คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Ch.06 สาวๆได้ดิ้น
Ch.06
สาวๆได้ดิ้น
++++++++++++++++++++++++++
“เมม ตื่นๆๆ”
เสียงทุ้มนุ่มดังแว่วๆฟังไม่ค่อยได้ศัพท์ ผมครางงือในลำคอรับแล้วก็มุดผ้าห่มนอนต่อ อากาศเย็นสบายงี้ต้องนอนให้เต็มคราบครับ นอนให้คุ้ม
“แมวน้อยตื่นนน” ใครเขาเรียกนักหนาวะครับ คนจะนอนนนนนนนนน
“โอ๊ยๆๆ” แล้วผมก็ต้องสะดุ้งตื่นทันที คนที่บิดแก้มของผมก็ปล่อยมือออก แต่ผมก็ยังปวดหนุบอยู่ ..ไม่ทันไรก็ต้องเจ็บตัวอีกแล้วเหรอครับ น้ำตาจะไหลลล..
“ตื่นยัง แมวน้อยขี้เซา ฮ่าๆๆๆ” ผมปรือตาขึ้นมามองเล็กน้อย เห็นคนนั่งหัวเราะสะใจอย่างสนุกสนานตรงหน้า ผมสีขาวดูนุ่มน่าจับ มีออร่าหน้าไม่หมองแบบนี้ มีคนเดียวครับ
“แกล้งผมแต่เช้าเลยพี่ยู..ฮ้าววว” ผมพูดไปก็หาวไป ยกมือขยี้ตาเล็กน้อย
“ก็อยากนั่งมองเมมนอนต่ออยู่หรอกนะ เหมือนลูกแมวดี ฮ่าๆๆ”
“เมี้ยวๆ” ว่าเป็นเมวก็ต้องอ้อนครับ ฮ่าๆ.. ผมเอนตัวไปพิงไหล่พี่ยู แล้วก็เอาหน้าซุกๆถูๆอยู่บริเวณแขน ผมเอนกายทับพี่แกอยู่แบบนั้น..ไม่ใช่อะไรครับ ทำเนียนนอนต่อเฉยๆ หุหุ
“ไม่ต้องมาเนียนเลย ตื่นได้แล้วๆๆ” พี่ยูใช้สองมือตบแก้มผมทั้งสองข้างให้ผมได้สติกลับคืนมา
“ตื่นก็ได้ งือๆ”
“ดีมาก” ผมงัวเงียลุกมา หลับหูหลับตาหยิบของแล้วมุดออกมานอกเต็นท์ ไปห้องน้ำ ล้างหน้าแปรงฟัน
เป็นเช้าที่อากาศแจ่มใสครับ ลมธรรมชาติยามเช้านี่มันทำให้รู้สึกสดชื่นมากๆเลยจริงๆ แดดก็ยังสลัวๆ บรรยากาศใช้ได้ แต่ผมก็ยังตื่นไม่เต็มตาเลยครับ ง่วงจัดๆ
แล้วพอมีคนมาตบหัวทักทายในเวลาที่คุณกำลังสะลืมละลือ เดินยังเซไปเซมา ยืนแทบไม่อยู่แบบนี้ เป็นคุณ คุณจะเป็นยังไงล่ะครับ?
ผมล้มหน้าคะมำพื้นทันทีที่มือปริศนามาตบหัวทักทาย ป๊าบเข้าให้ พอได้ลงไปวัดพื้นก็รู้สึกตื่นเต็มตาขึ้นมาทันใด
“เฮ้ยเดม ขอโทษๆ” เมย์พูดหน้าตื่นๆ คงไม่คิดว่าผมจะลงไปวัดพื้นกะอีแค่ตบเบาๆได้..แค่ไม่ได้ตั้งตัวเฉยๆหรอกน่า ถ้าผมปกติก็อย่าหวังจะล้มผมได้ (ตอแหลมาก)
“งือ ไม่เป็นไรๆ ฮ้าว” ผมพูดไปหาวไปอีก คุณบิ๊กที่มาประคองผมลุกก็ถามขึ้น
“ตื่นยังวะเพื่อน??”
