ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : chapter 3 ละครของ แบคฮยอน 100%
chapter 3
"ไม่้อามัวแล้ว" เฮะโนบอลูน้อที่ำลัหาลูายสุที่รัไปทั่วาน
"ทำไมหละะ" เสสิ้าเินเ้ามาไม่เ้าใสิ่ที่เฮทำ ทีแรบอให้ามหาให้เร็วที่สุแ่อนนี้บอให้ไม่้อามหาะั้น
"ไอ้านยอล มันลัพาัวลูเราไป" เฮเอ่ยออมา
"แล้วอย่านี้ แบฮยอนลูแม่" หิสาวทำม่าะเป็นลม เฮพุ่เ้าไปรับไว้ไ้ทัน
"มัวทำอะไรอยู่หละ ยามเอามาสิ" เฮโมโหไฟแลบอนนี้ เา้อั้หลัให้ไ้และรไปหาานยอลหลัาที่ เสสิ้าฟื้นทันที
Baekhyun's Part
ผมรู้สึัวื่นึ้นมาอนนี้ ็ปาเ้าไป 10 โมเ้าแล้ว ผมมอไปรอบๆห้อและรู้สึัวึ้นไ้ว่าห้อนี้ไม่ใ่ห้ออัว และเริ่มำเหุาร์ทุอย่าไ้
"ว่าไื่นแล้วหรอ" เสียที่ไม่่อยุ้นเท่าไรนัเอ่ยทั
"อื้ม หิวมีไรินมั้ย????" ผมถามออไปอย่าเอาแ่ใ
"็นี่ไ ทำ้าว้มไว้ให้แล้ว" านยอลยื่นถ้วย้าว้มมาให้ผม ผมรับมันมา และินนหมภายใน 5 นาที
"โหท่าทาะหิวนะเนี่ย" เาพูออมา่อนะทิ้ัวนั่ลบนเีย้าผม
"หิวสิ ถามไ้" ผมอบออไป่อนะว่าถ้วย้าว้มล หยิบแ้วน้ำที่านยอลรินไว้ให้ ยื่มทีเียวหมแ้ว
"นี่หนะหรอ ุหนูแบฮยอน แห่ะูลบยอน หึนึว่าะวาท่ามาว่านี้ะอี" านยอลว่าพลาเอามือมาลูบลุ่มผมนุ่ม
"นี่!!!! หัวนไม่ใ่อเล่นนะ นายหูา" ผมพูพลายื่อนมือไปบิหูเา
"โอ้ย!!!! เ็บนะ เธอล้ามาเลยนะ ไม่มีใรล้าบิหูันนอาแม่ันเลยนะ" านยอลว่าพลายู่หน้าน่ารัใส่ผม
"ฮ่าๆๆ เป็นไหละ ไอ้เสาไฟฟ้า" ผมว่าเาพลาเอาหมอนฟาไปที่หน้าอ เา เาไม่ยอมเอาหมอนอเาฟาลับมาที่หน้าอผม เราเล่นันไปมาอย่าสนุสนาน แ่แล้วผม็ุิไ้ว่า นี่ผมโนลัพาัวมานะ ทำไม่ร่าเริแบบนี้เนี่ย มีวามสุที่ไ้อยู่ับนนนี้
ปัๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!
เสียเาะประูัมาาทาหน้าห้อ านยอละั เพราะเสียเาะประูนี้บ่บอว่านเาะนั้น เร่รีบอะไรัอย่า
านยอลลุึ้น และเินไปเปิประูอย่าว่อไว แ่็้อะัและแสยะยิ้มึ้นเมื่อนรหน้าอานยอล ทำให้ผมอึ้มา
พ่อ!!!!!!!!! แม่!!!!!!!!!!!
...........................................10%.....................................................................
