คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ 2 นางมารในใจใคร นางฟ้าในใจแม่ [1]
บทที่ 2
นางมารในใจใคร นางฟ้าใจแม่
“ยู้ฮู !” ท่าทีตื่นเต้น การเอามือป้องปากพร้อมกับร้องออกมาแบบนั้นของรวิกานต์ ทำให้ปกป้องส่ายหน้าไปมา ดวงตาคู่คมมองร่างของเธอที่วิ่งวุ่นไปทั่วตะโกนเข้าหาทะเลฝั่งโน้นทีฝั่งนี้ที
“ตื่นเต้นอย่างกะคนไม่เคยมา” ดีหน่อยที่ว่าที่นี่คือพื้นที่ส่วนตัว หากเป็นที่สาธารณะคนก่อความน่ารำคาญคงได้โดนไล่ไปแล้ว
“ป้องก็ไปว่าน้อง น้องคงไม่ได้พักนาน นาน ๆ มาทีเลยตื่นเต้นเป็นธรรมดา”
น้ำเสียงนั้นบ่งบอกถึงความเอ็นดูต่อหญิงสาวอย่างปิดไม่มิด จนปกป้องต้องอ้อมมานั่งลงตรงหน้าคนที่นั่งอยู่บนรถเข็ญ แล้วจับมือของท่านมาแนบแก้มท่าทีออดอ้อน
คนบนรถส่ายหน้าไปมากับกับการกระทำของบุตรชาย
“แม่น่ะ เข้าข้างแม่ตัวดีตลอดเลย ผมลูกแม่นะครับ”
ยิ่งฟังคำพูดของคนที่ตัวโตแต่พูดออกมาราวกับเด็กขี้อิจฉา ปิ่นปักก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบา ๆ
“อ้อนอะไรป้าปิ่นน่ะ” คนที่ร้องตะโกนอยู่เมื่อครูวิ่งปรู๊ดเข้ามาหาและถามทันทีเมื่อเห็นท่าทีออดอ้อนของปกป้องที่กระทำต่อป้าปิ่นของเธอ
“ยุ่งอะไรด้วย นี่แม่ฉันนะ” คนพูดว่ามองหญิงสาวดวงตาเขียวขุ่น
“แต่นี่ก็ป้าปิ่นของวิเหมือนกัน ปล่อยเลย วิจะเข็ญป้าปิ่นของวิเข้าบ้านเอง แล้วนี่ เอากระเป๋าวิไปด้วย”
ไม่ว่าเปล่าแต่สาวเจ้าถือวิสาสะปลดพันธนาการของสองแม่ลูกออกจากกัน แล้วยังผลักสัมภาระของตัวเองให้ชายหนุ่มรับผิดชอบ ส่วนตัวเองก็เข็ญคนสูงวัยเข้าบ้านไป จนคนมองได้แต่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันส่งให้ ครั้นทำอะไรไม่ได้ก็เดินตามหลังทั้งสองคนไปในเวลาต่อมา
“ที่นี่ยังอากาศดีไม่เปลี่ยนเลยนะคะ ดีจังเลยค่ะป้าปิ่นวิช้อบ...ชอบ"
รวิกานต์ว่าในยามที่กวาดสายตามองบ้านพักตากอากาศครอบครัวของปกป้อง หญิงสาวชอบที่นี่ ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้มาเยือน
ผ้าม่านสีขาวโปร่งสบายลายดอกไม้เล็ก ๆ สีโอลด์โรสแต้ม ปลิดปลิวตามแรงลมทะเล กรุกระจกใสทำให้มองเห็นทะเลด้านนอก ขอบฟ้าและผืนน้ำสุดลูกหูลูกตา ชั้นสองของบ้านมีมุมระเบียงที่สามารถชมดวงดาวยามค่ำคืน
หรือดวงอาทิตย์ตกดินยามพลบค่ำ ตอนลืมตาตื่นขึ้นมาก็จะเจอพระอาทิตย์ขึ้น ไหนจะอากาศที่แสนบริสุทธิ์ ไร้ฝุ่นควัน
ไม่เหมือนกรุงเทพ ฯ ที่เพิ่งจากมา
ว่าแล้วรวิกานต์ก็สูดอากาศบริสุทธิ์เข้าไปจนเต็มปอด ไม่วายยังหันมาหาคนที่นั่งบนรถเข็ญเอ่ยขอให้กระทำตาม
“ป้าปิ่นคะ สูดลมหายเข้าลึก ๆ สิคะ อากาศดี ๆ ต้องเก็บไว้ค่ะ” ปิ่นปักหัวเราะออกมา ก่อนจะยอมทำตาม พลอยให้คนที่เดินถือสัมภาระเข้ามาลอบยิ้มน้อย ๆ ตรงมุมปาก
“อากาศดีแบบนี้ ต้องคู่กับอาหารเลิศรส ป้าปิ่นว่าดีไหมคะ” คนถามท่าทีตื่นเต้น
ดวงตาเป็นประกายราวกับมีดวงดาวตอนกลางวัน ทำให้ปิ่นปักตกปากรับคำออกไปทันที
“ค่ะ ป้าแล้วแต่คุณหนู”
“วิรักป้าปิ่นที่สุดเลย” คราวนี้คนพูดสวมกอดแน่นอีกครา ป้าปิ่นของเธอหัวเราะชอบใจ
ในเวลาต่อมาอาหารทะเลหลากหลายก็มากองอยู่ตรงหน้า ไม่ว่าจะเป็น กุ้ง หอย ปู ปลา หรือแม้กระทั่งกั้งตัวโต
