ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : chapter 8 ความห่วงใย 100%
chapter 8
หลัาที่ผม เล่าเรื่อทุอย่าเี่ยวับผม และ านยอลให้ยอูหรือ ีโอฟัแล้ว เา็เบิาว้า าที่โอยู่แล้วลับโเ้าไปให่ เพราะใับเรื่อที่ไ้ยิน
"สรุปนายือ ู่หมั่นอปาร์านยอล" ผมพยัหน้า "โยที่แม่อานยอลอให้่วยหมั่นับานยอล" ผมพยัหน้า "ที่นายไม่ล้าปิเสธเพราะแม่อานยอล มีบุุับนาย" ผมพยัหน้าลอีรั้
"โอ้ยนี่มันเรื่ออะไรันเนี่ย ับ้อน่อนเื่อน เฮ้ออออ" พูบีโอ็ถอนหายใออมา ผม็ยิ้มๆ ว่าแ่าอ์ายนั่นยัไม่เ้าห้อเรียนอีหรอ ไปอยู่ไหนอเาันนะ
ริ๊!!!!!!!!
เสียสวรร์ทีู่่ๆ็ัึ้นทำให้ผมที่ำลัะหลับ สะุ้และเ็บอลระเป๋าทันที
"แบฮยอน ลับพร้อมันไหม" ีโอเอ่ยถามผม
"ไ้หรอ" ผมถามเาลับเพราะ้วยวามเรใ้วย แ่ถ้าะให้ผมลับับอ์าย ผมลับับีโอีว่า
"ไ้สิทำไมะไม่ไ้หละ ั้นไปันเถอะ" เาพูพลาลาผมออาห้อ แ่็้อะั เมื่อยุนอาและผอเพื่อน เินเ้ามาในทาที่เราะออพอี
"ะรีบไปไหนหละ" เธอเอ่ยถามพลายิ้มมุมปา
"ลับบ้าน" ผมอบสั้นๆ และพยายามพาีโอเินเลี่ยมา แ่เธอับเพื่อน อี 5 น ็เินมาปิทาไม่ให้ไปไหนไ้
"หึ ไม่มีมารยาท นเาพู้วย แล้วยัทำหยิ่ ิ ลูนใ้บ้านไหนเนี่ย อ่อ ใ่ลืมไปลูนใ้บ้าน านยอลนี่หนา ฮ่าๆ" เธอพ่นำร้ายาใส่่อนที่ะแสยะยิ้ม
"ใ่แล้วะทำไม" ผมพูอลับบ้า
"เปล่า็แ่ย้ำเือนสถานะหนะ ว่าเป็นแ่ลูนใ้ หึๆๆ" เธอแสยะยิ้มและหัวเราะในลำอ เป็นารูถู
"อ่อ ั้นอัวนะ" ผมทำหน้าเรียบนิ่ แ่วามริในใอยาะระาหัวมาและบๆๆๆๆๆๆ ให้หน้าหายะหน่อย แ่ทำไม่ไ้หรอ เาเป็นผมหิ
"หึ ระวััวนะ" เธอว่าพลา หลีทาให้อย่า่ายาย
"อบใ" ผมบอับำเือนอเธอผม ลาีโอออมา แ่เมื่อผมเปิประู บาสิ่บาอย่า็หล่นลมาา้าบนและ รอบหัวผมทันที
่า!!!!
