ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : จุดเริ่มต้นของความรู้สึก 1
มาซาโตะ:ตอนนั้นเรา....รู้สึกไม่ชอบรินมากๆเพราะรินเป็นคนวุ่นวายมาก แถมชอบแกล้งเราตลอดเวลา ตั้งแต่รู้จักกันมาแต่เราก็ไม่ได้เกลียดรินเลย เพราะรินทำให้เราได้รู้จักกับคำว่ารัก
1ปีก่อน
มาซาโตะ:บ้าเอ๊ย!! สายอีกแล้ว = ="//รีบลุกไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
ตึกๆๆๆๆๆ!!!//ลงบันได
มาซามิ:อ้าวว ตื่นสายอีกแล้วนะ มาซาโตะ
มาซาโตะ:ก็เพราะพี่นั้นล่ะ ไม่ยอมปลุกผมยังจะมาพูดสบายใจอีกนะ = =*
มาซามิ:เอ๋.....พี่ก็ตั้งนาฬิกาปลุกแล้วนี่นา ตั้ง10เครื่องไม่เห็นดังเลยอ๊าาาา ^^
มาซาโตะ:ปัดโธ่...นั่นพี่จะหลับเป็นตายเลยรึไง =A=
มาซามิ:เอ๋.....ไม่หรอกมั้งน้าาาา ^^
มาซามโตะ:ปัดโธ่เว้ย!!! ไม่คุยกะพี่แล้ว ไปโรงเรียนก่อนล่ะ = =*
มาซามิ:เดี๋ยวสิ!มาซาโตะวันนี้มัน....
ปัง!!!!!!
มาซาโตะ:เฮ้อออ = ='' วันนี้มันวันอะไรกันเนี่ย ซวยชิบ โดนกวนประสาทแต่เช้าเลย เอ๊ะ สายแล้วนี่หว่า =[]=//อ่อ ลืมแนะนำไป เมื่อกี้พี่สาวผม ชื่อโคอิจิกะ มาซามิ เรียนอยู่ม.6 แก่กว่าผมปีนึง เป็นพี่สาวที่ทำตัวแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาวเลย แถมธรรมดาซะจน ปิดบังได้ตั้งแต่หัวจรดเท้าเลย = ="
โรงเรียนไซตะ
มาซาโตะ: = ="//โรงเรียนหยุด//เดี๋ยวนะ นึกดีๆปิดเทอมแล้วนี่หว่าาา =A="
ริน:เอ๋.......//ยืนหอบ
มาซาโตะ:นี่เธอ....ไม่รู้เหมือนกันรึไงว่าวันนี้โรงเรียนปิดเทอมน่ะ = ="
ริน:ก็ใช่นะสิยะ = =
มาซาโตะ:= = งั้น.....วันนี้ไปเที่ยวกันมั้ย?
ริน: = = อืม...ก็ได้ พอดีจะกลับบ้านก็น่าเบื่อ
ระหว่างนั้นก็เดินเล่นไปห้าง
มาซาโตะ:.......//เงียบ
ริน:......//เงียบ
มาซาโตะ://นึกในใจ:ทำไมหัวใจมันเต้นรัวแบบนี้ฟะ =//=
ริน://นึกในใจ:ทำไม รู้สึกอายจังทั้งๆที่เราเป็นเพื่อนกันแท้ๆ =//=
ผ่านสวนสนุก
มาซาโตะ:เฮ้!ริน ชั้นว่าเราเล่นเครื่องเล่นกันดีกว่า ห้างไปอีกไกลกว่าจะถึง
ริน:อ...อื้ม โอเค
มาซาโตะ:ว้าาาา เครื่องเล่นคนเยอะชะมัด -*- อ๊ะ!? เล่นบ้านผีสิงดีกว่า
ริน:เอ๋!? = =
มาซาโตะ:เอาเหอะน่า ไปกันเถอะ//จับมือรินพาวิ่งไปที่บ้านผีสิง
ริน:O/////O//ตะลึง
มาซาโตะ:หวาาาาา ใหญ่ชะมัดเลยแฮะ แถมกว้างด้วย
ริน:=/////= //ยืนเขิน
มาซาโตะ:อ้าว รินเป็นอะไรไป หน้าแดงแจ๋เชียว
ริน:ป....เปล่าซะหน่อยนะ =///=
มาซาโตะ:ฮ่ะๆงั้นขอซื้อบัตรเข้าบ้านผีสิง2ที่ฮ่ะ
ริน:เอ๋ เดี๋ยวชั้นช่วยออก
มาซาโตะ:ไม่เป็นไร เดี๋ยววันนี้ชั้นเลี้ยงเอง ^^//ยิ้มหวาน
ริน:ตึกตัก//เสียงหัวใจรัวไม่เป็นจังหวะ O///O//อะไรเนี่ย ทำไมใจชั้นเต้นไม่เป็นจังหวะเลย นี่มันอะไรกันความรู้สึกแบบนี้...
