คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : ปลดปล่อยเรนเดล
[59] [58]
หาวามเร็วอมิเรนนั้นเทียบไ้ับาวหาสีแ วามเร็วออา็เป็นเพียประายแสที่วูบวาบไปมาเท่านั้น
เพียพริบาเียว อา็แหวมหาสมุทรลื่นหมอแห่วามายแยเป็นสอทา แล้วฟาาบใส่ร่ายัษ์อมาเ้วยาบเพลิอันยาวเหยีย!
“ไม่บไม่สิ้นนะแ!”
มาเยมือึ้นป้อัน วบรวมไอหมอแห่วามายเป็นโล่เ้าัร่อนาบเพลิออา ลทอนพลัอมันไปหลายส่วนทำให้เาะทะลุผิวหนัไปไ้เล็น้อยเท่านั้น แ่มัน็ยัฝาแผลไหม้นาให่เอาไว้บนไหล่!
“แ็เหมือนันนั่นแหละ!!”
[57] [56] [55]
อาบินหลบวนไปมาหลัมาเพยายามใ้มือไล่ับ และ้วยวามเร็วในปัุบันอเามาเไม่มีทาับไ้เลย มันึสร้ามือาศพำนวนมาาหมอแห่วามายเ้าลุมล้อมอาาทุ้าน
อาโนมือสีำน่ายะแยถาโถมเ้าใส่ โนอยู่รลา สิ่ที่ั้นเาเอาไว้ับุบือเราะแผลที่ย่อยสลายอย่ารวเร็ว
มือเหล่านั้นรุมีเราะไฟอเาออเหมือนลอหนัสัว์ และถ้าบอว่าสถานาร์นี้แย่แล้ว มันยัไม่บหรอนะ
“าย!!”
มาเบีบมือยัษ์อมันึ้นมาำเาอ อาแน่นนเ็หนุ่มอึอัหายใไม่ออ เปลวไฟบนร่าไหววูบวาบ
[54] [53] [52] [51]
เวลานับถอยหลัลลอย่ารวเร็ว อาึ้อรีบหาทาอะไรสัอย่า หัวอเาหมุนอย่ารวเร็วแล้ว็เรียเวทอีบทึ้นมาใ้!
ทั์อัีผลา!
เปลวเพลิาเราะอเาระเบิออเป็นวว้า ทำให้มหาศาลมือแหวออไ้ับพลันและเปิอนิ้วอมาเออ เผย่อว่าให้เาบินหนีออมา
[50] [49] [48]
อาบินถอยออมาาหมอวันำ มืออมาเ็ไล่ามหลัมาเป็นฝูนสีำสนิทที่วิ่ผ่านสิ่ใ ทุอย่า็ะย่อยสลาย ้นไม้ ห้า แมล ทุสิ่ล้วนายและถููพลัไปหามาเทั้หม
‘เอหรือยั!?’
[ไ้มาแล้ว]
ระบบทำารีุ้อ่อนอมาเ ลูแ้วสีแนั้นยัอยู่ในัวออีฝ่าย แ่ว่าไม่ใ่ำแหน่หัวใหรืหัว มันอยู่ที่ลาอ!
‘ันอยูุ่ที่น่ารำา้วยนะ! แ่่อนอื่นมือพวนี้น่ารำาิบหาย!!’
อาวามือสร้าลำแสสีแเ้มออไปนับร้อย แ่ละสายพุ่เ้าปะทะับมือมารอย่าแม่นยำ้วยระบบิาม
ระทั่มาเและมิเรนที่มอูาร่อสู้อยู่ยัไม่อยาเื่อสายา ารเล็เป้าำนวนนานั้นไ้มันยามา แถมยัทำในสถานาร์เร่่วนอี!
[47] [46] [45]
อาีปีลับหลั บินโ้ไปันหน้ามาเที่ำลัมุ่หน้าลับเมือเพื่อไปเิมำลัาศพ
“อะไรนั่นนะ!?”
รันเาที่ำลัิพันับอมเวมาศพทั้สี่ ไ้เห็นยัษ์าศพเาะำแพเหมือน็หน้าี ่อนเาะเห็ลำแสสีแเส้นหนึ่พุ่มาวาเอาไว้
“่อนอื่น้อเปิอมัน่อน!”
อามอเปลวเพลิที่ท่วมเมือแล้ว็ไ้ไอเีย
เปลวเพลิำนวนมาาทั้เมือไหลมารวมที่มืออเา ่อเป็นาบยัษ์ที่สูเสียฟ้าเป็นั่เสาแสสีแเ้มั่ภูเาไฟระเบิ
าบอัีผลาพิภพ!
มาเมอาบเพลิที่ฟาลใส่ร ๆ แล้วยมือที่เหลือเพีย้าเียวป้อัน พร้อมเรียหมอสีำึ้นมา่อร่าเป็นโรระูนาให่!
