ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    วอนรัก โดย จุมพิตหวาน (ปลอบขวัญ)

    ลำดับตอนที่ #28 : บทที่ 10 วอนขอ [2]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 5.23K
      16
      22 เม.ย. 64





    กานต์พงศ์ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมจึงมาอยู่ตรงนี้ในตอนนี้อีก หลังจากที่ส่งรวิกานต์ที่บ้าน ฝ่ายนั้นก็เดินลงไปจากรถท่าทีเลื่อนลอย จะว่าไปเขาก็ไม่ได้ใส่ใจเธอตั้งแต่ขึ้นรถมาตอนออกจากบ้านด้วยกัน

    อีกทั้งกานต์พงศ์ไม่คิดถาม เขารู้สึกว่าตัวเองก็ยังไม่พร้อมที่จะพูดอะไร ก่อนจะขับรถออกมาแล้วตรงมาที่นี่

    ทั้งที่เขาควรดีใจที่วิมลกานต์เข้าใจอะไรง่ายดาย แต่แววตาของเธอก่อนหน้านี้มันทำให้เขาอยู่ไม่สุข 

    กานต์พงศ์ถอนหายใจหนัก ก่อนจะตัดสินใจเปิดประตูรถ ปิดมันลงและเดินตรงเข้าบ้าน

     

    ความเงียบงันเข้ามาสู่ใจเมื่อไม่เห็นร่างคุ้นตาที่มักเดินเข้ามาหาในยามที่เขากลับมาถึงบ้าน

    เขาอาจจะยังไม่ชินกับมันก็เป็นได้...

    ชายหนุ่มเดินเข้ามาก่อนจะสะดุดตาเข้ากับกองเศษแก้วและรอยเลือด ปกติวิมลกานต์ไม่ใช่คนที่ปล่อยอะไรแบบนี้เอาไว้และมันเป็นการบ่งบอกว่าเธอไม่ใคร่ปกติเช่นทุกครา...

    พลันกานต์พงศ์ก็เดินแกมวิ่งตรงเข้าไปกระชากประตูห้องนอนออก

    ภาพที่เห็นทำให้ต้องถอนหายใจพรูออกมาคล้ายโล่งอก แต่รู้สึกหวิวโหวงแปลก ๆ เมื่อมองหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงเตียงนอนเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง

    วิมลกานต์ชันเข่าขึ้นยกมือขึ้นกอดเข่าเอาไว้ ปลายคางวางอยู่บนเข่าตัวเอง มองไปยังด้านนอกหน้าต่างท่าทีเหม่อลอย

    กานต์พงศ์เดินเข้าหาช้า ๆ กระทั่งมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเธอ เขาสบถออกมาเมื่อพบว่าแผลก่อนหน้านี้มีสภาพเช่นไร และเหมือนว่าเสียงของเขาจะเรียกดวงตาบวมช้ำของเธอให้หันมาหากัน


     

    สุดท้ายก็เป็นกานต์พงศ์ที่ทำความสะอาดเศษแก้ว ต่อด้วยการมานั่งทำแผลให้วิมลกานต์ ชายหนุ่มแกะผ้า ไม่สิ... เศษผ้าชิ้นเล็กที่ไม่รู้สะอาดดีหรือเปล่าออกจากแผลของเธออย่างเบามือ มันดูเหมือนผ้าที่ใช้ถักผ้าพันคอ ก่อนจะใช้สำลีชุบน้ำแล้วเช็ดลงตรงแผล เมื่อแล้วเสร็จจึงจัดการทำแผลด้วยแอลกอฮอล์

    "แสบหน่อยนะ"

    หญิงสาวสะดุ้ง ไม่ได้ส่งเสียงร้องทั้งที่เขารู้ว่ามันเจ็บ ดวงตาบวมช้ำของเธอคล้ายมองออกไปยังบ่อปลาด้านนอก หากแต่ความจริงแล้วมันเหม่อลอยออกไปไกลไร้จุดโฟกัส

    จนกระทั่งเสร็จเรียบร้อย กานต์พงศ์ก็เก็บกล่องยาเข้าที่

    "มล..."

