คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ
หนึ่ แม่ทรพี รูปร่าอ้วนอวบัวเล็ หุ่นีาสั้น ผิวาวน้ำาลแสวมาหรือมุอห้าเปลี่ยนไปมาามที่ยืน เินแล้วยืนเปลี่ยนทันที(สวยหมวยน่ารัิ้มลิ้ม ปามพูาลมอนมยาน แ่สวย)
สอ แม่ธรีรูปร่าอ้วนอวบ สูผิวล้ำน้ำาลแ ัวสูร่าให่ ัวให่(ระูให่)ปาน้ำาลแ ผมำปี๋ ามผมยาวสลวย าน้ำ้าว อนมยานแ่อวบให่ หัวนมผุึ้นเวลาออปาพู(ึพูน้อยเผลอพูทีไรหัวนมโผล่ทุทีแม้พูบ่นับัวเออนมยานให่และเร่ามาเห็นแล้วเิอารม์ทาเพศ หัวนมโผล่เพราะผ้าหลุ)
สาม แม่า รูปร่าอ้วนัวำอัปลัษ์ หน้าาอวีี้เหร่แ่บุบารมีส่เสริมให้ มีุ่าำล้ายฝ้าที่แ้ม มูโ่ ูไปูไป็สวยไปอีแบบ แ่ี้เหร่บนสวรร์
สี่ แม่วารี ัวเล็ที่สุผอมที่สุและแรน้อยที่สุแ่น่ารัผิวาวั๊ว
ห้า แม่วาหรือนาเมะลา เป็นนาฟ้ารูปร่าสวยที่สุ หุ่นีหน้าม มวยผมนมาวโพอประมา ามยิ้มน่ารัและ้นอนสวยมีเสน่ห์ พูาอออ้อนออเาะ
ทุนาฟ้ามีาเป็นอัวเอ ่าสุเปลี่ยนรูปไปามเวลา
สามเรเินออาที่พัเพื่อออมานั่เล่น นมีาทิพย์(เป็นารถอาใสสีุ่น)ออาร่าสามเรและลับเ้าร่าสามเรืนลับ สามเรรู้ว่าัวเอมีสภาวะธรรม ทำหน้าวยและสสัย ึำหนิอธิษานว่า “หา้ามีโอาสอพระอิศวร ้าอว่า มีวามรัีบริสุทธิ์ทุาิไป” และานั้น็ถอนหายใอุทานว่า “้าแ่สามเระรัใรไ้ผิวิสัย” านั้นพ่ออสามเรมีวามีใ เินยิ้มเ้ามาหาสามเร(เป็นแ่ววิาเหาะเหินเินอาาศธาุเนื้อใสและุ่น) สามเรราบาพ่อบัเิเล้า้วยาร้มราบลบนพื้น(พื้นินแห้ลูรัสีแ)แนพิพิารเ็บเพราะโนลูหินแ่อทนน้ำาไหลนมีเลือออหย ร้อออมาอย่าลูผู้ายรำลึบุุอนเลี้ยอุ้มู สภาวะธรรมทำให้รับอารม์ไ้ัเน สามเรโลุึ้นนั่บน้อนรวแล้วพัายนอนบน้อนรว แหนมอฟ้านน้ำาหลั่ออมาอีรอบ น้ำาแห้หายไปท่ามลาวามมื(เือนหาย้าแรม)แล้วสามารถอบำถามในวาระิว่า(เสียพูึ้นมาาสวรร์) “้าเป็นามเทพมา่วยเ้าโปรยธรรม” สามเรใสะุ้ ยิ้มีใทั้ราบน้ำา ถามในใเป็นำพูว่า “เ้าเป็นามเทพรึ”เสียในหูหายไปแล้วมีเสียหัวเราะ(อาาริสอนิเลือเสียในหูอีระรอบ)สามเรมีวามีใที่ะไ้มีวาระิอีรอบเพราะอนนั้นเียบไปสัพัหนึ่ นมีเสียบอว่า “เ้าเลือวาระิอเ้าใหม่เี๋ยวนี้ เพราะ้าเป็นอิศวรแปลายมา ื่อามเทพ” “ เ้าเลือวาระิเี๋ยวนี้(เสียผู้หิ)้าือนาีแปลายมาเป็นวาระิอเ้า” สามเรึเลือวาระิผู้ายืออิศวรามเทพ เพราะเสียในหูผู้หิน้ำเสียุ ไม่อบ านั้นเรโึมีวาระิเป็นเสียพระอิศวร นับว่าพระอิศวรืออภิาหูทิพย์วาระิอสามเรลอภพาิอพุาารย์โลอมา หลัาที่สามเรโมีอาารทาธรรม สับสนวุ่นวาย
รุ่เ้าสามเรเินบิบายามรุ่สา(ออ่อนำหนเพราะเินสมาธินรู้ว่าวันนี้มีราบอเหุ เห็นนิมิและเสียวาระิพระอิศวรบอว่า “้าือเทพอิศวรบนสวรร์ั้นุสิธานี(เทพอิศวรเาาวำพูรัสำหน เศียรมีแสสีทอ)้ามีนัยยะำหนสวรร์มาบอเ้าว่า ้ามีลูโอรสสอน(เป็นลูพระอิศวรเทพุิลับมาเิบนโลมนุษย์)้าเิและุิมาเป็นเทพโยไม่ิุิเป็นมนุษย์อี เพราะ้าลัวในอารม์อมนุษย์ ลูสอนอ้าุิโลมนุษย์ือ อิศวรุิื่อว่า อิศวร และอิศวรุิื่อว่า อินทรา ทั้สอเมื่ออยู่บนเทวาสถานบนสวรร์ื่อว่าอิศวร” (พระอิศวรบิาเป็นเทพรู้อภิาและปรอุสิธานีพภูมิาวึส์นเิอาเพศบนุสิธานี พระอินทร์หลรันาในีื่อว่านามัสยา แ่นาในีอ์นี้หน้าาอัปลัษ์บนโลมนุษย์ รูปลัษ์หน้าาสวยามรูปร่าามแ่ิใหลามาและอบให้ทานโลมนุษย์นอภิาอ่อน้อย เสน่ห์นามามีนพระอินทร์ับิับใฝาิไว้หลารม นา็หลพระอินทร์และห่วหาในรัปัิอพระอินทร์ พระอินทร์รูปลัษ์ามเทพรูปามมีหนวเล็น้อย มูมสัน และหน้าผาสมุลนมีสมุลในรูปาม
พระอินทร์มีวามรัามบริสุทธิ์ในศีลในธรรมสวรร์ุมพินามัสยาร่ายรำเอียอาย มัสยาอรรอ้อนแอ่นและริยาอาารุั่แล้รั(รู้วาระิ)
ลับมาที่สามเรสับรับฟันา้า(เินอายในวามรัอพระอินทร์)าว้าาใสเป็นประายหน้าแและอมยิ้มมุมปา เินบิบานมาถึวั ั้บารบนที่นอนแล้วอธิษานิในใว่า “เิาิหนึ่าิใอให้เิเป็นเทพที่รูปามและลาในธรรมเทียบเท่าหรือใล้เียับนิมิ” ลืมาแล้วับบารวาอาหารไว้บนที่นอน(ที่นอนเป็นเียั่ับเรื่อนอนหมอนมุ้เรียบร้อยแล้ว)นั่สมาธิวาทับ้ายแล้วัอาหาร(อาหารเป็นสำเร็รูปมีใบอล้วยห่อ้าวมา ันแบบ่ายๆใ้มือเปิบ และมีน้ำล้ามือแะปลายนิ้วเ็้วยผ้าผืนเล็สีเหลือ ันอาหารอย่าอร่อยมีแุ้ผัสะอ แเผ็ไ่ป่า ้าวสวยร้อนๆมีไออุ่นลิ่นไอน้ำลอยแะมู ุยับวาระิอนันอาหารวนุยสับเพเหระ “ถามว่าอร่อยม่าย”(วาระิภาษาใ้)เรอบว่า “อร่อย” ุยไปเี้ยวไปนอาหารหมบาร ลืมไว้ว่าะ้อเ็บอาหารให้ทานไ่และหมา ินนอิ่มท้อบ่นพึมพำ “้าลืมอะไรบ้า” เสียวาระิอบว่า “้ารู้ว่าท่านลืมอะไรบ้าลอทายมาสิ” สามเรลอทายแ่นึออแ่ “้าลืมแส้มไว้ที่ไหนสัที่หนึ่” วาระิเสียในหูึเียบสัรู่ให่แล้วอบว่า “ท่านลืมแส้มไว้ที่ใ้อาศรม” เรถามในใแล้วนึาม เห็นัวเอเินลับมาาารบิบา ไม่เห็นวาอะไรเลยแ่เอะใเหมือนลับล้ายลับลาว่าลืมแส้ม นึออทันที “อ่อ ที่ไหนไ้้าลืมแส้มไว้ที่ใ้ถุน ฮ่าๆ ั้แ่เมื่อวาน สสัยแเสียแบูแน่ๆ(แส้มมีน้ำแ โยมนหนึ่เป็นาวบ้านนำมาถวายทีุ่ิื่อว่า ป้าแ แส้มใส่ปิ่นโมา แยออ)านั้นสามเรึมีวามิถึทัศนียานาฟ้าเทพารัษ์ เธออยเือนสิให้ับเรอยู่เป็นประำ พูนึในใ ทัศนียาไ้ยินำอเเรึเ้าสมาธิและเ้าใว่าะไม่ลับมาหาเรอีเลย ำหนอธิษานินั่สมาธิและร้อไห้หลรัสามเร รู้วาระิเห็นนิมิอนเรเิเป็นโยม่อนบวอยู่ในุโระเบนถอเสื้อ ำลัท่อำรา(ภพาิออาารย์โสมัยรุศรีอยุธยา) ส่วนเรนั่สมาธิแล้วำหนินั่อยู่บนวามว่าในามืมิไม่มีอะไรรบวน
สามเรรู้สึัว่อยๆเห็นแสเ้ามา นมีาทิพย์เห็นนิมิ่อเนื่อเป็นนิมิัวเอทุาิ าิแรเป็นทหารเียู่ษัริย์นั่ใ้บัลลั ยุอยุธยาใสุุ่นนาื่อว่าุนทัศ เป็นเสนา(ภาพแวบหายไป)่อานั้นเป็นภาพสามเรนอนหลับาแล้วร่าาย่อยๆลายเป็นโรระู โรระูมีแ้วประายมุ านั้นึ้นภพาิที่สอ เป็นภพาิอษัริย์ลทั์ทาสรับใ้้วยารีโบยไม้เท่าหน้ามือนเลือสาเป็นสามเรเินมาห้ามื่อว่าเรโ เรโลายเป็นผู้ให่และมีรูปลัษ์เป็นพระเถระมีลูแ้วในมือนั่สมาธิ มีภาพอเรโลายเป็นเทพารัษ์รูปร่าล้ายับอ์อินทร์แ่แ่ารที่มีัวสีเียว มีัวเล็ว่าอ์อินทร์ำลัเหาะุเ่าเหาะมีแสทอประายในาำทึบหนวำ ปาำ ผิวสีเียวแมลทับและประายมุ สุท้ายภาพทั้หมหายไป เรสะุ้ออาสมาธิ แล้วเินลับออไปาุิเพื่อเินรมและฝึสมาธิวนไปวนมาเ็รอบแล้วลับมาุิ นั่ันน้ำหลับไปทันที