พ่อผมพุ่หมใส่มุม ปาอานยอลทันที ผมใอยู่ัพั ่อนะวิ่ออมา และเห็นานยอลล้มลับพื้น
"นี่มันอะไรเนี่ย" ผมเ้าไปพยุานยอล ให้ลุึ้นมา
"ลู แม่ไม่ิเลยว่าลูะทำแบบนี้ ทำเรื่อเสื่อมเสียแบบนี้" แม่ว่าผมและระาแนผม ให้ไปหาแม่
"โอ้ย ปล่อยนะแม่ ฟัผม่อน" ผมบอแม่พยายามใเย็นๆับแม่อผม เพื่อให้ท่านรับฟัผมบ้า ไ้ผล แม่ผม ะัไปพัหนึ่ และหันลับมามอหน้าผม ท่านหายใเ้าลึ่อนะเอ่ย ปรัโยที่ทำให้ผมมีโอาสพู
"ไหนลอว่ามา สิ" บอพลาปล่อยมือ ผมมอหน้าพ่อ ในอนนี้ท่านโรธมาๆ ที่เห็นผมอยู่ในห้ออานยอล
"ือว่าเมื่อืน ผมโนลัพาัวออาบ้าน" ผมว่าพลาอธิบาย แ่แล้ว พ่อ็ส่ายหน้าทันที
"ะเป็นไปไ้ไ ในเมื่อ ที่บ้านอนลาืนหนะ ริสุมหน้าห้ออเราไว้นะ เพราะพ่อสั่ไว้ว่าใหุ้มไว้ เผื่อลูหนีหนะ" พ่อผมี้แ แม่ผมพยัหน้าาม
"็นที่ลัพาัวผม ไป็ือ......." ผมำลัะพูแล้ว แ่แล้ว ริส็เินเ้ามา่อนผมเาว่าเา ฟับทสนทนาอ เราอยู่ลอ เพราะไม่ั้นไม่โผล่เ้ามาระทันหันนานี้หรอ อนนี้ บนหน้าอเายัมีรอยฟ้ำอยู่บนหน้า ที่านยอลทำไว้ ผมไม่รู้ว่าเาให้เหุผลับ พ่อผมว่าอย่าไร
เาส่สายาอร้ออโทษมาให้ผม ผมเห็นแล้วผม็นึึ้นไ้ว่าเา็เย่วยเหลือผมมาเยอะมาๆ ผมเ้าใว่าเวลานเรานั้น้อารวาม่วยเหลือนั้นเป็นอย่าไร ผมมอหน้าเา หวัว่าผมิไม่ผินะ
"ผมำหน้าเาไม่ไ้รับ" ผมบอ่อน ะ้อาพ่อผม
"แ่ริส บอพ่อว่า านยอลเป็นนลัพาัวลูมานะ" พ่อว่า่อนมอหน้าผม ผมอึ้ไปเล็น้อย
"ผมว่า ผมเ้าใผิหนะรับ เพราะ ลูน้อผมบอว่า เห็นบอว่านที่สูๆ ูมีพิรุ และรู้ทุอทุมุมอบ้าน ผมเลยิว่าเป็นานยอล" ริสหา้ออ้ามาไ้ ผมมอาเา แ่เา็หลบาไป
"ที่แท้็เ้าใผินี่เอ ว่าแ่ ันบอให้นาย เฝ้าห้อแบฮยอนไว้ไม่ใ่หรอ แล้วทำไมไม่เฝ้า!!!!!!" ท่านึ้นเสียใส่ริส
"ือว่า ผมอโทษรับ พอี าิอผม เาโทรออมาเรียให้ไปุย้านอหน่อยหนะรับ บอว่ามีเรื่อสำัมาๆ ผมเลยออไป โยไม่ไ้บอท่าน ผมอโทษริๆรับ ผมเห็นว่าท่านหลับไปแล้ว ็เลยให้ลูน้อ เฝ้าแทน ไม่ิว่ามันะเิเหุาร์แบบนี้ไ้รับ" ริสว่าพลา้มหัวอโทษหลายรอบ
"ไม่้อแล้ว โอเเ้าใแล้ว ว่าแ่นายหนะ ทำไมถึรู้หละว่า แบฮยอนถูับัวไป" พ่อเปลี่ยนเป้าหมายไปหาานยอลทันที