โปรดติดตามตอนต่อไป
1ปีก่อน
มาซาโตะ:บ้าเอ๊ย!! สายอีกแล้ว = ="//รีบลุกไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
ตึกๆๆๆๆๆ!!!//ลงบันได
มาซามิ:อ้าวว ตื่นสายอีกแล้วนะ มาซาโตะ
มาซาโตะ:ก็เพราะพี่นั้นล่ะ ไม่ยอมปลุกผมยังจะมาพูดสบายใจอีกนะ = =*
มาซามิ:เอ๋.....พี่ก็ตั้งนาฬิกาปลุกแล้วนี่นา ตั้ง10เครื่องไม่เห็นดังเลยอ๊าาาา ^^
มาซาโตะ:ปัดโธ่...นั่นพี่จะหลับเป็นตายเลยรึไง =A=
มาซามิ:เอ๋.....ไม่หรอกมั้งน้าาาา ^^
มาซามโตะ:ปัดโธ่เว้ย!!! ไม่คุยกะพี่แล้ว ไปโรงเรียนก่อนล่ะ = =*
มาซามิ:เดี๋ยวสิ!มาซาโตะวันนี้มัน....
ปัง!!!!!!
มาซาโตะ:เฮ้อออ = ='' วันนี้มันวันอะไรกันเนี่ย ซวยชิบ โดนกวนประสาทแต่เช้าเลย เอ๊ะ สายแล้วนี่หว่า =[]=//อ่อ ลืมแนะนำไป เมื่อกี้พี่สาวผม ชื่อโคอิจิกะ มาซามิ เรียนอยู่ม.6 แก่กว่าผมปีนึง เป็นพี่สาวที่ทำตัวแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาวเลย แถมธรรมดาซะจน ปิดบังได้ตั้งแต่หัวจรดเท้าเลย = ="
โรงเรียนไซตะ
มาซาโตะ: = ="//โรงเรียนหยุด//เดี๋ยวนะ นึกดีๆปิดเทอมแล้วนี่หว่าาา =A="
ริน:เอ๋.......//ยืนหอบ
มาซาโตะ:นี่เธอ....ไม่รู้เหมือนกันรึไงว่าวันนี้โรงเรียนปิดเทอมน่ะ = ="
ริน:ก็ใช่นะสิยะ = =
มาซาโตะ:= = งั้น.....วันนี้ไปเที่ยวกันมั้ย?
ริน: = = อืม...ก็ได้ พอดีจะกลับบ้านก็น่าเบื่อ
ระหว่างนั้นก็เดินเล่นไปห้าง
มาซาโตะ:.......//เงียบ
ริน:......//เงียบ
มาซาโตะ://นึกในใจ:ทำไมหัวใจมันเต้นรัวแบบนี้ฟะ =//=
ริน://นึกในใจ:ทำไม รู้สึกอายจังทั้งๆที่เราเป็นเพื่อนกันแท้ๆ =//=
ผ่านสวนสนุก
มาซาโตะ:เฮ้!ริน ชั้นว่าเราเล่นเครื่องเล่นกันดีกว่า ห้างไปอีกไกลกว่าจะถึง
ริน:อ...อื้ม โอเค
มาซาโตะ:ว้าาาา เครื่องเล่นคนเยอะชะมัด -*- อ๊ะ!? เล่นบ้านผีสิงดีกว่า
ริน:เอ๋!? = =
มาซาโตะ:เอาเหอะน่า ไปกันเถอะ//จับมือรินพาวิ่งไปที่บ้านผีสิง
ริน:O/////O//ตะลึง
มาซาโตะ:หวาาาาา ใหญ่ชะมัดเลยแฮะ แถมกว้างด้วย
ริน:=/////= //ยืนเขิน
มาซาโตะ:อ้าว รินเป็นอะไรไป หน้าแดงแจ๋เชียว
ริน:ป....เปล่าซะหน่อยนะ =///=
มาซาโตะ:ฮ่ะๆงั้นขอซื้อบัตรเข้าบ้านผีสิง2ที่ฮ่ะ
ริน:เอ๋ เดี๋ยวชั้นช่วยออก
มาซาโตะ:ไม่เป็นไร เดี๋ยววันนี้ชั้นเลี้ยงเอง ^^//ยิ้มหวาน
ริน:ตึกตัก//เสียงหัวใจรัวไม่เป็นจังหวะ O///O//อะไรเนี่ย ทำไมใจชั้นเต้นไม่เป็นจังหวะเลย นี่มันอะไรกันความรู้สึกแบบนี้...
โปรดติดตามตอนต่อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น