คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : บทที่ 7 เกิดอะไรขึ้นกับใจ (ของเธอ) [1]
7
เกิดอะไรขึ้นกับใจ
(ของเธอ)
เวลา 00:40 น.
เสียงรถที่คุ้นหูแล่นเข้ามาส่งผลให้คนที่นอนหลับอยู่บนโซฟาตัวยาวข้างกันมีเจ้ากีวี่นอนหลับอยู่ข้าง
ๆ สะดุ้งตื่นขึ้นมา
“คุณกานต์กลับมาแล้ว” หญิงสาวงัวเงียลุกขึ้น ก่อนหน้านี้เธอนั่งทำงานอยู่ประจำที่บ่อปลาด้านนอกระเบียง ครั้นอากาศยามค่ำคืนเริ่มเหน็บหนาวก็เปลี่ยนมาเป็นโซฟาตัวยาวในห้องรับแขกแทน ปกติเวลาไม่เกินห้าทุ่มวิมลกานต์จะเข้าห้องนอนแต่จนแล้วจนรอดเธอก็นอนไม่หลับเช่นทุกครา
น่ากลัวที่ร่างกายถวิลหาอ้อมกอดคุ้นเคยที่เคยให้กันในทุกค่ำคืน...
“มล...มลจ๋า” น้ำเสียงคุ้นหูนั้นฟังดูแปลกแปร่งไป ก่อนร่างกายกำยำจะซวนเซมาหาเป็นการการันตีได้ว่าชายหนุ่มไม่ปกติ
เขาเมา!
“คุณกานต์ดื่มมาหรือคะนี่ ว้าย!” เพราะร่างซวนเซนั้นเกือบล้มลงในตอนที่ใกล้จะถึงตัวเธอ วิมลกานต์หายจากความง่วงงุนทันที รู้สึกโล่งอกที่เข้าไปคว้ากายหนาเอาไว้ได้ทันก่อนที่จะล้มคะมำลงไป
“ระวังค่ะ คุณกานต์เดินดี ๆ สิคะ” หญิงสาวดุคนเมามายที่เริ่มเดินไม่ตรง ตัวเขาใช่จะเบาเสียที่ไหนกัน
“เฮ้อ...กว่าจะถึงเตียง” หญิงสาวโอดครวญเมื่อล้มลงไปนอนด้วยกันกับเขาบนเตียง ทว่าพอทำท่าจะผละกายออกสองแขนก็ยึดเธอเอาไว้แน่น
วิมลกานต์ปล้ำแกะอยู่นาน หลุดออกมาจากอกแกร่งได้ก็ตอนที่ชายหนุ่มคล้ายจะหลับลงไปจริง ๆ
“ถ้าตื่นมามลจะบ่นให้หูชาเลยคอยดู ดื่มหนักขนาดนี้ท้องไส้พังกันหมดพอดี” ใช่จะกลัวว่าตัวเองจะเหนื่อย แต่สุขภาพของเขาคือสิ่งที่เธอเป็นห่วง ครั้นบ่นว่าคนไม่ได้สติจนพอใจ วิมลกานต์ก็ตรงเข้าห้องน้ำต่อ
ครู่ต่อมาหญิงสาวก็กลับมาพร้อมผ้าขนหนูเปียกน้ำอยู่ในกะละมัง
ตอนนี้เองที่ใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา แค่เพียงคิดว่าจะทำอะไรบ้างต่อจากนี้ ทั้งที่เคยเห็นร่างกายของเขามาจนทุกอณูเนื้อของชายหนุ่ม แต่ไม่ว่าจะกี่ครั้งวิมลกานต์ก็ยังคงรู้สึกแบบเดิม
ไม่เคยจะชาชินเสียที... เนื้อตัวของกานต์พงศ์ส่งผลต่อความรู้สึกและร่างกายของเธอเสมอ
หญิงสาวส่ายศีรษะให้กับความคิดเลื่อนเปื้อนของตัวเอง ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกตบอกเบา ๆ ลงตรงตำแหน่งของหัวใจ ที่ไม่ใคร่จะเจ็บปวดตั้งแต่มีเขาเข้ามา
วิมลกานต์ยิ้มออกมา
ก่อนจะลงมือถอดเสื้อให้เขาเร็ว ๆ คนเมาเริ่มครางอืออาคล้ายขัดใจที่มีคนมาขัดนิทรารมย์อย่างไรอย่างนั้น
เมื่อเสื้อเชิ้ตออกจากกาย วิมลกานต์ก็ลงมือทำความสะอาดเนื้อตัวให้อีกครา วิมลกานต์หัวเราะคิกคักเมื่อชายหนุ่มหันหน้าหนีแต่ไปไหนไม่ได้เพราะประสิทธิภาพของร่างกายเชื่องช้าลงไปเพราะน้ำเมา
“ทนหน่อยสิคะ เดี๋ยวคุณกานต์ก็สบายตัวแล้ว” หญิงสาวว่าแล้วเช็ดตัวให้เขาเร็วไว เมื่อเสร็จก็พินิจใบหน้าที่ทำความสะอาดเสร็จไปหมาด ๆ ก่อนจะไปหาเสื้อนอนสบาย ๆ มาให้เขาสวมใส่
ครั้นทุกอย่างเรียบร้อยวิมลกานต์ก็ปิดไฟลง แล้วนอนลงเคียงข้างเขา โอบกอดร่างของคนที่ไม่ได้สติ ก่อนจะรู้สึกอุ่นวาบไปทั้งใจเมื่อคนเมามายคว้าร่างกายของเธอไปกอดไว้
