คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : สายลมที่พัดผ่าน
.บ้านออาร์
ท้อฟ้า่ามืมิในวันที่ฝนพรำไม่รู้ทำไมหัวใอผมถึบอบำ้เเละรำ่ไห้ลอเวลา ทั้ที่วันเวลาร้ายๆไ้ผ่านไปเเล้ว เสียนำ้ฝนระทบหลัา เหมือนห่าระสุนที่ถล่มยิใส่ัวผม เเละหยนำ้ที่่อยๆไหลลมาเหมือนับหัวใผมในอนนี้ที่อยาไ้ใรสัยมาอยู่้าๆไม่อยาไหลลพื้นอย่าไร้ประโยน์ อยาให้ใรสันเห็นผมเเละ้อารผม....
"เ้าเเล้วสินะ"ผมเินเ้าไปในรัวเรียมทำอาหาร ถ้าถามว่าทำไมผม้อทำหนะหรอ ็วันนี้หนะเป็นวันทีุ่ิน้อไปรวสอบนที่เิมาใหม่บนโลใบนี้ เเละ ุมิ้น็้อไปเ็บวิาเเละนำทาเหล่าวิาไปสู่ภพภูมิอพวเา เเถมฝนยัอี.... เเ่เเทนที่ในู้เย็นะมีอาหารให้ผมทานบ้าเเ่ลับ ..... โถุ่มิ้นับุินันินหมะนี่ เเ่ั่เถอะเเบบนี้มัน็อบอุ่นมาเลย มีเสียบ่นาุมิ้นที่เหมือนพี่สาวเเละเสียให้ำลัใาุิน เหมือนผมมีรอบรัวใหม่เลย ั้นผมออไป้านอไปื้อเสบียมาเรียมอาหารให้พวเาีว่า ผมเินไปหยิบร่มลายิ้อมพูเเล้วเินออไปยัหน้าบ้าน ท้อฟ้าำลัร้อไห้อยู่สายฝน่อยๆ เเละไม่มีทีท่าะหยุแม้ะผ่านมานานเเล้วผม็ยัไม่อบฝน มันพลาสิ่ที่ผมรัไปหม เเ่ในวันนี้ผมเลือที่ะ้าวไป้าหน้าไปทำในสิ่ที่ผมอยาทำ และสิ่ที่ผมอยาให้นที่ผมรัอยาให้ผมทำลอ ือ้าว้ามเรื่อร้ายๆเเล้วยิ้มให้ับเส้นทาใหม่
.ร้านสะวื้อ
วันนี้ผมิว่าเป็นวันที่ฝนอาาศะหนาวเลยะทำุประ่ายใหุ้ินับุมิ้นินแท้ๆเเ่ันไม่มีเนื้อระ่ายเลย เลยเปลี่ยนมาทำุประูหมูับเห็เเทน ผมื้ออเสร็เเล้วเเ่ผมอยาไปสถานที่เเห่หนึ่ สถานที่ที่ผมเยมีวามสุ สถานที่ที่ผมเยเรียว่าบ้านผมเินไปทามหาลัย้วยวามัวล ผมลัวที่ะไปยัสถานที่นั้น ผมลัวที่ะไปเอวามริ ผมลัวที่ะ้อาย.....
.ภูเาหลัมหาลัย
เปลี่ยนไปหมเลย ทุๆอย่าเปลี่ยนไปหมบริเวลำธารเปลี่ยนเป็นหมู่บ้านัสรร เเ่บ้านผมยัเป็นป่าเล็ๆอยู่ ผมสั่นไปหม าผมอ่อนเเร หัวใเ้นเเร มือเท้าเย็นเียบ ผมใ้เเรที่มีเินไปยัสถานที่ที่ผมเยาย ้วยเเรที่เหลือ เมื่อผมไปถึภาพในวันนั้น็หลั่ไหลเ้ามาในหัวผม ทั้รอบรัวที่โน่าอย่าเลือเย็น ทั้ัวผมที่้อายเพราะฝีมืออพรานใร้าย นำ้าผมเริ่มไหล ร่มในมือหล่นลบนพื้น นำ้าเเละนำ้ฝนผสานรวมัน นเเยไม่ออ ผมร้อไห้ออมา วามทราำอันเลวร้ายหลั่ไหลเ้ามาไม่หยุ พอ พอ พอสัที ไ้โปร หยุสัที ผมล้มลลาสายฝนสิผมโรยริน เเละภาพ็ับไป....
"นี่นาย นี่นายื่นสิ ื่นไ้เเล้ว"เสียผู้หินหนึ่พยายามปลุผม ลิ่นทีุ่้นเย เสียทีุ่้นเย หรือว่าะเป็นเธอ.....
ความคิดเห็น