ผมรับรู้ถึสีที่อยู่บนัวผมอนนี้ และเอาถัน้ำ ออไปวาไว้อย่าเบามือ ีโอเอามือมาแะที่อศออผม
"แบฮยอน" ีโอพูสียสั่นเรือ ีโอพยายามปลอบใ
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ" เสียหัวเราะาในห้อัึ้น "สะใๆๆๆๆๆๆริๆ ฮ่าๆๆๆๆ" ยุนอา เินออมาาห้อน้ำ
"แบฮยอน เธอไปทำอะไรมาหนะ ูิ ัวแไปหมเลย" ยุนอาพูพลาลั้นหัวเราะ น้ำที่อยู่ในถันั้นไม่ใ้น้ำเปล่าแ่เป็นน้ำที่ผมสีผสมอาหารสีแแ๊ ลไป้วย "ว้าาาาาา ัวแหมเลยอะ เอานี่ไป่อนไหมเอาไปเ็หน้าัหน่อยนะ" ผมมอเธอที่ยื่นผ้าเ็หน้ามาและยิ้มอย่าเสแสร้
"แบฮยอน" ีโอที่อยปลอบผม และเอามือมาแะอศอผมอย่าไม่รัเีย
"ไม่เป็นไรีโอ" ผมบอเา และยิ้มให้
"นี่พวเรามาูนี่เร็ว มาเร็วๆมาูๆๆๆๆๆ" เสียอยุนอาะโนเรียนให้มามุูผมันยให่ บานถึนาเอาโทรศัพท์มือถือออมาถ่ายรูป บานยืนูไปหัวเราะไป บานถ่ายวีีโอ้วย
"ไปันเถอะ ีโอ" ผมพูพลาเิน้มหน้า นพวนั้นยอมหลีทาให้ แ่็ามมาถ่ายใบหน้าผมใล้ๆ ผมรีบเินออมาให้เราที่สุเท่าที่ะทำไ้ อารม์โรธมาในอนนี้แ่อย่าว่าแหละทำอะไรไม่ไ้
ผมับีโอเินลมาถึั้นล่าแล้ว ผมถอสูทออ่อน ะเอาพาไว้ับแนและำลัะเินไปที่รถีโอ แ่็ยัมีนัเรียนลุ่มหนึ่ามลมาถ่ายไม่เลิรา
"เี๋ยว!!! มานี่" เสียเย็นาทีุ่หูัึ้นทำให้ผมหันไปมอ พบับนที่ไม่อยาเอในอนนี้
"อ์าย" ผมเรียเาอย่าใ
"วันนี้ หม่อมแม่บอให้นายลับับัน" เาพูพลาลาแนผมไป โยที่ผมยัทัท้วเาอยู่ลอเวลาแ่ เา็ไม่ปล่อย ในะที่ีโอโบมือแลเินึ้นรถไป แ่เ็นัเรียนที่ามมายัถ่ายันไม่เลิ านยอลับผมและัให้เ้าไปนั่ในรถอย่าแร
"โอ้ย!!!!" ผมร้อออมา้วยวามเ็บปวเมื่อหัวไหล่อผมโนมือานยอลผลั
"เ็บหรอ" เาถามผมึ้น ผมหันไปมอหน้า วูบหนึ่ผมเห็นแววาอ่อนโยนและเป็นห่วอเา อะไรันนี่เาำลัเป็นห่วผมั้นหรอ
"อื้ม" ผมอ้อมแอ้มอบลับไป
"เี๋ยวไปถึันะทายาให้" พูบ็ปิประูใส่หน้าผมทันที ิ นอะไรไม่มีมารยาท ิ
อนนี้ผมอยู่บนห้อนอนอานยอลรับ ไม่ใ่อย่านั้นนะอย่าิเยอะ ือเาบอให้ผมึ้นมาอาบน้ำแ่ัวแล้วาะึ้นมาทายาให้ อนนี้ผมแ่ัวเสร็ แล้ว
็อ ็อ
"ันเ้าไปนะ" เสียานยอลนี่
"อื้ม" ผมอบลับไปอย่าอ้อมแอ้ม เมื่อนึถึเรื่อที่เามอผม้วยสายาอ่อนโยนแบบนั้นใบหน้า็ร้อนผ่าวึ้นมาเสียอย่านั้น
เาเปิประูเามา และเิน มานั่บนเีย้าผม พร้อมับล่อปมพยาบาล
