วนลดา…มรรคาแห่งรัก

ลำดับตอนที่ #7 : มนต์จุมพิต- เยลโล่ สตาร์ฟลาวเวอร์

- เยลโล่ สตาร์ฟลาวเวอร์ (Yellow Star Flower-Calytrix Angulata ) ดอกหญ้า ต้นสูงประมาณหนึ่งเมตร ขนาดดอกกว้างหนึ่งเซนติเมตร มีสีครีมไล่เฉดถึงเหลือง เป็นรูปดาวมีห้ากลีบ

ทั้งคู่ว่ายน้ำเล่นพักใหญ่จึงค่อยขึ้นจากน้ำ พอลเบี่ยงตัวให้เด็กสาวก้าวขึ้นบันไดไปก่อน

เด็กสาวกลั้นใจผ่านร่างแกร่ง ใจสั่นหวิวด้วยความประหม่า มือไม้ขาแข้งพาลอ่อนแรง หน้าคะมำเกือบกระแทกบันได ดีที่ชายหนุ่มรั้งไว้ทัน

หากร่างน้อยกลับตกอยู่ในอ้อมกอดของชายรูปงามที่เธอแอบชื่นชอบและรับรู้ได้ว่าเขามีใจ

พอลก้มศีรษะลงช้าๆ ราวกับจะให้โอกาสเธอเบือนหน้า หากสาวน้อยในอ้อมกอดกลับปรือตาสวยราวกับรอคอยสิ่งที่เธอไม่เคยพบมาก่อน

ริมฝีปากนุ่มหวานถูกกดจูบบางเบาในทีแรก แล้วกลับแนบแน่นดูดดื่มมากขึ้น จนคนจูบต้องหยุดยั้งห้ามใจตัวเองอย่างเต็มที่ ด้วยประจักษ์ว่าสาวน้อยนั้นไร้ประสบการณ์ และตัวเขาควรทะถุถนอม แม้ร่างทุกส่วนของเขาจะตื่นตัวเต็มที่จากการสัมผัสแนบเนื้อนวลเต็มตึง

“ค่อยๆ ขึ้นนะครับ”

เขาประคองร่างอรชรให้ไต่ขึ้นบันไดไปก่อน และตัวเองจึงก้าวตามขึ้นมา

พอดีกับปานใจพายเรือกลับมา พร้อมเครื่องดื่ม ขนม และผลไม้ เมื่อทั้งคู่เปลี่ยนเสื้อผ้า รับประทานของว่างอภินันทนาการจากอาของปานใจ แวะส่งปานใจที่บ้านเรียบร้อย จึงกลับถึงหาดใหญ่ตอนหกโมงเย็น

ขากลับเมื่ออยู่ลำพังในรถพอลเอื้อมมือไปกุมมือเรียวไว้จนเกือบตลอดทาง ระยะทางแค่ยี่สบหกกิโลเมตรช่างสั้นเกินไปในความรู้สึกของสองหนุ่มสาว

ทั้งคู่แวะไปที่ร้านอาหารบนเขา ในสวนสาธารณะเทศบาลหาดใหญ่ เขาขอให้เธอเป็นคนสั่งอาหาร เธอจีงสั่งขาหมูทอดซึ่งเป็นอาหารจานเด็ดมาให้ชิม และสลัดจานใหญ่

“เสาร์อาทิตย์ เราไปเที่ยวกันอีกได้ไหม” พอลถาม

“อาทิตย์หน้าฉันต้องดูหนังสือหนักเลยค่ะ เตรียมสอบของอาทิตย์ถัดไป แล้ววันศุกร์นั้นก็เป็นวันสอบและก็เป็นวันเรียนวันสุดท้าย ส่วนวันเสาร์ของอาทิตย์ถัดไปฉันก็ต้องกลับบ้านที่กรุงเทพสามสัปดาห์ ถึงจะกลับมานี่เย็นวันอาทิตย์ก่อนวันปัจฉิมนิเทศ”

“ถ้างั้นเราเจอกันอีกได้เมื่อไรล่ะ เรามีเวลาน้อยเหลือเกิน บางวิชาผมช่วยติวให้ได้นะ เรานัดกินข้าวมื้อเย็นกันทุกวันได้ไหม คุณไปเครื่องบินใช่ไหม ผมจะไปส่งและรับคุณที่สนามบิน โอเคนะ”

พอลถามเป็นชุด ตาคมวาวแววหวานจ้องตาสาวราวสะกดจิตแบบไม่ยอมให้ปฏิเสธ

เด็กสาวหน้าเรื่อ ทั้งมนต์จุมพิตทำให้ใจก็ไม่อยากปฏิเสธเขาเช่นกัน จึงรับปากว่า

“ตกลงค่ะ แต่คุณจะติวฉันได้ยังไง ข้อสอบเป็นภาษาไทยนะ”

“เราลองเอาข้อสอบภาษาอังกฤษมาดูซิ ผมว่าไม่แน่ อาจารย์คุณอาจใช้บางข้อจากนั้นก็ได้น้า...”

รับประทานอาหารเสร็จ พอลขับรถมาส่งเด็กสาวที่หอพัก นัดแนะเวลาเจอกัน แล้วจึงกลับที่พัก ทำงานราวสองชั่วโมงจึงเข้านอนฝันถึงเด็กสาวชาวไทยผู้รุกรานมาครอบครองดวงใจเขาได้อย่างราดเร็ว