หยุดโลกที่เธอ

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 3 อุปสรรค์รัก

                                                               บทที่ 3
                                        
                                               อุปสรรครัก

     

                เหอออๆๆๆที่รักขาาาาฮร่าๆๆขำกลิ้ง สมน้ำหน้านายแฮย้นวันนั้นถึงกับเหวอ คงจะหน้าเสียมิใช่น้อย น่าสงส๊านน ^-^ 555+
:D แต่ดูไปดูมาอิตานี่ ก้อน่ารักดีนะ เหอะๆมันก้อไม่ใช่เรื่องที่น่าแปลกที่สาวๆจะลุมล้อม เฮ้ออ.. เอะฉันถอนหายใจคืออารมณ์รัยเนิ๊ย - -! งง แต่ฉันจะไม่มีวันตกหลุมรักนายแน่ อิตาแฮยอนสุดฮอต ฮิๆๆเอาะไม่ใช่สิ นายแฮย้น  "แม่ข๊าาา เอะแม่หายไปไหน
 แม่!!!!!"
 ที่มหาลัยแห่งหนึ่ง "เทอๆดูนาบีสิวันนี้แปลกๆชอบกลแหะ ทำไมวันนี้ดูซึมๆเน๊อะ" "เออว๊แก" "นี่นาบีวันนี้เป็นอะไร เป็นอะไรมากไหม มีอะไรให้พวกฉันช่วยได้ไหม" "ชั้ยๆ ทำไมเทอซึมล่ะ พวกฉันอ๊ไม่สบายใจน๊ะ"  "ร้อง" "เอ่าเอาเข้าไปอ๊วันนี้แกไม้ต้องบอกฉันก้อได้วันไหนใจดีก้อค่อยบอกก้อได้ พวกเราอยู่ข้างเทอเสมอน่ะนาบี" " ยิ้มสินาบี " "ขอบคุณพวกเทอมากน๊ที่พวกเทออยู่ข้างฉันเสมอมา" "คือแม่ฉันอ๊ป่วยไม่สบายขั้นหนักเลย วันนั้นน๊
ฉันเห็นแม่นอนอยู่ที่พื้น พร้อมไอเป็นเลือดเทอจะให้ฉันมีความสุขได้ยังไง ตอนเนี๊ยหมอเขากำลังตรวจอาการ ฉันอ๊ใจไม่ดีเลย" "เอาเหอะน๊าแก แม่แกคงไม่เป็นอะไรหรอก ยิ้มๆ :D"
"ฮ๊ฮ๊ฮร่าๆๆๆ+++" "เห้ยนาบีแกขำอะไรอ๊" "ฉันก็ขำหน้าแกอ๊แหละยิ้มซะเห็นทุกชิ้นช่วนของปาก" "ป๊ๆไปเหอะอาจารย์มาแล้ว
ฝากบอกแม่เทอด้วยน๊ว่าพวกฉันบอกว่าขอให้หายเร็วๆนีคุณป้า"

 "แฮะแฮ่มที่รัขจ๋าา วันนั้นที่รักจะจุ๊บเค๊าหรอออ -3- ฮร่าๆๆ"
"อ๊ายยอิตาบ้า ออกไปน่ะ -*-  " เห้ยแก แฟนนาบีนารักอ๊ะ "
"นาบีแฟนน่ารักดีน่ะ หุๆมีแฟนตอนไหนไม่เคยบอกพวกเราเล้ย" "เอ่อใช่คับนาบีแฟนผมคับจิ๊งไม๋ที่รัก (กอดคอ) " "ห๊ ไม่ๆๆๆนายแฮย้นนี่ไม่ใช่แฟนฉ๊านน" "แหม่แหมมมหวานกันจังน๊ "
"มิบังอาจยังไงมากอดคอฉัน ห๊อิตาแฮย้น เจอเข่าซะ" "อ๊ห๊าาจะใส่เข่าหรอจับเข่าได้ " เห้ยแกไปๆเหอะๆคู่นี้เขาหวานกันจิง
อย่าไปเป็น ก ข ค เขาเลยย "-*- เหยยนายทำอะไรของนายอร๊
" ถือซะว่า หายกันละกันน่ะ ไปล่ะ ยัยบ๊อง "  

