คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : บทที่ 5 สอนรัก NC [3] 100%
“เดี๋ยวมันจะดีขึ้นที่รัก...” เขาบอกอย่างอ่อนโยน จูบกระหม่อมบางหนัก ๆ ก่อนจะเร่งจังหวะขยับนิ้วของเธอเข้าออกเร็วขึ้น
“เร็วกว่านี้ นั่นแหละ...คนเก่ง” กานต์พงศ์มองผ่านกระจก มือของเขาจับมือเธอเอาไว้เพียงครู่เดียว และแทบไม่ออกแรงอะไร ในเวลาต่อมาเมื่อเห็นว่าเธอไขว่คว้าหาความสุขด้วยตัวเองเป็น และเหมือนหญิงสาวจะไม่รู้ตัว เมื่อตอนนี้ตัวเธอเองเอาแต่หลับตาหลบสายตาเขา ทว่านิ้วมือกลับเพิ่มจังหวะรัวแรง ร้องระบายกับความรู้สึกทรมานที่ตัวเองเป็นคนกระทำ
เลิฟซีน ลบแล้วค่ะ
"วันนี้พอแค่นี้ก่อน ผมเห็นแก่ที่มลเป็นเด็กดีหรอกนะ"
ครั้นเห็นสายตาของเธอ วิมลกานต์ที่สบมองตอบมา แววตายังคงเลื่อนลอยคล้ายไม่เข้าใจด้วยสติไม่อยู่กับตัวนัก กานต์พงศ์ก็หัวเราะแล้วคว้าเธอมากอดไว้แน่น
ในเวลาต่อมาวิมลกานต์จึงนึกได้เมื่อร่างกายเริ่มเข้าสู่ภาวะปกติ เปลือกตาบางปิดลงหนีสายตาคู่คมในทันทีที่เริ่มมีสติรับรู้ ทว่ากานต์พงศ์รู้ดีว่าเธอยังไม่หลับ ชายหนุ่มกระซิบบอกเสียงพร่าชิดใบหูแดงก่ำ
"รู้เอาไว้เลยว่าตอนที่นิ้วของมลเข้าไปตรงนั้นแล้วอึดอัด... มันเทียบกันไม่ติดหรอกนะ"
"...!" ได้ยินแบบนั้นวิมลกานต์ก็หลับตาปี๋ เห็นแบบนั้นกานต์พงศ์ยิ่งอยากแกล้ง ไม่รู้หรืออย่างไรว่านั่นเป็นการบ่งบอกชัดเจนว่าเธอไม่ได้หลับ ชายหนุ่มขบกัดใบหูแดงอย่างมันเขี้ยวจนเจ้าของมันลืมตาตื่นขึ้นมาสบตา
"ของผม... ใหญ่กว่านิ้วของมลมันอึดอัดกว่าเป็นร้อยพันเท่าเลยแหละ"
"...!" ดวงตาคู่สวยของวิมลกานต์เบิกกว้าง อ้าปากเหวอไปกับคำพูดตรง ๆ ของเขา คำพูดนั้นส่งผลให้ร่างกายร้อนวูบจินตนาการไปถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา แล้วหันหลังให้เขา กานต์พงศ์หัวเราะหึ ก่อนจะซ้อนหลังโอบกอดเธอเอาไว้ไม่วายยังพูดเสียงพร่าให้ได้ยินเรียกความร้อนให้วิมลกานต์อีกระลอก
"แต่ผมยอมอึดอัด เพราะผมรู้ว่าตอนที่มลเสร็จคานิ้วตัวเองไม่สุขเท่าที่ของผมทำให้เสร็จหรอก จริงไหม..."
