ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : chapter 6 คบกันนะ
chapter 6
Chanyeol's part
เพื่อำเนินแผนารอผม่อ ผมึปล่อยให้วามสัมพันธ์ อแบฮยอนและผมห่าเหินันไม่ไ้เลย เพราะมันอาะทำให้พ่อและแม่อแบฮยอนนั้น รู้วามริไ้ ้วยเหุนี้วันนี้ผมึลุาที่นอนเร็วว่าปิ เพื่อที่ ะหาแบฮยอนามเิม วามริ ระยะเวลาที่ผมแล้บับแบฮยอนนั้น รวมแล้วอนนี้็ 2 เือนว่าแล้ว ที่ผมและเาร่วมันบาพ่อแม่อเา เหลือเวลาอี 3 เือนเศษเท่านั้น เพราะั้นผมรอให้เาเ้าหาผมเอมันใ้เวลานานเินไปผมเลยะว่าผมะเริ่มีบเาแบบริๆัๆ ัที
ไม่นานรถันหรูอผม็เ้ามาถึที่อรถอ ฤหาสน์บยอน ผมลมาารถ้วยท่าทีสบายๆ และหิ้วะเ้าแบรน มาฝาุน้าทั้2 ้วย
ผมเินเ้ามาภายในอย่าอิสระ รไปยัห้อรับแและเอับป้าแม่บ้าน
"ป้ารับ ผมื้อนี่มาฝาุน้า รับ" ผมว่าพลายื่นระเ้าให้ป้าเา ป้าเารับไป
"ุท่าไม่อยู่หรอ่ะ ส่วนุหนูหนะอยู่ในสวนับ ุอิน่ะ" ป้าบอถึุน้า แ่็รู้ว่าำถามที่ผมะถาม่อไปมันืออะไร ป้าเลยอบมา่อน แ่แล้วำอบอป้า ็ทำให้ผมระุนิๆ ผมึรไปในสวนทันที
ผมเห็นน 2 นนัุ่ยันอยู่ในศาลา นหนึ่ ำลัอุ้มลูแมวึ้นมาพลาลูบหัว ส่วนอีน้อมอ้วยสายาที่ไม่ิะปปิใๆทั้สิ้น มันทำให้ผมอารม์ึ้นไม่รู้หละยัไอนนี้ผม็ยัเล่นบทนรัอแบฮยอนอยู่นี่ เาืออผมไม่ใ่อมัน ผมรเ้าไปท้นที แ่ยั่อนผมยัไม่ทำอะไรเ้า
"ไ้ะที่รั" ผมเอ่ยเรียประโยที่ไม่เยเรียใรมา่อนในีวิ แม้ับระทั้แฟนผม็าม
"เป็นบ้าอะไรอนายเนี่ย ที่รับ้าอะไร" แบฮยอนหันมาว่าผม พลาทำหน้าไม่เ้าใ
"็นเป็นแฟนันนี่ ็อยาเรียบ้าเป็นธรรมา" ผมเอ่ยประโยวนประสาทไอ้อินไป อินเหมือนะอึ้ไปนิๆ
"อะไรเนี่ย เราไม่ไ้....." แบฮยอนพูและทำหน้าเหมือนนึอะไรบาอย่าออ ผมยิ้มให้เา
"นี่ แบฮยอน เธอบับ....." อินถามพลาเบือนหน้ามาทาผม
"ใ่แล้วหละ ันปาร์านยอล ยินีที่ไ้รู้ันะ" ผมพู้วยน้ำเสียวนประสาทใส่ไอ้อิน
"ริหรอ แบฮยอน" อินถามอีรั้ ะถามทำไมเนี่ย ไอ้บ้า ็บออยู่ว่าเป็นแฟนัน ยุ่ไร้วยวะ ผมสบทในใ
"อ....อื้ม" แบฮยอนอบอ้ำอึ้มๆ
"หึไปันเถอะที่รัวันนี้ผมมารับุไปเที่ยวนะ" ผมบอ่อนะูมือนรัในนามออมาาศาลาทิ้ให้อิน ยืนอึ้ๆ อยู่อย่าไม่่อยเ้าใอะไรนั แ่แบฮยอน็หยุและ ปล่อยลูแมวในมือล่อน และเินามผมมาอีที
อนนี้เราอยู่ในห้าื่อัอเาหลี ผมหันไปมอ แบฮยอนเล็น้อย นัวเล็ทำหน้าเบื่อๆ ผมึหยุเิน
