[แฟนฟิคบารามอส] Future in the past

ลำดับตอนที่ #2 : ขอบคุณ และ โบกมือลา

ขอบคุณ  "เด็กดี"  ที่ทำให้ได้รับมิตรภาพดี ๆ จากเพื่อนดี ๆ ที่ได้บังเอิญมาพบกัน


ขอบคุณ "เด็กดี" ที่เปิดโอกาสให้คนบ้า ๆ คนหนึ่งมาพร่ำรำพันเป็นตัวอักษร


แต่วันนี้ ..... คงต้องโบกมือลากันแล้ว


ไม่ใช่เพราะ "เด็กดี" กลายเป็น "เด็กดื้อ"


แต่เพราะมี "เด็กดื้อ และ เลว" แฝงตัวอยู่ใน "เด็กดี"


ทำผิดและไม่ยอมรับผิด แต่แอบกลบเกลื่อนความผิดของตน ลอยหน้าลอยตาอยู่ในโลกไซเบอร์ต่อไป ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น


ทรัพย์สินทางปัญญา  ทรัพย์สินที่ไร้ตัวตน แต่เปี่ยมไปด้วยสิทธิของเจ้าของผู้สร้างสรรค์  แต่กลับถูกละเลย ไม่มีคนสนใจ กลายเป็นของสาธารณะที่ใคร ๆ ก็สามารถนำไปใช้ได้โดยไม่ต้องขอ


ทรัพย์สินทางปัญญา ไม่ใช่ ต้นหญ้าริมทางที่ขึ้นเองตามธรรมชาติ  แต่เป็นต้นไม้ที่เจ้าของตั้งใจปลูก  หมั่นรดน้ำ พรวนดิน  ให้อาหาร ดูแลมันจนเติบโตผลิดอกออกผล เป็นไม้ใหญ่ให้ร่มเงาร่มเย็น


เจ้าของหวังเพียงให้คนที่ผ่านไปมา ได้ชื่นชมกับความงามของต้นไม้ พักพิงยามอ่อนล้า แต่ ... คุณไม่เพียงมาเอนกายพักผ่อนเท่านั้น  กลับขุดรากถอนโคนมันไป  และเอาไปปลูกที่บ้านของตัวเอง  ไม่คำนึงถึงเจ้าของที่ปลูกมันขึ้นมาด้วยความรัก ตั้งแต่มันเป็นเพียง "เมล็ดพืช"


ที่เขียนมาจนยืดยาว ก็เพียงแต่อยากให้ทุกคน มีสำนึกกันในเรื่องนี้บ้าง เท่านั้น  หัดเอาใจเขามาใส่ใจเราบ้าง  อย่ามองเพียงประโยชน์ส่วนตน และอย่าคิดว่า ไม่มีใครรู้  ....  โลกนี้มันแคบกว่าที่คิดเยอะค่ะ


จะเป็นนักเขียนที่ดี ต้องเคารพกฎ กติกา มีมารยาท และให้เกียรติผู้อื่นด้วย  อย่าดูถูกตัวเอง ด้วยการลอกผลงานของผู้อื่นเลย




เรื่องราวที่เกิดขึ้นเป็นอย่างไร  เข้าไปอ่านอย่างละเอียดได้ใน My iD ของ bluepearl ค่ะ

http://my.dek-d.com/bluepearl/


และสุดท้ายจริง ๆ


การให้อภัย มีไว้สำหรับคนที่สำนึกผิดจริง ๆ เท่านั้น