“ตื่นแล้ววว แต่ขอขี่หลังหน่อยได้ป่าววะ” ผมสะลึมสะลือตอบ
“ฮ่าๆๆๆ เอาดิ มาๆ” แล้วมันก็ให้ผมขี่หลังไป
หลังจากไปล้างหน้าแปรงฟัน ทำอะไรเสร็จสรรพแล้ว กลุ่มผมก็มานั่งรวมกลุ่มจุมปุ๊กกันอยู่บริเวณที่ตั้งเต็นท์กันเหมือนเดิมครับ แต่เมย์ไม่อยู่ ไปทำกับข้าว หุหุ
“เมื่อคืนอ้อนฝันว่าได้จูบกับเจ้าชายด้วยล่ะ!” อ้อนพูดด้วยสายตาเป็นประกายแพรวพราว
“มโนเหรอ อ้อน?” บอลแซว อ้อนเบะหน้าแล้วรัวตีแขนบอลยกใหญ่
“โอ้ยๆๆๆๆ อ้อนเจ็บๆๆ”
“สมน้ำหน้า ฮิฮิ” อ้อนหยุดทุบแล้วก็ยิ้มมีความสุข
“เจ้าชายของอ้อนคือเราใช่มั้ยล่า! รู้นะ หุหุ” บิ๊กพูดแล้วยิ้มกวนๆให้อ้อน อ้อนก็ได้แต่ยิ้มแหยงๆไปให้
“โหบิ๊ก ดำมะเมื่อมงี้คนละสีกะอ้อนเลยนะ” กิ๊ฟว่า
“กิ๊ฟก็พูดเกินปายยย ไม่ได้มะเมื่อมซะหน่อย โถ่” บิ๊กทำเมินแล้วก็เปลี่ยนมานั่งข้างๆผมแทน
“เราดำแต่เราก็ดูดี เนอะเดมเนอะ” มันจ้องผมตาแวววาว
“อือ ก็ดีนะ” ผมตอบ คือมันก็หล่อดีนะ หน้ามันหล่อแบบคมๆแขกๆหน่อย ผิวเข้มๆก็ทำให้มันดูดีขึ้นไปอีกแบบด้วยซ้ำ.. แต่สมัยนี้ส่วนมากเขาชอบคนขาวกันอ่านะ บางคนเลยมองข้ามมันไป แต่คนที่ชอบคนแบบมันก็ยังมีเยอะครับ(พูดละอิจฉา)
“โอ้ยเดม รักนายเลยว่ะ มาจุ๊ฟทีมา” บิ๊กทำท่าจะดึงผมเข้าจูบจริงๆ ผมจึงยกเท้าขึ้นมายันตัวมันออกห่าง
“อย่าดิ ขนลุกว้อยย” ผมโวยวาย บิ๊กก็หยุดแล้วหัวเราะ
“เหวอออ!!” ผมร้องด้วยความตกใจ เมื่ออยู่ดีๆก็รู้สึกว่าตัวเองลอยขึ้นจากพื้น บิ๊กและทุกคนมองผมสีหน้างงๆ ผมบินได้เหรอ อยู่ดีๆก็บินได้ใช่มั้ย!? (เพ้อ)
“ไง แมวน้อย” เสียงทักทายที่ค่อนข้างคุ้นหูทำให้ผมต้องเงยขึ้นมองหน้าคนอุ้มผมทันที ใบหน้าคมสวยที่คุ้นเคยอยู่ห่างผมเพียงเอื้อมมือเดียว แล้วเขาก็ฉีกยิ้มให้
“เฮียก็ทักผมแบบปกติหน่อยเถอะครับ แหม่” ผมหันไปมองสาวๆสองคนที่เดินมากับพี่ยูแล้วยิ้มไปให้
“หวัดดีครับ เจ้กะพี่มิ้ง”
“ดีจร้า เมม” เจ้พูดแล้วยิ้มให้
“หวัดดีเมมมี่!” พี่มิ้งทักพร้อมกับเข้ามาลูบ(หรือขยี้)ผมของผมไปด้วย
แล้วผมก็หน้าแดงเพราะโดนลูบหัว...