"เป็นอะไร" ผมถามึ้น "เินับันมันหน้าเบื่อนานั้นเลยหรอ อ๋อสู้เินับอินไม่ไ้สินะ" ผมพูพลาทำหน้าอๆใส่ นานๆทีผมะมีมุมน่ารัๆ ให้นอื่นเห็นเา่าเหมือนถูล็อารี่ริๆ
"เปล่าะหน่อย" แบฮยอน่อยๆหันมามอผมแ่พอเห็นหน้าผม ออะอนๆ เา็เินเ้ามาหา "โอ๋ๆ อย่าอนนะ โอ๋" แบฮยอน้อผม้วยท่าทาน่ารัๆ ผมยิ้มน้อยๆให้เา "ีันนะ" เายนิ้ว้อย ึ้นมา ผมเห็นอย่านั้น็เบือนหน้าหนีเาทำหน้ายู่อย่าน่ารั
"นี่ อย่าอนสิ" เาพูพลาเย่าแนผม
"ั้น็ ให้หอมสิ ะหายอน" ผมอบออไปพลายัิ้ว เาหน้าึ้นสีระเรื่ออย่าน่ารั
"พ...พูบ้าอะไรเนี่ย" เาะุะัอบ
"พูริๆนะเนี่ย" ผมแล้แหย่เาอี
"ะบ้าหรอนี่มันในห้านะ" เาบอพลาเอามือ ยึ้นมาปิแ้มัวเอ
"ฮ่าๆๆ แบฮยอน น่ารัั" ผมบอเายิ้มๆ เาเินมาเลยอนนี้หน้าแนเหมือนมะเือเทศแล้ว
"ื้อออออ อย่าแล้ันสิ" แบฮยอนลาเสีย และทำหน้ายู่น่ารั ผมเห็นอย่านั้นแล้วใระุึ้นมา อะไรันผมใเ้นแรหรอเนี่ย บ้าหน่า
"็ไ้รับ ็ไ้ไม่แล้แล้วนะ" ผมพูพลาเอื้อมมือไปับมือเา "เี๋ยวเราแวะินอาหาร ่อนเ้าบ้านนะรับ" ผมบอเา เาทำเพียพยัหน้าหึเท่านั้น
Baekhyun's Part
วันนี้านยอลเป็นอะไรเนี่ย แล้ผมอยู่เรื่อยเลย รู้ไหมหัวใผมมันเ้นรัวนลัวว่าเาะสัมผัสไ้เลยนะเนี่ย ผมเนี่ยนะเลียัวเอริๆเลยทำไม้ออบหน้าแ้วยนะไม่เ้าใัวเอริๆ
อนนี้ผมับเาอยู่ที่ภุาารหรูใลาเมือรุโล อาหารเ็มโ๊ะเราไปหมเลยอนนี้ทันทีที่พนัานเสิร์ฟเินออไป ผม็ลมือรับประทานอาหารรหน้าทันทีไม่ทันไ้สัเุเลยว่าานยอลมอผมั้แ่ ้นบผมวา้อนเลย
"โอ้โห นี่หนะหรอ ุหนูแห่ระูลบยอน ฮะฮะ ที่เาบอว่าเรียบร้อยๆ น่ารัๆ เนี่ยนะ" เาทำหน้าาเหรอหรา นผม้อเอื้อมมือไปีแนเา "ฮ่าๆ ที่แท้็แ่่าวลือ" เายัไม่หยุพู
"นี่นายทำไม รับไม่ไ้รึไ ิ" ผมว่าพลาเบือนหน้าหนีไปทาอื่นแบบอนๆ
"แบฮยอน" เาเรียผม แ่ผมรู้สึว่าเาอยู่้าๆผมทำให้ผมเบือนหน้าลับมา ็พบานยอลที่นัุ่เาอยู่ที่พื้น ผมมอเาเล็น้อยออย่าๆ และผม็ลุึ้นพยายามึให้เาึ้น เพราะอนนี้เราเป็นุสนใอ ภัาารแห่นี้แล้ว
"นี่นายทำบ้าอะไรเนี่ย ลุไ้แล้วนมอหมแล้วนะ" ผมพยายามึเาึ้นมาแ่ เา็ไม่ยอม เาล้วมอเ้าไปในระเป๋าเสื้อ และเอาล่อใส่แหวนสีนี้เินออมา เาเปิมันออและมอผม้วยสายาเว้าวอน
"แบฮยอน" เาเรียผม
"หือ?" ผมอยาะบปาัวเอที่เผลอราออไปโยไม่รู้ัว เายิ้มำและพู่อว่า
.