"ไหนันูแผลหน่อย" เาบอ ผมึลมือ ถลแนเสื้อึ้นให้เห็นรหัวไหล่ที่เป็นรอย้ำ เามอมันัพั่อนะ บีบยาและทาให้อย่าเบามือ
"ใรทำ" ู่เา็ถามึ้น ผมที่ำลันั่เียบๆอยู่็
"อะไร"
"แผลเนี่ยใรทำ" เาถามผมอีรั้
"เอ่ออออ ันล้มหนะ แหะๆ" ผมบอเาลับไป ผมไม่อยาให้เารู้ลัวมีเรื่อันมันะไม่ี
"แล้วนายวิ่ไปเอาัวุ่มน้ำแรึไ ถึัวแเปียโนานั้นหนะ" านยอลถามผมอีรั้ "ันไม่โ่นะ" เาบอผม และมอผม้วยสายาเย็นา "เสร็แล้ว ลับไ้แล้ว แม่นายรออยู่้าล่า"
"อบในะ" ผมบอเา่อนะลุึ้นยืน แ่แล้วมือผม็ถูเาว้าไว้
"ทีหลั ระวััว้วย" เาพูพลาส่สายาเป็นห่วมาให้ นี่ผมไม่ไ้ิไปเอาใ่ไหม เาำลัเป็นห่วผมหรอ
ิไ้ันั้น หัวใไม่รัีอผมเ้นระส่ำไม่หยุ อะไรัน บวับหน้าร้อนผ่าวอี ไม่ไ้แล้ว ผม้อออไปาที่นี่ให้เร็วที่สุแล้ว
"สรุปนายือ ู่หมั่นอปาร์านยอล" ผมพยัหน้า "โยที่แม่อานยอลอให้่วยหมั่นับานยอล" ผมพยัหน้า "ที่นายไม่ล้าปิเสธเพราะแม่อานยอล มีบุุับนาย" ผมพยัหน้าลอีรั้
"โอ้ยนี่มันเรื่ออะไรันเนี่ย ับ้อน่อนเื่อน เฮ้ออออ" พูบีโอ็ถอนหายใออมา ผม็ยิ้มๆ ว่าแ่าอ์ายนั่นยัไม่เ้าห้อเรียนอีหรอ ไปอยู่ไหนอเาันนะ
ริ๊!!!!!!!!
เสียสวรร์ทีู่่ๆ็ัึ้นทำให้ผมที่ำลัะหลับ สะุ้และเ็บอลระเป๋าทันที
"แบฮยอน ลับพร้อมันไหม" ีโอเอ่ยถามผม
"ไ้หรอ" ผมถามเาลับเพราะ้วยวามเรใ้วย แ่ถ้าะให้ผมลับับอ์าย ผมลับับีโอีว่า
"ไ้สิทำไมะไม่ไ้หละ ั้นไปันเถอะ" เาพูพลาลาผมออาห้อ แ่็้อะั เมื่อยุนอาและผอเพื่อน เินเ้ามาในทาที่เราะออพอี
"ะรีบไปไหนหละ" เธอเอ่ยถามพลายิ้มมุมปา
"ลับบ้าน" ผมอบสั้นๆ และพยายามพาีโอเินเลี่ยมา แ่เธอับเพื่อน อี 5 น ็เินมาปิทาไม่ให้ไปไหนไ้
"หึ ไม่มีมารยาท นเาพู้วย แล้วยัทำหยิ่ ิ ลูนใ้บ้านไหนเนี่ย อ่อ ใ่ลืมไปลูนใ้บ้าน านยอลนี่หนา ฮ่าๆ" เธอพ่นำร้ายาใส่่อนที่ะแสยะยิ้ม
"ใ่แล้วะทำไม" ผมพูอลับบ้า
"เปล่า็แ่ย้ำเือนสถานะหนะ ว่าเป็นแ่ลูนใ้ หึๆๆ" เธอแสยะยิ้มและหัวเราะในลำอ เป็นารูถู
"อ่อ ั้นอัวนะ" ผมทำหน้าเรียบนิ่ แ่วามริในใอยาะระาหัวมาและบๆๆๆๆๆๆ ให้หน้าหายะหน่อย แ่ทำไม่ไ้หรอ เาเป็นผมหิ
"หึ ระวััวนะ" เธอว่าพลา หลีทาให้อย่า่ายาย
"อบใ" ผมบอับำเือนอเธอผม ลาีโอออมา แ่เมื่อผมเปิประู บาสิ่บาอย่า็หล่นลมาา้าบนและ รอบหัวผมทันที
่า!!!!