"ือว่า ผมแอบามมาหาแบฮยอนที่บ้าน แ่็เห็นรถันหนึ่ำลัออาบ้าน โยที่แบฮยอนออไป้วย เลยามไปูรับ" านยอลพูพลา้มหน้าล
"แล้วทำไม้อมาหาแบฮยอนถึบ้าน้วยหละ" แม่ผมถามบ้า แ่ท่านยิ้มรุ่มริ่ม เพราะท่านรู้หนะสิว่า 2 นนี้ ้อมีัมิแน่นอน
"ือว่า ผม....." านยอลอ้ำๆอึ้ " ผมับแบฮยอน เรารัันรับ"
"อะไรนะ!!!!!!!" เป็นพ่อ ผมและริสที่ใมา แ่แม่อผมนี่สิยิ้มออมาเมื่อมันเป็นไปอย่าที่เธอิ "ั้แ่เมื่อไรหละ" แม่ผมถามเสียสบายๆ พลาเ้ามาลูบหัวผม ผมยัอึ้อยู่นิๆไม่ิว่าานยอละเล่นแรนานี้เลย
"ือ..... เมื่อ....." ผมพยายามนึว่าะเอา่วเวลาไหนี " 3 วัน่อนานหมั้นรับ" ผมัสินใพูออมา และ ้มหน้าล
"นี่สินะ ที่เาบอว่า รัไม่้อารเวลา" แม่ว่าพลา ลูบผมอผมแรๆ "ันิว่ารัมันือวามผูพัน ...." แม่เริ่มร้อเพลออมา
"นีุ่ไม่ใ่เวลามาร้อเพลนะ" พ่อบอแม่อผม
"ทำไมหละ ออะเ้าับบรรยาาศ" แม่ว่าพลาทำท่าทาเพ้อฝัน
"ือผมมีเรื่ออยาะอร้อ" านยอลเริ่มปิบัิแผนารอเรา่อทันที
"ว่ามาสิ" พ่อผมถามออไป
"ผมอยาะให้ท่านทั้ 2 ยเลิานหมั้นอ แบฮยอนและอิน้วยรับ" ผมรู้สึอึ้ับประโยที่านยอลบอมา น้ำใสๆ ลอที่หน่วยาอผม นี่ผมำลัอินับละรใ่ไหม
"ันไม่ใยัษ์ ใมารหรอนะ" พ่ออผมพู "ยัไะในเมื่อ เรื่อมันมาถึนานี้แล้ว ัน็ห้ามอะไรไม่ไ้" พ่อผมพู และเินออไป ผมมอหน้าานยอล ู่ๆเา็พุ่มาอผมเลย
"แบฮยอนเราทำไ้แล้ว" เาอผมแน่น ผมอินน ยมือึ้นออบ
"อื้มมมมม" ผมอบออไปพลายิ้มและน้ำา็เริ่มไหล แม่ผมสะิให้พ่อให้เินออไป และไม่นานในห้อ็เหลือเพีย านยอล และ ผมเท่านั้น เสียประูปิล แ่เรายัอันอยู่โยที่ ผม็ยัไม่ปล่อย
"อินหรอ นี" านยอลบอปนแวเล็น้อย ผมั้สิไ้และ ลายอ้อมอาเาทันที หน้าผมึ้นสีอย่าไม่มีเหุผล
"ป....เปล่าะหน่อยพูอะไรหนะ" ผมพูพลาเินออมาารนั้น และทิ้ัวลนอนบนฟูที่นอน
นี่ผมเินเาหรอเนี่ย บ้าริ ใเ้นแรั!!!!!!!!!!!!!!!
..........................................................100%..........................................................................