“ฝันดีนะคะคุณกานต์” หญิงสาวหลับตาลง สติอันเลือนรางพอให้รับรู้ว่าเจ้ากีวี่นอนลงที่ปลายเท้า ก่อนจะได้ยินเสียงร้องเมี้ยวคล้ายประท้วงเมื่อคนโอบกอดเธอวาดเท้าลงบนตัวมัน
เออหนอ...ขนาดเมายังมีฤทธิ์เดชทำร้ายเจ้ากีวี่ได้
หญิงสาวคิด ก่อนจะสัมผัสได้ถึงร่างของเจ้ากีวี่ที่มานอนซ้อนหลังของเธอ มือบางละมือหนึ่งมาลูบตัวมันเบา ๆ เมื่อรู้สึกได้ว่ามันหลับไปก็ละมือมากอดกายหนาเอาไว้ และหลับลงไปอย่างมีความสุขอีกค่ำคืน
เช้าวันนี้ที่ตื่นมา วิมลกานต์ก็ไม่พบกับกานต์พงศ์เสียแล้ว มีเพียงผ้าห่มที่คลุมกายของเธอแทน คงเป็นเขาที่เอามาห่มให้
วิมลกานต์ไม่ชอบห่มผ้าก่อนนอน กลางดึกจึงลากมันมาห่ม ทว่าเมื่อคืนมันน่าจะตั้งนิ่งอยู่ส่วนหนึ่งของเบาะและจำได้ว่าไม่ได้ลากผ้าห่มมาคลุมเพราะมีกายหนาอบอุ่นเป็นผ้าห่มผืนโตให้ความอบอุ่นแก่เธอ
วิมลกานต์พับผ่าห่มด้วยความอุ่นใจ แล้ววางมันลงปลายเตียงนอน ก่อนจะได้ยินเสียงร้องอันคุ้นเคย
“กีวี่!” หญิงสาวเดินตรงเข้าไปหาที่มาของเสียง แล้วก็ไม่ผิดอย่างที่คาดเดากีวี่ถูกขังไว้อยู่ในบ้านเจ้าแมว และคงเป็นฝีมือใครไปไม่ได้นอกจากกานต์พงศ์ หญิงสาวรีบปลดที่ล็อกออก ก่อนจะปล่อยให้เจ้ากีวี่ได้รับอิสรภาพ
“ครืด...ครืด” กานต์พงศ์เปิดข้อความดู ก่อนจะหัวเราะออกมาเมื่อเห็นใบหน้าบึ้งตึงของคนที่เขาเพิ่งจากมาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนพร้อมกับเจ้าแมวที่หน้าบึ้งพอกันกันกับเจ้าของแต่ที่ทำให้หัวเราะออกมาคือข้อความที่แนบมา
“กีวี่ทำผิดอะไร พ่อกานต์ใจร้าย”
____________________________________________________
คนอะไรใจร้ายแม้กระทั่งกับแมวแบบกีวี่ >.<
กีวี่เจอแม่มลก่อนพ่อกานต์อีก ยังไม่หวงแม่มลกับพ่อกานต์เลย
กีวี่งับหูเลยไหมลูก
ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ขอให้มีความสุขกับการอ่านค่ะ
หนังสือเปิดจองอยู่นะคะ ฝากผลงานด้วยค่ะ
ตอนนี้เล่มตัวอย่างมาถึงไรต์แล้วค่ะ ตรวจเกือบเสร็จแล้ว อีก 2 วันพร้อมส่งไฟล์แก้ไขให้ทางโรงพิมพ์แล้วค่ะ
นักอ่านท่านใดสนใจจอง จองได้ตามรายละเอียดด้านล่างนี้เลยค่ะ สามารถติดตามความคืบหน้าของหนังสือได้ที่เพจ 'ปลอบขวัญ จุมพิตหวาน' ได้เลยค่ะ ^^
ฝากอีบุ๊กด้วยค่า วอนรักพร้อมโหลดในราคา 139 บาท ระบบแอปเปิล 149 บาท
วอนรัก จุมพิตหวาน www.mebmarket.com วันนั้นเขาเป็นคนอ้อนวอนให้เธอปล่อยเขาไป ทว่าวันนี้ใจกลับโหยหา... หากว่า 'ไม่มีอะไรสายไป สำหรับการเริ่มต้นใหม่' เขาจะใช้มันเริ่มต้นใหม่กับเธอ...
ยอมรัก ภาคต่อวอนรัก สามารถอ่านแยกกันได้ แต่อ่านด้วยกันจะฟินกว่าค่า ^^
ยอมรัก จุมพิตหวาน www.mebmarket.com เธอก่อปราการแห่งความเชื่อใจ ถักทอความรักเอาไว้ในใจจนแน่นหนา เพียงเพราะคำมั่นสัญญาที่เคยได้จากวันวาน...กระทั่งวันหนึ่ง รวิกานต์จึงได้ประจักษ์แก่ใจ คำ...
ปลอบขวัญ นามปากกาสำหรับนวนิยายโรมานซ์ค่ะ
|
|
|
|
|
ความคิดเห็น