ผมรับรู้ถึสีที่อยู่บนัวผมอนนี้ และเอาถัน้ำ ออไปวาไว้อย่าเบามือ ีโอเอามือมาแะที่อศออผม
"แบฮยอน" ีโอพูสียสั่นเรือ ีโอพยายามปลอบใ
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ" เสียหัวเราะาในห้อัึ้น "สะใๆๆๆๆๆๆริๆ ฮ่าๆๆๆๆ" ยุนอา เินออมาาห้อน้ำ
"แบฮยอน เธอไปทำอะไรมาหนะ ูิ ัวแไปหมเลย" ยุนอาพูพลาลั้นหัวเราะ น้ำที่อยู่ในถันั้นไม่ใ้น้ำเปล่าแ่เป็นน้ำที่ผมสีผสมอาหารสีแแ๊ ลไป้วย "ว้าาาาาา ัวแหมเลยอะ เอานี่ไป่อนไหมเอาไปเ็หน้าัหน่อยนะ" ผมมอเธอที่ยื่นผ้าเ็หน้ามาและยิ้มอย่าเสแสร้
"แบฮยอน" ีโอที่อยปลอบผม และเอามือมาแะอศอผมอย่าไม่รัเีย
"ไม่เป็นไรีโอ" ผมบอเา และยิ้มให้
"นี่พวเรามาูนี่เร็ว มาเร็วๆมาูๆๆๆๆๆ" เสียอยุนอาะโนเรียนให้มามุูผมันยให่ บานถึนาเอาโทรศัพท์มือถือออมาถ่ายรูป บานยืนูไปหัวเราะไป บานถ่ายวีีโอ้วย
"ไปันเถอะ ีโอ" ผมพูพลาเิน้มหน้า นพวนั้นยอมหลีทาให้ แ่็ามมาถ่ายใบหน้าผมใล้ๆ ผมรีบเินออมาให้เราที่สุเท่าที่ะทำไ้ อารม์โรธมาในอนนี้แ่อย่าว่าแหละทำอะไรไม่ไ้
ผมับีโอเินลมาถึั้นล่าแล้ว ผมถอสูทออ่อน ะเอาพาไว้ับแนและำลัะเินไปที่รถีโอ แ่็ยัมีนัเรียนลุ่มหนึ่ามลมาถ่ายไม่เลิรา
"เี๋ยว!!! มานี่" เสียเย็นาทีุ่หูัึ้นทำให้ผมหันไปมอ พบับนที่ไม่อยาเอในอนนี้
"อ์าย" ผมเรียเาอย่าใ
"วันนี้ หม่อมแม่บอให้นายลับับัน" เาพูพลาลาแนผมไป โยที่ผมยัทัท้วเาอยู่ลอเวลาแ่ เา็ไม่ปล่อย ในะที่ีโอโบมือแลเินึ้นรถไป แ่เ็นัเรียนที่ามมายัถ่ายันไม่เลิ านยอลับผมและัให้เ้าไปนั่ในรถอย่าแร
"โอ้ย!!!!" ผมร้อออมา้วยวามเ็บปวเมื่อหัวไหล่อผมโนมือานยอลผลั
"เ็บหรอ" เาถามผมึ้น ผมหันไปมอหน้า วูบหนึ่ผมเห็นแววาอ่อนโยนและเป็นห่วอเา อะไรันนี่เาำลัเป็นห่วผมั้นหรอ
"อื้ม" ผมอ้อมแอ้มอบลับไป
"เี๋ยวไปถึันะทายาให้" พูบ็ปิประูใส่หน้าผมทันที ิ นอะไรไม่มีมารยาท ิ
อนนี้ผมอยู่บนห้อนอนอานยอลรับ ไม่ใ่อย่านั้นนะอย่าิเยอะ ือเาบอให้ผมึ้นมาอาบน้ำแ่ัวแล้วาะึ้นมาทายาให้ อนนี้ผมแ่ัวเสร็ แล้ว
็อ ็อ
"ันเ้าไปนะ" เสียานยอลนี่
"อื้ม" ผมอบลับไปอย่าอ้อมแอ้ม เมื่อนึถึเรื่อที่เามอผม้วยสายาอ่อนโยนแบบนั้นใบหน้า็ร้อนผ่าวึ้นมาเสียอย่านั้น
เาเปิประูเามา และเิน มานั่บนเีย้าผม พร้อมับล่อปมพยาบาล
"ไหนันูแผลหน่อย" เาบอ ผมึลมือ ถลแนเสื้อึ้นให้เห็นรหัวไหล่ที่เป็นรอย้ำ เามอมันัพั่อนะ บีบยาและทาให้อย่าเบามือ
"ใรทำ" ู่เา็ถามึ้น ผมที่ำลันั่เียบๆอยู่็
"อะไร"