.
.
"บับผมนะรับ"
.
.
.
ผมอึ้มารับ ือ อนนี้เราบันในนาม ผม็โอเ แ่ทำไม้อมาทำอะไรแบบนี้้วยนะ รู้ไหมว่ามัน
.... เิน ....
"นะรับ" เาเร่้วยำพูแสนหวานหู ผมหน้าร้อนผ่าวมาๆในอนนี้และิว่าอนนี้หน้าแมาๆสินะ "นะรับ" าบ้าเร่อยู่ไ้ ผมหันไปมอนในภัาารที่มอมายัผม บานหยิบโทรศัพท์ึ้นมาถ่ายรูป เฮ้อ พรุ่นี้หน้าหนัสือพิมพ์มีแ่ ่าวหน้าหนึ่อผมแน่เลย "นะรับแบฮยอน นะ" เายัใ้สายาและน้ำเสียหวานๆเร่ให้ผมอบรับ หื้ย ลับไปนะะบิให้แนเียวเลย
"เอ่อ ืออออ....." ผมอ้ำอึ้
"นะรับ" เาทำหน้าาน่าสสาร
"อื้มมมมม" ผมอบเาออไปเายิ้มๆ แ่....
"หมายวามไรับ อื้ม อแบฮยอนหนะ" เานี่ยัน ? ทำให้ผมอายริๆนะเนี่ย
"...็ยอมบับนายไ" ผมบอออไป
"ฮิ้ววววว" เสียนในภัาารโห่แว ผมอายนไม่รู้ะเอาหน้าไว้ที่ไหน แ่านยอล็ึมือผมไป และ ใส่แหวนเินเลี้ยเลาเ้าที่นิ้วนา้าวาอผม
"อไว้่อน รอแ่านแล้วะเปลี่ยนไปเป็น้า้ายนะรับ" เาบอ่อนะยัิ้ววนๆ ผมีแนเาแรๆหนึ่ทีแ่็ปิเสธเสียเ้นรัวอหัวใผมไม่ไ้เลยริๆ
อนนี้เราอยู่ันบนรถอ านยอล เายัมอผมสลับับทา้าหน้า และยิ้มให้เมื่อผมหันมา
"่อไปนี้ัวเล็อผมมีเ้าอแล้วนะรับ" านยอลบอผม
"รู้ไหมอนนายทำแบบนั้น ันรู้สึีมาๆเลยหละ" ผมอทนฝืนไม่พูไม่ไ้ เพราะผมประทับใมาๆับารที่เาทำแบบเมื่อี้
"ผมรัุนะรับ ัวเล็" เาบอผม นี่เป็นรั้แรที่เาบอรัผม ผมีใริๆและปิเสธหัวใัวเอไม่ไ้เลย ริๆ ผมยิ้มให้เา
"ผม็รัุ นะ นายเอ๋อ" เายิ้มว้าทันทีที่ผมบอรัเาอบ ผมีใเ่นันที่ไม่ไ้ปิบัวามรู้สึ เราเอื้อมมือมาับัน และรถอานยอล็ทะยาน มีุหมาย เราือ ฤหาสน์ระูล บยอน
Luhan's Part
"อะไรนะ ทำไมู่ๆ านยอลถึทำแบบนี้ เี๋ยวันะุยับเาให้รู้เรื่อเอ" ผมัสายาเพื่อนสนิททันที และโทรหาเบอร์อนรัทันทีเ่นัน แ่แล้วเา็ทำในสิ่ที่เาไม่เยทำั้แ่เรารู้ัันมา
ัสาย
ทำไมหละ ทำไมเาถึัสาย อนนี้ผมำลัทำให้ัวเอใเย็นๆ เพราะผมไม่อยาะใร้อนับ นรัเพราะว่า เวลาเรื่อ อารม์ ร้อนเราะุยันไม่รู้เรื่อเลย ผมทำไ้แ่นี้ริๆ และที่สำั.....