สามเรเิบโเป็นวัยหนุ่มมีอายุยี่สิบพรรษามึอำลาท่านเ้าอาวาสเินามาหลัาราบบอลาประโยว่า “้าเป็นพระภิษุไ้หรือ” ท่านเ้าอาวาสมีอาารหลลืม อบนัยยะ(พระอิศวรลให้เป็นาอ่อน)”เ้าเป็นพระเถระไ้แน่นอนเพราะ.. (เียบสันาทีหลับไปเลย)านั้นึั้ิอธิษานำหนบอลาท่านเ้าอาวาส(รู้ว่าท่านมรภาพเพราะพระอิศวรเป็นวาระิให้สามเรและบอเป็นเสียไ้ยินในหูว่า “เ้าเป็นเ็ทารมีำเนิพภูมิสวรร์ั้นาวึส์ ทำานใหัับศาสนาและรีบแสธรรมเทศนานวาระรบสอปีะไ้บรรลุธรรมโสาบัน” เสียบสิ้นึบอว่า “ท่านเ้าอาวาสมรภาพแล้ว ออไป้านอ” สามเรเื่อในเสียพระอิศวร เพราะูอาัปิริยาท่านเ้าอาวาสท่าทาเหมือนนสิ้นใ เินาไปลุาอาสนะที่นั่(เ้าอาวาสนอนบนเียั่)เินออมาเป็นรั้แรที่เห็นาราย เิอารม์เศร้าหมอ หน้าาเยี่ยนเสียพ่อเสียแม่เพราะอยู่วัมานานเารพเ้าอาวาสั่พ่อ ในาเลื้อ้วยน้ำา ออมานั่และิทบทวนระลึถึบุท่านให้้าวให้น้ำ ให้ที่พัอาศัยให้เร็วามรู้ และให้วามรัเยี่ยลูมาโยลอเอ็นูน่าสสาร เป็นสามเรที่ีไ้เพราะบุุอเ้าอาวาส(อาารหลลืมเป็นแ่ั่วรั้ั่วราว)ลุเินออมาแล้วทออาลัยในบริเวลานวัใน่วเวลาห้าโมยามเย็น(ภาพย้อนอีให้เห็น เินลานวั นั่ันอาหาร เ้าสวมน์และเ้าหาเ้าอาวาส)านั้นึร้อไห้น้ำาไหลึม อาัปิริยาเศร้าหมอเินไปร้อไปนสะุาเห็นนิมิสมเ็พระนเรศวรลมาให้เห็นเป็นสีแสทอผ่อประาย รูปลัษ์ราทรผ้าาวม้าและถือถุเินถุทอ ส่มอบให้รหน้า แ่วาระิรู้ว่าเป็นแ่นิมิึเยเมย ่ออยู่ับอารม์เศร้าหมอและถามัวเอในวาระิว่า “้าเป็นภิษุทำไมึมีวามทุ์ ้าะับทุ์ไ้อย่าไร”บ่นในในมีเสียอบว่า “้าืออิศวรแปลายมาเป็นพระนเรศวรถือถุเินถุทอบอเ้าว่าเ้ามีบุะมีบารมีนับแ่นี้ไป และะมีบุพรรมอันน่าลัวแบบนี้หาไม่มีอีแล้ว ทำนุัวเอและศาสนานับันธ์นิพพาน” ภาพนิมิหายไป ึอาบัิโยารั้ัวเอเป็นภิษุโยไม่้อมีอุปัาย์ เินออาวัโยไม่ไ้เ็บ้าวอีวริ้นใแม้แ่บาร็มิไ้ิัว เินออาที่พัอเ้าอาวาสออาวันพรบ่ำ เินวิปัสสนาอนพรบ่ำและมีวามีใิเินปัาว่าะไปที่ใเพราะถึำหนเินออมา เินไปิไป นมีวามิเยอะแยะมามายิว่าะไปวัไหนี รู้าโยมอนบิบาสอวั
ความคิดเห็น