“ว้าววว เมมหน้าแดง” พี่มิ้งแซว ยิ่งแซวผมก็ยิ่งรู้สึดหน้าร้อนผ่าวๆหนักขึ้นกว่าเดิมอีก ผมมุดหน้าลงกับอกเฮียยู แล้วก็ต้องผงะกลับ.. ลืมไปว่าโดนอุ้มอยู่ครับ ดันเผลอไปมุดเขาอีก เป็นเอามาก..
“เอ่อ พี่ยูปล่อยผมเถอะครับ” พี่แกยิ้มแล้วก็ทำท่าจะโยนผมลงพื้น.. ย้ำครับ โยนลงพื้น ผมเลยรีบเกาะคอเฮียด้วยความกลัวปนหวาดเสียว.. ตกไปนี่ไม่จุกก็เจ็บนะครับ ไม่ก็ทั้งจุกทั้งเจ็บอะ ไฉนทำกับผมเยี่ยงนี้!
“ฮ่าๆๆๆ แมวขี้กลัว” พี่ยูหัวเราะสะใจ
“ก็อย่าแกล้งผมสิ วางผมลงนะ !” ผมเริ่มดิ้นๆๆ พี่แกก็หัวเราะ แล้วก็ค่อยๆวางผมลง
“เดี๋ยวๆๆ พี่ยูอย่าพึ่งวางเดมลงค่ะ !” อ้อนที่เงียบมาได้สักพักรีบพูดห้ามไว้ พวกผมจึงมองกันงงๆ
“อุ้มไว้ก่อนนะคะ” อ้อนพูดพร้อมกับทำท่าล้วงๆหาของบางอย่างตามตัว พียูอุ้มผมค้างไว้ ไม่นานอ้อนหยิบมือถือขึ้นมา
“ขอถ่ายหน่อยนะคะ” อ้อนยิ้มตาเป็นประกาย ทุกคนถึงกับหัวเราะพรืดออกมา
“ตลอดอะอ้อน ฮ่าๆๆ” ก๊ฟพูดแบบนั้นแต่ก็หยิบมือถือตัวเองขึ้นมาด้วย เอิ่ม..พอกันทั้งคู่เลยครับ
“อยากได้เซอร์วิสมั้ยล่ะครับสาวๆ..” พี่แกยิ้มแล้วก็ก้มหน้าลงมาหาผม ปลายจมูกแทบติดกัน ผมก็ผงะสิครับ เล่นอะไรไม่สงสาร..หัวใจกันบางเลย(ใจเต้น)
แช๊ะ!..
ไวเท่าความคิด เสียงชัตเตอร์ก็ดังแว่วมา พร้อมๆกับเสียงกรีดร้องอย่างหฤหรรษ์ของสาวๆ อ้อนกรี๊ดหน้าแดงอย่างมีสุขสุดๆ กิ๊ฟก็กรี๊ดดิ้นพราดๆ เจ้ก็ปิดปากหน้าแดงกรี๊ดเบาๆ พี่มิ้งนี่..ไม่ต้องพูดถึง ปิ่นหันมามองอย่างสนใจ และหนุ่มๆทั้งหลาย..อึ้งครับ
“ยู! เจ้ขออีกรอบได้มั้ยอ่า ถ่ายไม่ทันน” เจ้ขอ
“เสียใจครับเจ้ ของดีมีได้ไม่บ่อย” พี่ยูยิ้มหล่อไปให้ เจ้ก็ทำท่าเสียดาย แล้วพี่เขาก็ว่างผมลง รู้สึกโล่งใจได้ไม่นานตัวผมก็ลอยอีกครั้ง
“เห้ยยยย ปล่อยยยยย” ผมโวยวาย บิ๊กมันลุกมาเมื่อไหร่ไม่รู้ครับ มาอุ้มผม ..โธ่ อุตส่าห์ได้ลงพื้นแล้วแท้ๆ ลอยอีกละ กรรมของผมจริงๆ ฮืออ
“เอ้อ เดมเบากว่าที่คิดนะเนี่ย ฮ่าๆๆ” บิ๊กหัวเราะ เห็นฟันขาวจั๊วะเรียงรายอย่างสวยงาม
“พื่งได้ยืนดี มาอุ้มอะไร ปล่อยเว้ยยย” ได้ยินงั้นบิ๊กก็วางผมลงครับ ..ดีที่ว่ามันเป็นคนพูดง่าย บอกให้วางก็วาง เห้อ..โล่งอกไปอีกที
“พวกผู้ชายเล่นอะไรกันน” อ้อนว่า มือก็ยังรัวชัตเตอร์ไม่หยุดตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว
“เขาจีบกันน่ะอ้อน ผู้หญิงอย่างเรายุ่งไม่ได้นะ อิอิ” กิ๊ฟซุบซิบกับอ้อนเสียงดัง(?) ผู้หญิงพวกนี้แรงจิ้นมหาศาลจังเลยครับ ให้ตายเถอะ!
