." โทรศัพท์ในกระเป๋าสั่นร้อง กานต์พงศ์สะดุ้ง ครั้นเห็นว่าเป็นใครโทร.มาก็กดรับทันที
"วิ..."
"มลไปไหนคะกานต์ เธอไปแล้วหรือ ทำไมไม่อยู่ที่บ้าน..."
"วิ... มลเค้า..."
"มลทำไม! มลเป็นอะไร คุณอยู่ที่ไหนกานต์"
น้ำเสียงร้อนรนของอีกฝ่าย พร้อมการรัวถามเข้าใส่บ่งบอกความรู้สึกห่วงใยที่มีต่อหญิงสาวด้านในได้เป็นอย่างดี
กานต์พงศ์บอกกับเธอว่าตอนนี้เขาอยู่กับวิมลกานต์ที่ไหน
รวิกานต์จึงกำชับว่าอย่าไปไหน เธอจะมาหาเขาที่นี่
กานต์พงศ์วางสาย ต่อให้รวิกานต์ไม่บอกเขาก็ไม่คิดว่าจะไปไหนอีกแล้ว เพียงแค่เห็นร่างของคนที่หายลับเข้าไปในห้องฉุกเฉินไม่มีสติตอบรับสัมผัสของเขาเช่นทุกครา ความรู้สึกเจ็บปวดอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนพลันจู่โจมใจอย่างน่ากลัว...
ลมหนาวยามค่ำคืนพัดเข้ามา ยิ่งเพิ่มความเหน็บหนาวให้หัวใจของเขา ภายในใจกานต์พงศ์ภาวนาขอแค่เธอฟื้นขึ้นมาเขาจะไม่ใจร้ายกับเธออีกแล้ว
บัดนี้เขารู้แล้ว... รู้ดีแก่ใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับใจของเขา อาการหวิวโหวงแปลก ๆ นั่น... ความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับใคร มันคงเป็นความรู้สึกเหมือนที่วิมลกานต์มีต่อเขา
ใช่... มันคือความรัก คือความรักที่เขาเพิ่งประจักษ์แจ้งแก่ใจ
เขารักเธอ... รักผู้หญิงที่แสนธรรมดาแต่เป็นผู้หญิงที่ทำให้เขามีความสุขที่สุด
เขารักเธอ... รักผู้หญิงที่เขามองว่าแปลกในคราแรกเจอแต่ที่จริงแล้วเธอพิเศษยิ่งกว่าใคร
"อย่าเป็นอะไรนะมล ได้โปรดเถอะ..." เสียงพร่าสั่นกระซิบบอกผ่านประตูห้องฉุกเฉิน หวังว่าความรู้สึกของเขาจะมีโอกาสไปถึงเธอ... ขอแค่เธอตื่นขึ้นมาเขาจะทำให้เธอได้รับรู้ในทุกความรู้สึกที่เขามีต่อเธอ
จะไม่ทอดทิ้งเธอไว้เพียงลำพังแม้วิมลกานต์จะไม่วอนขอก็ตาม...
_______________________________________________________
เกิดอะไรขึ้นกับมล ตอนหน้ามาเฉลยนะคะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ขอให้มีความสุขกับการอ่านค่ะ
หนังสือเปิดจองอยู่นะคะ ใกล้จะปิดจองแล้ว ฝากผลงานด้วยนะคะ
วอนรักพร้อมโหลดในราคา 139 บาท ระบบแอปเปิล 149 บาทค่ะ ฝากคุณกานต์กับมลและทุกตัวละครด้วยนะคะ
วอนรัก จุมพิตหวาน www.mebmarket.com วันนั้นเขาเป็นคนอ้อนวอนให้เธอปล่อยเขาไป ทว่าวันนี้ใจกลับโหยหา... หากว่า 'ไม่มีอะไรสายไป สำหรับการเริ่มต้นใหม่' เขาจะใช้มันเริ่มต้นใหม่กับเธอ...
ยอมรัก ภาคต่อวอนรัก สามารถอ่านแยกกันได้ แต่อ่านด้วยกันจะฟินกว่าค่า ^^
ยอมรัก จุมพิตหวาน www.mebmarket.com เธอก่อปราการแห่งความเชื่อใจ ถักทอความรักเอาไว้ในใจจนแน่นหนา เพียงเพราะคำมั่นสัญญาที่เคยได้จากวันวาน...กระทั่งวันหนึ่ง รวิกานต์จึงได้ประจักษ์แก่ใจ คำ...
ปลอบขวัญสำหรับนวนิยายโรมานซ์ กลมารพ่ายรัก พนันรักร้อยใจ และเพราะรักคือเธอ ผลงานในปีแรกของปลอบขวัญกำลังจัดโพรโมชันลดราคาช่วงงานสัปดาห์หนังสือที่บ้านอยู่ค่ะ เพราะรักคือเธอ และกลมารพ่ายรัก รูปเล่มหมดแล้ว ฝากอีบุ๊กแทนนะคะ ^^
 |
|
|
|
 |
|
|
|
 |
|
ความคิดเห็น