"จะไปไหน ยัยนาบีได้ข่าวว่ามีแฟนไหม่เหรออ " "ป๊าวค๊นายแฮยอนเป็นเพื่อนรุ้นพี่ฉันเอง ค่ะพวกพี่มีอะไรหรือเปล๊าค๊ ? "
"แหม่ ตอแหลจังน๊ คุณน้อง เป็นแฟนก้อบอกพวกพี่ๆมาเห๊อะค่ะ" "นางนี่มันตอแหลว๊เพื่อน จัดเลย" "ไม่ได้เป็นจิงๆน่ะค๊"
"ตอแหล!! นี่ ตบเข้าที่ข้างซ้ายย แกจะเลิกยุ้งกับแฮยอนไม๋" 
"แหม่นึกว่าฉันกลัวเทอเหรอมิบังอาจยังไงมาตบหน้าฉัน (คิด) 
ฉ๊่านบอกว่า ไม่ได้เป็นอะไรกันไงคร๊!!"  "หนอยขึ้นเสียงหรอ เทอมองก่อนไหม วันนี้ฉันมากี่คน " "ตาบอดหรอค๊ถามมาได้"
"แหม่เพื่อนนางนี่มันร้ายอ๊ คราวนี่เอาเลือดปากมันออกเลยเพื่อน"  เก่งนักหรอเจอเข่าเข้าไปซะบ้าง โอ้ยยนางนี่ยื่นทำบื่ออะไรเข้าไปสิ - -! อะหย๊าาา พี่ฉันสู้มันไม่ไหวอ๊ "พวกเทอทำอะไรนาบีอ๊ " .แฮยอนขาา พวกพี่ๆเขาทารุณเก๊าอ๊ตัวเองโอ้ยยย"
"อี๋ นางนี่ รมันร้ายนัก แฮยอนดูสินางนาบีมันร้ายทำร้ายคนไม่ทางสู้ " "เห้ยพูดงี้หรอเทอดูก่อนไม๋ ว่าเทอมากี่คน หรือจะเอาอีกห๊" "เหยยยัยบ้าฝากไว้ก่อนเหอะ"
"มองหน้าฉันทำไมแฮย้น พวกแฟนนายมันมาหาเรื่องฉันก่อนน๊"
"ฮร่าๆขำ ฉันยังไม่ว่ารัยเทอเลยน๊ "


"บ๊ายนาบี อย่าลืมบอกแม่เทอน๊ว่าฉันฝากบอกว่าขอให้หายเร็วๆ" "บ๊ายพวกแก อึ้มทฉันจะบอกแม่ฉันต้องดีัใจแน่ๆเลย"
 ปีีนๆๆ!! "จะไปไหนให้ฉันไปส่งไหม ออไม่เป้นรัยเชิญนายไปส่ง
แฟนนายเหอะ" จะขึ้นไม่ขึ้นถ้าไม่ขึ้นฉันอุ้มเทอขึ้นรถน่ะ " 
"ขึ้นก้อได้ไม่ต้องมาขู่" "ว่าแต่ว่าเทอจะไปไหน?" "อ่อ ฉันจะไปโรงบาลอ๊" "ใครเป็นอะไรหรอ" "ออ แม่ฉันป่วยอ๊วันนี้กะว่าจะไปฟังผลตรวจของแม่ฉันอ๊" "งั้นฉันไปด้วยน่ะ นร๊าๆๆ" "เหอะยุ้งด้วยตลอดจะมาก้อมา" 

"เอ่อผลตรวจร่างกายของแม่ฉันเป็นไงบ้างค่ะ" 
"หมอทำการตรวจหลายครั้งแล้วน๊ ทำใจดีๆน๊ เอ่อ คือว่าแม่คุณเป็น วรรณโรคขั้น "
"ว่าไงน๊หมอ หมอโกหกอ๊ หมอโกหก ฮืออๆ"
"นี่เทอหมอเขาทำการตรวจหลายรอบแล้ว  อย่าไปโทดหมอเขาเลย"
"นาบี ฉันสงสารเทอนัก เวลาที่เธอร้องให้ ฉันรู้สึกเศร้าหงอยยังไงไม่รู้ (คิด)"