คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 แรกพบเจอ [1]
บทที่ 1
แรกพบเจอ
"เอี๊ยด!"
เสียงล้อรถบดไปกับท้องถนนดังอยู่ในหูของคนที่นั่งอยู่บนรถสปอร์ตคันหรู
ในนาทีต่อมารถก็หยุดลงด้วยการควบคุมของเขา
"เมี้ยว...เมี้ยว..." เสียงร้องที่ดังขึ้นปลุกชายหนุ่มขึ้นมา ‘กานพงศ์’
เงยหน้าขึ้นจากพวงมาลัยรถ ก่อนจะพบเข้ากับภาพของหญิงสาวคนหนึ่งใส่เสื้อคลุมตัวยาวคล้ายชุดนอน มือของเธออุ้มแมวตัวสีดำขึ้นมา
"บ้าเอ๊ย!" ชายหนุ่มสบถออกมาเมื่อพบว่าอะไรเป็นอะไร หญิงสาวคนนั้นตัดหน้ารถเขาเพราะเจ้าแมวสีดำเกือบทั้งตัว แมวที่มีหน้าตาไม่น่ารักเอาเสียเลย ทว่าสุดท้ายชายหนุ่มก็ยอมเปิดประตูรถออกไปเผชิญกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า
"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ"
กานต์พงศ์ถามพร้อมกับถอดแว่นกันแดดออก
หญิงสาวลุกขึ้นยืน มือลูบเจ้าตัวปุกปุยในอ้อมแขน ก่อนจะหันมาหาเสียงที่ดังขึ้นด้านหลัง
"ไม่เป็นไรค่ะ แต่เจ้าตัวนี้เหมือนจะตกใจ" ‘วิมลกานต์’
มาทันก่อนที่เขาจะชนเจ้าแมว นั่นหมายความว่าเขาไม่ได้ชนมัน
"คุณไปเถอะค่ะ เดี๋ยวฉันจะพามันไปหาหมอเอง" เพราะเจ้าแมวร้องเหมือนกำลังเจ็บ
แต่มองจากภายนอกกลับไม่เจอบาดแผลใด แต่การไม่เห็นบาดแผลก็ไม่ได้หมายความว่าภายในของมันจะไม่มีบาดแผล...
"แน่ใจนะครับว่าจะไม่ให้ผมช่วยอะไร"
"คุณไม่ได้ชนมันสักหน่อย
ดูท่าคุณจะรีบด้วย" คำพูดตรง ๆ
จากหญิงสาวพร้อมท่าทีราวกับเมินเฉยทำให้กานต์พงศ์รู้สึกประหลาดใจ
เขาไม่เคยเจอใครเมินเฉยใส่แบบนี้เลยสักครั้ง
มุมปากได้รูปเหยียดยิ้ม ก่อนจะกดโทร.หาใครคนหนึ่ง เสร็จแล้วจึงหันมาบอกกับเธอ
"ขึ้นรถเถอะครับ เดี๋ยวผมไปส่ง" ชายหนุ่มบอกพร้อมกับเปิดประตูรถให้ เห็นแบบนั้นวิมลกานต์จึงขึ้นรถของเขา
ก็ดีเหมือนกันจะไม่ต้องสิ้นเปลืองเงินในกระเป๋าเธอ!
ณ คลินิกรักษาสัตว์แห่งหนึ่ง
แผลที่วิมลกานต์หาไม่เจอจากเจ้าแมวก็ได้รับการตรวจพบ
มันอยู่ในขนสีดำปุกปุย ตรงข้างหลังของเจ้าแมว บริเวณนั้นถูกโกนขนทำให้พบแผลที่เกิดจากน้ำร้อนสาด
"ให้กินยาให้ตรงเวลา และทายาวันละครั้ง ไม่เกินหนึ่งสัปดาห์ก็หายแล้วครับ"
"ขอบคุณครับ/ขอบคุณค่ะ" ทั้งสองคนเอ่ยพร้อมกันในทันทีที่ได้รับการแนะนำจากสัตวแพทย์
"คุณอยู่ไหน เดี๋ยวผมไปส่ง" เมื่ออกมาจากห้องตรวจเขาก็ถาม
ชายหนุ่มขันอาสา มองหญิงสาวที่อยู่ในชุดเสื้อคลุมนอนผ้ายืด
ผมยาวคล้ายไม่ใส่ใจ และแว่นกรองแสงทำให้เขายิ่งละสายตาไม่ได้
ไม่ใช่เพราะว่าเธอสวย แต่เขาไม่เจอผู้หญิงแบบนี้ หน้าตาธรรมดาแต่การแต่งกายของเธอธรรมดาไปยิ่งกว่า ราวกับไม่ใส่ใจตัวเองสักเท่าไหร่