ผม ไม่ มี วัน ปล่อย มือ า านยอล เป็น อัน า !!!!!!!!
..............................................................................................................................................
บไปอีอนแล้ว้า เป็นไันบ้า านยอลอแบบแบบริๆัๆแล้วนะ อนนี้หวานเวอร์ แ่อน่อนบอนนี่สิ 555 แ้นลู่หาน แ้นน่าลัวุ ่อไปน้อแบอเรา ะโนอะไรอีนะ แ่อนหน้าอบอว่า ออเศร้าๆ เล็น้อย้า ยัไ็อบุนที่เป็นแฟนลับัน้วยนะ ริๆ 5555 นี่็แบบนะีในอะ ใื้น เวอร์ 5555 เอันใหม่ พรุ่นี้้าาาาา ะมาอัพให้ถ้าไม่ผิพลาอาะเป็นัอน ประมา เที่ยๆ บ่ายๆอะ หรืออาะอัพอน 2 ทุ่มประมานี้อย่าลืมนะ ฝาฟิเรื่อนี้้วย ้าาาา^^
เพื่อำเนินแผนารอผม่อ ผมึปล่อยให้วามสัมพันธ์ อแบฮยอนและผมห่าเหินันไม่ไ้เลย เพราะมันอาะทำให้พ่อและแม่อแบฮยอนนั้น รู้วามริไ้ ้วยเหุนี้วันนี้ผมึลุาที่นอนเร็วว่าปิ เพื่อที่ ะหาแบฮยอนามเิม วามริ ระยะเวลาที่ผมแล้บับแบฮยอนนั้น รวมแล้วอนนี้็ 2 เือนว่าแล้ว ที่ผมและเาร่วมันบาพ่อแม่อเา เหลือเวลาอี 3 เือนเศษเท่านั้น เพราะั้นผมรอให้เาเ้าหาผมเอมันใ้เวลานานเินไปผมเลยะว่าผมะเริ่มีบเาแบบริๆัๆ ัที
ไม่นานรถันหรูอผม็เ้ามาถึที่อรถอ ฤหาสน์บยอน ผมลมาารถ้วยท่าทีสบายๆ และหิ้วะเ้าแบรน มาฝาุน้าทั้2 ้วย
ผมเินเ้ามาภายในอย่าอิสระ รไปยัห้อรับแและเอับป้าแม่บ้าน
"ป้ารับ ผมื้อนี่มาฝาุน้า รับ" ผมว่าพลายื่นระเ้าให้ป้าเา ป้าเารับไป
"ุท่าไม่อยู่หรอ่ะ ส่วนุหนูหนะอยู่ในสวนับ ุอิน่ะ" ป้าบอถึุน้า แ่็รู้ว่าำถามที่ผมะถาม่อไปมันืออะไร ป้าเลยอบมา่อน แ่แล้วำอบอป้า ็ทำให้ผมระุนิๆ ผมึรไปในสวนทันที
ผมเห็นน 2 นนัุ่ยันอยู่ในศาลา นหนึ่ ำลัอุ้มลูแมวึ้นมาพลาลูบหัว ส่วนอีน้อมอ้วยสายาที่ไม่ิะปปิใๆทั้สิ้น มันทำให้ผมอารม์ึ้นไม่รู้หละยัไอนนี้ผม็ยัเล่นบทนรัอแบฮยอนอยู่นี่ เาืออผมไม่ใ่อมัน ผมรเ้าไปท้นที แ่ยั่อนผมยัไม่ทำอะไรเ้า
