ไม่นึกรัก

โปรยราย

เขาหันมามองเธอเพียงหา แม้จะเห็นว่าเธออุ้มสิ่งใดอยู่ในมือ ใบหน้าคนตัวเล็กโผล่ออกมาแค่แก้ม แต่เขาก็ทำเหมือนไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้มาก่อน...ในวันนี้เธอตัดสินใจได้แล้วว่าค้องทำอย่างไรต่อไป

^

^

^

“ฉัน ท้อง ค่ะ”

สิ้นคำนั้นสีหน้าของชายหนุ่มก็แปรเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวขึ้นในทันที เธอคงไม่ต้องตั้งคำถามที่ว่า ดีใจไหมจะได้เป็นพ่อคน เห็นจากสีหน้านั้นแล้วเธอก็โยนคำถามนั้นทิ้งไปทันที

“คุณไม่พอใจรึเปล่า”

นึกรักเอ่ยถาม ดวงตาจ้องมองริ้วอารมณ์บนใบหน้าและแววตาอีกฝ่าย ก่อนจะพูดเสียงดังหนักแน่นขึ้นว่า

“แต่ถ้าจะให้เอาออกฉันไม่ทำนะ”

อหัสกรชะงักเมื่อได้ยินประโยคนี้จากเธอ สูดลมหายใจเข้าลึกก่อนจะเอ่ยน้ำเสียงราบเรียบออกมา

“ถ้าจะเอาไว้ต้องดูว่าจะทำยังไง...คุณแน่ใจแล้วใช่ไหม”

เขาหันมามองตาเข้ม ถามย้ำเพื่อความแน่ใจ นึกรักจึงก้มหยิบที่ตรวจครรภ์ที่วางอยู่บนโต๊ะซึ่งเขาไม่ได้สังเกตในตอนแรกขึ้นมาให้ดูเป็นเครื่องยืนยัน

“ฉันตรวจมาสามแล้ว คิดว่าแม่นยำ”

ยิ่งเธอย้ำ สีหน้าของอหัสกรยิ่งดูสลดลง

“ผมไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้น”

^

^

^

***ฝากกดติดตาม และเป็นกำลังให้ด้วยนะคะ

ขอบคุณค่า