เธอกับฉัน Part 1

เธอกับฉัน Part 1

    เสียงเรียกชื่อฉันดังมาจากหน้าบ้านของฉัน ทำให้ฉันได้ลุกขึ้นมาจากเตียงนอนอันแสนนุ่มของฉัน และมองลงไปยังหน้าต่างก็ได้พบกับชายคนหนึ่ง เขามีชื่อว่า 'โชน' เขาคือเพื่อนวัยเรียนรุ่นเดียวกันกับฉัน และทันใดนั้นเองเขาก็ได้ตะโกนเสียงว่า "นี่ ยัยเปี๊ยกกก ตื่นได้แล้ว วันนี้มีนัดอะไรกับฉันลืมหรอยัง" และฉันเองก็นึกได้ว่าวันนี้้ฉันมีนัดอะไรกับเขาฉันจึงเดินไปเปิดประตูบ้านและเชิญเข้ามานั่งในบ้านก่อน "นี่นายขี้งก รอฉันก่อนน่ะฉันไปอาบน้ำก่อน" "เอ่อๆๆๆ ได้ๆ รีบมาน่ะ อย่าให้ฉันรอนานนักล่ะ" โชนตอบกลับอย่างตื่นเต้น ฉันไม่ได้ตอบอ่ะไรแต่ว่าฉันเดินไปเปิดทีวีแล้วรีบวิ่งไปอาบน้ำและพร้อมสำหรับเที่ยววันนี้ 

          ฉันรีบวิ่งไปยังรถของนายขี้งกทันที ฉันรู้เพียงแต่ว่าวันนี้ต้องเที่ยวให้สนุก "นี่นายขี้งก วันนี้เราจะไปเที่ยวไหนกันก่อน" "ฉันอยากไปดูหนังอ่ะ งั้นเราไดูหนังกันก่อนเลยล่ะกัน" และนายขี้งกก็ได้พาร่างอันบางเบาของฉัน นั่งลงบนเบาะรถอันหรูหาของเขา "กิมจิ วันนี้เที่ยวให้สนุกนะ" เอ่อ ฉันลืมบอกไปเลยว่าฉันชื่อว่า 'กิมจิ' 

        และเมื่อออกจากบ้านได้ไม่นานเสียงโทรศัพท์ของนายโชนก็ดังขึ้นมาเขาได้รับโทรศัพท์ และได้ยินแต่เพียงเข้าบอกว่า 'ครับ ครับ ครับ' "5555555 โดนแม่ด่าล่ะซิท่า" "รู้ได้ไง" โซนตอบกลับด้วยเสียงอันตกใจ "ดูแค่นี่ก็รู้แล้วว" ฉันได้เพียงแต่พูดแค่นี้และจะให้นายขี้งก งงต่อไป

        ตอนนี้เราก็อยู่กันที่หน้าโรงหนังแล้ว นายโชนวิ่งไปซื้อตั๋วที่นั่ง VIP มาสองใบ ส่วนฉันก็ไปซื้อขนมที่เตรียมกินในโรงหนัง "ซื้อเยอะไปไหม ยัยเปี๊ยก" โชนถาม "แต่ก็กินหมดใน สิบนาที" ฉันรีบตอบกลับทันที "อีกสิบนาทีหนังก็ฉายแล้วฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนน่ะ เธอรอฉันในโรหนังน่ะฉันไปเข้าห้องน้ำก่อน" นาย ขี้งกทิ้งฉันไว้ แล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ ฉันได้แต่ทำหน้างงและก็เดินเข้าไปในโรงหนัง พอหนังฉายได้ซักพักนายโชนก็วิ่งเข้ามานั่งลงข้างๆฉัน "นี่นายมีมารยาทให้โรงหนังหน่อยสิ เบาๆหน่อยวิ่งทำไม กลัวไม่ได้แชมป์หรอ" ฉันด่านายโชนด้วยความรู้สึกอายและคงสายเกินไปเมื่อคนทั้งโรงมองที่นั่งของ พวกเราทั้งสองคน ฉันกระซิบกับนายโชนว่า เพราะนายนั้นแหละทำให้คนมองฉัน "อ้าว ตกลงฉันผิดใช่ไหมเนี่ยยย" นายโชนทำหน้างง และฉันก็ไม่ตอบเพราะกำลังอินกับหนังรักเรื่องนี้อยู่ ดูหนังไปได้ซักพัก ฉันได้เริ่มหยิบป๊อบคอร์นและฉันก็ได้จับมือนายโชนเข้าแบบเต็มๆ ไม่รู้อะไรดลใจให้เราจับป๊อบคอร์น ชิ้นเดียวกัน และโชนก็มองหน้าฉันและฉันก็มองหน้านายขี้งกกลับ แต่ในใจฉันตอนนี้มีแต่เสียงหัวใจที่เต้นอย่างแรง เมื่อหนังจบ ฉันได้ถามนายโชนว่า "ตอนที่อยู่ในโรงหนังนายมีความรู้สึกยังไงตอนที่จับมือฉัน" "ก็ปกติน่ะ" นายโชนตอบอย่างลังเล "นี่นายไปส่งฉันหน่อยที่บ้านฉันอยากกลับบ้านแล้วแหละ" ฉันพูดอ้อนวอน "อื้มฉันก็อยากกลับแล้วเหมือนกัน" 

            ไม่ รู้ว่าความรู้สึกตอนอยู๋ในโรงหนังนั้นคืออะไรแต่รู้แต่ว่าตอนนี้ฉันรู้สึก ชอบนายแล้วสิน่ะนายขี้งก ตอนนี้หัวใจฉันมีแต่คำว่า โชน โชน โชน เต็มไปหมดเลยย มองอะไรก็เห็นเป็นแต่หน้านาย