    "อย่าเพิ่งไปได้ไหม อย่าเพิ่งไปเลย...นะ"

    คำวอนขอพร้อมร่างกายถูกโอบกอดจากด้านหลังทำให้กานต์พงศ์ชะงักนิ่ง ชายหนุ่มหลับตาลงเป็นนานกับสัมผัสที่ได้รับ ก่อนจะหันมาพร้อมการตัดสินใจอย่างแน่วแน่

    แต่ครั้นเห็นสภาพของวิมลกานต์ความตั้งใจเดิมก็สั่นคลอน แต่มันก็ไม่สามารถทำให้เขาเปลี่ยนในสิ่งที่ตั้งใจเอาไว้ได้ กานต์พงศ์จับมือของเธอทั้งสองข้างเอาไว้แล้วบอกในยามที่สบตาเธอ

    "มลเคยบอกกับผมว่าอยากให้เราสองคนจากกันด้วยดี..."

    "..." น้ำใส ๆ รื้นขึ้นมาอีกคราเมื่อพอจะรู้ถึงการตัดสินใจของเขา ก่อนมันจะไหลรินออกมาเมื่อฟังคำพูดต่อมาของเขา

    "มลเคยบอกว่าคนเราเกิดมาคนเดียวและแตกดับไปคนเดียว มลเก่งอยู่แล้วถึงได้พูดแบบนั้นกับผม"

    วิมลกานต์จำได้ดี และรู้ดีว่าความต้องการของเขา ณ เวลานี้คืออะไร แต่มันเร็วเกินไปหรือเปล่า... มันเร็วจนเธอไม่ทันตั้งตัวเตรียมใจ เมื่อคืนก่อนเขายังบอกกัน

    'ยังไม่ใช่วันนี้มล ยังไม่ใช่ตอนนี้แน่'

    ยังรู้สึกใจชื้นอยู่เลยเมื่อได้ฟังว่าคงอีกนาน แต่นี่มันเร็วเกินไป เธออาจรู้สึกแบบนี้เพราะว่าเหตุผลที่เพิ่งเกิดขึ้น ลูกของเธอ... ลูกยังไม่เคยได้อยู่กับพ่อของแกเลย...

    ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย ไม่อยากให้ลูกจะต้องรู้สึกเหมือนเธอ... ไม่! ลูกจะไม่เหมือนและไม่มีวันเหมือน!

    หญิงสาวหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน เป็นนานกว่าจะลืมตาขึ้นมาเผชิญกับความเป็นจริงอีกครั้ง คงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะรั้งให้คนที่ต้องการออกไปจากชีวิตอยู่ต่อ เพราะสุดท้ายแล้วเป็นเธอเองที่จะเจ็บปวดที่สุด

    "ค่ะ มลเข้าใจแล้ว... เข้าใจทุกอย่างแล้ว" วิมลกานต์ยิ้มให้เขาในยามที่ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ดวงตากลมโตกะพริบไล่น้ำใสบอกเขาด้วยน้ำเสียงที่พยายามปั้นแต่งให้สดใสกว่าครั้งใด เพื่อหนึ่งชีวิตที่จะเกิดมา เพื่อลูกของเธอกับเขาคนที่เธอรัก...

    "ถ้าอย่างนั้น... กอดลากันสักหน่อยสิ คุณกานต์ก็น่าจะรู้ว่ามลชอบกอด"

    และโดยไม่ทันตั้งตัวหญิงสาวก็ตรงเข้ากอด กานต์พงศ์ชะงักมือเอาไว้ ไม่ได้โอบกอดเธอเช่นทุกครา

    วิมลกานต์หลับตาลงซึมซับอ้อมกอดที่อบอุ่นที่สุดสำหรับเธอแน่น ให้หน้าท้องที่ยังแบนราบได้สัมผัสกับร่างกายของเขา

    และยิ้มออกมาทั้งน้ำตาเมื่อชายหนุ่มกอดตอบ หากลูกโตขึ้นมาเธอจะบอกกับลูกว่าครั้งหนึ่งพ่อของแกเคยโอบกอดแกเอาไว้ จะไม่ทำให้ลูกรู้สึกว่าลูกไม่เป็นที่ต้องการเหมือนที่เธอเคยรู้สึก...




