เสี่ยวหลง พ่อค้าเซียนข้ามพิภพ

ลำดับตอนที่ #3 : พนักงานออฟฟิศ EP.2

‘ชีวิตเราคงมาได้แค่เท่านี้แหละนะ อ่าา อากาศดีจัง ไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานละ' ทศคิดแล้วยิ้มไปทามกลางความมืดมิดบนดาดฟ้าของโรงพยาบาลอันหนาวเหน็บ

‘แค่นี้แหละนะชีวิตนี้ พอดีกว่า’ ทศค่อยๆเดินแบบไร้สติจนเดินพ้นขอบของตึกสูง พร้อมกับร่างของทศที่ล่วงลงสู่ด้านล่างอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางอากาศ เรื่องราวต่างๆของทศก็ย้อนกลับมาในความคิด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความรักของพ่อแม่ ความรักวัยหนุ่มสาว เพื่อนที่ชอบไปกินเหล้าด้วยกัน เพื่อนในที่ทำงาน เรื่องต่างๆพลันผุดขึ้นมา แม้จะผ่านไปไม่กี่วินาที ทศก็ยิ้มออกมา แต่ครั้งนี้น้ำตาของทศไม่ไหลออกมา เพราะมันได้เหือดแห้งไปพร้อมๆกับใจที่แตกสลายแล้วนั่นเอง

“ไอหมอนี่ละเป็นไงมิเรีย?”

 ใครหน่ะ?

“พอได้เจ้าค่ะ ถึงหน้าตาจะยาจกไปหน่อย แต่พรสวรรค์ด้านภาษาพอจะค้าขายกับเราได้เจ้าค่ะ”

เสียงของใครกัน?

“ภาษาเหรอ? น่าสนใจดีนี่ มาโลกใหม่ทั้งที ภาษาคงเป็นสิ่งจำเป็นเรื่องแรกๆสินะ งั้น…” 

‘ช่างมันเหอะ ไหนๆก็จะตายอยู่ล่ะ’ 

แป๊ะ!!!! 

เสียงดีดนิ้วดังขึ้น พร้อมๆกับร่างของทศที่ค่อยๆชะลอความแรง จนกลายเป็นหยุดนิ่งก่อนถึงพื้นเพียงแค่10เซนติเมตร และจึงจะร่วงลงพื้นจริงๆ

‘นายยังตายไม่ได้ นายมีของที่เราต้องการ’ เสียงดังขึ้นมาในหัวขอทศ

“หืม ฉันยังไม่ตาย? ทำไมกันละ? แล้วนายเป็นใคร?” ทศรู้สึกสับสนกับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น

‘พวกเราเป็นเซีย… เอ่อออ เป็นพ่อค้าจากต่างโลกหน่ะ และเราต้องการความสามารถด้านภาษาของนาย นายพอจะขายให้เราได้ไหม? แลกกับสิ่งที่นายอยากได้ ถ้าไม่มากจนเกินไปอะนะ’ ทศพยายามหาที่มาของเสียงที่อยู่ในหัว จนไปเจอกับชายหนุ่มหน้าคม ใส่ชุดจีนสีขาวขลิบทอง ดูสง่าและทรงพลังเหมือนกับเจ้าชายหรือไม่ก็เทพเซียนในหนังจีนที่เขาเคยดู พร้อมกับแมวสีขาวทีเกาะอยู่บนไหล่ขวาของเขา

“พ่อค้าจากต่างโลก? ขายของ?” ทศมองพวกเขาด้วยสายตาเลื่อนลอย

“เห้ออออ สติไปหมดแล้วเจ้าค่ะ” 

เมี๊ยว! 

เสียงแมวร้องดังเข้ามาในโสตประสาทของทศ และสติสัมปชัญญะของทศก็ค่อยๆกลับคืนมา

“พวกนาย!!!? ทำไมฉันยังไม่ตาย? พวกนายทำอะไรกับฉัน?” เมื่อสติกลับคืนมาครบ ทศก็ค่อยๆเรียงลำดับเหตุการณ์ต่างๆที่ผ่านมา

‘เจ้าคนเสียมารยาท! พวกเราคือผู้ช่วยชีวิตนายนะ ไม่ขอบคุณยังไม่พอ เจ้ายังชี้หน้านายท่านของเราอีกเหรอ? อยากตายจริงๆใช่ไหม? ได้! งั้นข้าจะจัดให้’ ครั้งนี้เป็นเสียงหญิงสาวดังขึ้นในหัวของทศ แต่จนแล้วจนรอด ทศก็ยังมองไม่เห็นว่าเจ้าของเสียงคือใคร

“ป่าวๆ ผมแค่ตกใจ ผมขอโทษๆ” ทศส่ายมือส่ายหน้าเป็นพัลวัน

ฮึ! 