ไม่มีคำตอบจากวิมลกานต์ แต่ใบหน้าแดงก่ำราวกับกุ้งโดนลวกก็ทำให้กานต์พงศ์ชอบใจ ก่อนจะกระซิบบอกประโยคสุดท้ายให้คนขี้ตื่นได้ยิน
"คราวหน้าเรามาเรียนกันใหม่นะ สัญญาเลยว่าจะเป็นคุณครูที่ดี จะสอนมลให้เข้าใจแจ่มแจ้ง รีบตื่นมานะมล"
จบคำนั้นริมฝีปากอุ่นก็จูบลงบนไหล่มน แล้วร่างกายของเธอก็ถูกคว้าไปกอดอีกครั้ง
วิมลกานต์ยกมือขึ้นจับอกเปลือยของตน แล้วลูบมันแผ่วเบา พยายามระงับหัวใจไม่ให้เต้นแรงจนเกินไปกับคำบอกของเขา แค่ที่รับบทเรียนบทใหม่ที่เขาสอนให้ในวันนี้ร่างกายเธอก็บอบช้ำ ส่วนนั้นตึงแน่นไปหมดจนรู้สึกได้ ร่างกายอ่อนเปลี้ยอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
โอย... แล้วเขาบอกจะสอนหลังจากเธอตื่น ฮือ...เธอไม่ตื่นอีกเลยได้ไหม
คนโดนโอบกอดหวาดหวั่นกับสิ่งที่กานต์พงศ์พร่ำบอก กระทั่งทานทนความอ่อนล้าไม่ไหว จึงหลับไปในอ้อมกอดอุ่นในเวลาเพียงไม่นาน
ไม่แพ้กันกับคนสอน กานต์พงศ์ผู้ช่ำชองสอนรักให้เธออย่างเต็มที่ก็ผล็อยหลับลงไปอีกคน โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่ารอยยิ้มยังคามุมปากของเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
_____________________________________________
ถามก่อน ใครขอให้สอนกันคะคุณกานต์ :P
เลิฟซีนผ่านไป 24 ชั่วโมงลบออกนะคะ ติดตามไว้น้าจะได้ไม่พลาดตอนต่อไปค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ขอให้มีความสุขกับการอ่านค่ะ :)
เลิฟซีนผ่านไป 24 ชั่วโมงไรต์ลบออกนะคะ เพราะฉะนั้นกดติดตามไว้จะได้ไม่พลาดตอนใหม่ค่า
ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ขอให้มีความสุขกับการอ่านค่ะ :)
หนังสือเปิดจองอยู่นะ ฝากผลงานด้วยค่ะ
หนังสือเล่มตัวอย่างมาถึงมืือไรต์แล้วนะคะ สามารถติดตามการอัปเดตของหนังสือได้ที่เพจ ปลอบขวัญ จุมพิตหวานได้เลยค่ะ
ฝากอีบุ๊กด้วยค่า วอนรักพร้อมโหลดในราคา 139 ระบบแอปเปิล 149 ค่ะ ฝากคุณกานต์กับมลและทุกตัวละครด้วยค่ะ
วอนรัก จุมพิตหวาน www.mebmarket.com วันนั้นเขาเป็นคนอ้อนวอนให้เธอปล่อยเขาไป ทว่าวันนี้ใจกลับโหยหา... หากว่า 'ไม่มีอะไรสายไป สำหรับการเริ่มต้นใหม่' เขาจะใช้มันเริ่มต้นใหม่กับเธอ...
ยอมรัก ภาคต่อวอนรัก สามารถอ่านแยกกันได้แต่อ่านด้วยกันจะฟินกว่าค่า
ยอมรัก จุมพิตหวาน www.mebmarket.com เธอก่อปราการแห่งความเชื่อใจ ถักทอความรักเอาไว้ในใจจนแน่นหนา เพียงเพราะคำมั่นสัญญาที่เคยได้จากวันวาน...กระทั่งวันหนึ่ง รวิกานต์จึงได้ประจักษ์แก่ใจ คำ...
ผลงานอีกนามปากกา ปลอบขวัญสำหรับนวนิยายโรมานซ์ค่ะ
 |
|
|
|
 |
|
 |
|
|
|
ความคิดเห็น