"แผลเนี่ยใรทำ" เาถามผมอีรั้
"เอ่ออออ ันล้มหนะ แหะๆ" ผมบอเาลับไป ผมไม่อยาให้เารู้ลัวมีเรื่อันมันะไม่ี
"แล้วนายวิ่ไปเอาัวุ่มน้ำแรึไ ถึัวแเปียโนานั้นหนะ" านยอลถามผมอีรั้ "ันไม่โ่นะ" เาบอผม และมอผม้วยสายาเย็นา "เสร็แล้ว ลับไ้แล้ว แม่นายรออยู่้าล่า"
"อบในะ" ผมบอเา่อนะลุึ้นยืน แ่แล้วมือผม็ถูเาว้าไว้
"ทีหลั ระวััว้วย" เาพูพลาส่สายาเป็นห่วมาให้ นี่ผมไม่ไ้ิไปเอาใ่ไหม เาำลัเป็นห่วผมหรอ
ิไ้ันั้น หัวใไม่รัีอผมเ้นระส่ำไม่หยุ อะไรัน บวับหน้าร้อนผ่าวอี ไม่ไ้แล้ว ผม้อออไปาที่นี่ให้เร็วที่สุแล้ว
...............................................60%.............................................
เี๋ยวพน. มาแ่่อนะ ริๆ เม้นัน้วยหละ ^^
Lay's Part
หลัาที่แบฮยอนลับมาบ้าน ้วยวามเป็นห่วพ่อ แม่และผม พุ่ไปหาเาและถามว่าเิอะไรึ้นทันที แ่นัวเล็บอเพียแ่ว่าไม่เป็นไรมา
แบฮยอนเล่าให้ผมฟัหมทุอย่า ผมอึ้ไปนิ นี่นาไปโรเรียนวันแรนะเนี่ย แบฮยอนโนะน่วมนานี้ ไอ้ารที่เราไม่ทำร้ายนอื่นมัน็ีอยู่หรอนะ แ่ว่าไอ้ารที่ยอมนอื่นนานี้็ไม่ไหวเหมือนัน
"แบฮยอน นายปล่อยให้ยัยนั่นทำับนายแบบนี้ไ้ยัไ" ผมเอ่ยถามเาเมื่ออนนี้เราอยู่ในห้ออเรา 2 น
"พ่ออยุนอาือ นที่มีอิทธิพลมา และถ้าันทำอะไรรุนแรไปันว่า เรื่อนี้ะทำใหุ้ท่านเิเือร้อนไ้นะ" แบฮยอนบอ้วยเหุผล มัน็ใ่แ่นี่มันไม่มาเินไปหน่อยหรอ
"เามีอิทธิพลมานานั้นเลยหรอ" ผมถาม ถึนาที่นาย้อยอมยัยนั่นนานี้ มันไม่มาไปหน่่อยหรอแบฮยอน" ผมบอเาลับ
"มันไม่มาไปหรอเลย์ ันทนไ้เรื่อแ่นี้ อย่าเอาเรื่อที่มันน่าปวหัวไปใหุ้ท่านรับรู้อีเลย แ่นีุ้ท่าน็ปวหัวับ เรื่อลูายอเราอยู่แล้ว" แบฮยอนบอผมนิ่ๆ
"โอเๆ แ่ถ้านายไม่ไหวแล้วริๆ ็อย่าฝืนมานะแบฮยอน นอนะวันนี้ท่าทานายเหนื่อยๆนะ" ผมบอ่อนะทิ้ัวลนอนบนฟูที่ปูิัน้าๆแบฮยอน
"อื้มฝันีนะเลย์" เาบอ
"เ่นันนะ" ผมบอ่อนะหลับาและไม่นานเรา็เ้าสู่ห้วนิทราอนเอไป
เย็นวัน่อมา
วันนี้เป็นอีวันที่แม่อผมอให้ผมเ้ามา่วยในวั์ หลัเลิเรียนเพราะว่า่วหลัๆมานี้แม่ผมป่วยบ่อยามอายุ
"อี้ิ เี๋ยวไปรถน้ำ้นไม้ให้แม่หน่อยนะลู" แม่อผมเอ่ยบอ ผมพยัหน้ารับและออมาที่สวนทันที
ผมรน้ำ้นไม้้วยสายยามาัพัแล้ว และำลัะรเสร็แล้ว แ่แล้วเมื่อผมเห็นใรนหนึ่เินเ้ามา ผมเห็น อ์ายริส เินเ้ามาุ่มๆ วามแ้นที่เิึ้น เานนี้โมยูบแรอผมอะหน่อยและัน
ิไ้ันั้น ผมึหันหัวสายยาเล็นิหน่อยและหันไปหมุน็อน้ำเปินสุ สายน้ำพุ่รไปที่ร่าสูทันที
่า!!!!