บแล้วอีอน ไรท์มา่อให้แล้วนะ รีใร้ายัไม่เม้นันเลยอะ ไรท์เสียใมว๊า ยััน็เม้นันหน่อยนะ ริๆ ฝาฟิเรื่อนี้้วยนะ ยัไ็บแน่นอน้าาาาาา ฝา้วยนะ ถ้าใรหาฟิอยู่ ฝาบอ้วยนะว่าฟิเรื่อนี้น่าอ่าน 555555 เี๋ยวพน.มา่อให้อนนึเลย ริๆ^^
"ทำไมหละะ" เสสิ้าเินเ้ามาไม่เ้าใสิ่ที่เฮทำ ทีแรบอให้ามหาให้เร็วที่สุแ่อนนี้บอให้ไม่้อามหาะั้น
"ไอ้านยอล มันลัพาัวลูเราไป" เฮเอ่ยออมา
"แล้วอย่านี้ แบฮยอนลูแม่" หิสาวทำม่าะเป็นลม เฮพุ่เ้าไปรับไว้ไ้ทัน
"มัวทำอะไรอยู่หละ ยามเอามาสิ" เฮโมโหไฟแลบอนนี้ เา้อั้หลัให้ไ้และรไปหาานยอลหลัาที่ เสสิ้าฟื้นทันที
Baekhyun's Part
ผมรู้สึัวื่นึ้นมาอนนี้ ็ปาเ้าไป 10 โมเ้าแล้ว ผมมอไปรอบๆห้อและรู้สึัวึ้นไ้ว่าห้อนี้ไม่ใ่ห้ออัว และเริ่มำเหุาร์ทุอย่าไ้
"ว่าไื่นแล้วหรอ" เสียที่ไม่่อยุ้นเท่าไรนัเอ่ยทั
"อื้ม หิวมีไรินมั้ย????" ผมถามออไปอย่าเอาแ่ใ
"็นี่ไ ทำ้าว้มไว้ให้แล้ว" านยอลยื่นถ้วย้าว้มมาให้ผม ผมรับมันมา และินนหมภายใน 5 นาที
"โหท่าทาะหิวนะเนี่ย" เาพูออมา่อนะทิ้ัวนั่ลบนเีย้าผม
"หิวสิ ถามไ้" ผมอบออไป่อนะว่าถ้วย้าว้มล หยิบแ้วน้ำที่านยอลรินไว้ให้ ยื่มทีเียวหมแ้ว
"นี่หนะหรอ ุหนูแบฮยอน แห่ะูลบยอน หึนึว่าะวาท่ามาว่านี้ะอี" านยอลว่าพลาเอามือมาลูบลุ่มผมนุ่ม
"นี่!!!! หัวนไม่ใ่อเล่นนะ นายหูา" ผมพูพลายื่อนมือไปบิหูเา
"โอ้ย!!!! เ็บนะ เธอล้ามาเลยนะ ไม่มีใรล้าบิหูันนอาแม่ันเลยนะ" านยอลว่าพลายู่หน้าน่ารัใส่ผม
"ฮ่าๆๆ เป็นไหละ ไอ้เสาไฟฟ้า" ผมว่าเาพลาเอาหมอนฟาไปที่หน้าอ เา เาไม่ยอมเอาหมอนอเาฟาลับมาที่หน้าอผม เราเล่นันไปมาอย่าสนุสนาน แ่แล้วผม็ุิไ้ว่า นี่ผมโนลัพาัวมานะ ทำไม่ร่าเริแบบนี้เนี่ย มีวามสุที่ไ้อยู่ับนนนี้
ปัๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!!!
เสียเาะประูัมาาทาหน้าห้อ านยอละั เพราะเสียเาะประูนี้บ่บอว่านเาะนั้น เร่รีบอะไรัอย่า
านยอลลุึ้น และเินไปเปิประูอย่าว่อไว แ่็้อะัและแสยะยิ้มึ้นเมื่อนรหน้าอานยอล ทำให้ผมอึ้มา
พ่อ!!!!!!!!! แม่!!!!!!!!!!!
...........................................10%.....................................................................
พ่อผมพุ่หมใส่มุม ปาอานยอลทันที ผมใอยู่ัพั ่อนะวิ่ออมา และเห็นานยอลล้มลับพื้น
"นี่มันอะไรเนี่ย" ผมเ้าไปพยุานยอล ให้ลุึ้นมา
"ลู แม่ไม่ิเลยว่าลูะทำแบบนี้ ทำเรื่อเสื่อมเสียแบบนี้" แม่ว่าผมและระาแนผม ให้ไปหาแม่
"โอ้ย ปล่อยนะแม่ ฟัผม่อน" ผมบอแม่พยายามใเย็นๆับแม่อผม เพื่อให้ท่านรับฟัผมบ้า ไ้ผล แม่ผม ะัไปพัหนึ่ และหันลับมามอหน้าผม ท่านหายใเ้าลึ่อนะเอ่ย ปรัโยที่ทำให้ผมมีโอาสพู
"ไหนลอว่ามา สิ" บอพลาปล่อยมือ ผมมอหน้าพ่อ ในอนนี้ท่านโรธมาๆ ที่เห็นผมอยู่ในห้ออานยอล
"ือว่าเมื่อืน ผมโนลัพาัวออาบ้าน" ผมว่าพลาอธิบาย แ่แล้ว พ่อ็ส่ายหน้าทันที
"ะเป็นไปไ้ไ ในเมื่อ ที่บ้านอนลาืนหนะ ริสุมหน้าห้ออเราไว้นะ เพราะพ่อสั่ไว้ว่าใหุ้มไว้ เผื่อลูหนีหนะ" พ่อผมี้แ แม่ผมพยัหน้าาม
"็นที่ลัพาัวผม ไป็ือ......." ผมำลัะพูแล้ว แ่แล้ว ริส็เินเ้ามา่อนผมเาว่าเา ฟับทสนทนาอ เราอยู่ลอ เพราะไม่ั้นไม่โผล่เ้ามาระทันหันนานี้หรอ อนนี้ บนหน้าอเายัมีรอยฟ้ำอยู่บนหน้า ที่านยอลทำไว้ ผมไม่รู้ว่าเาให้เหุผลับ พ่อผมว่าอย่าไร
เาส่สายาอร้ออโทษมาให้ผม ผมเห็นแล้วผม็นึึ้นไ้ว่าเา็เย่วยเหลือผมมาเยอะมาๆ ผมเ้าใว่าเวลานเรานั้น้อารวาม่วยเหลือนั้นเป็นอย่าไร ผมมอหน้าเา หวัว่าผมิไม่ผินะ
"ผมำหน้าเาไม่ไ้รับ" ผมบอ่อน ะ้อาพ่อผม
"แ่ริส บอพ่อว่า านยอลเป็นนลัพาัวลูมานะ" พ่อว่า่อนมอหน้าผม ผมอึ้ไปเล็น้อย
"ผมว่า ผมเ้าใผิหนะรับ เพราะ ลูน้อผมบอว่า เห็นบอว่านที่สูๆ ูมีพิรุ และรู้ทุอทุมุมอบ้าน ผมเลยิว่าเป็นานยอล" ริสหา้ออ้ามาไ้ ผมมอาเา แ่เา็หลบาไป
"ที่แท้็เ้าใผินี่เอ ว่าแ่ ันบอให้นาย เฝ้าห้อแบฮยอนไว้ไม่ใ่หรอ แล้วทำไมไม่เฝ้า!!!!!!" ท่านึ้นเสียใส่ริส
"ือว่า ผมอโทษรับ พอี าิอผม เาโทรออมาเรียให้ไปุย้านอหน่อยหนะรับ บอว่ามีเรื่อสำัมาๆ ผมเลยออไป โยไม่ไ้บอท่าน ผมอโทษริๆรับ ผมเห็นว่าท่านหลับไปแล้ว ็เลยให้ลูน้อ เฝ้าแทน ไม่ิว่ามันะเิเหุาร์แบบนี้ไ้รับ" ริสว่าพลา้มหัวอโทษหลายรอบ
"ไม่้อแล้ว โอเเ้าใแล้ว ว่าแ่นายหนะ ทำไมถึรู้หละว่า แบฮยอนถูับัวไป" พ่อเปลี่ยนเป้าหมายไปหาานยอลทันที
"ือว่า ผมแอบามมาหาแบฮยอนที่บ้าน แ่็เห็นรถันหนึ่ำลัออาบ้าน โยที่แบฮยอนออไป้วย เลยามไปูรับ" านยอลพูพลา้มหน้าล