"ไ้ะที่รั" ผมเอ่ยเรียประโยที่ไม่เยเรียใรมา่อนในีวิ แม้ับระทั้แฟนผม็าม
"เป็นบ้าอะไรอนายเนี่ย ที่รับ้าอะไร" แบฮยอนหันมาว่าผม พลาทำหน้าไม่เ้าใ
"็นเป็นแฟนันนี่ ็อยาเรียบ้าเป็นธรรมา" ผมเอ่ยประโยวนประสาทไอ้อินไป อินเหมือนะอึ้ไปนิๆ
"อะไรเนี่ย เราไม่ไ้....." แบฮยอนพูและทำหน้าเหมือนนึอะไรบาอย่าออ ผมยิ้มให้เา
"นี่ แบฮยอน เธอบับ....." อินถามพลาเบือนหน้ามาทาผม
"ใ่แล้วหละ ันปาร์านยอล ยินีที่ไ้รู้ันะ" ผมพู้วยน้ำเสียวนประสาทใส่ไอ้อิน
"ริหรอ แบฮยอน" อินถามอีรั้ ะถามทำไมเนี่ย ไอ้บ้า ็บออยู่ว่าเป็นแฟนัน ยุ่ไร้วยวะ ผมสบทในใ
"อ....อื้ม" แบฮยอนอบอ้ำอึ้มๆ
"หึไปันเถอะที่รัวันนี้ผมมารับุไปเที่ยวนะ" ผมบอ่อนะูมือนรัในนามออมาาศาลาทิ้ให้อิน ยืนอึ้ๆ อยู่อย่าไม่่อยเ้าใอะไรนั แ่แบฮยอน็หยุและ ปล่อยลูแมวในมือล่อน และเินามผมมาอีที
อนนี้เราอยู่ในห้าื่อัอเาหลี ผมหันไปมอ แบฮยอนเล็น้อย นัวเล็ทำหน้าเบื่อๆ ผมึหยุเิน
"เป็นอะไร" ผมถามึ้น "เินับันมันหน้าเบื่อนานั้นเลยหรอ อ๋อสู้เินับอินไม่ไ้สินะ" ผมพูพลาทำหน้าอๆใส่ นานๆทีผมะมีมุมน่ารัๆ ให้นอื่นเห็นเา่าเหมือนถูล็อารี่ริๆ
"เปล่าะหน่อย" แบฮยอน่อยๆหันมามอผมแ่พอเห็นหน้าผม ออะอนๆ เา็เินเ้ามาหา "โอ๋ๆ อย่าอนนะ โอ๋" แบฮยอน้อผม้วยท่าทาน่ารัๆ ผมยิ้มน้อยๆให้เา "ีันนะ" เายนิ้ว้อย ึ้นมา ผมเห็นอย่านั้น็เบือนหน้าหนีเาทำหน้ายู่อย่าน่ารั
"นี่ อย่าอนสิ" เาพูพลาเย่าแนผม
"ั้น็ ให้หอมสิ ะหายอน" ผมอบออไปพลายัิ้ว เาหน้าึ้นสีระเรื่ออย่าน่ารั
"พ...พูบ้าอะไรเนี่ย" เาะุะัอบ
"พูริๆนะเนี่ย" ผมแล้แหย่เาอี
"ะบ้าหรอนี่มันในห้านะ" เาบอพลาเอามือ ยึ้นมาปิแ้มัวเอ
"ฮ่าๆๆ แบฮยอน น่ารัั" ผมบอเายิ้มๆ เาเินมาเลยอนนี้หน้าแนเหมือนมะเือเทศแล้ว
"ื้อออออ อย่าแล้ันสิ" แบฮยอนลาเสีย และทำหน้ายู่น่ารั ผมเห็นอย่านั้นแล้วใระุึ้นมา อะไรันผมใเ้นแรหรอเนี่ย บ้าหน่า
"็ไ้รับ ็ไ้ไม่แล้แล้วนะ" ผมพูพลาเอื้อมมือไปับมือเา "เี๋ยวเราแวะินอาหาร ่อนเ้าบ้านนะรับ" ผมบอเา เาทำเพียพยัหน้าหึเท่านั้น
Baekhyun's Part
วันนี้านยอลเป็นอะไรเนี่ย แล้ผมอยู่เรื่อยเลย รู้ไหมหัวใผมมันเ้นรัวนลัวว่าเาะสัมผัสไ้เลยนะเนี่ย ผมเนี่ยนะเลียัวเอริๆเลยทำไม้ออบหน้าแ้วยนะไม่เ้าใัวเอริๆ
อนนี้ผมับเาอยู่ที่ภุาารหรูใลาเมือรุโล อาหารเ็มโ๊ะเราไปหมเลยอนนี้ทันทีที่พนัานเสิร์ฟเินออไป ผม็ลมือรับประทานอาหารรหน้าทันทีไม่ทันไ้สัเุเลยว่าานยอลมอผมั้แ่ ้นบผมวา้อนเลย
"โอ้โห นี่หนะหรอ ุหนูแห่ระูลบยอน ฮะฮะ ที่เาบอว่าเรียบร้อยๆ น่ารัๆ เนี่ยนะ" เาทำหน้าาเหรอหรา นผม้อเอื้อมมือไปีแนเา "ฮ่าๆ ที่แท้็แ่่าวลือ" เายัไม่หยุพู
"นี่นายทำไม รับไม่ไ้รึไ ิ" ผมว่าพลาเบือนหน้าหนีไปทาอื่นแบบอนๆ
"แบฮยอน" เาเรียผม แ่ผมรู้สึว่าเาอยู่้าๆผมทำให้ผมเบือนหน้าลับมา ็พบานยอลที่นัุ่เาอยู่ที่พื้น ผมมอเาเล็น้อยออย่าๆ และผม็ลุึ้นพยายามึให้เาึ้น เพราะอนนี้เราเป็นุสนใอ ภัาารแห่นี้แล้ว
"นี่นายทำบ้าอะไรเนี่ย ลุไ้แล้วนมอหมแล้วนะ" ผมพยายามึเาึ้นมาแ่ เา็ไม่ยอม เาล้วมอเ้าไปในระเป๋าเสื้อ และเอาล่อใส่แหวนสีนี้เินออมา เาเปิมันออและมอผม้วยสายาเว้าวอน
"แบฮยอน" เาเรียผม
"หือ?" ผมอยาะบปาัวเอที่เผลอราออไปโยไม่รู้ัว เายิ้มำและพู่อว่า
.
.
.
"บับผมนะรับ"
.
.
.
ผมอึ้มารับ ือ อนนี้เราบันในนาม ผม็โอเ แ่ทำไม้อมาทำอะไรแบบนี้้วยนะ รู้ไหมว่ามัน
.... เิน ....
"นะรับ" เาเร่้วยำพูแสนหวานหู ผมหน้าร้อนผ่าวมาๆในอนนี้และิว่าอนนี้หน้าแมาๆสินะ "นะรับ" าบ้าเร่อยู่ไ้ ผมหันไปมอนในภัาารที่มอมายัผม บานหยิบโทรศัพท์ึ้นมาถ่ายรูป เฮ้อ พรุ่นี้หน้าหนัสือพิมพ์มีแ่ ่าวหน้าหนึ่อผมแน่เลย "นะรับแบฮยอน นะ" เายัใ้สายาและน้ำเสียหวานๆเร่ให้ผมอบรับ หื้ย ลับไปนะะบิให้แนเียวเลย
"เอ่อ ืออออ....." ผมอ้ำอึ้
"นะรับ" เาทำหน้าาน่าสสาร
"อื้มมมมม" ผมอบเาออไปเายิ้มๆ แ่....
"หมายวามไรับ อื้ม อแบฮยอนหนะ" เานี่ยัน ? ทำให้ผมอายริๆนะเนี่ย
"...็ยอมบับนายไ" ผมบอออไป
"ฮิ้ววววว" เสียนในภัาารโห่แว ผมอายนไม่รู้ะเอาหน้าไว้ที่ไหน แ่านยอล็ึมือผมไป และ ใส่แหวนเินเลี้ยเลาเ้าที่นิ้วนา้าวาอผม
"อไว้่อน รอแ่านแล้วะเปลี่ยนไปเป็น้า้ายนะรับ" เาบอ่อนะยัิ้ววนๆ ผมีแนเาแรๆหนึ่ทีแ่็ปิเสธเสียเ้นรัวอหัวใผมไม่ไ้เลยริๆ
อนนี้เราอยู่ันบนรถอ านยอล เายัมอผมสลับับทา้าหน้า และยิ้มให้เมื่อผมหันมา
"่อไปนี้ัวเล็อผมมีเ้าอแล้วนะรับ" านยอลบอผม
"รู้ไหมอนนายทำแบบนั้น ันรู้สึีมาๆเลยหละ" ผมอทนฝืนไม่พูไม่ไ้ เพราะผมประทับใมาๆับารที่เาทำแบบเมื่อี้
"ผมรัุนะรับ ัวเล็" เาบอผม นี่เป็นรั้แรที่เาบอรัผม ผมีใริๆและปิเสธหัวใัวเอไม่ไ้เลย ริๆ ผมยิ้มให้เา
"ผม็รัุ นะ นายเอ๋อ" เายิ้มว้าทันทีที่ผมบอรัเาอบ ผมีใเ่นันที่ไม่ไ้ปิบัวามรู้สึ เราเอื้อมมือมาับัน และรถอานยอล็ทะยาน มีุหมาย เราือ ฤหาสน์ระูล บยอน
Luhan's Part
"อะไรนะ ทำไมู่ๆ านยอลถึทำแบบนี้ เี๋ยวันะุยับเาให้รู้เรื่อเอ" ผมัสายาเพื่อนสนิททันที และโทรหาเบอร์อนรัทันทีเ่นัน แ่แล้วเา็ทำในสิ่ที่เาไม่เยทำั้แ่เรารู้ัันมา
ัสาย
ทำไมหละ ทำไมเาถึัสาย อนนี้ผมำลัทำให้ัวเอใเย็นๆ เพราะผมไม่อยาะใร้อนับ นรัเพราะว่า เวลาเรื่อ อารม์ ร้อนเราะุยันไม่รู้เรื่อเลย ผมทำไ้แ่นี้ริๆ และที่สำั.....
ผม ไม่ มี วัน ปล่อย มือ า านยอล เป็น อัน า !!!!!!!!
..............................................................................................................................................
บไปอีอนแล้ว้า เป็นไันบ้า านยอลอแบบแบบริๆัๆแล้วนะ อนนี้หวานเวอร์ แ่อน่อนบอนนี่สิ 555 แ้นลู่หาน แ้นน่าลัวุ ่อไปน้อแบอเรา ะโนอะไรอีนะ แ่อนหน้าอบอว่า ออเศร้าๆ เล็น้อย้า ยัไ็อบุนที่เป็นแฟนลับัน้วยนะ ริๆ 5555 นี่็แบบนะีในอะ ใื้น เวอร์ 5555 เอันใหม่ พรุ่นี้้าาาาา ะมาอัพให้ถ้าไม่ผิพลาอาะเป็นัอน ประมา เที่ยๆ บ่ายๆอะ หรืออาะอัพอน 2 ทุ่มประมานี้อย่าลืมนะ ฝาฟิเรื่อนี้้วย ้าาาา^^
Fly
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น