    ___________________________________________


    ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ขอให้มีความสุขกับการอ่านค่ะ :)


    หนังสือเปิดจองอยู่นะคะ รายละเอียดตามภาพด้านล่างเลยค่ะ



    วอนรักพร้อมโหลดในราคา 139 บาท ระบบแอปเปิล 149 บาทค่ะ ฝากคุณกานต์กับมลและทุกตัวละครด้วยนะคะ


    Thumbnail Seller Link
    วอนรัก
    จุมพิตหวาน
    www.mebmarket.com
    วันนั้นเขาเป็นคนอ้อนวอนให้เธอปล่อยเขาไป ทว่าวันนี้ใจกลับโหยหา... หากว่า 'ไม่มีอะไรสายไป สำหรับการเริ่มต้นใหม่' เขาจะใช้มันเริ่มต้นใหม่กับเธอ...
    Get it now







    ยอมรัก ภาคต่อวอนรัก สามารถอ่านแยกกันได้ แต่อ่านด้วยกันจะฟินกว่าค่า ^^


    Thumbnail Seller Link
    ยอมรัก
    จุมพิตหวาน
    www.mebmarket.com
    เธอก่อปราการแห่งความเชื่อใจ ถักทอความรักเอาไว้ในใจจนแน่นหนา เพียงเพราะคำมั่นสัญญาที่เคยได้จากวันวาน...กระทั่งวันหนึ่ง รวิกานต์จึงได้ประจักษ์แก่ใจ คำ...
    Get it now




    ปลอบขวัญสำหรับนวนิยายโรมานซ์ กลมารพ่ายรัก พนันรักร้อยใจ และเพราะรักคือเธอ ผลงานในปีแรกของปลอบขวัญกำลังจัดโพรโมชันลดราคาช่วงงานสัปดาห์หนังสือที่บ้านอยู่ค่ะ เพราะรักคือเธอ และกลมารพ่ายรัก รูปเล่มหมดแล้ว ฝากอีบุ๊กแทนนะคะ ^^




    Thumbnail Seller Link
    กลมารพ่ายรัก  (rewrite)
    ปลอบขวัญ
    www.mebmarket.com
    อดีต 'เขา' และ 'เธอ' คือคนในความรัก เป็นความทรงจำของกันและกันแต่ปัจจุบัน...เขาและเธอก่อเกิด 'ความรัก' ท่ามกลาง 'ค...
    Get it now


    Thumbnail Seller Link
    พนันรักร้อยใจ
    ปลอบขวัญ
    www.mebmarket.com
    จะสายไปไหมหากเขาจะเปลี่ยน  เปลี่ยนจากพนันร้ายที่ทำลายหัวใจเธอจนย่อยยับ  แปรเปลี่ยนเป็นพนันรักร้อยรัดหัวใจของเธอให้อยู่กับเขาไปตลอดกาล..."เปรี...
    Get it now


    Thumbnail Seller Link
    เพราะรักคือเธอ
    ปลอบขวัญ
    www.mebmarket.com
    แม้รู้ว่าเธอคือคนที่เขาควรหลีกห่างให้ไกล แต่ใครเล่าจะห้ามใจมิให้รักได้ ยิ่งได้ชิดใกล้ หัวใจยิ่งบอกว่าใช่เธอ รักของเขาคือเธอ... “เรื่องนั้น...ห...
    Get it now


    Thumbnail Seller Link
    พ่ายพิสุทธิ์
    ปลอบขวัญ
    www.mebmarket.com
    หัวใจที่แข็งแกร่งมั่นคง แนวแน่ในสิ่งที่ยึดถือกลับต้องแพ้พ่าย... จากตั้งใจจะร้ายกลับพ่ายแพ้ให้กับรักที่แสนบริสุทธิ์รักบริสุทธิ์จาก 'น้ำค้าง'...
    Get it now


    Thumbnail Seller Link
    เพราะเธอคือดอกไม้ของฉัน
    ปลอบขวัญ
    www.mebmarket.com
    กว่าจะรู้ตัวว่าเธอไม่ควรตัดสินใจเรื่องสำคัญในชีวิตช้าไปทุกอย่างก็สายเสียแล้ว ! จาก 'สาวใช้' จำต้องเปลี่ยนเป็น 'คนใช้ชีวิตร่วมกัน' ...
    Get it now
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×