‘เอาละๆ พอกันได้แล้วทั้งสองคน พวกเราจะพูดอีกครั้ง พวกเราเป็นพ่อค้าที่มาจากต่างโลก และฉันก็ต้องการพรสวรรค์ด้านภาษาของนาย นายพอจะขายให้พวกเราได้ไหม?’ คราวนี้เป็นเสียงผู้ชายซึ่งทศเดาได้ไม่ยากว่าเป็นเสียงของใคร

“พ่อค้าจากต่างโลก นายจะบอกว่านายเป็นเอเลียนหรือไง?” ถึงจะได้คำอธิบายอีกรอบ แต่ทศก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี

‘เอเลี่ยนมันคืออะไรเหรอมิเรีย’ ชายหนุ่มตรงหน้าหันไปมองแมวที่อยู่บนไหล่ของตนเอง

‘ตามความเข้าใจของข้า น่าจะเป็นสัตว์อสูรละมั้งเจ้าคะ’ ถึงตอนนี้ทศก็พอจะเดาได้แล้วว่าเสียงของผู้หญิงมาจากไหน มันมาจากแมวสีขาวตัวนั้นนั่นเอง

“เอเลี่ยนคือสิ่งมีชีวิตที่มาจากนอกโลกหรืออวกาศ แต่ดูแล้วพวกนายไม่มีสี่หูห้าตาหรือว่า หกแขนแปดขา ก็คงจะไม่ใช่ แต่พวกนายที่ทำให้ฉันไม่ตายหลังจากโดดตึก พวกนายก็ไม่ใช่คนธรรมดาแล้ว สิ่งที่นายต้องการนายบอกว่าพรสวรรค์ด้านภาษาสินะ?” ทศอธิบายคำว่าเอเลี่ยนพร้อมกับถามเพื่อความแน่ใจ

‘เข้าเรื่องสักที ใช่ พวกเราต้องการพรสวรรค์ด้านภาษาของนายแลกกับอะไรก็ได้ที่นายต้องการ แต่ต้องเป็นสิ่งที่พวกเรามีด้วยนะ’ ชายหนุ่มหันมายิ้มให้กับทศ

“ได้สิ พวกเราเอาไปเลย แต่ช่วยทำให้ฉันตายแบบไม่เจ็บหน่อยสิ” ทศพูดพร้อมกับยิ้มแห้งๆ เมื่อสติทศครบถ้วน เรื่องที่ผ่านมาของทั้งวันนี้ก็แจ่มชัดขึ้น

‘เจ้าโง่! นายท่านข้าอุตส่าช่วยชีวิตเจ้า เจ้ายังอยากจะตายอยู่อีกเหรอ?’ ฟังจากน้ำเสียงเธฮคงจะโกรษจริงๆสินะ ทศคิดในใจ

“ผมคงโง่จริงๆนั่นแหละ แต่ก็ขอบคุณอีกครั้งนะครั้งที่ช่วยชีวิตของผมเอาไว้ แต่ผมไม่มีกำลังใจที่จะอยู่ต่ออีกแล้ว”ทศยิ้มเศร้าๆ

‘นายไม่คิดจะลองสู้ดูอีกครั้งเหรอ? ถ้างั้นฉันขอเสนอความรู้แลกเปลี่ยนกับพรสวรรค์ด้านภาษาของนายเป็นไง?’ เสียงของชายหนุ่มดังขึ้นในหัวของทศอีกครั้ง

“ความรู้เหรอครับ? 5555+ ถ้ามันแลกได้จริงผมก็อยากได้ความรู้ที่จะทำให้ผมรวยและพังทลายแก๊งของไอเสียภพมัน” ทศพูดพร้อมกับยิ้มแบบข่มขื่น

พรึบ! ชายชุดขาวโบกมือแบบส่งๆไปทีหนึ่ง

‘….นายลงชื่อในหนังสือสัญญาแผ่นนี้ แล้วการค้าของเราจะมีผลทันที’ พร้อมๆกับกระดาษสีขาวของสีทองร่อนลงข้างหน้าของทศ

“แต่ผมไม่มีปากกานะ” ทศหันไปมองหนึ่งคนหนึ่งแมว

‘เลือด! ใช้เลือดของนาย’ มิเรียพูดกับทศ แล้วเธอก็ยกมือ(?)แมวน้อยๆของเธอขึ้นมากระดิกอุ้งเท้าน้อยๆนั่นหนึ่งทีแล้วความรู้สึกแสบๆแล้วนิ้วมือของเทศก็มีเลือดไหลออกมา 

แปะ! วูบ!!!!!

เพียงแค่นิ้วสัมผัสกับแผ่นกระดาษเท่านั้น เสียงสีทองก็เปร่งแสงออกมาพร้อมๆกับสติของทศที่ดับวูบลง และก่อนที่สติของทศจะดับสนิท ทศได้ยินคำพูดของของชายหนุ่มดังขึ้นในหัว

‘การค้าของเราสำเร็จแล้ว หวังว่าพวกเราจะเจอกันอีกในโลกที่กว้างใหญ่นี้…….’วูบ และสติของทศก็ดับไป เมื่อทศตื่นมาอีกครั้ง เขาจะกลาบเป็นคนใหม่