ู้ม!!
าบยัษ์ที่อัแน่น้วยพลัทำลายาทั้เมือมาหลอมรวมันร่ายัษ์อมาเใหุ้เ่าล ลื่นวามายแผ่ระายออไปเป็นวว้าหลัมันเริ่มเสียารวบุม ่าทุสรรพสิ่รอบเมือนหมในพริบา
[30] [29] [28]
“อนนี้ละ!”
[ทำารุระเบิ]
สายลมรอบ้าพุ่พาเอาอาาศเ้าไปอัแน่นในใบาบ และอา็ทำารลายพันธะมานาออ ปล่อยให้เป็นไฟเป็นอิสระ
เมื่อไฟเอเ้าับอาาศำนวนมาในเวลาสั้น ๆ สิ่ที่ะามมา็ือ
ระเบิสุาาศ!
ู้ม!!!!
วามแรอระเบิรั้นี้ไม่ธรรมา ้วยนาที่ว้าถึห้าสิบเมรอใบาบ แรปะทะึสั่นไหวไลนถึหมู่บ้านวินเล
ออเรนที่นั่ภวานาอยู่สะุ้าเสียระเบิที่ัและ้นไม้ที่สั่นไหว
“เป็นไบ้า!?”
อามอยัษ์ศพรหน้าที่สภาพเละไปรึ่ร่า แ่็ยัยืนลับมาไ้ หมอสีำที่สั่นไหวประอบึ้นมาเป็นแนาอีรั้ แ่ราวนี้มีแ่ระูเท่านั้น
“เ้า เ้าไปเอาพลันานี้มาาไหน!?”
มาเยมือุมหน้า แ่ใบหน้ายัเหลวแหละออมาทำให้เหลือเพียโรระูาโบ๋นาให่
ารระเบิเมื่อรู่รุนแรเินไปนพิธีรรมที่ไม่สำเร็อมันเือบะล่มสลายในราวเียว หาไม่ใ่เพราะมันสละร่าายัวเอแล้วมาเ้าสิละ็ ยัษาแห่วามายที่มันทุ่มทุนสร้ามาลอสิบปีพ่ายไปแล้ว
พ่ายให้ับเ็ที่พึ่ใ้พลัเวทระับ 4 ไ้เพียไม่ี่วัน!
‘ไม่มีทาเลือแล้ว โถ่โว้ย! ้าอุส่าห์มาถึั้นนี้ไ้แล้วแท้ ๆ!’
มาเมอมาที่อา้วยสายาเียแ้นและเรียมใะาย มันไม่มีทาสั่สมพลัไ้หรอราบใที่เ็รหน้ายัมีีวิอยู่
มันัสินใแล้ว มันะลาอาลนรไป้วย!
ร่าาศพ่อย ๆ ย่อยสลายลแล้วประอบใหม่ึ้นอีรั้ มันัเอาส่วนเินทิ้ทั้หม เผยให้เห็นร่าอมาเที่มีอัมีสีแเ้มอยู่รหน้าอ
บันี้ปริมาแสในลูแ้วอมันเหลือเพียปริ่ม ๆ แล้ว ไม่นาน็ะับโยสมบูร์
เิมทีเป้าหมายอร่ายัษ์ือใ้สำหรับสะสมเวทให้สมบูร์่อนเพื่อะทำให้ร่านี้อยู่ถาวร แ่ว่าในเมื่อไม่สามารถทำเ่นนั้นไ้แล้ว มาเ็หวัะบีวิอนที่มาัวามาไปพร้อม ๆ ับนเอ!
[15] [14] [13] [12]
“้าอุส่าห์ให้ทาเลือายสบาย แ่ับเ้า้าะทำให้มันทรมานที่สุ!”
มาเวาลั่นแล้วพุ่เ้าหาอา้วยวามเร็วสูนอาาศแระายเป็นลื่น!
แ่ไม่ว่าะเร็วนาไหน อา็ยัมอทัน เาสร้าบาเรียึ้นมาป้อัน
หอสีำสนิทในมืออมาเพุ่เ้ามาแททะลุบาเรียและอวาาร์ไฟอเาไ้อย่ายาลำบา แ่ว่ามัน็เ้ามาไ้สำเร็ แม้ว่าะแทลไปในผิวหนัอเาไ้นิเียว แ่เท่านั้น็เินพอ!
“อึ!!”
ท้อออาลายเป็นสีำรอยบาแผลเน่าเปื่อยในพริบา อามอมาเที่ำลัะถอนัวไปแ่ว่าอาสร้ามือาอวาาร์ธาุไฟึ้นมาแล้วับร่าออีฝ่ายเอาไว้ไม่ให้หนี!
“ยัะมีเฟสสามเ็บไว้อีนะ”
อาหัวเราะหึ ๆ แล้วับอีฝ่ายแน่นึ้นนระทั่มาเแทหอลึว่าเิม บาแผลยายึ้นมานถึส่วนหน้าอ แ่อา็ยัไม่ปล่อย เพราะในที่สุ
“็ับุอ่อนแไ้สัที!!”
“ถ้าอยาายมา็ะสนอให้!”
มาเเร่เร้าพลัึ้นไปอีทำให้แผลลุลามไปนถึหน้าอ ทำให้อาหายใเริ่มไม่ออเหมือนับปิโรมะเร็ปอ
“แะเป็นนเียวที่าย!!”
อาใ้อีมือที่เหลืออยู่แทเ้าในลูแ้วบนหน้าออมาเ้วยเวทเสริมพลั นิ้วอเาทะลุเ้าไป้านใน ล้วเ้าถึวิาอมาเที่อยู่้านใน
“นะ...นี่แ!?”
ใ่แล้ว! อารู้ว่าภายในอัมีือพลัเวทที่ัเ็บเอาไว้ เาึถามระบบเรื่อนี้เผื่อไว้แล้ว และสำหรับอา
ราบใที่มันเป็นมานาบริสุทธิ์ยัไม่แปรรูปละ็ เา็ูลืนไ้ทั้นั้น!!
“มานาอแ ันอละัน!”
[ทำารูลืนมานาิบ]
ในราวแรมาเพยายาม่าอาให้าย แ่ว่ามานาอมันหหายอย่ารวเร็วนหอำสาปสลายลายเป็นผ มันึพยายามหนี แ่แนออวาาร์ไฟ็บีบไว้ไม่ปล่อย! มันเลือึ้นหน้านวิ่เ้ามาหาวามาย้วยัวเอ!!
“ไม่!! ไม่!!! อ๊า!!!!”
ร่าอมาเสลายลายเป็นผุยผ และลอยหายไปในอาาศ
[ผู้ใ้ปลล็อธาุวามาย ทำารย้อนผลำสาป]
“หนอยไอัวบบ!!!”
มาเใ้แรมหาศาลถีบใส่ร่าออานเ็หนุ่มลอยระเ็นอย่ารุนแร แ่่อนเาะลพื้น เาแสสีแ็สว่าวาบมา้านหลั
“อา! ยัไหวนะ!?”
มิเรนถามออมาอย่าร้อนรน เธอ้มมอเาสลับับมอมาเที่มีรูรั่วอยู่บนทับทิม มานาำลัรั่วไหลอย่า่อเนื่อ
“รับ แ่เ้านั่นมันำลัะใ้ท่าไม้ายแล้ว!”
อาร้อเือนหลัระบบแ้เือนถึอันราย เพราะมาเเอ็ไม่ิะถอนหนีเหมือนัน!
“หา้าะ้อายรนี้ เ้าทั้สอ็ายไป้วย!!!”
มาเรวบรวมพลัทั้หมในร่า สลายร่าัวเอเป็นเรื่อสัเวยให้ับเวทบทสุท้าย
ร่าปีศาอมาเแหลสลายเป็นเศษฝุ่น แล้วหลอมรวมันเป็นยมทูัวให่เท่าับเมือเรนเล มัน้าเียวสีเทาหม่นึ้นเรียมฟาลมา
พลัเวทที่แพร่ระายออมาาัวยมทูยัษ์นั้นรุนแรถึั้นเวทระับ 8 อาในอนนี้ไม่มีพลัมาพอะหยุมัน
[วรเวทผู้ใ้มาถึีำัแล้ว]
และหาโนเ้าไป ระทั่วิา็ไม่เหลือ!
“อโทษนะ พี่อโทษ!”
มิเรนมออาในอ้อมอทั้น้ำาแล้วอเาเอาไว้แน่น เธอผิเอ เธอพาเามาาย!
“ยัหรอ!!”
อาฝืนวามเ็บปวันัวลุึ้นนระอัเลือออมาราเ็มพื้น ทว่าในสายาอเายัไม่ยอมแพ้
‘ระบบ ำไ้ไหมที่นายบอว่าัน่อมวรพี่มิเรนยัไ?’
[ใ้มานาบริสุทธิ์อผู้ใ้ ....รับทราบแล้ว ะลอู]
“พี่มิเรนรับ อยืมพลัอพี่หน่อยนะรับ!”
อาว้าับมือมิเรน่อนที่วรเวทอทั้สอะเปร่แสเิรัส าร่าอมิเรนนั้นปราเส้นแสสีแส้มั่เปลวเพลิ แ่ว่าท่ามลาเส้นสายนั้นปราเส้นแสสีแเ้มั่โลหิ ส่วนออานั้น
ทั่วร่าเาลายเป็นสีแ่ำ ส่อแสออมาเหมือนวะวัน!
[ทำารเื่อม่อสมบูร์ รวพบวัสุหลเหลือ สามารถนำมาใ้ไ้]
“อึ!!”
มิเรนสัมผัสไ้ถึวามเ็บปว มันเหมือนับวามทรำาอี นี่ือวามรู้สึเียวับอนที่มาเมันีมนุษย์เ้ามาในร่าอเธอ
แ่ราวนี้มัน่าออไป พวมันำลัไหลออาัวเอ เ้าสู่ร่าออา!
“เอาละนะ!!”
บนมือออาปราาบนาให่ึ้น มันเป็นาบสีแทับทิมล้ายับอัมีที่มาเเยใ้ ทว่าบริสุทธิ์ว่า สมบูร์ว่า และแ็แร่ว่า!!
นาอมันยาวมาถึสิบเมร เพราะมันสร้าาหลายีวิที่ล่วลับไปแล้ว และถู่อร่าึ้นใหม่้วยพลัอระบบและอา!
“นั่นมัน วรเวท!?” มิเรนะลึ
ใ่แล้ว! าบทั้เล่มนี้ถูสร้าึ้นมาาวรเวทที่ั่้าอยู่ในัวมิเรน าเหล่าผู้นที่โนมาเับมาแปรสภาพเป็นอเหลวสีแ
และ้วยาบเล่มนี้ เาสามารถใ้มานานสุำลั ่อให้พั็ไม่เป็นไร!
[เวทแห่วามายทำาน สัเวยแลพลั]
เพล้!
าบทับทิมแสลายลายเป็นาบเพลิที่ปะทุึ้นอย่ารุนแร มันลุโนาสีแเป็นสีฟ้าและสู่สีาว วามร้อนอันมหาศาลแผเผาไ้ระทั่วิา!
“มาบเรื่อนี้ันเถอะรับ!”
อาหันไปมอทามิเรน
“อืม!”
มิเรนั้สมาธิแนวแน่ เธอุมมืออาไว้แน่นและปล่อยให้พลัไหลไปอย่าสมบูร์แบบ ภาระที่ร่าายเธอรับอนนี้มันหนัหนายิ่ว่ารั้ไหน ๆ
แ่ว่าถ้ามีอาอยู่รนี้ ะหนัแ่ไหนเธอ็สามารถรับไหว!
วี้!!
เสียรีร้ออวิาแหวลมาาฟ้าทำให้นทั่วร่าลุัน แ่ว่า้วยพลัที่เื่อม่อระหว่าทั้สอ พวเาไม่หวาลัว! แ่เป็นื่นเ้น
พลัารวบุมมานาเหนือมนุษย์ออา ทัษะาร่อสู้อมิเรน และพลัีวิอผู้นนับร้อย ผสมผสานเ้าันเป็นเวทบทเียว!
เวทผสานระับ 8 าบสุริยันผลาฟ้า!
าบเพลิสีาวฟันเ้าใส่ยมทูสีเทาหม่น ุมพลัทำลายฟ้าทั้สอปะทะันอยู่เพียพริบา าบะวัน็ัผ่านเียวอยมทูและฟันัวผู้นำพาแห่วามายารึ่ และแน่นอน
““ุระเบิ!!””
ู้ม!!!!
เปลวเพลิสีาวนวลลุท่วมร่ายมทู่อนที่มันะสลายไป เบิเมออเผยให้เห็นท้อฟ้าอันสใสอีรั้
“นะ...สัที”
ู่ ๆ อา็หน้ามืล เพราะารฝืนใ้มานาเยอะเินนา แม้ว่าะไ้มิเรน่วย ปริมานที่ร่าายเาวบุมไหว็ยัมีีำัอยู่ สมออเามาถึีำัแล้ว
ุบ...
มิเรนรั้มือออาเอาไว้แล้วึเาเ้าไปออย่าแนบแน่น
“ทำีมา้ะ อบุนะ”
ุ๊บ
มิเรนหอมแ้มอาเบา ๆ แล้ว่อย ๆ พาเาลอบนพื้นอย่านุ่มนวล
ทาฝั่รันเา เหล่าอมบี้็ล้มนอนลันระเนระนา เหล่าอมเวททั้สี่เหลือรออยู่นสุท้าย็ลืมาื่นมา้วยวามสับสนท่ามลาอาศพ
เมือเรนเล ปลอภัยแล้ว
แลับารที่อนเหนืออเมือถูระเบิระุยระาย ำแพเมือเป็นรูนาให่ ประารที่เหลืออยู่ือ 1 น และทั้ัวเมือไหม้เป็นอะโ
แ่อย่าน้อยพวเา็ำัอมเวทั่ว้าไ้สำเร็!
ความคิดเห็น