"เฮ้ย!!!!!!" เาร้อออมา้วยวามใ
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ" ผมหัวเราะนท้อแ็ หึ สมน้ำหน้า อยาะีให้ หมัวแ่หัวรเท้าเลย แ่สสารหึ เอาแ่ัว็พอแล้ว ไม่เอาหัวหรอ
"นาย!!!!!!!!!" เาะโนอย่าโมโห และพุ่รเ้ามาหาผมทันที
"เฮ้ยอย่าเ้ามานะ ไม่ั้นันีหัวนายแน่" ผมบอู่หึ ิว่าผมไม่ล้าหรอ
แ่เาไม่ลัวเลย แถมเินเร็วว่าเิมเสีย้วย แย่แล้ว อี้ินายแย่แล้ว ผมิในใ และีน้ำออไปใส่หัวเาทันที แ่เา็ยัไม่หยุเิน
"เอามานี่!!!!!" เาว่าพลาแย่สายยาไปถือ และ ีน้ำใส่ัวผมทันที ผมยมือึ้นบัแ่เา็ปัมือผม และีเ้าหน้าผม
"นายเล่นอะไรอนายเนี่ย ันเปียหมแล้วนะ!!!!!" ผมเหวี่ยใส่เาทันที เล่นบ้าอะไรันเปียหมแล้ว
"นายเริ่ม่อนนะ" เาพูพลา้อหน้าผม แ่แล้วสายาอเา็เลื่อนลมาที่เสื้อนัเรียนเปียน้ำอผม มันบานเห็นผิวาวอ เห็นันั้นผมยมือึ้นปิ "โอ๊ะโอ" เาพูพลาเลียริมฝีปานเออย่าหื่นาม
"อย่ามอนะ!!!!" ผมะโนบนะอ และหน้าร้อนผ่าวึ้นมา
"หึ แหมอายหรอ" เาเริ่มสาวเท้าเ้ามา ใล้ ผมถอยหลันอนนี้หลัผมิ้นไม้ แล้ว เาเินเ้ามาในระยะประิ ยื่นริมฝีปาเ้ามา้าหูผม "หึ าวีนี่" ผมปี๊แ อาย็อายโรธ็โรธ
"ไอ้บ้าไอ้ลามไอ้หื่นไอ้..." ผม่าพลายมือึ้นีเาเรื่อยๆไม่หยุเายมือึ้นป้อ
"เห้ย มันเ็บนะ" เาพูพลายมือป้อารโมีอผม ะเอาให้หนัว่ารั้ที่แล้วเลย พูอะไร็ไม่รู้ แล้วเราทำไม้อหน้าร้อนนานี้้วยหละ
"เอะ อะอะไรันหนะ" เสียนี้ผมำไ้ี นี่มันเสียอ ุเสสิ้านี่ เธอเินออมาและะัทันทีมอมาที่ผมับ ไอ้หื่น เธอยินนิ่ไม่พูอะไร ผมหันลับมามอัวเอ และรู้ว่าทำไมเธอถึยืนนิ่ทันที
อนนี้วแนอไอ้หืน เอามาโอบเอวผมไว้ั้แ่เมื่อไร็ไม่รู้ แถมหน้ามันับผมอยู่ห่าันไม่ถึฝ่ามือ วยแล้ว อี้ิ
อ วอ ยอ วยแล้วรับบบบบบบบบบบบบ
..............................................................100%...........................................................................
