คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [DAMA_01] Brutal night (Kris x chanyeol Ft. Kai) 01
Brutal night
Kris x chanyeol Ft. Kai
PG :: 13
BY :: Around_DAMAFIC
Chanyeol P.
นี่มันนานเท่าไหร่แล้วที่ผมนั่งร้องไห้อยู่คนเดียว ผมไม่รู้ว่าผมนั่งร้องแบบนี้มากี่ครั้งแล้วแล้วทำไมผมต้องมานั่งร้องไห้แบบนี้ ไม่ต้องสงสารว่าทำไมผมถึงร้องไห้ สาเหตุก้อเกิดจากคุณที่รับผมมาเลี้ยงดูตั้งแต่ผมอายุ13ล่ะค่ะคนคนนั้นคือคุณอาของผมเอง...ตอนนี้ผมก้ออายุ 19 แล้วตลอด 6 ปีที่ผมอยู่อาศัยร่วมกับคุณอานั้นมันเหมือนกันตายทั้งเป็นผมโดนคุณอาที่อารมณ์แปลงเลี่ยนง่ายทำร้ายมาตลอด
.
.
.
“ชานยอลลูก ลูกต้องไปอยู่กับคุณอานะลูก ลูกต้องเป็นเด็กดีกับคุณอานะลูก ลูกอย่าดื้อกับคุณอานะลูก ลูกเหลือคุณเพียงคนเดียวแล้วนะลูก อีกม่นานแม่คงไม่ได้อยู่กับลูกแล้ว ลูกต้องเป็นเด็กดีนะลูก ชานยอลแม่รักลูกนะ”
.
.
.
“ฮืออ ออ อ ผมขอโทษครับ”ผมเอ่ยขอโทษคนเป็นอาเพื่อไม่ให้ทุบตีผม
“ตุ้บ!!!” ไม้หน้าสามตีเข้าที่หลังของผมอย่างแรง
“โอ๊ยย”
“ที่หลังแกอย่าคิดหนีฉันอีก จำไว้ไม่ไงแกจะโดนมากกว่านี้อีก จำไว้”อาของผมเอ่ยก่อนจะให้ไม้หน้าตีผมอีกครั้ง
“ฮือออ”
“ฮือออ คุณอาเป็นคนที่น่ารังเกลียดที่สุดเลย ผมไม่เคยที่จะคิดหนีคุณอาไปไหนเลยนะ ฮือออ”ผมร้องออกมา
“หึ น่ารังเกลียดหรอ ไม่เคยคิดจะหนีหรอ ตอแหล”อาของผมด่าทอผม ก่อนที่จะตบหน้าผม
“ฮือออ ผมไปทำอะไรให้คุณอาโกรธแค้นคุณอาถึงทำร้ายผมมาตลอด6ปีผมทำผิดอะไรคุณอาทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยไม่มีสาเหตุผมผิดอะไร ฮืออออ”ผมเอ่ยออกมาเพราะหมดความอดทน
“ก็เพราะพ่อแกฆ่าคนที่ฉันรักไงล่ะ ฉันเลยแก้แค้นให้แกรับรู้ว่าความเจ็บปวดที่พ่อแกสร้างไว้ให้ฉันมันเป็นยังไงล่ะ!!!”อาของผมเอ่ยออกมา
“ฮือออ คุณพ่อไปทำอะไรให้คุณอาต้องเจ็บปวด คุณพ่อเป็นคนดีคุณพ่อไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้ใคร”ผมเอ่ย
“ก้อพ่อแย่งแม่แกไปจากฉันไง แม่แกเป็นคนรักเก่าของฉัน พ่อแกมันแย่งแม่แกไปจากฉันเข้าใจไหม!!”อาของผมโวยวายใส่แต่ก้อทำให้ผมอึ้งว่า คุณแม่ของผมเป็คนรักเก่าของคุณอาของผม
“...”
“หึ น่าสมเพจสิ้นดี”อาของผมเอ่ยก่อนจะเดินออกจากห้องผมไป ผมได้แต่นั่งกอดเข่าร้องไห้ตอนนี้เนื้อตัวผมมีแต่รอยช้ำ รอยเลือด ผมรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งหลัง ทำไงได้ล่ะครับจะออกไปหากล่องพยาบาลก้อลุกไม่ไหว ผมได้แต่นั่งกอดเข่าร้องไห้ไปเรื่อยๆร้องจะไม่มีน้ำตาจะไหลแล้วร้องจนไม่รู้ว่าหลับไปตอนไหนด้วยซ้ำ
.
.
.
“ว๊ายยย ชานยอลลูกไปทำไรมาลูกถึงป็นแบบนี้ หรือว่าโดนอาตีมาอีกแล้ว”ป้าร้านข้าวเจ้าประจำผมเอ่ยร้องตกใจที่เห็นผมในสภาพแย่สุดๆ
“...”