"แล้วทำไม้อมาหาแบฮยอนถึบ้าน้วยหละ" แม่ผมถามบ้า แ่ท่านยิ้มรุ่มริ่ม เพราะท่านรู้หนะสิว่า 2 นนี้ ้อมีัมิแน่นอน
"ือว่า ผม....." านยอลอ้ำๆอึ้ " ผมับแบฮยอน เรารัันรับ"
"อะไรนะ!!!!!!!" เป็นพ่อ ผมและริสที่ใมา แ่แม่อผมนี่สิยิ้มออมาเมื่อมันเป็นไปอย่าที่เธอิ "ั้แ่เมื่อไรหละ" แม่ผมถามเสียสบายๆ พลาเ้ามาลูบหัวผม ผมยัอึ้อยู่นิๆไม่ิว่าานยอละเล่นแรนานี้เลย
"ือ..... เมื่อ....." ผมพยายามนึว่าะเอา่วเวลาไหนี " 3 วัน่อนานหมั้นรับ" ผมัสินใพูออมา และ ้มหน้าล
"นี่สินะ ที่เาบอว่า รัไม่้อารเวลา" แม่ว่าพลา ลูบผมอผมแรๆ "ันิว่ารัมันือวามผูพัน ...." แม่เริ่มร้อเพลออมา
"นีุ่ไม่ใ่เวลามาร้อเพลนะ" พ่อบอแม่อผม
"ทำไมหละ ออะเ้าับบรรยาาศ" แม่ว่าพลาทำท่าทาเพ้อฝัน
"ือผมมีเรื่ออยาะอร้อ" านยอลเริ่มปิบัิแผนารอเรา่อทันที
"ว่ามาสิ" พ่อผมถามออไป
"ผมอยาะให้ท่านทั้ 2 ยเลิานหมั้นอ แบฮยอนและอิน้วยรับ" ผมรู้สึอึ้ับประโยที่านยอลบอมา น้ำใสๆ ลอที่หน่วยาอผม นี่ผมำลัอินับละรใ่ไหม
"ันไม่ใยัษ์ ใมารหรอนะ" พ่ออผมพู "ยัไะในเมื่อ เรื่อมันมาถึนานี้แล้ว ัน็ห้ามอะไรไม่ไ้" พ่อผมพู และเินออไป ผมมอหน้าานยอล ู่ๆเา็พุ่มาอผมเลย
"แบฮยอนเราทำไ้แล้ว" เาอผมแน่น ผมอินน ยมือึ้นออบ
"อื้มมมมม" ผมอบออไปพลายิ้มและน้ำา็เริ่มไหล แม่ผมสะิให้พ่อให้เินออไป และไม่นานในห้อ็เหลือเพีย านยอล และ ผมเท่านั้น เสียประูปิล แ่เรายัอันอยู่โยที่ ผม็ยัไม่ปล่อย
"อินหรอ นี" านยอลบอปนแวเล็น้อย ผมั้สิไ้และ ลายอ้อมอาเาทันที หน้าผมึ้นสีอย่าไม่มีเหุผล
"ป....เปล่าะหน่อยพูอะไรหนะ" ผมพูพลาเินออมาารนั้น และทิ้ัวลนอนบนฟูที่นอน
นี่ผมเินเาหรอเนี่ย บ้าริ ใเ้นแรั!!!!!!!!!!!!!!!
..........................................................100%..........................................................................
บแล้วอีอน ไรท์มา่อให้แล้วนะ รีใร้ายัไม่เม้นันเลยอะ ไรท์เสียใมว๊า ยััน็เม้นันหน่อยนะ ริๆ ฝาฟิเรื่อนี้้วยนะ ยัไ็บแน่นอน้าาาาาา ฝา้วยนะ ถ้าใรหาฟิอยู่ ฝาบอ้วยนะว่าฟิเรื่อนี้น่าอ่าน 555555 เี๋ยวพน.มา่อให้อนนึเลย ริๆ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น