ไม่สิ...ราวกับไม่ใส่ใจสรรพสิ่งบนโลกใบนี้
ทว่าก็น่าแปลกที่เธอใส่ใจสิ่งที่ผู้คนส่วนใหญ่เลือกจะไม่สนใจ
แมวสีดำเป็นเสมือนลางร้ายสำหรับบางคน ใคร ๆ ต่างก็บอกว่ามันไม่น่ารัก เขาก็เองก็คิดเช่นนั้น ยิ่งมองแมวที่เธออุ้มอยู่ ตัวของมันสีดำเกือบทั้งตัว จะมีก็แต่ส่วนที่เป็นจมูกและหาง และเท้าด้านหน้าทั้งสองข้างที่มีสีขาวที่มันดูต่างจากแมวดำทั่วไปอยู่บ้าง
"บ้านฉันอยู่ไม่ไกลจากที่คุณเจอเมื่อเช้า
ฉันกลับเองก็ได้"
"ไปด้วยกันนี่แหละ สงสารเจ้าแมวนี่"
"งั้นฉันไม่เกรงใจนะ
เจ้ากีวี่เองก็คงอยากจะพัก"
หืม...กีวี่หรือ ชายหนุ่มคิดในใจมองแมวในอ้อมแขนเธอที่หลับปุ๋ยไปแล้วในตอนนี้
เจ้าตัวนี้สีดำเกือบทั้งตัวกี่วี่มันก็ต้องมีสีเขียวสิ
"ไม่กลับเหรอคุณ"
กานต์พงศ์หลุดออกจากสิ่งที่คิดก่อนจะเดินไปยังรถที่จอดอยู่หน้าคลินิก แล้วก็ต้องแปลกใจเมื่อหญิงสาวคนนั้นขึ้นรถราวกับไม่ต้องการการกระทำเยี่ยงสุภาพบุรุษจากเขา
ชายหนุ่มยักไหล่กับภาพที่เกิดขึ้น มุมปากมีรอยยิ้มปรากฏขึ้นเมื่อมองท่าทีแปลกประหลาดของเธอ ก่อนจะเดินเข้าไปภายในรถแล้วออกรถตามคำสั่งของเธอ
บ้านหลังเล็กที่อยู่ตรงหน้าของกานต์พงศ์มีพื้นที่น้อยกว่าห้องน้ำบ้านเขาเสียอีก ทำให้ชายหนุ่มลอบมองอย่างสนใจ ทางเข้าของมันเปลี่ยวและขรุขระพอสมควร หน้าบ้านมีต้นลีลาวดีเด่นหราอยู่ต้นเดียว
ขนาดบ้านยังธรรมดา ไม่มีอะไรน่าสนใจเลยสักนิด
"ขอบคุณนะ ไม่มีอะไรแล้ว คุณกลับไปเถอะ"
คำบอกที่ไม่ต่างอะไรจากการไล่ มันกลับทำให้กานต์พงศ์อยากทำตรงกันข้ามกับสิ่งที่หญิงสาวบอก ก็เขาไม่ชอบความเมินเฉยแบบนี้
เธอทำให้เขารู้สึกว่าตนเองไม่น่าสนใจ และไม่มีใครทำให้เขารู้สึกแบบนี้มาก่อน
"ผมอุตส่าห์ขับรถมาส่ง แค่น้ำสักแก้วคุณยังไม่ให้ดื่มมันเกินไปหน่อยไหม"
___________________________________________
สวัสดีค่ะ มาทักทายกันอีกครั้งด้วยการรีอัปวอนรักค่ะ เอาคุณกานต์และมลรวมทั้งเจ้ากีวี่มาทำความรู้จักนักอ่านค่ะ
เนื่องจากว่าหนังสือหมดและมีนักอ่านต้องการเล่มอีกครั้ง ไรต์เลยเปิดจองอีกครั้งค่ะ คงจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วค่ะ
บทแรกเปิดมาก็รู้สึกได้ถึงความต่างกันของคุณกานต์และมล
ในขณะที่คุณกานต์คิดว่ามลแปลกประหลาดและธรรมดา
แต่ดูเหมือนว่าคุณกานต์จะอยากอยู่ใกล้ความธรรมดานี้เสียแล้วนะคะ ^^
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
ขอให้มีความสุขกับการอ่านนะคะ :)
รายละเอียดในการจองโอนหนังสือค่ะ
จิบิสุดน่ารัก ของแถมให้นักอ่านค่ะ
ขอฝากผลงาน E-book เรื่องอื่น ๆ ด้วยนะคะ
 |
|
 |
|
|
|
 |
|
|
|
 |
|
ความคิดเห็น