รบแล้วนะ ริๆ อนนี้อี้ิิว่าัวเอำลัวย้า เพราะเสออมาเห็นท่าทาแบบนั้นะไ้แล้วอย่า นี้อี้ิอเราะรับมือไหวไหมหนอ ะเปนอย่าไร่อไป๊ะ ิาม้วย นะอนหน้า ะัไโ้ให้นะ ริๆ แ่็มีานแบ ริสเลย์้วย ฮ่าๆ เี๋ยวพรุ่นี้ะมาอัพใหม่นะ ริๆ ^^ เม้นท์ัน้วยเน้อ ไรท์ะไ้มีำลัใ ^^
หลัาที่แบฮยอนลับมาบ้าน ้วยวามเป็นห่วพ่อ แม่และผม พุ่ไปหาเาและถามว่าเิอะไรึ้นทันที แ่นัวเล็บอเพียแ่ว่าไม่เป็นไรมา
แบฮยอนเล่าให้ผมฟัหมทุอย่า ผมอึ้ไปนิ นี่นาไปโรเรียนวันแรนะเนี่ย แบฮยอนโนะน่วมนานี้ ไอ้ารที่เราไม่ทำร้ายนอื่นมัน็ีอยู่หรอนะ แ่ว่าไอ้ารที่ยอมนอื่นนานี้็ไม่ไหวเหมือนัน
"แบฮยอน นายปล่อยให้ยัยนั่นทำับนายแบบนี้ไ้ยัไ" ผมเอ่ยถามเาเมื่ออนนี้เราอยู่ในห้ออเรา 2 น
"พ่ออยุนอาือ นที่มีอิทธิพลมา และถ้าันทำอะไรรุนแรไปันว่า เรื่อนี้ะทำใหุ้ท่านเิเือร้อนไ้นะ" แบฮยอนบอ้วยเหุผล มัน็ใ่แ่นี่มันไม่มาเินไปหน่อยหรอ
"เามีอิทธิพลมานานั้นเลยหรอ" ผมถาม ถึนาที่นาย้อยอมยัยนั่นนานี้ มันไม่มาไปหน่่อยหรอแบฮยอน" ผมบอเาลับ
"มันไม่มาไปหรอเลย์ ันทนไ้เรื่อแ่นี้ อย่าเอาเรื่อที่มันน่าปวหัวไปใหุ้ท่านรับรู้อีเลย แ่นีุ้ท่าน็ปวหัวับ เรื่อลูายอเราอยู่แล้ว" แบฮยอนบอผมนิ่ๆ
"โอเๆ แ่ถ้านายไม่ไหวแล้วริๆ ็อย่าฝืนมานะแบฮยอน นอนะวันนี้ท่าทานายเหนื่อยๆนะ" ผมบอ่อนะทิ้ัวลนอนบนฟูที่ปูิัน้าๆแบฮยอน
"อื้มฝันีนะเลย์" เาบอ
"เ่นันนะ" ผมบอ่อนะหลับาและไม่นานเรา็เ้าสู่ห้วนิทราอนเอไป
เย็นวัน่อมา
วันนี้เป็นอีวันที่แม่อผมอให้ผมเ้ามา่วยในวั์ หลัเลิเรียนเพราะว่า่วหลัๆมานี้แม่ผมป่วยบ่อยามอายุ
"อี้ิ เี๋ยวไปรถน้ำ้นไม้ให้แม่หน่อยนะลู" แม่อผมเอ่ยบอ ผมพยัหน้ารับและออมาที่สวนทันที
ผมรน้ำ้นไม้้วยสายยามาัพัแล้ว และำลัะรเสร็แล้ว แ่แล้วเมื่อผมเห็นใรนหนึ่เินเ้ามา ผมเห็น อ์ายริส เินเ้ามาุ่มๆ วามแ้นที่เิึ้น เานนี้โมยูบแรอผมอะหน่อยและัน
ิไ้ันั้น ผมึหันหัวสายยาเล็นิหน่อยและหันไปหมุน็อน้ำเปินสุ สายน้ำพุ่รไปที่ร่าสูทันที
่า!!!!
