mask tear

ลำดับตอนที่ #1 : กำเนิด!!!

      ท่ามกลางแสงตะวันที่สาดส่องกระทบใบไม้ของต้นไม้ทุกต้นที่ต่างก็แย่งกันชูชันขึ้นหาแสงสว่าง  ท่ามกลางการดำเนินชีวิตของสัตว์น้อยใหญ่ต่างๆในป่า   ตึกๆๆๆ เสียงฝีเท้าของการวิ่งหนีอย่างสุดชีวิตท่ามกลางป่าใหญ่เริ่มดังไกลเข้ามาเรื่อยๆ   "พลั่ก" ฝูงกระต่ายสีขาวต่างแตกกระเจิงเพราะมีบุคคลแปลกหน้าล้มลงมา ตรงบริเวณที่พวกมันอยู่
      
       " โอย แย่แน่เสร็จแน่ๆ " เสียงของเด็กผู้ชายลึกลับคนหนึ่งพูดขึ้นหลังจากที่เขาล้มลงไปนอนกองกับพื้นแล้ว
       " แล้วทางกลับหมู่บ้านมันอยู่ไหนเนียะ ทำไมหาไม่เจอวะ " เด็กชายสบถด้วยความหัวเสีย " โอยเหนื่อย แล้วไอ้ตัวบ้านั้นมันตัวอะไรกันแน่ แข็งแกร่งเป็นบ้า ทำไงดี   คิดซิคิดๆๆๆๆ " และขณะที่เด็กชายกำลังใช่ความสามารถเท่าที่มีนั้นวิเคราะห็หนทางรอดของตัวเองอยู่ เสียงของยมฑูตก็ใกล้เข้ามาทุกทีๆ  
      " โฮกๆๆ " เด็กชายหน้าถอดสี " เห้ย ทำไมตามมาแล้วอย่างนี้ จะไม่ให้ได้พักกันบ้างเลยหรือไง " เด็กชายบ่นพร้อมลุกขึ้นยืนเพื่อจะหนีอีกครั้งหนึ่ง แต่ไม่ทันเสียแล้ว ยมฑูตที่เด็กชายเฝ้าถวิลหามาตลอดทั้งวันได้กระโดดมาขวางหน้าเด็กชายไว้ หร้อมทั้งก้างกรงเล็บทั้ง 2 ข้างออก พร้อมจะเข้าโจมตีเด็กชาย
     " อ้าวเห้ย ซวยเป็นบ้า " เด็กชายบ่นพร้องทั้งกระชับหอกที่ถืออยู่ในมือให้แน่นขึ้นเตรียมรับการจู่โจม
      " ในเมื่อหนีไม่ได้ก็ตายกันไปข้างหนึ่งละกัน ย้ากก " เด็กชายพูดขึ้นพร้อมวิ่งเข้าไปหายมฑูตตัวนั้น หอกในมือเด็กชายแทงไปข้างหน้าอย่างสุดกำลัง แต่เจ้ายมฑูตนั้นเพียงแค่เอียวตัวนิดเดียวก็สามารถหลบพ้นรัศมีการทำลายของหอกไปได้แล้ว แล้วยังโจมตีใส่เด็กชายด้วยกรงเล็บที่แขนซ้ายอีก
    " อ๊ากก " เสียงร้องดังระงมไปทั่วป่าเมื่อเลือดต่างไหลทะลักออกจากแผลที่แขนซ้ายเด็กชายซึ่งอยู่ในสภาพที่ เป็นรอยแผลของกรงเล็บยาวตั้งแต่หัวไหล่ถึงข้อศอก 
   " นิดเดียว ถ้าฉันไม่หลบไปทางขวานิด ปานนี้แขนซ้ายฉันคงไปกองอยู่กับพื้นแล้ว " เด็กชายบอกกับเจ้ายมฑูตที่อยู่ตรงหน้าพร้อมกระชับหอกในมืออีกครั้ง " ทีนี้ละ มาตัดสินกัน " เด็กชายพูดพร้อมทำท่าจะวิ่งเขาไปหาเจ้ายมฑูตแต่แล้วเขากลับหันหลังวิ่งหนีแทน
   " อย่าตามมานะ " เด็กชายร้องเสียงหลงเมื่อเห็นเจ้ายมฑูตวิ้งไล่ตามเขามาอย่างสุดฝีเท้า ซึ่งดูจะเร็วกว่าเขาด้วยซ้ำ
   " เสร็จฉันละ " ในจังหวะที่เด็กชายกำลังจะถูกกรงเล็บเกี่ยวคอหลุดไปนั้น เขาก็ได้กระโดดถีบต้นไม้ตรงหน้าเพื่อส่งแรงให้ตัวเองลอยไปข้างหลัง แล้วเจ้ายมฑูตก็จะชนกับต้นไม้พอดี แต่ความคิดนั้นกลับไม่สำเร็จเมื่อเจ้ายมฑูตสามารถหยุดทัน 
    แต่แล้วมันก็ต้องผวาอีกครั้งเมื่อ มันเห็นว่าเด็กชายกำลังจะเอาหอกแทงเข้าตรงส่วนหัวของมัน แต่มันก็สายไปแล้ว
   " เสร็จละ " เด็กชายเอ่ยพร้อมกับใบหอกที่ปักทะลุหัวของเจ้าสัตว์ประหลาด หน้าตาคล้ายสิงโตแต่ไม่ใช่เพราะมันดันมีเกล็ดที่ผิวหนัง
พอดี
   " สำเร็จ " เด็กชายเอ่ยด้วยความดีใจ " แล้วจะกลับหมู่บ้านยังไงนี้ " เด็กชายนั่งลงเพื่อพักผ่อนอีกครั้ง
   แต่ได้มีลูกไฟสีดำวิ่งผ่านหน้าเข้าไป เขาจึงวิ่งตามไปดูแต่ยิ่งวิ่งมันก็ยิ่งมืดลงเรื่อยๆ จนมาถึงบ่อน้ำแห่งหนึ่งแสงสีดำนั้นก็หายลงไปในบ่อน้ำ แต่แล้วกลับปรากฏเป็นปีศาจถือเคียวลอยขึ้นมาแล้วโจมตีใส่ที่กลางหน้าอกของเด็กชายทันที่

   " แฮ่กๆๆ " เกรย์ สะดุ้งตื่นขึ้นหอบตัวโยนแล้วเริ่มมองไปรอบๆอีกทีว่าตอนนี้ตัวเองยังอยู่ข้างลังผลไม้ที่ร้านขายผักอยู่หรือเปล่า จากนั้นก็ถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนจะพูดกับตัวเองว่า " ฝันอีกแล้ว แต่มันฝันบ้าอะไรกันนี้ น่ากลัวชะมัด นี้พระจันทร์ยังอยู่กลางหัวเองนี่ นอนต่อดีกว่า " จากนั้นเกรย์ก็พล่อยหลับไปข้างลังผัก โดยหารู้ไม่ว่าสิ่งที่เขาฝันเห็นนั้นคือ ลางบอกเหตุที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเขาในอนาคต....