สุดยอดมือกีต้าร์ระดับโลก (Guitarplayer of the word)

ลำดับตอนที่ #2 : จิมมี่ เฮนดริกซ์

จิมมี่ เฮนดริกซ์ (Jame  Marshall Henrdix)

 

จอห์น นี่ อัลเลน เฮนดริกซ์

         ถือกำเนิดเมื่อวันที่ 27 พฤศจิกายน 1942 ที่เมืองซีแอตเทิล วอชิงตัน ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นเจมส์ มาแชล เฮนดริกซ์ ในวันหนุ่มของเขาอบอวลไปด้วยเสียงกีต้าร์บลูส์ของ
โรเบิร์ต จอห์นสัน และ มัตดี วอเทอร์ส ตลอดเวลา ต่อมาเขาฝึกฝนการเล่นกีต้าร์ตามอย่างของศิลปินที่ชื่นชอบ อย่างทีโบน วอร์คเกอร์ และนักดนตรีผิวดำอีกหลายคน
        ในปี 1961 จิมมี่ สมัครเข้ารับราชการเป็นทหารพลร่ม และถูกให้ออกจากทหารด้วยเหตุผลทางการแพทย์ นั่นจึงเป็นจุดหักเหให้เขาก้าวเข้าสู่วงการดนตรีอาชีพได้อย่างเต็มที่ ในช่วงนี้เขาใช้นามแฝงว่า จิมมี่ เจมส์ เล่นร่วมทัวร์ไปกับศิลปินดัง ๆ หลายคน
        จิมมี่ เฮนดริก เป็นคนที่เล่นกีต้าร์ได้รวดเร็วหนักแน่น และแน่นอน เขามีลีลาเร่าร้อนเร้าใจบนเวที เสียงกีต้าร์ของเขาทำให้ทุกคนที่ได้ยินต้องชงักงัน มันเป็นร็อคที่หนักที่สุดที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์สมัยนั้น 

       ช่วง ปีที่จิมมี่ประสบความสำเร็จมากที่สุดคือปี 1968 ด้วยอัลบั้มทองคำ 2 แผ่น จาก Axis:Bold As Love และ Electric Ladyland มีโปรแกรมทัวร์ยาวเหยียด ด้วยคอนเสิร์ตที่เพียบไปด้วยผู้คนล้นหลาม ในขณะที่ จิมมี่สร้างชื่อเสียงสูงสุดในอังกฤษ แต่ในอเมริกาเขากลับไม่มีใครรู้จักจนกระทั่งเขาได้มีส่วนร่วมไปแสดงในงาน มอนเทอเร่ย์ ป๊อบ เฟสติวัล เมื่อวันที่ 16 มิถุนายน 1967 จึงทำให้เขากลายเป็นดาราในอเมริกาในชั่วข้ามคืน ด้วยลีลาสุดมันบนเวทีซึ่งจบท้ายด้วยการจุดไฟเผากีต้าร์ อันเป็นที่กล่าวขวัญถึงจนทุกวันนี้

        แม้จะประสบความสำเร็จแล้วแต่ชีวิตส่วนตัวของ จิมมี่ ก็ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยปัญหาโดยเฉพาะ เกี่ยวกับยาเสพติด และการทะเลาะวิวาท ที่เป็นผลมาจากความมึนเมา ในที่สุดวงดิเอ็กซ์พิเรียซ์ก็แตกจากความตึงเครียดที่เพิ่มขึ้น แต่จิมมี่ เฮนดริก ก็ได้ก่อตั้งวงดนตรีผิวดำล้วนขึ้นมาจนได้ ในนามวงแบนด์ออฟยิปซี แต่มีอายุอยู่ได้ไม่นาน

        วันที่ 18 กันยายน 1970 จิมมี่ เสียชีวิตในอพาร์ทเม้นท์ ในลอนดอนนับตั้งแต่วันนี้จนถึงทุกวันนี้การโต้เถียงเกี่ยวกับการตายของเขา ยังคงวนเวียนไปมาในประเด็นต่าง ๆ ซึ่งการสอบสวนเรื่องราวโดยตำรวจและหนังสือพิมพ์ ได้ทำให้เกิดความกระจ่างขึ้นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

        ไม่มีนักกีต้าร์ร็อกคนไหนที่มีบทบาทต่าง ๆ ผสมกันอย่างไร้รอยต่อ ระหว่าง ศาสตร์จารย์สตั้นแมน กวี และนักวาดรูปไม่เคยมีคนคนใดที่เดินไปบนโลก อย่างเรียบง่ายมองโลกอย่างตรงไปตรงมา พร้อมกับกีต้าร์ไฟฟ้าในมือ และไม่เคยมีนักดนตรีคนใดในประวัติศาสตร์ของการบันทึกเสียงที่สามารถ ดึงเอาเสียงที่มีเสน่ห์หลากหลาย และไม่สามารถจินตนาการล่วงหน้าได้จากอุปกรณ์เพียงชิ้นเดียว

        จิมมี่ เฮนดริก ไม่ได้สอนเราอย่างตรงไปตรงมาในสิ่งใหม่ ๆ ว่า
อะไรคือสิ่งที่กีต้าร์ไฟฟ้าหรือนักกีต้าร์ไฟฟ้าสามารถทำได้
เขาเพียงผลักดันให้เราหวนคิดอย่างธรรมดาว่า
"เรา" สามารถเป็นอะไรและนั้นคือ "ศิลปะ"

          สำเนียงกีตาร์ไฟฟ้าของเฮนดริกนั้นได้รับการยกย่องว่า "สุดยอด"
แนวดนตรีของเขาเป็นร็อคที่หลากหลาย มีกลิ่นอายของบลูส์ แจ๊ส ฟังก์ ฮาร์ดร็อค
ไซคีเดลิก ลีลาการเล่นโดดเด่นไม่เหมือนใคร ใช้เอฟเฟกต์ สร้างเสียงแปลกใหม่
บางครั้งก็ใช้ฟันเล่น เฮนดริกซ์เป็นคนถนัดซ้ายแต่ใช้กีตาร์เฟ็นเดอร์ สตราโตคาสเตอร์ (Fender Stratocaster) สำหรับคนมือขวาเล่นโดยหันกลับด้าน
เฮนดริกซ์นับเป็นมือกีตาร์ที่มีอิทธิพลมากที่สุดคนหนึ่งในประวัติศาสตร์ ดนตรีร็อค
ตอนเขาเสียชีวิต แฟนเพลงต่างว่ากันว่า “ปีศาจมารับตัวเขากลับไป”