“ไหนๆมาให้ป้าดูหน่อยซิลูกว่าเจ็บตรงไหนบาง”ป้าร้านข้าวเอ่ยแล้วลากผมเข้าไปในร้าน
“ไหนๆป้าขอดูหน่อยนะลูก”ป้าร้านข้าวเอ่ยแล้วมือลูบหลังผม
“โอ๊ย”ผมร้องออกมาเพราะรู้สึกเจ็บเมือมือของป้าร้านข้าวโดนที่หลัง
“ป้าขอโทษลูกหลังเจ็บหรอลูกไหนปป้าขอดูหน่อย”ป้าร้านข้าวเอ่ยแล้วก็ถกเสื้อผมดูข้างหลังของผม
“ตายแล้วลูก หลังลูกช้ำม่วงขนาดนี้ทำไมไม่หายาทาลูก ตายๆ เด่วป้าทายาให้ลูก”ป้าร้านข้าวเอ่ยก่อนจะเดินไปหยิบกล่องยาหลังร้าน แล้วเอายามาทาหลังให้ผม
.
.
.
“เอาล่ะลูกเสร็จแล้ว”ป้าร้านข้าวเอ่ยเมื่อทายาให้ผมเสร็จ
“ขอบคุณครับป้า”ผมเอ่ยขอบคุณป้าร้านข้าว
“จร้าไม่เป็นไรลูก”ป้าร้านข้าวเอ่ย
“ป้าครับ ผมไปล่ะนะครับ”ผมเอ่ยมองดูนาฬิกา มันถึงเวลาเข้าเรียนพอดี
“จร้าลูกตั้งใจเรียนนะลูก”ป้าร้านข้านเอ่ย
“ครับป้า”ผมเอ่ยกลับเดินออกจากร้านข้าวไป ผมเดินไปเรื่อยๆจนถึงห้องเรียน ทันทีผมเดินเข้าห้องเรียนไปก้อได้ยินเสียงเพื่อนสนิทของผม
“ชานยอล”เสียงแหลมของแพคฮยอนเรียกผมเมื่อผมเดินเข้าห้องมา
“ไง”ผมเอ่ยทักแพคฮยอน
“อาจิกาจิ นอเย โมซึบกิลลีกิลลี โชรึสึรึฮัน จันซังงึโร นัมมา flash back”
“ฮัลโหลครับ”ผมเอ่ยเมื่อรับสาย
“ชานชาน”เสียงที่คุ้นเคยเอ่ยเรียกผมผ่านปลายสาย เมื่อได้ยินแล้วผมถึงก็น้ำตาไหล
“ฮือ พะ..พี่คริส”ผมเอ่ยทั้งสะอื้น
“ชานชานครับ ร้องไห้เหรอครับร้องทำไมครับ”พี่คริสเอ่ยด้วยความเป็นหว่ง
“ฮืออ พี่คริสครับ”ผมเอ่นเรียกเรียกพี่คริสผ่านปลายสาย
“ครับชานชาน เป็นอะไรครับ”พี่คริสเอ่ย
“พี่คริสครับ ชานชานอยากไปอยู่กับพี่คริส ชานชานไม่อยากอยู่กับคนใจร้ายแล้วว ฮือออ”ผมเอ่ยเอ่ยทั้งสะอื้น
“หืม ชานชานว่าไงนะครับ ชานชานจะมาอยู่กับพี่หรอ”พี่คริสเอ่ยด้วยความสงสัย
“ครับ ชานชานขอไปอยู่กับพี่คริสนะครับพี่คริส นะครับ”ผมเอ่ยขอร้องพี่คริส
“แล้วคุณอาของชานชานจะไม่ว่าเอาหรอครับ แล้วนี่บอกคุณอาแล้วหรือยังครับ”พี่คริสเอ่ยถามผม
“ฮืออ ออ ไม่รู้ครับ ชานชานไม่บอกคุณอาชานชานอยากหนีให้ไกลคุณอา คุณอาใจร้าย ฮือออ”ผมเอ่ยแล้วก้อร้องไห้ออกมาอกครั้ง
“ชานชานครับไม่ร้องนะครับ ไม่ร้องนะ ไม่ร้องๆ โอ๋ๆๆๆ”พี่คริสเอ่ยปลอบใจผม
“ฮือออออออออ”
“ชานชานครับไม่ร้องนะครับพี่ใจไม่ดีเลยนะครับ งั้นเด่วเย็นนี้พี่จะไปรอรับชานชานนะครับ”พี่คริสเอ่ยบอกผม
“ครับ พี่คริสมารับผมจริงๆนะครับ”ผมเอ่ยถามอีกคน
“จริงๆสิครับ ชานชานครับพี่ไปเรียนก่อนนะครับแล้วเจอกันโรงเรียนเลิกนะครับ”พี่คริสเอ่ย
“ครับพี่คริส ตั้งใจเรียนนะครับ”ผมเอ่ยแล้วก็วางสายพี่คริสไป
.
.
.
“ชานยอลนายเป็นอะไร”เสียงของเพื่อนร่วมห้องอย่างจงอินหรือไคเอ่ยเมือเห็นชานยอลร้องไห้อย่างหนัก จงอินได้แต่มองชานยอลที่อยู่ในอ้อมกอดของแพคฮยอนอย่างสงสาร เพื่อนร่วมห้องอย่างคิม จงอินก้อมีค่าได้แค่มองอย่างเป็นห่วงอยู่ห่าง สุดท้ายคนอย่างคิม จงอินได้แต่มองอยู่ห่างๆ
TBC…
ความคิดเห็น