“เอ่อ...จะกินหมดหรือคะคุณหนู ทำไมเยอะนักล่ะคะ”
“ก็วิหิวนี่คะ อีกอย่างชาวบ้านเขาขายให้วิถูก ๆ คุณลุงคนเมื่อเช้าบอกว่าวิสวยเหมือนดารา เขาเลยแถมให้ด้วย หน้าตาดีมันดีแบบนี้นี่เองนะคะ”
เสียงหัวเราะดังออกมาจากมุมหนึ่ง รวิกานต์หันขวับ และก็ไม่ผิดจากที่คิด เป็นปกป้องนั่นเอง หญิงสาวเชิดหน้าใส่ แล้วหันมาบอกกับอีกคนเสียงหวาน
“รอแป๊บนะคะ เดี๋ยววิจะบริการให้เองค่ะ”
ว่าแล้วสาวเจ้าก็วิ่งปรู๊ดเข้าไปภายในตัวบ้านอีกครา
ชั่วครู่ต่อมาก็กลับออกมาใน 'ลุคใหม่' ลุคใหม่ที่ว่าคือมีผ้ากันเปื้อนคาดเอว ด้านบนผมถูกเกล้าเอาไว้เป็นมวย เปิดเผยลำคอขาว หลังจากนั้นจึงตรงไปยังสถานที่ที่กำลังจะเตรียม ‘ก่อเหตุ’
ปกป้องมองแล้วรู้สึกหวาดหวั่นขึ้นมา
“จะได้กินมั้ยเนี่ยวันนี้” ชายหนุ่มบ่นออกมา เมื่อหญิงสาวหยิบถ่านไฟดำเมื่อมออกมาจากกระสอบ มีเตาที่หญิงสาวไปซื้อมาเมื่อไรไม่รู้อยู่ข้างกัน จำได้ว่าคนที่เข้ามาส่งพามันมาพร้อมกับอาหารทะเลสดๆ มากมาย
“ป้องก็ไปช่วยน้องสิลูก”
ชายหนุ่มยังคงมองนิ่ง แต่ครั้นมารดาเอ่ยประโยคต่อมาก็ถอนหายใจพรูอย่างยอมแพ้
“แม่หิวแล้ว อยากทานอาหารทะเลสดๆ ด้วย”
แล้วเขาจะทำอะไรได้นอกจากจะเดินเข้าไปหายัยตัวยุ่งนั่น
ครั้นปกป้องเข้าไปยื่นอยู่เคียงข้างร่างของรวิกานต์ รอยยิ้มก็เกิดขึ้นบนใบหน้าหญิงสูงวัย แววตาของรวิกานต์ทั้งรัก ทั้งชื่นชมในตัวคนข้างๆ คาดว่าหญิงสาวรู้ดีและมั่นใจในความรู้สึกของตัวเอง
ส่วนพ่อลูกชายของเธอ แม้จะปากร้ายไปบ้างบางครา ชอบดุชอบว่า แต่ในดวงตาคู่คมลอบมองหญิงสาวข้างกายด้วยความเอ็นดูและมากว่าความเอ็นดูเกิดขึ้นอยู่บ่อยครั้ง มันมีความรู้สึกพิเศษ ที่ปกป้องไม่เคยรู้
หรืออาจจะรู้เพียงแต่เจ้าตัวเลือกที่จะปฏิเสธมัน ไม่ยอมรับเช่นรวิกานต์
ไหนจะความผูกพันที่ฝังแน่นมาเป็นเวลานาน
ปิ่นปักหวังเพียงว่าเมื่อวันที่เธอไม่อยู่ ทั้งสองคนจะเคียงข้างกันไป ร่วมฝ่าฟันทุกอย่างไปด้วยกัน และอยู่ด้วยกันไปตราบนานเท่านานแม้ว่าวันนั้นจะไม่มีเธออยู่บนโลกใบเดียวกับทั้งสองคนแล้วก็ตาม...
______________________________________________________
เอายัยวิกับพี่ป้องมาให้อ่านกันต่อค่ะ ช่วงที่ผ่านมาติดอัปตอนพิเศษของเรื่องพ่ายพิสุทธิ์ค่ะ นามปากกาปลอบขวัญ อีกนามของไรต์ค่ะ เขียนไปเขียนมายาวกว่าที่คาดไว้ เลยเป็นเหตุให้อัปยอมรักช้าไปค่ะ แต่คราวนี้อัปเรื่องนั้นจบแล้ว เลยมาต่อพี่ป้องกับยัยวิต่อค่ะ ^^
พี่ป้องกับยัยวิคิดถึงนักอ่านแล้ว ฝากทั้งคู่ด้วยนะคะ <3
ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ขอให้มีความสุขกับการอ่านค่ะ :)
ฝากผลงานเรื่องแรกของนวนิยายชุดเมื่อดวงใจประจักษ์รัก 'ว อ น รั ก' ภาคก่อนยอมรักด้วยค่ะ
กดโหลดได้ด้านล่างนี้เลยค่ะ หนังสือเหลือเพียงแค่ 8 เล่ม 299 บาท หนังสือไม่มีขายในร้านค้าออนไลน์หรือร้านค้าทั่วไปสามารถสั่งซื้อได้ที่นักเขียนเท่านั้นค่ะ สั่งได้ที่เพจ ปลอบขวัญ จุมพิตหวานได้เลยค่ะ
มีที่คั่นและโปสการ์ดน่ารัก ๆ ให้นักอ่านทุกท่านค่ะ ^^
วอนรัก E-book คุณกานต์มาแล้วค่ะ ราคา 139 บาท ระบบแอปเปิล 149 ค่ะ ฝากคุณกานต์กับมลและทุกตัวละครด้วยนะคะ :)
 |
|
ความคิดเห็น