"เฮ้ย!!!!!!" เาร้อออมา้วยวามใ
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ" ผมหัวเราะนท้อแ็ หึ สมน้ำหน้า อยาะีให้ หมัวแ่หัวรเท้าเลย แ่สสารหึ เอาแ่ัว็พอแล้ว ไม่เอาหัวหรอ
"นาย!!!!!!!!!" เาะโนอย่าโมโห และพุ่รเ้ามาหาผมทันที
"เฮ้ยอย่าเ้ามานะ ไม่ั้นันีหัวนายแน่" ผมบอู่หึ ิว่าผมไม่ล้าหรอ
แ่เาไม่ลัวเลย แถมเินเร็วว่าเิมเสีย้วย แย่แล้ว อี้ินายแย่แล้ว ผมิในใ และีน้ำออไปใส่หัวเาทันที แ่เา็ยัไม่หยุเิน
"เอามานี่!!!!!" เาว่าพลาแย่สายยาไปถือ และ ีน้ำใส่ัวผมทันที ผมยมือึ้นบัแ่เา็ปัมือผม และีเ้าหน้าผม
"นายเล่นอะไรอนายเนี่ย ันเปียหมแล้วนะ!!!!!" ผมเหวี่ยใส่เาทันที เล่นบ้าอะไรันเปียหมแล้ว
"นายเริ่ม่อนนะ" เาพูพลา้อหน้าผม แ่แล้วสายาอเา็เลื่อนลมาที่เสื้อนัเรียนเปียน้ำอผม มันบานเห็นผิวาวอ เห็นันั้นผมยมือึ้นปิ "โอ๊ะโอ" เาพูพลาเลียริมฝีปานเออย่าหื่นาม
"อย่ามอนะ!!!!" ผมะโนบนะอ และหน้าร้อนผ่าวึ้นมา
"หึ แหมอายหรอ" เาเริ่มสาวเท้าเ้ามา ใล้ ผมถอยหลันอนนี้หลัผมิ้นไม้ แล้ว เาเินเ้ามาในระยะประิ ยื่นริมฝีปาเ้ามา้าหูผม "หึ าวีนี่" ผมปี๊แ อาย็อายโรธ็โรธ
"ไอ้บ้าไอ้ลามไอ้หื่นไอ้..." ผม่าพลายมือึ้นีเาเรื่อยๆไม่หยุเายมือึ้นป้อ
"เห้ย มันเ็บนะ" เาพูพลายมือป้อารโมีอผม ะเอาให้หนัว่ารั้ที่แล้วเลย พูอะไร็ไม่รู้ แล้วเราทำไม้อหน้าร้อนนานี้้วยหละ
"เอะ อะอะไรันหนะ" เสียนี้ผมำไ้ี นี่มันเสียอ ุเสสิ้านี่ เธอเินออมาและะัทันทีมอมาที่ผมับ ไอ้หื่น เธอยินนิ่ไม่พูอะไร ผมหันลับมามอัวเอ และรู้ว่าทำไมเธอถึยืนนิ่ทันที
อนนี้วแนอไอ้หืน เอามาโอบเอวผมไว้ั้แ่เมื่อไร็ไม่รู้ แถมหน้ามันับผมอยู่ห่าันไม่ถึฝ่ามือ วยแล้ว อี้ิ
อ วอ ยอ วยแล้วรับบบบบบบบบบบบบ
..............................................................100%...........................................................................
รบแล้วนะ ริๆ อนนี้อี้ิิว่าัวเอำลัวย้า เพราะเสออมาเห็นท่าทาแบบนั้นะไ้แล้วอย่า นี้อี้ิอเราะรับมือไหวไหมหนอ ะเปนอย่าไร่อไป๊ะ ิาม้วย นะอนหน้า ะัไโ้ให้นะ ริๆ แ่็มีานแบ ริสเลย์้วย ฮ่าๆ เี๋ยวพรุ่นี้ะมาอัพใหม่นะ ริๆ ^^ เม้นท์ัน้วยเน้อ ไรท์ะไ้มีำลัใ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น