“เอ้า แดกๆๆ ..อ๊ะ หวัดดีค่ะพี่ๆ” เมย์ที่ยกข้าวมาให้ชะงัก แล้วเปลี่ยนจากคนห้าวๆมาเป็นคนสุภาพ เรียบร้ย กุลสตรีไทยทันที
“ขอบคุณนะเมย์ กำลังหิวเลย เย้” ปอนพูดแล้วชิงหยิบไปก่อนคนแรก แล้วคนอื่นๆก็มาหยิบตามๆกัน
“อ่าๆ เดี๋ยวหนูไปหยิบมาให้พี่ๆนะคะ จะได้นั่งกินด้วยกันเลย” เมย์ทำท่าจะหันหลังกลับไปผมก็ดึงไว้
“ไม่เป็นไรเมย์ เดี๋ยวเราเอามาให้พี่ๆเอง” เมย์มองงงๆแล้วก็พยักหน้าเบาๆ คือ..มีลางสังหรณ์ว่าถ้าอยู่นานกว่านี้จะโดนแกล้งต่ออะครับ ขอหนีดีกว่า โหะๆ
“เราไปด้วยมั้ยเดมม” บิ๊กทำท่าจะลุกตามมา เหมือนรู้ว่าผมต้องการหนีอะไร..มันอะตัวกลั่นแกล้งผมครับ แกล้งผมไม่ให้ผุดให้เกิดเลยล่ะ
บิ๊กเอามือตบแก้มสองข้างของผมด้วยความหมั่นไส้ คงเพราะผมทำหน้าประมาณ’ไม่ต้องการ!!’ออกไป ผมจะโวยวายกลับแต่พี่ยูก็ดึงแขนผมไว้
“เดี๋ยวพี่ไปกะเมมเองครับ ป่ะเมม” แล้วพี่ยูก็ดึงผมลากออกมาทันใด..อัศวินชัดๆ ผมเดินตามลัลล้ามาเรื่อยๆอย่างมีความสุขกับอัศวินขี่ม้าขาวได้ไม่นานก็ต้องฉงนกับสถานที่ที่กระต่ายพาผมมา..
พาผมมาห้องน้ำทำไมครับ กับข้าวไม่ได้อยู่ในนี้นะ..
.
.
.
To be Continue…
+++++++++++++++++++++++++++
กระต่ายพาแมวเข้าห้องน้ำทะมายอ้าาา *0*
อ่านคอมเม้นแล้วเหมือนไได้ทั้งกำลังใจได้ทั้งจิ้นวายคลายเครียดไปในตัวจริงๆค่ะ
พี่ๆช่างมาพร้อมกับกำลังใจอันล้นหลาม =.,=//กำเดาไหล
อาทิตย์นี้มีสอบคงไม่ได้อัพสักพัก มิได้อู้น้าเออววว์
ไงก็ฝากโหวตฝากติดกามกันด้วยนะคะ ม๊วฟฟฟ >3<!
ความคิดเห็น