บันทึกรักของคนขี้เหงา

ลำดับตอนที่ #5 : ความรู้สึกเมื่อพบ

ความรู้สึกเมื่อพบ

หลังจากที่โรงเรียนเปิดเทรอมเขาและเธอก็ได้พบกันอีกครั้งทั้งสองคนยังคงเหมือนเดิมทุกอย่างทั้งการเล่นการยอกล้อกัน ในวันแรกที่เปิดเทรอมเขารู้สึกเฉยๆว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย เขาและเธอยังเป็นเหมือนเดิมทุกอย่างเขายังคิดว่าเธอเป็นเหมือนกับเพื่อนคนหนึ่งที่ไม่ได้พิเศษเกินกว่าเพื่อนคนอื่นเลย แต่ความสนิทสนมกันในครั้งนี้มันไม่เหมือนกับทุกครั้งที่เราทั้งสองต่างเล่นต่างยอกล้อกัน เขาเริ่มจะแอบคิดว่าเธอเป็นดั้งคนพิเศษก่าคนอื่นในเวลาที่เขาได้อยู่ใกล้เธอแม้มันอาจเป็นแค่เพียงช่วงเวลาสั้นที่เขาและเธอได้อยู่ด้วยกันแต่มันก็เป็นสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกว่ามีความสุข หรือบางที่สำหรับเธอในใจของเขาอาจไม่ได้เป็นแค่เพื่อนอีกต่อไปเขาพยายามทำใจไม่ให้คิดอย่างนั้น พยายามที่จะคิดว่าเขาอาจรู้สึกกับเธอเหมือนน้องสาวคนหนึ่งก็เป็นได้ เพราะความน่ารักความเป็นเกของเธอมั่งที่ทำให้เขารู้สึกมีความสุขที่ได้อยู่ใกล้เธอ แต่ความรู้สึกที่เขามีต่อตัวเธอมันไม่ได้มีแค่นั้นความสัมพันธ์ของทั้งสองเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆจนบางทีมันก็ทำให้เขาอดคิดไม่ได้ว่าเขาชอบเธอเขาแล้วจริงๆเพราะเขาและเธอเริ่มที่จะแสดงอาการบางอย่างที่มากเกินกว่าความเป็นพี่เป็นน้องอย่างที่คิดแล้วจริง เขาพยายามที่จะไม่คิดไม่สนใจในเรื่องนี้แล้วหันมาสนใจในเรื่องเรียนเลิกคิดเพราะมันคงเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะมาชอบเขาเขายังคงพยายามที่จะทำอย่างนั้นอยู่นานพยามที่จะคิดแต่เรื่องเรียน มันดูเหมือนว่าจะทำสำเร็จแต่ในทุกครั้งที่ทั้งสองเจอกันมันก็อดที่จะทำให้เขาไม่คิดถึงเธอไม่ได้ ดูเหมือนว่าในตอนนี้ความรู้สึกที่เขามีต่อเธอมันมากกว่าคำว่าเพื่อนเสียแล้ว